پاورپوینت کامل جاد? دوطرف? فقه و جامعه ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جاد? دوطرف? فقه و جامعه ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جاد? دوطرف? فقه و جامعه ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جاد? دوطرف? فقه و جامعه ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

فقه در اجتماع تأثیر اول فقه بر جامعه، جامعه‌سازی براساس هنجارهای فقهی است. در واقع کمک فقه به جامعه این است که جامعه‌ای را براساس هنجارها و بایدونباید‌های فقهی تشکیل دهد. در مرحل دوم، این هنجارهای فقهی را در جامعه درونی می‌کند؛ یعنی این هنجارهای فقهی آرام‌آرام در میان افراد جامعه و خود جامعه فراگیر می‌شوند. سومین عامل در تأثیر فقه بر جامعه، انسجام اجتماعی براساس فقه است. فقه براساس مناسک اجتماعیِ امربه‌معروف، نماز جماعت و حج، سبب برقراری انسجام اجتماعی در میان مسلمان‌ها می‌شود.

تاملی بر فقه اجتماعی

فقه در اجتماع تأثیر اول فقه بر جامعه، جامعه‌سازی براساس هنجارهای فقهی است. در واقع کمک فقه به جامعه این است که جامعه‌ای را براساس هنجارها و بایدونباید‌های فقهی تشکیل دهد. در مرحل دوم، این هنجارهای فقهی را در جامعه درونی می‌کند؛ یعنی این هنجارهای فقهی آرام‌آرام در میان افراد جامعه و خود جامعه فراگیر می‌شوند. سومین عامل در تأثیر فقه بر جامعه، انسجام اجتماعی براساس فقه است. فقه براساس مناسک اجتماعیِ امربه‌معروف، نماز جماعت و حج، سبب برقراری انسجام اجتماعی در میان مسلمان‌ها می‌شود.

اساتید تعاریف مختلفی از فقه اجتماعی ارائه کرده‌اند. برای مثال، برخی فقه اجتماعی را بخشی از فقه دانسته‌اند که موضوع آن، جامعه است، نه فرد. در واقع به فقهی که موضوع آن جامعه باشد و مکلف آن فردِ معین و مشخصی نباشد، بلکه جامعه و اجتماع باشد، فقه اجتماعی گفته می‌شود. فقه اجتماعی به دو دسته تقسیم شده است: فقه اجتماعی عام و فقه اجتماعی خاص. فقه اجتماعی عام، احکام مربوط به جامع بشری را مورد مطالعه و بررسی قرار می‌دهد. در مقابل، فقه اجتماعی خاص، احکام مربوط به جامع مسلمانان را مورد مطالعه قرار می‌دهد. این تعریف به تعبیر بعضی از اساتید حوزوی صورت گرفته است.

برخی دیگر از اساتید حوزه، فقه اجتماعی را براساس اینکه دو نوع مکلف وجود دارد، تقسیم می‌کنند. به نظر آن‌ها، گاهی مکلف فرد است، گاهی جامعه. توجه داشته باشید، مکلف دانستن جامعه، بحث جدیدی است که دربار آن، بحث زیادی نشده است. باید اشاره کنم این افراد نیز فقه اجتماعی را به دو قسم عام و خاص تقسیم می‌کنند.

در فقه اجتماعی عام، اجتماع به معنی عام گرفته می‌شود؛ یعنی فقه نظام اقتصادی، سیاسی، تعلیم‌و‌تربیت و فقه نظام فرهنگی، همه در فقه اجتماعی عام تعریف می‌شوند. در فقه اجتماعی خاص، دیگر فقه نظام تعلیم‌وتربیت و فقه نظام سیاست مدنظر نیست، بلکه فقه روابط اجتماعی مورد توجه است. به نظر بنده، بهتر است حوز فقه اجتماعی کمی وسیع‌تر در نظر گرفته شود. شاید بسیاری از دوستان موافق این تعریف نباشند، اما با وسیع‌تر در نظر گرفتن حوز فقه اجتماعی و بررسی آن از دیدگاه کلان، می‌توان هم مسائل فقهی را که برای جامعه، آثار و کارکردی دارند، در حوز فقه اجتماعی تعریف کرد. برای مثال، بحث نماز جمعه، نماز جماعت، امربه‌معروف و نهی‌ِازمنکر، عبادت‌هایی اجتماعی با کارکردهایی اجتماعی هستند. این را می‌توان اولین قدم برای تعریف فقه اجتماعی دانست، اما توجه داشته باشید که در این دیدگاه کلان، قسم دوم و سومی نیز وجود دارد.

قسم دوم در حوز تعریف فقه اجتماعی، مسائل اجتماعی و فقهیِ جدیدِ متولد‌شده در درون جامعه هستند. فقیه باید با همان سبک اجتهاد جواهری، براساس استنباط‌های فقهی، با توجه به شرایط زمانی و مکانی، به مباحث مولد جامعه پاسخی مناسب دهد. دو عامل زمان و مکان، که حضرت امام (ره) نیز به آن‌ها اشاره فرموده‌اند، بسیار حائز اهمیت هستند. در واقع وقتی مسائل فقهی جدید مورد کاوش و استنباط فقهی قرار می‌گیرند، شرایط زمانی و مکانی باید در فتوایی که صادر می‌شود، دخیل باشند. برای مثال، می‌توان به فقه و ورزش، فقه و شادی یا فقه و هنر اشاره نمود. اینکه ورزش‌های همگانی چه حکمی دارند؟ اگر در جامعه‌ای ورزش برای سلامت اجتماعی آن جامعه مفید باشد، آیا می‌توان حکم بر وجوب آن ورزش برای جامعه داد؟ بنابراین مباحثی از این قبیل، جزء قسم دوم فقه اجتماعی قرار می‌گیرند.

شاید نگاه قسم سوم در فقه اجتماعی، نگاه کامل‌تری باشد، زیرا می‌توان گفت که رویکرد آن به فقه، رویکردی اجتماعی است، نه رویکرد فردی. رویکرد فقه در گذشته، رویکردی فردی بوده است. رشد پیدا نکردنِ فقه اجتماعی نیز به دلیل وجود عواملی بوده است که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهم کرد.

رویکرد اجتماعی به فقه، سبب تولید فقه اجتماعی می‌شود. شاید یک فرع فقهی از دیدگاه فِقه، حکمی داشته باشد، اما از دیدگاه رویکرد اجتماعی، حکم دیگری غیرمتناسب با فقه فردی خواهد داشت. لذا به نظر بنده، هر سه قسم باید در حوز فقه اجتماعی تعریف شوند. درست است که در برهه‌ای از زمان، فقه‌ها نسبت به بعضی مسائل دیدگاهی فردی داشته‌اند، اما در حال ‌حاضر، می‌توانند دیدگاهی اجتماعی داشته باشند.

تاریخچ فقه اجتماعی

شاید بتوان تاریخچ فقه اجتماعیِ ایجادشده به‌صورت مدون را به قرن دهم، یعنی به دور صفویان، نسبت داد و مرحوم محقق کَرَکی را نیز از بنیان‌گذاران این فقه اجتماعی دانست. در دوران صفویه، وقتی علما به حاکمیت دعوت شدند، مباحث جدیدی مطرح شد؛ مثل بحث خراج، مقاسمه و نماز جمعه. فقه‌های آن زمان رساله‌های متعددی دربار این مباحث نوشته‌اند. بنابراین می‌توان نقط شروع فقه اجتماعی را به‌صورت مدون، از زمان محقق کَرَکی دانست.

از دیدگاه تاریخی، می‌توان سه دوره را برای حضور و فعالیت فقه در عرص اجتماعی نام برد. دور اول همان دور صفویان است. شاه عباس، بعد از به حکومت رسیدن، مذهب تشیع را رسمی اعلام کرد و علما را نیز به دربار و حاکمیت دعوت نمود. بسیاری از علما، این دعوت را پذیرفتند. در نتیجه، بسیاری از مسائل و مشکلات آن زمان برطرف شد. دور دوم، دور مشروطه است. این دوره نتیج مطلوبی نداشت. بین ایران و نجف اختلافاتی به وجود آمد. هرچند از طرفی نیز در همین دوره، علما وارد مسائل اجتماعی شدند. حتی مرحوم نائینی، در این دوره، در این حوزه کتاب نوشته است. دور سوم، دور ان