پاورپوینت کامل ریشه های جوانمردی ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ریشه های جوانمردی ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ریشه های جوانمردی ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ریشه های جوانمردی ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint :

برای کسب شناخت دقیق و عمیق از هر جریان اجتماعی، بایستی مجموعه ای از عوامل و جریانات دیگر را در ارتباط با آن مورد توجه قرار داد. به ویژه اگر جریان اجتماعی مورد مطالعه در دوره گسترده ای از حیات بشری تطور و تکوین یافته باشد و با فرهنگها و اجتماعات گوناگونی نیز ارتباط برقرار نموده باشد. حتی قدسی ترین امور در عالم،هنگامی که به دست بشر می افتند،بسیاری تغییرات و تحریفات را در خود ملاحظه می کنند.

سرچشمه های تکوین آیین فتوت در تاریخ فرهنگ اسلامی

برای کسب شناخت دقیق و عمیق از هر جریان اجتماعی، بایستی مجموعه ای از عوامل و جریانات دیگر را در ارتباط با آن مورد توجه قرار داد. به ویژه اگر جریان اجتماعی مورد مطالعه در دوره گسترده ای از حیات بشری تطور و تکوین یافته باشد و با فرهنگها و اجتماعات گوناگونی نیز ارتباط برقرار نموده باشد. حتی قدسی ترین امور در عالم،هنگامی که به دست بشر می افتند،بسیاری تغییرات و تحریفات را در خود ملاحظه می کنند.هر امری که در جهان انسانی پای می گذارد بسان بارانی است لطیف، که با گذر از هرجا لاجرم بوی و روی آن را به خود می گیرد. آیین جوانمردی و فتوت نیز از این قاعده مستثنی نیست و زمینه های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و … در شکل بخشی بدان مدخلیت تام داشته اند و جریانات مشابه و حتی رقیب بر آن تأثیر بسیار گذاشته و از آن متأثر شده اند. در این نوشتار این مسائل و نکاتی فراتر از آن به نظر خوانندگان گرامی می رسد.

بسیاری از محققان بر آنند که این آیین در دوران پیش از اسلام پدیدار شده و امور متعددی از مقتضیات این دوران بر آن تأثیر گذاشته است.یکی از این محققان در این باب می نویسد: «دلایلی هست که می رساند بنیاد این آیین و مسلک اجتماعی در ایران پیش از اسلام گذاشته شده است و یادگار دوره ای است که امتیازات طبقاتی بر مردم ایران سخت گران می آمده و کسانی که ناکامی می کشیده اند، این راه را پیش گرفته اند که از طبقات ممتاز با مردم سازگارتر و مهربان تر و گرامی تر باشند.دلیل دیگر اینکه این مسلک پیش از اسلام در ایران پیدا شده این است که بسیاری از افکار مانویان در آن راه یافته است.»۱ در زندوندیداد جماعتی از مخالفان حکومت کسانی معرفی شده اند که دزدیدن از توانگران و بخشیدن به بیچارگان را کرفه(کار نیک و پسندیده) می دانسته اند.۲ در عمده آثاری که از اهل فتوت باقی مانده،ایشان برای مسلک خود تاریخچه ای طولانی ترسیم نموده اند و سابقه این جماعت را به پیامبران بزرگ الهی رسانده اند.کارکرد اصلی این بازگشت به گذشته و نشان دادن ریشه های این مسلک در تاریخ و آثار گذشتگان هم می توانست آنان را از تهمتِ بدعت که از ناحیه اهل ظاهر گریبانگیر هر امر تازه ای در تمدن اسلامی می شد،برهاند و هم با یافتن پشتوانه های معرفتی مستحکم،در میان مخاطبان مقبولیت بیشتری بیابد.(این امر از قرن چهارم هجری میان آنان باب شد و بیشتر به سراغ مستمسکات دینی بودند)البته اینکه آنان مرام و مشی خود را به گذشته پیوند می زدند و آن را در احوال و افعال پیامبران و اولیای الهی نشان می دادند،به صرف توجیه مسلکشان نبوده است و هماوایی ها و هماهنگی های فراوانی می توان میان آنان و مستنداتی که بدان تکیه می نمودند،نشان داد.باری،یکی از منابع اصلی اهل فتوت، قرآن کریم و وقایعی که در آن برای برخی از انبیاء و اولیای الهی رخ می داد،می باشد.هرچند لفظ فتوت به صورت مصدر در قرآن نیامده اما مشتقات آن از قبیل «فتی»،«فَتَیان»،«فِتیان»و «فتیه»۳ در آن وارد شده است.میبدی در تفسیر خود در بزرگداشت جوانمردی از ناحیه خداوند و اهمیت انتساب آن به اولیای الهی بیان شیوایی دارد:« قوله تعالى: «نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیکَ نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْیه آمَنُوا بِرَبِّهِمْ» اینت شرف بزرگوار و کرامت تمام و نواخت بى نهایت که ربّ العالمین بر اصحاب کهف نهاد که ایشان را جوانمردان خواند گفت: «إِنَّهُمْ فِتْیه» با ایشان همان کرامت کرد که با خلیل خویش ابراهیم (ع) که او را جوانمرد خواند: «قالُوا سَمِعْنا فَتًى یذْکُرُهُمْ یقالُ لَهُ إِبْراهِیمُ» و یوشع بن نون را گفت: «وَ إِذْ قالَ مُوسى‏ لِفَتاهُ» و یوسف صدّیق را که گفت: «تُراوِدُ فَتاها»… و گفته‏اند سرور همه جوانمردان یوسف صدّیق بود علیه السلام که از برادران به وى رسید آنچه رسید از انواع بلیات، آنگه چون بر ایشان دست یافت گفت: «لا تَثْرِیبَ عَلَیکُمُ الْیوْمَ».»۴ اهل فتوت آیه شریفه« انک لعلی خلق عظیم»۵ را که در راستای اتمام مکارم اخلاقی بود نمونه ای کامل از رسوخ اخلاق جوانمردی در ایشان می دانستند.هرچند رفتار پیامبر(ص) در سراسر عمر واجد چنین عنصری بود و ایشان در حق قاتل حمزه،عموی گرامیشان،نهایت سعه صدر را نشان دادند اما هیچیک به مانند رفتاری که ایشان با اهل مکه نمودند مورد توجه اهل فتوت نبود.به تعبیر اقبال لاهوری،

آن که بر اعدا در رحمت گشاد مکه را پیغام لاتثـــریب داد۶

آنچه در سیره این بزرگان به یادگار مانده است،هماوایی فراوان با آیین جوانمردان دارد و می تواند متکا و مستند درخوری برایشان باشد.ابراهیم(ع) آنگاه که فرمان یافت، فرزندش را قربانی کند،نه تنها در اجرای آن اندک درنگی نکرد، بلکه خرسند و شادمان شد از اینکه هدیتی به محبوب تقدیم می نماید.یکی از رسوم نیکویی که در میان فتیان از ابراهیم(ع) به یادگار مانده، بزرگداشت مهمان و احترام بسیار بدان است.کتب اهل فتوت مشحون است از داستانهایی از زندگی وی و وی را در میان خود ابوالفتیان خوانند و این از آن روست که «اول کسی که از دنیا و لذات آن مجرد گشت و از ماسوای باری عزاسمه عزلت نمود و متاعب سفر و وحشت و کربت غربت در جنب لذت حق تعالی سهل و آسان شمرد و از اوطان و اقران روی برتافت و بر کسر اصنام اقدام نمود او بود و سنت ضیافت و رسم جمعیت در عالم صورت او نهاد و در فتوت به مقامی رسید که به امر جلیل مباشر ذبح اسماعیل شد و چون وقتش به سماع نام دوست خوش شد هرچه داشت،ایثار کرد.»۷ اعراب عصر جاهلیت نیز مطمح نظر اهل فتوت در دوره اسلامی بودند و آنان را نیز در تاریخچه مسلک خود به شمار می آوردند.بویژه اینکه پیامبر(ص) در این دوران در «حلف الفضول» که پیمانی بود جهت واستاندن حق برخی از مظلومان از ناحیه برخی از جوانان اهل فتوت،شرکت داشت و پس از اسلام نیز بدان مفاخره نمود و فرمود:«اگر در اسلام نیز به چنین پیمانی دعوت شوم آن را خواهم پذیرفت.»۸ اینکه در تاریخ سیستان و برخی منابع دیگر از عیاران تعبیر به سالوکان نیز می شود با واژه صعلوک و صعالیک که عیاران عصر جاهلی بودند،مرتبط است.۹ اعراب از صعالیک تعبیر به ذؤبان العرب(گرگان عرب) می کردند و عین همین تعبیر نیز در حکایات فارسی در باب عیاران آمده است.۱۰ هرچند صعالیک به میراث اهل فتوت در ایران قبل از اسلام دسترسی داشتند و از آنان الگو می گرفتند، اما در دوره اسلامی با واسطه اینان بود که میراث باستانی جوانمردی ایرانیان منتقل شد.از منظر آنان هر انسان صاحب اخلاق و فضیلتی که سجایا و فضایل خود را در راستای بهبودی حال دیگر انسانها به کار گیرد،جوانمرد است.۱۱ تکیه آنان در صفات اخلاقی بر شجاعت و سخاوت بود و نماد این عصر در تلقی اهل فتوت،حاتم طائی.آنچه از جوانمردی در این عصر مورد توجه اهل فتوت دوران اسلامی است، در مقام تعریف و در غالب موارد در مقام تحقق عاری از هر بی بند و باری ای است که نزد برخی از منسوبان به فتوت چون عنتره بن شداد و عمرو بن عبدود،در عصر جاهلیت یافت می شود۱۲ اما گاه در مقام تحقق بی بند و باریهایی نیز که عمدتاً میراثی جاهلی بود در میان آنان یافت می شد.در این انحراف جاهلی،جنبه دلیری و شجاعت که حربه ای بود برای دفع اعداء و جذب احباب، به گُربُزی و جَلدی مبدل می شود و ابزاری می شود برای خودنمایی و ضعیف ترسانی. در این مشی منسوبین به فتوت، میان برخی محرمات چون سُکر و غنا و حتی لواط و زنا و درست قولی و وفای به عهد و جود و اموری از این دست، اتفاق و اجتماعی ناموزون ملاحظه می شود.۱۳ در عصر اموی که می توان آن را «جاهلیت ثانی» خواند افراط در این امور به گونه ای شد که والی عراق،خالد بن عبدالله قسری،انعقاد مجالس فتیان را ممنوع اعلام کرد.در این عصر برای نخستین بار اهل فتوت چون عیاران به کسوت ویژه ای درآمدند و ادبیات خاصی را در سخن گفتن برگزیدند.یکی از سنتهای عجیب آنان در این زمان حضور یافتن بر قبر شاعران خمریه سُرای عصر جاهلی بود.آنان لباس خاصی می پوشیدند و سر را روغن می مالیدند و بر سر گور خمریه سرایان حاضر می شدند و شراب می نوشیدند و بر خاک گور آنان شراب می ریختند.این سنت غریب نه تنها در باب خمریه سرایان عصر جاهلی بلکه در حق برخی از شاعران دوره اسلامی نیز انجام می شد.اولین خمریه سرای دوره اسلامی ابوالهندی غالب بن عبدالقدوس مطمح نظر فتیان در این دوران بود و عمدتاً این مراسم بر گورجای وی انجام می شد.۱۴ گروهی که محبوبیت اهل فتوت را در میان توده مردم ملاحظه می کردند، ورود به آن را حربه ای جهت کسب شهرت و عوامفریبی می دیدند. این مقدمه ای بود برای اینکه نهضتی پویا به نهادی ایستا که اصناف محرمات و مکروهات در آن مجاز است، مبدل شود.۱۵ آثار سوء چنین مقارنتی در این عصر تا قرنها اهل فتوت را متهم به فسق و لاابالیگری نمود. یکی دیگر از اموری که در این عصر بر گسترش آیین جوانمردی تأثیر بسزایی گذاشت، ورود آن در میان هنرمندان، بویژه شاعران و موسیقیدانان، بود. شاعران در ترویج این مسلک نقش عمده ای داشتند.برخی از توصیفات شاعران آشنای با این جماعت نیز انحراف پیشگفته را در میان فتیان تأیید می کند.از زمره این شاعران می توان به علی بن جهم اشارت کرد. وی در وصف مجلس آنان از وجود زنان زیباروی و پسران ماهروی سخن می گوید و اینکه عیش و مستی همگان را مسحور خود می نمود.۱۶ چنین نزدیکی هایی بود که واژگانی چون شاطر، شطارت، عیار و… را وارد گفتمان اهل فتوت نمود و قرابت افزونی میان آنان و صعالیک عهد جاهلی ایجاد نمود؛بویژه که با اهداف نیکوی فتیان،جماعتی دزدی و غارت خود را توجیه می کردند.جرجی زیدان در این باب می نویسد: «شطاران غارتگری و راهزنی را گناه نمی دانستند و آن را نوعی زرنگی می شمردند و معتقد بودند که چون بازرگانان و توانگران زکات نمی دهند،لذا غارت اموال آنها حلال می باشد.»۱۷ حتی کسی چون فضیل عیاض، پیش از تحول و توبه در زمره اینان است.(کان فی اول امره شاطراً)۱۸ البته این عیاران و شاطران در قرون بعدی ابتدا در قالب حمایت از دولت فاطمیان مصر و پس از انحلال در بغداد(۴۷۳ق در دوران خلافت المقتدی بامرالله) در شکل جماعات شبه نظامی به جنگ با دستگاه خلافت و حکومتهای تابعه آنان پرداختند و این به جهت نزدیکی ای بود که در این ایام با شیعیان و بویژه فاطمیان برای اهل فتوت ایجاد شده بود. این قرابت موجب شد که دستگاه خلافت عباسی آنان را تهدیدی جدی ارزیابی کند و در منازعه مدام با آنان قرار گیرد. اما آنچنان توده مردم به آیین جوانمردان دلبسته بودند که صرف مقابله و حذف نمی توانست کارگر افتد. از این رو بود که الناصرالدین لله ضمن دستور به انحلال تمام بیوت و احزاب اهل فتوت، فرمان تأسیس جماعات فتوت دولتی را داد و خود نیز جامه فتوت پوشید (۵۷۸ق) و پس از وی مستظهربالله نیز چنین کرد.۱۹ البته گفتنی است که همه کسانی که از اهل فتوت به سیاست و نظامیگری مشغول شدند،تمایلات شیعی نداشتند. گروههای فراوانی از فتیان که به نام احداث مشهور شدند،از این جمله بودند که بعضاً برای یافتن ریاست هم پیمانان متعددی می یافتند. دایره تأثیرپذیری اهل فتوت از اندیشه شیعی به گرایشهای ریاست طلبانه و سیاسی مزبور ختم نمی شود. همانگونه که سلاسل صوفیه عمدتاً نسبت خرقه خود را به علی بن ابی طالب(ع) و فرزندان وی می رسانند، فتیان نیز وی را با مستنداتی از کتاب و سنت پیشوای خود می دانند.حتی در منشوری که ناصرلدین الله عباسی برای جماعات فتیان خود منتشر کرد علی(ع) نمونه برتر جوانمردی و پیر همه جوانمردان معرفی شد.۲۰ نویسندگان فتوت نامه ها علاوه بر اینکه ایشان را شاه جوانمردان می دانند، برخی از رسوم متعارف فتیان از جمله«شرب قدح و لبس ازار و بستن میان»۲۱ کاشانی نسبت فتوت امیرالمؤمنین علی(ع) با فتوت ابراهیم(ع) را چون نسبت نبوت ابراهیم با آدم می داند.و بر آن است که «هرکه در طریق فتوت قدمی دارد یا داعیه آن بر او غالب آید،رشحی از فیض او یافته و پرتوی از نور او بر او تافته و بر وی متابعت او و اقتدا به رأی و سیرت او واجب و استمداد از نفس مقدس و استعانت از روح مطهر او لازم، تا به قوت محبت و ارادت و برکت،پیروی و متابعت مناسبتی نفس او پیدا کند و بدان مناسبت مستعد قبول فیض کمال او و محل عروض بعضی از احوال او شود و به حسب رسوخ محبت و وداد و وفور طاعت و انقیاد به قدر سعت استعداد کمال یابد.»۲۲ اهل فتوت وی را «منبع فتوت و معدن مروت»۲۳ و «قطب مدار فتوت»۲۴ می دانند و او را قطب فتوت و حتی برتر از ابراهیم(ع) می خوانند. شمس الدین آملی که خود از اهل فتوت بوده در این باب چنین می نویسد:«نسبت فتوت او با فتوت ابراهیم همچو نسبت بذل نفس با ذبح ولد،پس چنانکه مظهر نبوت در عالم صورت آدم صفی بود و قطب آن ابراهیم خلیل بود و خاتم آن محمدمصطفی(ص)، مظهر فتوت،ابراهیم شد و قطب آن امیرالمؤمنین علی(ع) و خاتم آن،محمد المهدی صاحب الزمان.»۲۵ همه اوصافی که اهل فتوت در شخصیتهای اسطوره ای به تفریق جستجو می کردند در شخصیت حقیقی علی(ع) مجتمع بود.شجاعت،مروت،مواسات و ایثار وی در دین الهی در سرحد کمال بود و آیات و روایات متعددی در این باب وارد شده است.۲۶ در حکایات زندگی مولانا جلال الدین در مقام فتوت علی(ع) به حکایتی شگفت برمی خوریم.«منقول است که روزی حضرت مولانا در مجمعی معانی و حقایق می فرمود؛از ناگاه جوانی معتبر از در درآمد و بر بالای پیری بنشست.بعد از زمانی حضرت مولانا فرمود که در زمان ماضی امر الهی چنان بود که هر جوانی که بر بالای پیران نشستی،فی الحال به زمین فرو رفتی.قصاص آن امت بدان شکل بودی.اکنون در این زمان می بینم که جوانان نوخیز بی تحاشی و دهشت،پیران راه را لگد می زنند و هیچ از خسفِ عاقبت و مسخِ باطن اندیشه نمی کنند و فرمود:روزی اسدالله الغالب،علی بن ابی طالب،کرّم الله وجهه،به نماز صبح به مسجد رسول می رفت؛در میانه راه دید که پیرمردی یهودی پیش می رود.امیرالمؤمنین از آنجا که فتوت و مروت و حسن اخلاق او بود،محافظت ادب پیر کرده پیش نگذشت و آهسته آهسته در پی او می رفت.چون به مسجد رسول رسید،حضرت مصطفی علیه السلام به رکوع رکعت اول خمیده بود؛درحال به امر جلیل،جبرئیل در رسیده دست بر پشت مبارک رسول نهاد تا ساعتی توقف کند که علی مرتضی از ثواب رکعت اول نماز صبح محروم نشود.»۲۷ مواجهه جوانمردانه وی با دشمنان و حتی قاتل خود حدیثی است که مکرراً در فتوت نامه ها مذکور است.۲۸

در شجاعت شیرِ ربانیستی در مروت خود که داند کیستی

در مروت ابر موسیی به تیه کآمد از وی خوان و نان بی شبیه ۲۹

در ضلع دیگر ارتباط فتوت و تشیع،می توان از تصوف سخن گفت.فتوت هرچند اساساً از تصوف متولد نشده اما بسیار به آن وامدار است.این رابطه بحدی معظم و قابل توجه است که برخی فتوت را شعبه ای از علم تصوف دانسته اند.۳۰ حتی قدیم ترین منبعی که تاکنون در باب جوانمردی به دست ما رسیده آثاری است که نویسندگان صوفی نوشته اند.کتاب الفتوه سلمی(م۴۱۲ق)قدیم ترین اثر مستقلی است که در این باب تألیف شده است.برخی از مشایخ صوفیه در معرفی فتوت نقشی به مراتب مهمتر از خود بزرگان فتوت داشته اند.چنانکه در باب شیخ احمد خضرویه گفته شده «ل