پاورپوینت کامل جای‌خالی پژوهش ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جای‌خالی پژوهش ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جای‌خالی پژوهش ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جای‌خالی پژوهش ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

از آنجایی که هر سیستم آموزشی در عین حال که مزایایی دارد ممکن است با آسیب‌هایی هم دست به گریبان باشد به این اعتبار، شناسایی این مزایا و معایب از سوی نخبگان و جامعه علمی می‌تواند علاوه بر بهینه‌سازی آن نظام آموزشی به کارآمدی بیشتر آن نیز کمک کند. با چنین باوری اگر بخواهیم به ارزیابی نظام آموزشی حوزه‌های علمیه و چالش‌های آن بپردازیم باید مزایای آن را چنین متذکر شویم

تأملی بر چالش‌های نظام آموزشی حوزه‌های علمیه

از آنجایی که هر سیستم آموزشی در عین حال که مزایایی دارد ممکن است با آسیب‌هایی هم دست به گریبان باشد به این اعتبار، شناسایی این مزایا و معایب از سوی نخبگان و جامعه علمی می‌تواند علاوه بر بهینه‌سازی آن نظام آموزشی به کارآمدی بیشتر آن نیز کمک کند. با چنین باوری اگر بخواهیم به ارزیابی نظام آموزشی حوزه‌های علمیه و چالش‌های آن بپردازیم باید مزایای آن را چنین متذکر شویم:

مزایای سیستم آموزشی حوزه‌های علمیه

«رابطه انسانی و اخلاقی میان طلاب و اساتید حوزه» چنان است که ظرفیت «مباحثه و گفت‌وگوی فکری» میان طلاب و اساتید را هرچه بیشتر فراهم می‌کند. از این رو، طلبه‌ها این جسارت را می‌یابند که به نقد بحث استاد بپردازند و این حق به عنوان حقی شرعی از سوی استاد و طلبه پذیرفته شده ‌است. و این از نقاط مثبت سیستم آموزشی در حوزه‌های علمیه به‌شمار می‌رود.

«احساس مسئولیت دو طرفه میان استاد و طلبه» از دیگر مزایای این سیستم آموزشی است که در واقع، فضای تعلیم و تربیت را فراتر از رابطه استاد-شاگردی می‌کند و می‌تواند برای پرورش فکر و تعلیم و تربیت بستر بهتری فراهم آورد.

«متن محور بودن» در نظام آموزشی حوزه‌های علمیه از دیگر مزایای این سیستم است؛ بر این اساس، طلاب باید متون تخصصی را بفهمند و یاد بگیرند. به همین خاطر متن عربی، منطق، فقه و … توسط استاد تدریس می‌شود و خارج از متن نیز توضیحاتی ارائه می‌گردد تا طلبه‌ها نسبت به متن تسلط داشته باشند. شناخت متون اصلی علوم حوزوی از محور‌های سیستم آموزشی در حوزه‌های علمیه است که می‌تواند فواید بسیاری برای طلاب داشته باشد.

«مباحثه و حتی پیش‌مطالعه» را نیز می‌توان از وجوه مثبت نظام آموزشی حوزه برشمرد. اگرچه در مورد «پیش مطالعه»، برخی از طلاب خود را موظف به انجام آن می‌دانند اما «مباحثه» را تقریباً تمامی اساتید حوزه محل تأمل خود قرار می‌دهند. این در حالی است که پس از پایان مباحثه این امکان وجود دارد که طلبه‌ها اشکالاتشان را مجدداً طرح کنند و در این راستا، در کنار هر استاد یک استادیار است که به رفع اشکال طلبه‌ها کمک می‌کند و این را می‌توان از نقاط قوت این سیستم آموزشی برشمرد.

برخی از آسیب‌های سیستم آموزشی حوزه‌های علمیه

نکاتی که در فوق برشمردیم از امتیازات نظام آموزشی در حوزه‌های علمیه به‌شمار می‌رود اما در کنار این مزایا، ممکن است آسیب‌هایی هم بر هر سیستم آموزشی مترتب باشد که از جمله می‌توان به این آسیب‌ها و چالش‌ها در نظام آموزشی حوزه‌ها اشاره کرد.

گاهی شاهد هستیم که بعضی از دروس تلخیص می‌شوند و ممکن است که برخی از طلاب تنها به مطالعه تلخیص‌ها بسنده کنند و بی‌توجه به متن اصلی و بدون اینکه واقعاً به تمام وجوه آن درس تسلط کافی بیابند،‌ آزمون آن را قبول شوند و این می‌تواند یکی از آسیب‌های این سیستم آموزشی باشد هر چند امتحانات شفاهی در کنار امتحانات کتبی می‌تواند تا حدودی از این آسیب‌ جدی جلوگیری کند.

یکی از آسیب‌های دیگری که در نظام آموزشی حوزه‌های علمیه به‌طور بارز به چشم می‌خورد «غفلت از پژوهش» است؛ چرا که حوزه بیشتر «آموزش محور» است تا پژوهش‌محور. از این رو، می‌بینیم که بسیاری از طلاب پس از سال‌ها آموزش در حوزه، توان تحقیق و پژوهش ندارند مگر آنکه خودشان به کمک استادی توانسته باشند راه پژوهشی خود را بیابند. از آنجایی که پژوهش در تولید نظریه و نظریه‌پردازی بسیار نقش مؤثری دارد و با پرداخت به آن می‌توان به خلأ نظریه‌پردازی نیز پاسخ گفت به این اعتبار لازم به نظر می‌رسد که در سیستم آموزشی حوزه‌های علمیه «پژوهش» بیشتر محل تأمل قرار گیرد.

پاسخ به منتقدان

اما گاه شاهد هستیم برخی از داخل یا خارج نظام آموزشی حوزه‌های علمیه، نقدهایی را به این سیستم آموزشی وارد می‌کنند که در ادامه سعی می‌کنیم برخی از این نقد‌ها را طرح کنیم و این