پاورپوینت کامل رد تناسخ به روایت نظام الدین احمد گیلانی ۸۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رد تناسخ به روایت نظام الدین احمد گیلانی ۸۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رد تناسخ به روایت نظام الدین احمد گیلانی ۸۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رد تناسخ به روایت نظام الدین احمد گیلانی ۸۶ اسلاید در PowerPoint :

در حوزه حکمت و فرهنگ ایرانی ـ خاصه از قرن دهم به بعد ـ فلسفه، علوم عقلی و معرفت شهودی راه و زبان تازه‌ای را تجربه کرد. فقدان آموزش، منابع و شناخت کافی از این تداوم فرهنگی، سبب شده تا بخش مهمی از میراث سترگ و ارزشمند ما در محاق فراموشی قرار گیرد. مقاله حاضر در باب زندگی و اندیشه‌های نظام‌الدین احمد گیلانی، حکیم و اندیشور اوایل قرن نوزدهم در حوزه فرهنگ ایرانی در هندوستان، تحریر شده است.

در حوزه حکمت و فرهنگ ایرانی ـ خاصه از قرن دهم به بعد ـ فلسفه، علوم عقلی و معرفت شهودی راه و زبان تازه‌ای را تجربه کرد. فقدان آموزش، منابع و شناخت کافی از این تداوم فرهنگی، سبب شده تا بخش مهمی از میراث سترگ و ارزشمند ما در محاق فراموشی قرار گیرد. مقاله حاضر در باب زندگی و اندیشه‌های نظام‌الدین احمد گیلانی، حکیم و اندیشور اوایل قرن نوزدهم در حوزه فرهنگ ایرانی در هندوستان، تحریر شده است. بحث اصلی در باب موضوع پرمناقشه تناسخ است که درباره آن نظریات متفاوت و متخالف بسیاری مطرح شده و همواره مایه برخورد آراء کلامی و دینی در میان صاحبنظران مسلمان و حکیمان بوده است. علاوه بر آنچه گفته شد، رساله کوتاه گیلانی در همین موضوع عیناً تصحیح و منتشر شده که با مقدمات و توضیحات مصحح به نظر خوانندگان دقیق النظر می‌رسد.(تحریریه)

درآمدى بر زندگى و آثار نظام‏الدین احمد گیلانى

اسناد و منابع موجود نشان مى‏دهند که روزگار قطبشاهیان شیعى را، بى‏هیچ‏ گزافى، دوران اوج پیوندهاى علمى و فرهنگى ‏ایران و جنوب شبه قاره هند و پاکستان مى‏توان دانست.۱ پس از تثبیت مرزهاى گولکنده در روزگار سلطان ابراهیم قطبشاه (۹۵۸ – ۹۸۸ ق)، روابط با ایران چنان گسترش یافت که سید محمّد اکبر، فرزند میر محمّد باقر داماد (م ۱۰۴۰ ق) به این دیار مهاجرت کرد. گذشته از او، در این ‏روزگار، ایرانیان نامبردار دیگرى مانند حاجى ابرقوهى، امیر تقى اصفهانى، معزالدین وفاخان و محمّد اصفهانى هم به دربار قطبشاهى پیوستند. پس از سلطان ابراهیم، در عهد محمّد قلى بن ابراهیم قطبشاه (م ۰۲۰ ق)، ادب و هنر در این دیار از رونق سابق برخوردار بود تا آنکه به سال ۱۰۰۰ هجرى قمرى به فرمان این پادشاه شیعى و ایرانى‏نژاد تلنگاله۲ و با یارى صدراعظم ایرانى‏اش میرمحمّد مؤمن استرآبادى (م ۱۰۳۴ ق)،۳ حیدرآباد دکن با بهره‏گیرى از الگوى شهر اصفهان به عنوان شهرى بنا شد که اکنون مرکز ایالت آندهراپرادش در جنوب هندوستان، و همچنان میراث‏بر فرهنگ ایرانى است.۴

برادرزاده و داماد محمّد قلى خان، سلطان محمّد قطبشاه (۱۰۲۱ – ۱۰۳۵ ق)، هم زیر نظر میر مؤمن استرآبادى پرورش یافت. در واقع، حضور میر مؤمن در دربار قطبشاه، براى پیشبرد سیاست‏هاى‏ فرهنگى شیعه، موقعیت مناسب و ممتازى ایجاد کرد؛ چنان که اکنون، به ‏واسطه آثارى که در آن روزگار تألیف شده است، از فعالیت متفکّران‏ شیعى در حوزه‏هاى مختلف علوم آگاهیم.۵ در واقع، این آثار نه تنها از رونق فراوان تشیع در دربار قطبشاهى خبر مى‏دهند، بلکه نمونه ارزشمندى از حمایت‏هاى علمى را پیش روى ما مى‏نهند که با روزگار نخستین دارالعلم‏هاى ‏شیعى در سده‏هاى چهارم و پنجم هجرى قابل قیاسند.۶

با دریغ، به رغم اهمیت بایسته توجه به چنین پیوندهایى، نه تنها کمتر اثر منتشر شده‏اى از میراث روزگار قطبشاهى را مى‏توان دید، بلکه از حلقه‏هاى‏ پیوند فرهنگ ایرانى و هندى در این دیار نیز کمتر یادى مى‏توان یافت.

نظام‏الدین احمد گیلانى (م بعد از ۱۰۷۱ ق) از جمله متفکّرانى است‏که در روزگار سلطان عبداللّه قطبشاه (۱۰۳۵ – ۱۰۸۳ ق) از ایران به ‏هندوستان رفت و در مقام یکى از مهمترین حلقه‏هاى پیوند علوم حکمى ‏و پزشکى این دو دیار چهره برنمود. هرچند که با دریغ، تاکنون درباره احوال و آثار او تنها تک‏نگارى‏هاى کوتاهى به نگارش درآمده است۷ و از آثارش نیز، تا آنجا که بازجسته‏ام، جز کتاب مضمار دانش در اسب‏شناسى ورساله منافع موت اثرى منتشر نشده است؛۸ که البتّه این آثار نیز به هیچ ‏روى رساننده مقام حکمى و علمى او نیستند.

نظام‏الدین احمد در ۹۹۳ هجرى در گیلان زاده شد۹ و در آغاز جوانى، همچون بسیارى از هم‏روزگارانش، براى کسب دانش به اصفهان رفت و در شمار شاگردان میر محمّد باقر داماد (م ۱۰۴۰ ق) و شیخ بهائى (م ۱۰۳۰ ق) درآمد؛ چنان که در آغاز شجره دانش خود از ایشان چنین یاد مى‏کند:

«چنین گوید مقرّر این مقال و محرّر این احوال، افقر خلق اللّه ‏إلیه و احوجه إلى غفرانه نظام‏الدین احمد گیلانى ختم اللّه له ‏بالحسنى که این فقیر در اوان تحصیل کمال و در زمان اکتساب ‏فضل و حال، و در ایام مطالعه و مباحثه هرگاه حل مشکلى ‏مى‏نمود… و هر وقت که در هر باب از استادان قدسى‏نشان و مجتهدان قوى الایمان و صاحب‏طبعان زمان مثل سید الحکما امیر محمّد باقر داماد و سند المجتهدین بهاء الملّه والدین شیخ‏ بهاءالدین محمّد قدس سرّهما مى‏شنود، آن را نیز در بیاض‏ ثبت مى‏کرد».۱۰

نظام‏الدین کار نگارش آثار حکمى خویش را در اصفهان بیاغازید. چنان که رساله شرح الکلمات التّامات و الباقیات الصالحات و الحسنات ‏الّتى یذهبن السّیئات خود را در ۱۰۲۸ قمرى در همین شهر نگاشت و درآغاز آن از خود به «فلک» یاد کرد۱۱ و أنوار الفصاحه و أسرار البراعه در شرح نهج البلاغه را نیز در ۱۰۳۶ قمرى در همین شهر به پایان برد. او در۱۰۴۰ هجرى و احتمالاً پس از رحلت میرداماد، از ایران رخت اقامت ‏بربست و به ‏دربار مهابت‏خان (م ۱۰۴۴ ق) از امراى شاهجهان پیوست.۱۲ از قراین موجود برمى‏آید که به زودى در شمار ملازمان او درآمد؛ چنان‏که به هنگام فتح قلعه دولت‏آباد دکن در ۱۰۴۲ هجرى همراه او بود۱۳ و در جریان این واقعه نسخه بیاض یکى از آثار پزشکى‏اش دستخوش حریق ‏شد و از بین رفت تا سه سال بعد، در ۱۰۴۵ هجرى در مقدمه کتاب‏ مختصر منتخب معالجات ابقراط از این ماجرا یاد کند.۱۴

پس از درگذشت مهابت‏خان، نظام‏الدین قصد بازگشت به ایران را داشت‏ که توسط شیخ محمّد بن خاتون در ۱۰۴۵ هجرى به دربار عبداللّه قطبشاه راه‏ یافت تا با لقب «حکیم الملک»، در مقام پزشک دربار و ملازم سفر سلطان‏ عبداللّه، وصىّ قاضى عطاء اللّه گیلانى (م ۱۰۴۸ ق) و معلّم فرزندان او، و سفیر دربار قطبشاه در دربارهاى شاه صفى (به سال ۱۰۵۰ ق) و شاهجهان (به سال ۱۰۶۶ ق) خدمت کند۱۵ و از ۱۰۵۵ هجرى به صدارت و وزارت‏ برسد. او در این مقام چنان با اهل دانش رفتار نمود که شمارى از بلندپایگان ‏علمى و دینى روزگارش به نامش آثارى نگاشتند؛ که از آن جمله است‏ دلائل القطبیه فى رد الفوائد المدنیه سید نورالدین على بن حسین‏ موسوى عاملى (م ۱۰۶۷ ق).۱۶

تاریخ درگذشت نظام‏الدین را سال‏هاى ۱۰۵۹ و ۱۰۶۱ نگاشته‏اند.۱۷ در حالى که با توجّه به حضور او در دربار شاهجهان در دهلى به عنوان سفیر دربار قطبشاهى به سال ۱۰۶۶ قمرى۱۸ و نگارش مضمار دانش براى ‏شاه عبّاس دوّم به سال ۱۰۷۱ قمرى، تاریخ درگذشت او را پس از این‏ تاریخ باید دانست.۱۹ آثار گیلانى طیف متنوّعى از آثار ادبى و دینى و حکمى و پزشکى را دربرمى‏گیرد.۲۰ با مراجعه به نسخه‏هاى خطى موجود از این آثار،۲۱ متفکّرى ‏سختکوش با دانشى دایرهالمعارفى را پیش رو مى‏یابیم که در سنّت‏هاى علمى‏ و حکمى پیش از خود، ژرف‏اندیشى و باریک‏بینى‏هایى ارزشمند دارد و در ارجاع به منابع خود دقیق است؛ و طُرفه آنکه نمونه‏اى درخشان و کمیاب ازحلقه‏هاى پیوند پزشکى و حکمت نزد دانش‏آموختگان مکتب اصفهان است. از شمارى از این آثار در یک طبقه‏بندى کلّى چنین مى‏توان یاد کرد:

ادبیات و تعلیم و تربیت: آداب الصبیان، آداب المتعلّمین، اوراق دانش، تلخیص درّه الغوّاص حریرى، خرد و سخن، صحه الأخبار عن الفعل والحرف، فوائد لغویه مختلفه، کشکول، منتخب ابیات شاعران، منتخب ‏ربیع الأبرار، منتخب المقامات زمخشرى، منتخب نوادر المعلّمین جاحظ.

دایرهالمعارف: جامع العلوم (مقامات نظامى)، شجره دانش، مجموعه حکیم‏الملک.

علوم قرآنى: آفاق و انفس و حکمت خالق، التفسیر، السّر فى عظمه سوره الفاتحه، سرّ مرکّب کلمه توحید.

کلام و علوم دینى: اثبات الواجب و التوحید و الصفات و…، اثبات الواجب‏ من کلام امیرالمؤمنین، استجابت دعا، استجابت دعوات، أنوار الفصاحه و أسرار البراعه در شرح نهج البلاغه، التعضیلات، تعلیقات على کتاب من لا یحضره الفقیه، توبه و نیت آن و صیغه آن، الجبر و التفویض، الخطاب إلى المجتهدین، خواصّ خواندن کلام حضرت ‏أمیرالمؤمنین، شرح الکلمات التّامات، شرح کلمه الاسلام، الاعتراض فى الفقها والاطباء فى الجنین، القضاء و القدر، کیفیت اعتقاد در مذهب حقّ، کیفیت ‏تزویج و اهتمام در کفو.

منطق و فلسفه: ابطال تناسخ، اثبات لذّات عقلیه، اصول علم منطق، اقسام‏ محبّت، تأثیر نفوس، تفسیر بعض أسماء الحکماء القدماء، حاشیه الأفق المبین، حدوث الدهر یا حدوث العالم، حقیقه الجوهر و العرض، حقیقه الوجود ولوازمه و کیفیته، خفیات الآثار الواقعه فى العالم، ذکر بعض المسائل، وجود کلّ‏ موجودات و هلاکها فى أسبوع، شرح الاشارات، سبب اختلاف المذاهب، عجائب الأنوار فى بیان عالم الجمهور، بیان العقل الفعّال، فهرست کتب الشفاء والإشارات و القانون، کلام الحکماء فى أوصاف الملوک، کیفیت وجود الشّرور، کیفیت وجود الشّریف و الوضیع، مسائل منتخبه فى الحکمه، منافع موت، منتخب القبسات، النّفس و العقل و العقل الفعّال، وجود اشیاء محسوسه، وجود الشّرور بالعرض و بالذات، وجود فقرا و اغنیا در هر سلسله علیا و سفلى.

اخلاق و عرفان: الأخلاق و کیفیاتها، خواصّ لا إله إلاّ اللّه، رساله عرفانیه، العملیات، کلام مخاطبات و مواعظات مع النّفس، کلام إنّما خلع بدن ازحضرت استاد محمّد باقر داماد، کلمات با اهل قبور، منتخب کلمات خواجه‏ عبداللّه انصارى.

تاریخ و شرح حال: احوال ملوک عجم، أخبار الخلفاء، تاریخ احوال شیخ ‏ابونصر فارابى، سواد برخى نامه‏هاى شاه عبّاس صفوى، شرح احوال ابوعلى‏سینا، مقام فى تاریخ الحکماء، مواعظ و بیان احوال خود.

پزشکى و روانشناسى: الحیوانات ذوات السموم و تأثیراتها و علاجها، اختصاء و تعلیقات، اختیارات نظامى، ادویه باهیه، ادویه مفرده، أسرارالأطباء، أسرار الخفیه فى أبنیه النّسنیه، اصطلاحات الأطباء، پیدایش ‏پزشکى، تدبیر الحبلى (درباره باردارى)، تعلّق نفس بأعدل اعضاء، چوب چینى و قهوه و چائى و تنباکو، حبیب الإله من النّبى و أعاجب‏ الخواصّ من الأشیاء، خلاصه التّذکره فى طبّ التّجربه، خواصّ برخى از گیاهان، خواصّ بعضى ادویه مفرده، خواصّ بعض زهر، خواصّ بقول وحبوب و اثمار، خواصّ الفادزهر، خواصّ الهلیلجات، خواصّ هلیله، درجات کیفیات ادویه، شرح مومیایى کانى، منتخب کتاب اعراضى، شرح خواصّ بلیله، صداع و کیفیت علاج آن، خواصّ مومیائى، رساله در طبّ، فواید ادویه، فوائد فى الطب و المعالجات، الحراره الغریزیه و زیادتها و نقصانها.

علوم و فنون: احوال کائنات جوّ، أسامى کلّ العلوم، اصول علوم و اقسام‏آن، أصول العناصر، انموذج و جمع مسائل متفرّقه در هر علم، بازنامه، بود و نبود همه چیزها (ریاضى)، عقد انامل، علم موسیقى، غرائب أحوال بعض ‏حیوانات صغیر الجثه، غرائب الوقایع، فضائل العلم، الکلمات النّجومیه، مضمار دانش (فرس‏نامه)، مگس عسل و کرم ابریشم، الوحدات إلى إثنا عشریات.

علوم غریبه: اثر دعا و رقا و سحر در رفع شرّ، اعمال غریبه و بعضى‏ عمل‏هاى غریب و شعبدات، اعمال غریبه و شرح خواصّ اشیاء، برون آوردن ‏نام دزدان، علم قیافه، غرائب الأحوال و تأثیرات الأشیاء العجیبه.

تناسخ از روایات شیعی تا روایت حکیم گیلانی

بحث تناسخ در جهان اسلامی تاریخی دارد که تا نزول شماری از آیات قرآنی راه می برد.۲۲ اکنون می دانیم که در قرآن به واژه تناسخ تصریح نشده است، امّا درباره مسخ شماری از اقوام در قالب حیواناتی مانند بوزینه و خوک آیاتی وجود دارد؛ از آن جمله است آیات ۵۶ سوره بقره (۲) و ۱۰ سوره مائده (۵) و ۱۶۶ سوره اعراف (۷).۲۳ جز این آیات، آیات دیگری هم هستند که قائلان به تناسخ در جهان اسلامی از آنها این معنا را مراد کرده اند؛ از جمله این آیات عبارتند از: آیه ۳۸ سوره انعام (۶)، آیه ۴۰ سوره اعراف (۷)، آیه ۱۱ سوره غافر (۴۰)، آیه ۵۶ سوره دخان (۴۴)، آیه ۶۱ سوره واقعه (۵۶)، آیه ۲۲ سوره ملک (۶۷)، آیه ۸ سوره انفطار (۸۲).۲۴

همچنین احادیثی داریم که در آنها از این واژه استفاده شده است؛ از جمله این احادیث، به فرازی از خطبه های نهج البلاغه می توان استناد کرد که در آن از این واژه به انتقال نور نبوّت و ولایت مراد شده است:

«فتبارک الله الّذی… فاستودعهم فی أفضل مستودع، وأقرهم فی خیر مستقر. تناسختهم کرائم الأصلاب إلی مطهرات الأرحام»۲۵ (: مبارک باد خدایی که … ایشان [: انوار معصومان] را در والاترین مخزن‏ها [: پشت پدران] نهاد و در بهترین جایگاه‏ها [: زهدان مادران]، و بدین سان گرامی ترین پشت‏ها آنها را به پاک‏ترین رحم ها تناسخ دادند).

در واقع، چنان که محمّد علی امیرمعزّی نیز به درستی نوشته است: «گویا این واژه با معناى اوّلیه انتقال نور نبوّت ـ ولایت ریشه امامى داشته است و سپس از طریق شیعیان غالى، که با امامیه در ارتباط بوده‏اند، به میان تناسخیان رسوخ کرده و رفته رفته معناى انتقال روح پیدا کرده است».۲۶

این نکته ای است که با بررسی شماری از منابع کهن