پاورپوینت کامل درخشش‌های تنها ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درخشش‌های تنها ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درخشش‌های تنها ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درخشش‌های تنها ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

روایتی از وزیران نیکوکاری و وقف؛ آنان که ایرانِ زخم‌خورده از طوفان را دریافتند

پس از سال‌ها پژوهش در تاریخ ایران آنچه دریافته‌ام این است که هرگاه به تاریخ ایران نگریسته‌ام، همواره بیش از آن که با گونه‌ای کنش جمعی برخورم، با عمل فردی روبه‌رو بوده‌ام. آنچه امروزه از آن به نام عملکرد حزبی و گروهی در بخش‌های گوناگون این سرزمین، از سیاست گرفته تا اقتصاد و فرهنگ و اجتماع نام می‌بریم، در تاریخ و در روزگاران گذشته با چنان کنشی روبه‌رو نمی‌شویم.

روایتی از وزیران نیکوکاری و وقف؛ آنان که ایرانِ زخم‌خورده از طوفان را دریافتند

پس از سال‌ها پژوهش در تاریخ ایران آنچه دریافته‌ام این است که هرگاه به تاریخ ایران نگریسته‌ام، همواره بیش از آن که با گونه‌ای کنش جمعی برخورم، با عمل فردی روبه‌رو بوده‌ام. آنچه امروزه از آن به نام عملکرد حزبی و گروهی در بخش‌های گوناگون این سرزمین، از سیاست گرفته تا اقتصاد و فرهنگ و اجتماع نام می‌بریم، در تاریخ و در روزگاران گذشته با چنان کنشی روبه‌رو نمی‌شویم. در تحلیل رخدادهای گذشته در واقع با افرادی سروکار داریم که در یک دوره از جایی برخاسته، کارهایی شگفت‌انگیز و عجیب کرده و در زمینه‌های نیکوکارانه، سرچشمه نیکویی‌ها و خیرات بسیار در حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی شده‌اند. اینگونه شخصیت‌های برجسته تاریخ ایران که در زمره وزیران و دیوان‌سالاران جای گرفته بودند، در پیوستگی جامعه ایران تاثیری فراوان داشتند. خدماتی نیکوکارانه و عام‌المنفعه که اینان با بهره‌گیری از جایگاه و پشتوانه سیاسی خود به جامعه ایران کردند، به گونه‌ای، تداوم زیست فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ایران را با تکیه بر سنت‌هایی چون وقف و امور خیریه موجب شدند. این وزیران و دیوان‌سالاران، سلسله‌جنبانان اقدامات نیکوکارانه در برهه‌های سخت تاریخ ایران به شمار می‌آیند؛ همان‌هایی که در سده‌های بعد، حتی در دوره‌های آرامش سیاسی همچون صفوی و پس از آن در دوره قاجار، الگوی کسانی دیگر شدند, اعیان و دیوان‌سالاران و معاریفی که بر در سلک کاروانیانِ سنت‌های نیکوکارانه و اقدامات عام‌المنفعه درآمدند. سنت‌هایی نیکوکارانه چون وقف در گذر تاریخ ایران، از آن پیشینه بهره‌مند شده تا به روزگار کنونی رسیده است. کتابخانه‌هایی که آنان گرد آوردند، موسساتی که بنیان نهادند، بیمارستان‌هایی که ایجاد کردند، تاسیسات علمی و آموزشی که بنا گذاردند، همه، به پشتوانه ثروت و قدرت سیاسی، خدماتی به رایگان به جامعه ایران در روزگار پی‌درپی ارایه می‌دادند. اینان اما هیچ‌گاه از پای ننشستند. به ویژه زمانی از گستردگی اقدامات نیکوکارانه آنان آگاهی می‌یابیم که مجموعه‌ها و موسسات یادشده با یورش‌هایی روبه‌رو می‌شد. هنگامی که غزها به نیشابور یورش آوردند و هزاران هزار کتاب را در کتابخانه‌های آنجا سوزاندند، از آماری که در تاریخ‌ها ارایه شده است، درمی‌یابیم آن وزیران و دیوان‌سالاران چه گنج‌هایی گرد آورده و به جامعه عرضه کرده بودند؛ آدمی شگفت‌زده می‌شود. باز در دوره مغول که شهرهای بزرگ را ویران ساختند، کتابخانه‌ها را آتش زدند و کتاب‌ها را سوزاندند، می‌بینیم چه گنجینه‌هایی وجود داشته است. در همین برهه‌های خطیر است که وزیران یادشده بر صحنه حضور می‌یابند تا تیرک‌های لرزان خیمه ایران را استوار نگه دارند.

تداوم سنت وقف و اقدامات نیکوکارانه در هزاره‌ها و سده‌های ایران، مرا به یاد سده‌های دور و وزیران و دیوان‌سالاران خوش‌نام تاریخ ایران همچون خواجه نظام‌الملک توسی، خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی و امیرعلیشیر نوایی می‌اندازد که چگونه با انجام کارهای بزرگ نیکوکارانه با بهره‌گیری از سنت وقف توانسته‌اند زیست فرهنگ و اجتماعی ایران را ضمانت بخشند. تداوم این سنت در فرهنگ و تاریخ ایران به ماندگاری این سرزمین بسیاری یاری کرده است.

این‌ها اگر در پی جاه و مقام هم بوده‌اند، از آن‌رو بوده است که اندیشه‌های فرهنگی و اجت