پاورپوینت کامل زبان اوّل ترجمه، زبان دوم نشر ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زبان اوّل ترجمه، زبان دوم نشر ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زبان اوّل ترجمه، زبان دوم نشر ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زبان اوّل ترجمه، زبان دوم نشر ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

تغییر یافتن زبان ترجمه، تغییر یافتن سپهر تاثیر گذار فرهنگی است، نه عمل ساد جایگزین شدن زبانی با زبان دیگر. زبان اول ترجمه زبان دوم نشر است. این زبان در هیچ جامعه ای همواره ثابت نیست و به علت های مختلف جای خود را به زبان یا زبان های دیگر می دهد. از آغاز تاریخ مکتوب ایران تا کنون زبان ترجمه چند بار تغییر یافته است و در این مقاله به آن اشاره می شود.

چکیده:

تغییر یافتن زبان ترجمه، تغییر یافتن سپهر تاثیر گذار فرهنگی است، نه عمل ساد جایگزین شدن زبانی با زبان دیگر. زبان اول ترجمه زبان دوم نشر است. این زبان در هیچ جامعه ای همواره ثابت نیست و به علت های مختلف جای خود را به زبان یا زبان های دیگر می دهد. از آغاز تاریخ مکتوب ایران تا کنون زبان ترجمه چند بار تغییر یافته است و در این مقاله به آن اشاره می شود.

اشار تاریخی

جامعه ای که با زبان دیگری جز زبان خود آشنا نباشد، پیوندش با جهان می گسلد. شمار درهای باز به روی جهان به تعداد زبان های دیگری است که جامعه بداند و بتواند از راه آنها ارتباط برقرار کند. شاهدهای تاریخی در همه جا، از جمله در سرزمین ما، نشان می دهد چگونه طوایفی که به هر دلیلی کوچ می کردند و به سرزمین های دیگری می رفتند و در آنها ساکن می شدند، ناگزیر از آشنایی با زبان طوایف دیگری بودند که یا با آنها در می آمیختند، یا با آنها در تنش و کش مکش بودند. از زمان استقرار طوایف آریایی کوچیده به ایرانزمین شاهدهای آشنایی آنها با زبان دیگری در دست است(۱).

از آغاز تشکیل نخستین امپراتوری در عصر مادها، تقریباً سد ۸ق م تا تصرف این سرزمین به دست عرب ها در سد ۷م، یعنی حدو ۱۵۰۰ سال، که چند امپراتوری با زبان های متفاوت در این سرزمین استقرار داشته اند، همواره یک زبان میانجی(لینگوا فرانکا) نقش ارتباطی میان ملت ها و اقوام مختلف با زبان های متفاوت را بر عهده داشته است، مانند زبان آرامی و زبان سریانی در چند دور تاریخی پیش از اسلام. در عین حال در این امپراتوری ها با چندین زبان دیگر هم آشنایی داشته اند و فرمان های حکومتی به زبان های محلی هم ترجمه می شده است. ترجمه های چندین متن شناخته شده از یونانی، سانسکریت، چینی، سریانی، یا از زبان های پارسی باستان و پارسی میانه به زبان های دیگر، گواه تسلط به چندین زبان و ترجمه از این زبان ها و نیز به این زبان هاست. کتیب سه زبان بیستون در عصر امپراتوری هخامنشی، مفصل ترین کتیب سنگی در جهان، بهترین گواه تسلط به ترجمه از زبان پارسی باستان به زبان های عیلامی و بابلی است که از جایگاه ویژه ای در آن امپراتوری برخوردار بودند(۲).

پس از تسلط عرب ها بر سرزمین های اطراف و تبدیل شدن زبان عربی به زبان رسمی دیوانی و نیز به زبان میانجی ملت ها و اقوام بسیار، مدت ها طول کشید تا آثار بسیاری از زبان های مختلف به عربی ترجمه شد، از جمله از یونانی، پارسی میانه، سریانی و سانسکریت. سرزمین هایی که اسلام به دین رسمی، و زبان عربی به زبان دولت و دیوان آنها، یا به زبان میانجی آنها تبدیل شده بود، از سد ۳ق/ ۹م آثاری را از آن زبان به زبان بومی خود ترجمه می کردند. بنابراین، زبان عربی حدوداً از آن سده تا سد ۱۳ق، برابر با سد ۹ تا ۱۹م، یعنی حدود هزار سال، زبان اول ترجمه در ایرانزمین بود؛ البته آثاری هم از زبان های دیگر به فارسی دری(فارسی رواج یافته در دور پس از اسلام در این سرزمین) ترجمه شد، اما زبان غالب ترجمه، عربی بود. در سد ۱۳ق/۱۹م که باب مراوده با غرب باز شد و نیازهای تازه ای ایجاب کرد تا ایرانزمین از کشورهای غربی دانش فنّی، ابزار و تجهیزات بگیرد و با جهان غرب مناسبات دیپلماتیک برقرار سازد، زبان فرانسوی به زبان اول ترجمه به فارسی تبدیل شد. تقریباً همزمان با رواج این زبان، فنّ آوری چاپ هم از راه روسیه و انگلیس وارد شد و برای نشر کتاب، جزوه و نشریه امکان فراهم آمد، و زبان فرانسوی هم به زبان دوم نشر تبدیل شد. نشر از آن پس آثار مدّ نظر را از آن زبان می گرفت و به زبان اول(زبان خود/ زبان فارسی) تبدیل می کرد. در عصر قاجار زبان فرانسوی نزدیک به یک قرن زبان اول ترجمه باقی ماند و سپس، به دلایلی که گفته می شود، جایگاهش را از دست داد. با تغییر یافتن زبان ترجمه، و به پیروی از آن زبان دوم نشر، تغییر گفتمان ها، تغییر سپهر تاثیرگذاری ها، تغییر در الگوهای فرهنگی، آموزشی، و تغییر در گرایش ها در زمینه های فراوان پیش آمد.

این نکته را هم ار نظر دور نداریم که پیش از ترجم آثار از زبان فرانسوی به فارسی در عصر قاجار، نخستین کتابی که به فارسی ترجمه شد از زبان انگلیسی بود. پیش از آنکه مستشاران نظامی فرانسوی به ایران بیایند و برای مقابله با ارتش تجاوزگر روس به قشون آموزش نظامی بدهند و فنون ساختن تجهیزات جنگی را به آنها بیاموزند، آشنایی تنی چند از ایرانیان با زبان انگلیسی بود. ناپلئون بناپارت نامه ای به زبان فرانسوی به در بار فتحعلی شاه قاجار( ۱۲۱۲ـ۱۲۵۰ق) فرستاد، اما در ایران کسی را نیافتند که زبان فرانسوی بداند و نام ناپلئون را به فارسی ترجمه کند. به ناچار نامه را به بغداد بردند و در آنجا کسی بود که زبان فرانسوی می دانست و نامه را ترجمه کرد(۳). بر این اساس شاید بتوان گفت که زبان اول ترجمه در عصر قاجار برای مدت کوتاهی زبان انگلیسی بود، اما به سبب دوری جستن دستگاه حاکمه از دولت استعماری انگلیس، و نیز به سبب جنگ و کش مکش با امپراتوری روسی تزاری، ارتباط با فرانسوی ها و تماس های فرهنگی با آنها افزایش یافت. روسیه، هم مرز ایران بود و شمار نسبتاً زیادی از شهروندان ایرانی بین نواحی شمال غربی ایران و نواحی زیر نفوذ فرهنگ و زبان روسی آمد و شد می کردند و زبان روسی را آموخته یا با آن آشنا شده بودند، اما هیچ گاه زبان روسی به زبان اول ترجمه در ایران تبدیل نشد. پذیرفتن زبان خارجی بدون گرایش فرهنگی، و بدون عامل های تاثیرگذار دیگر امکان پذیر نیست.

زبان انگلیسی و تبدیل شدن آن به زبان اول ترجمه و زبان دوم نشر

اشاره شد که در عصر قاجار نخستین کتاب های ترجمه شده به فارسی در زمان عباس میرزا قاجار، از زبان انگلیسی بود، نه از فرانسوی. در سراسر دوره قاجار هم با زبان انگلیسی نا آشنا نبودند و در شماری از مدرسه های مبلغان مذهبی در چند شهر ایران، از جمله در تهران و ارومیه، و به ویژه در مدرسه آمریکایی ها در تهران، که بعداً مدرسه البرز نامیده شد، تدریس زبان انگلیسی و حتی تدریس برخی درس ها به همین زبان، متداول بود. اما زبان فرانسوی، که در آن روزگار سیطره فرهنگی بیشتری بر جهان یافته بود، در مقام زبان دوم کشورها و زبان اصلی ترجمه از منابع فرنگی، به مرور رواجی جهان گستر یافته بود. پس از تاسیس دارالمعلمین عالی در ۱۳۰۷ش که نام آن در ۱۳۱۲ش به دانشسرای عالی تغییر یافت، و تاسیس دانشگاه تهران در ۱۳۱۳ش، زبان انگلیسی طیّ چند سال به عرصه آموزش عالی راه یافت و در کنار زبان فرانسوی، البته نه به آن پایه و نه در مقام زبانی بین المللی، در ترجمه به کار رفت.

سال ۱۳۱۷ش سالی حسّاس و در واقع زمان تعیین کننده ای در چرخش زبانی و با پیامدهای فرهنگی گسترده ای بود. روابط سیاسی ایران و فرانسه به سبب چاپ کاریکاتوری در یکی از نشریه های فرانسوی و درج مطلبی نیش و کنایه دار در بار رضاشاه، تیره و سپس قطع شد. دولت ایران بر ضد سیاست فرانسه در برابر ایران، به اقداماتی دست زد که در نتی