پاورپوینت کامل استراتژی پس از داعش ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استراتژی پس از داعش ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استراتژی پس از داعش ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل استراتژی پس از داعش ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

آقای دکتر دیباج ـ استاد فلسفه دانشگاه تهران ـ تحقیقاتی جدی چند‌ساله‌ای در خصوص معماری و جغرافیای مسکون تا لایه‌های بنیادی و معقول از مکان داشته‌اند و تأملات عمیق ایشان در کتاب «فی المکان»، مهمترین کتاب فلسفی در زمینه مکان و فضا منعکس شده و به چاپ رسیده است. و این افزون بر تحقیقات ایشان در فلسفه سیاسی و استراتژیک است. چندی پیش در محل انجمن ژئوپلتیک ایران در محضر اساتید و دانشجویان مباحثی ارزشمند را در زمینه تحولات در مفهوم متعارف استراتژی پس از ظهور داعش بیان نمودند که در ذیل بخشهایی از آن از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد.

اشاره: آقای دکتر دیباج ـ استاد فلسفه دانشگاه تهران ـ تحقیقاتی جدی چند‌ساله‌ای در خصوص معماری و جغرافیای مسکون تا لایه‌های بنیادی و معقول از مکان داشته‌اند و تأملات عمیق ایشان در کتاب «فی المکان»، مهمترین کتاب فلسفی در زمینه مکان و فضا منعکس شده و به چاپ رسیده است. و این افزون بر تحقیقات ایشان در فلسفه سیاسی و استراتژیک است. چندی پیش در محل انجمن ژئوپلتیک ایران در محضر اساتید و دانشجویان مباحثی ارزشمند را در زمینه تحولات در مفهوم متعارف استراتژی پس از ظهور داعش بیان نمودند که در ذیل بخشهایی از آن از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد.

در مواجهه با پدیده‌های مؤثر جهان بیش از حدی که عقل رخصت می‌دهد، ترس و احساس خطر وجود دارد. حادثه ۱۱سپتامبر یک موضوع تاریخی مهم در روابط بین‌المللی است. با وقایعی که پس از آن تا حال حاضر در منطقه و جهان شاهدش هستیم، می‌توانیم بهتر به اهمیت آن نقطه عطف بیندیشیم. آیا بخشی از سرنوشت سیاسی جهان در بعد از ۱۱سپتامبر به‌راستی در دست سازمان‌هایی خوفناک همچون القاعده است؟ پانزده سال از آن زمان می‌گذرد و اکنون برای ما آشکار شده است که القاعده منحصر به‌فرد نیست، هرچند یازدهم سپتامبر پدیده‌ای انحصاری خواهد ماند. با ظهور داعش در پنج سال اخیر، در مناسبات جامعه بین‌المللی استراتژی دیگری مطرح شده است.

موضوع گفتار ما به این معنا اشاره دارد که با داعش چگونه مفهوم استراتژی کلاسیک تغییر می‌کند. مهم این است که درباره نگاه راهبردی (استراتژیک) نسبت به داعش و شیوه‌های خاص آن در جغرافیای سیاسی جهان دوباره تأمل بکنیم. ما دراین زمان که درباره اهمیت سیاسی و نظامی داعش و فضای سیاسی جهانی و عمومی سخن می‌گوییم، باید تصریح کنیم که مخالف سیاست، اخلاق و شیوه عمل داعش هستیم و خشونت و تندروی این گروه را نامشروع می‌دانیم. بحث را با ریشه‌شناسی تاریخی آغاز نمی‌کنیم که ایدئولوژی داعش برخاسته از اندیشه سلفیون است و آبای فکری آنها ابن‌تیمیه و محمد بن عبدالوهاب و بن‌باز هستند که ساختار سیاسی دوره جدید عربستان را ساخته‌اند و به‌ آن مشروعیت داده و به‌رسمیتش شناخته‌اند.

داعش در مقام یک دولت،‌ متعمدانه برای مرزهایش تعریفی ندارد؛ شاید به این دلیل که جلوگیری از نفوذ را با شیوه‌های دیگر جبران می‌کند. کشورـ دولتهایی هستند که بر بخشهایی از مناطق قلمرو خویش کنترل ندارند؛ مانند یمن، پاکستان، سومالی، سوریه و عراق. برخی از دولتها برای مهار مرزها آخرین سعی تکنولوژی و فنی خود را در برپاکردن دیوارها به‌کار می‌گیرند؛ مانند امریکا و اسرائیل. اما داعش سازمان قدرت خاصی در مقایسه با این دولتهاست که قلمروش را به تناسب ظرف زمان و قدرت مؤثر تغییر می‌دهد. برای این سازمان و امارت تابعش، جز حفظ قدرت مؤثر نظامی معنی ندارد. مرزها برای داعش مقدس نیست و هر زمان احتمال تغییرشان می‌رود. این تصور در تغییر مفهوم مرز تنها از جانب ائتلاف بین‌المللی علیه داعش نیست، بلکه رهبران داعش نیز کمابیش این وضعیت را پذیرفته‌‌اند و به اسرار این بازی آگاهند.

با پیدایش «ضد دولتها» به اصطلاح ما یا «غیر دولتها» به ‌اصطلاح بعضی مانند اتزیونی مشاور اسبق کاخ سفید، به نظر می‌رسد از سال ۲۰۰۱ تغییر در مفهوم امنیت ملی به‌ نحو بنیادی به وجود آمده است. برژینسکی در این ‌باره عبارت دقیقی را به‌کار می‌برد. او می‌گوید: «در دوره جدید می‌توان انتظار داشت نیروهای پراکنده جهانی متحدتر از نیروهای متعارف متحد و همسو با ایالت متحده پا به عرصه بگذارند و بهتر عمل کنند!» اصطلاح عامل غیردولت (

non state- actor

) چندان مناسب حال نیست و صرفاً هنگامی قابل اعتناست که در مقایسه با دولتهای موجود دیگر بر روی نقشه جهان از عامل سیاسی عظیمی سخن به میان آید که نیروی یک دولت را دارد، اما همچون آن سرزمینی نیست. بدیهی است که این اصطلاح فراجغرافیایی منطبق با وضیعت داعش نیست؛ زیرا داعش در مقایسه با کشورهای کوچکی چون هندوراس و کاستاریکا سرزمین پهناوری را در اختیار دارد؛ اما چنانچه اصطلاح (

anti- state

) را برگزینیم، آن نیروی عظیم در حد نیروی یک دولت اطلاق می شود که قدرت و توان بنیان‌برافکنی یک یا چند دولت را داراست. حتی هر دولتی که بتواند یک دولت تاریخی را نفی کند، می تواند ضددولت قلمداد شود. هر نیروی دیگری که غیراز دولت رسمی موجود علیه یک دولت یا چند دولت عمل می‌کند، ضددولت محسوب می‌شود؛ چه بر روی سرزمینی قرار بگیرد مانند داعش، چه مانند القاعده بدون سرزمینی متعین باشد. همچنان که ضددولت نسبت به تقسیم بندی کشورهای جهان توسعه‌یافته یا غنی و توسعه نایافته و فقیر بی‌طرفانه عمل می کند. این ساده انگاری است که محدوده عمل ضددولت را به جوامع غیرمدرن و سنتی فرض کنیم. ماجرای شارلی عبدو نشان داد که قدرت سازمان‌های زیرزمینی نامتعارف می تواند آنقدر سهمگین باشد که قدرتهای غربی را در دل اروپا متحیر کند. اینگونه وقایع مفاهیم کلاسیک و مدرن آشوبزدگی یا امنیت را در نقاط مختلف جهان زیر سؤال میبرد.

اگر ابهامی در مفهوم دولت مدرن وجود دارد و این همه تعاریف گوناگون از ایده‌آلیست و واقع‌گرا و آنارشیست از درست و نادرست درباره دولت و ماهیت آن وجود دارد، پدیده داعش خود این ابهام را به نحو اتمّ می‌نمایاند. از جهت اهمیت امنیت داخلی و حفظ آن، اراده سیاسی ضددولت در کنار دولتهای متعارف قرار نمی‌گیرد. اهمیتی که جان شهروند برای یک واحد دولتمدار دارد، برای داعش چنین نیست. امنیت داخلی برای آنها تا زمانی معنی دارد که موجبات تضمین قدرت نفوذشان باشد و به عبارت دیگر متعلق امنیت برای آنها قدرت حکمرانی است و نه چیز دیگر.

یکی از ملاحظات قابل تأمل این است که ما به‌سختی می‌توانیم درباره داعش برآورد درستی داشته باشیم: آیا داعش با سابقه اندیشه سیاسی یک پدیده قرون وسطایی است یا پست‌مدرن؟ بعضی داعش را قرون وسطایی می‌دانند و برخی دیگر آن را با گروه‌های تروریستی معاصر مقایسه می‌کنند. این گروه‌ها چه تغییری در استراتژی بین الدولی در جهان به‌وجود آورده‌اند و چه چشم‌انداز بی‌سابقه‌ای را ایجاد کرده‌اند و پتانسیل‌های جدید راهبردی‌شان چیست؟

در مقام مقایسه القاعده با داعش اولین نکته این است که داعش تنها سازمانی نیست که در این راه وارد شده است. در ۱۱سپتامبر ضددولت القاعده به‌مثابه منادی یک دوره جدید از تناسبات قدرت، خود را به ‌رخ کشید. پس از آن ماجرا روح ضددولت در سرزمین اروپا سرگردان شده و اینجا و آنجا خود را نمایان می‌سازد. داعش یک سازمان پسا‌مدرن است و نباید با گروه‌های قرون‌وسطی مقایسه شود. درهر می‌گوید: «هنگامی که درباره عقیده سیاسی داعش با داعشی‌ها گفتگو می‌کنم، من منفعل هستم و نمی‌دانم جه اتفاقی افتاده است!» پس باید اعتراف کنیم که اینها مهمند.

داعش مسئله مهمی است، ولو اینکه رغبت‌برانگیز نباشد. سیاست نسبت به داعش، یک سکه دو وجهی است و واکنش آن در مسائل داخلی و بین‌المللی فرق می‌کند. آمریکایی‌ها که پس از حضور نظامی خود در دهه گذشته در افغانستان ناموفق بیرون آمدند، آرام‌آرام یاد گرفتند که هم دولت کابل را بپذیرند و هم ضددولت طالبان را و الان با هر دو طرف ماجرا رابطه دارند! سرنوشت افغانستان را هیچ کس حتی آمریکا تعیین نمی‌کند. موضع آمریکا در ماجرای جنگهای داخلی سوریه با تمایل بیشتر به جریان ضددولت «النصره» و ائتلاف ضد بشّار اسد شکل یافته است. بحث استثنایی در سوریه این است که با وجود حمایت صریح نظامی روسیه از دولت اسد، داعش در سوریه تقریبا محدود شده و آمریکا که معتقد بود داعش حداقل دو یا سه سال در منطقه حضور خواهد داشت، اکنون به‌پایان مهلت می‌اندیشند.

مرزهای دولتهای موجود در نقشه آنقدر مهم است که هانتیگنتون به تقلید از آن، مرزهای تمدنی را مطرح کرده است. در دپارتمان ژئوپلیتیک مهمترین موضوع، مرز است که قائمه ماهوی دولتها به شمار می‌آید. در مقاله‌ «ایده مرز و مشروعیت دولت» می‌توان به اهمیت فلسفی و متافیزیکی مرزها پی برد. ظاهراً مشروعیت دولت و حاکمیت در مبنا، مطلقاً از میثاق بین

‎

الملل استنباط می

‎

شود؛ اما این میثاق مؤید و مصدق یک قسم مشروعیت موجود است. چنانچه مشروعیت از بیرون حاکمیت اعطاشدنی باشد، نفس این اعطا خود تخطی از احترام به حقوق کشورها و صیانت مشروعیت آنهاست که بنیاد میثاق ملل را می

‎

سازد. «مشروعیت قدرت دولت در نظر فلاسفه و علمای سیاسی یک بنیاد کلی از جنس ژئوپلتیک و مستقل از دیگر نهادهای تاریخی دولت است. اما نظریه مشروعیت سرزمینی دولت به بیان میل امرکلی قدرت به امر جزیی و قابل اشاره حد و سرزمین می‌پردازد. هر حد سرزمینی برای یک دولت تا حدودی حد مشروعیت خاصی را که متعلق به آن دولت است، تعیین می‌کند.» بدون رجوع به لازم ذاتی ماهیت دولت یعنی مرز، حد تمایزی بین دولت به مثابه سازمان سیاسی محض با دیگر سازمان‌های تروریستی و ضددولتی که از برای مقاصد سیاسی خاص به وجود آمده‌اند نخواهد بود.

به

‎