پاورپوینت کامل تدبیر و سیاست در نهج‌البلاغه ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تدبیر و سیاست در نهج‌البلاغه ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تدبیر و سیاست در نهج‌البلاغه ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تدبیر و سیاست در نهج‌البلاغه ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

توجه دادن به این مهم است که موضع حکومت نسبت به مردم، نمی‌تواند موضعی برخواسته از تبعیض و یا متأثر از یک جریان خاص باشد، برای اینکه مردم، فراتر از باورهایشان، حقوق انسانی برابری دارند. نمی‌شود مثلاً در آبرسانی به مردم و یا در تأمین غذا و بهداشت و امنیت و تحصیل و دیگر مایحتاج عمومی، بعضی را بر بعضی دیگر مقدم داشت، برای اینکه اولاً وضع و حال مردم در سرنوشت هم اثرگذار است، ثانیاً حکومت، نقش مدیر ارشد یک جامعه را دارد که باید فراجریانی عمل کند

نکته دوم: توجه دادن به این مهم است که موضع حکومت نسبت به مردم، نمی‌تواند موضعی برخواسته از تبعیض و یا متأثر از یک جریان خاص باشد، برای اینکه مردم، فراتر از باورهایشان، حقوق انسانی برابری دارند. نمی‌شود مثلاً در آبرسانی به مردم و یا در تأمین غذا و بهداشت و امنیت و تحصیل و دیگر مایحتاج عمومی، بعضی را بر بعضی دیگر مقدم داشت، برای اینکه اولاً وضع و حال مردم در سرنوشت هم اثرگذار است، ثانیاً حکومت، نقش مدیر ارشد یک جامعه را دارد که باید فراجریانی عمل کند و افراد جامعه و شهروندان را به دیده اعضای یک خانواده بنگرد و همه چیز را برای همه بخواهد، پیغمبر(ص) می‌فرماید: «الخلق عیال الله فاحب الخلق الی الله من نفع عیال الله و ادخل علی اهل بیت سرورا:۱ مردم خانواده خدا هستند، محبوبترین آنها نزد خداوند، کسی است که به حال مردم سودمندتر باشد و خانواده‌ای را خوشحال سازد.» و امیرالمؤمنین می‌فرماید: «کلکم عیال الله و الله سبحانه کافل عیاله:۲ همه شما خانواده خدا هستید و خداوند سبحان کفالت امور خانواده‌اش را عهده‌دار شده است». و لذا در ادامه فرمان می‌فرماید: «فانّهم صنفان اما اخ لک فی الدین و اما نظیر لک فی الخلق: زیرا آنان دو گروهند یا همکیشان و یا اینکه همانندان تو در آفرینش هستند» که طبیعتاً هرچند همکیش و هم‌خط تو هم نباشند، آفریده همان خدایی هستند که تو را آفریده است.

نکته سوم: آسیب‌پذیری مردم از ناحیه نفسانیت، نادانی، فریب خوردن و امثال اینهاست، لغزش‌هایی از آنان سر می‌زند و بهانه‌جویی‌هایی، دامنگیرشان می‌گردد و به عمد یا خطا، مرتکب خلاف می‌شوند. این بیان حضرت، کنایه از یک واقعیت است که مردم معصوم نیستند، امیال و آرزوها دارند. چه بسا راه را اشتباه بروند و یا به انگیزه دستیابی به مطالباتشان، در صورتی که راه قانونمندی برای رسیدن به آنها پیدا نکنند، به بهانه‌جویی‌ها و یا مبارزات منفی رو بیاورند! و گاهی هم ممکن است تحت تأثیر تبلیغات دیگران، به کارهای خام و حساب نشده‌ای دست بزنند. به هرحال، مردم مصون از خطا و لغزش نیستند، آن چنان که مسئولان نیز، این گونه‌اند و تدبیر و مدیریت صحیح بحران‌ها، خود آزمون بزرگی برای سیاستمداران و مدیران جامعه است. در چنین شرایطی، حکومت و حاکمان نه در موضع برخورد با دشمنان و مخالفان فرضی و یا با تحلیل‌های شتاب‌زده و خام سیاست‌پیشگان خودکامه، چاره کار را در استفاده از قوه قهریه و سرکوب، نتیجه‌گیری نمایند، بلکه در موضع پدری مهربان که در بین افراد خانواده‌اش، نگرانی‌هایی پیش آمده است، از سه اصل «رحمت»، «محبت» و «مودت» که از آبشخور تدبیر و تعقل و مهندسی سیاسی مدیریتی حساب شده‌ای، استفاده نماید و ضمن طبقه‌بندی اطلاعاتی، امنیتی درخور، براساس اصل عدالت و نه کینه‌توزی، عمل نماید و هر یک از شهروندان که در گرداب چنین وضعیتی گرفتار آید به فرموده امام علی(ع) سزاوار است بیش و پیش از هر اقدام قهرآمیز و حرمت‌شکنانه‌ای، عشق‌ورزی به خودش و دیگر شهروندان را از جانب سکانداران قدرت، احساس نماید که حضرت در این راستا، گزینه عفو و گذشت را مطرح فرموده است.

نکته چهارم، مطرح کردن گزینه عفو و گذشت است که نه تنها یک ارزش اخلاقی و از مکارم اخلاق به حساب می‌آید، بلکه یک سیاست راهبردی روشن و مؤثر برای نشان دادن حسن نیت حکومت و کارگزاران آن به مردم است که نقش تعیین‌کننده‌ای در سرنوشت مدیریت دارد و لذا امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «فاعطهم من عفوک و صفحک مثل الذی تحب و ترضی ان یعطیک الله من عفوه و صفحه: نسبت به آنان با عفو و گذشت رفتار کن، همان‌طور که دوست داری خداوند با تو به عفو و بخشش خویش، رفتار نماید.»

عفو و گذشت در سیره نبوی

سیره نبی گرامی اسلام(ص) گویای اخلاق پسندیده بشری، به ویژه در راستای توسعه رحمت و رأفت و مدارا با مردم در عرصه سیاست و حکومت است و شمشیر آن حضرت نیز پشتوانه همین اندیشه بلند بوده است و به اعتبار همین انگیزه الهی و هدف بزرگ هدایت توحیدی از شمشیر و سرنیزه و دیگر سلاح‌های جنگاوران تاریخ، ممتاز می‌گردد.

جنگهای اسلامی و حوادثی که در آنها رخ داده‌اند، حقانیت این اندیشه را نشان می‌دهند، وارد شدن سرفرازانه پیغمبر اکرم(ص) به مکه، ناقوس مرگ مخالفان را به صدا درآورد و دشمنان اسلام و توحید را سخت نگران ساخت. تمام تحلیل‌ها، آینده خونباری را برای دشمنان آن حضرت نشان می‌داد، گویا شمشیر انتقام اسلامیان از نیام درآمده، حیات دشمنان اسلام را تهدید می‌کرد. سعدبن عباده که پرچم سپاه را بر دوش می‌کشید و پیشاپیش سپاهیان حرکت می‌کرد، هنگامی که چشمش به ابوسفیان افتاد، فریاد زد:

الیوم یوم الملحمهر الیوم تسبی الحرمه

امروز روز خونریزی و انتقام است؛ امروز روزی است که زن و بچه مشرکان به اسارت گرفته می‌شوند! امروز روز ذلت و خواری قریش است! هنگامی که ابوسفیان، در مقابل رسول خدا(ص) قرار گرفت،‌ در حالی که کاملاً به هم ریخته بود، عرض کرد: «ای پیغمبر! فرمان داده‌ای قومت را از دم تیغ بگذرانند؟» آنگاه به شعار خشونت‌طلبانه و تحریکات سعد اشاره کرد، و گفت: «شما نیکوکارترین، مهربانترین و خویشاوند دوستترین مردم هستی.»

پیغمبر اکرم‌(ص) با شنیدن این گزارش برافروخت و بلافاصله سعد را از پرچمداری سپاه برکنار کرد و پرچم را به دست علی‌(ع) داد و شخصاً هدایت تبلیغاتی سپاهیان را به دست گرفت و در اولین اقدام مداراجویانه، فرمود: «الیوم، یوم المرحمه: امروز روز رحمت و مدارا با مردم است.»۳ امروز روز گذشت است! شعاری که ناباورانه بود؛ اما واقعیت داشت، نمایش روح اسلام و نبوت بود، پیغمبر(ص) گام دیگری به جلو برداشت و کریمانه، جز چند نفر را که در عناد و دشمنی با حق، لحظه‌ای کوتاه نیامده بودند، همه را مورد عفو قرار داد و در شرایطی که سران قریش تصور می‌کردند از شمشیر اسلام، ایمن نخواهند بود، رسول‌الله(ص) وارد بیت شدند و در حالی دستهایشان را به دو طرف درب بیت گذاشته بودند، خطاب به حاضران که نگران انتقام مسلمانان بودند، فرمودند: «چه گمان کرده‌اید و درباره من چه می‌گویید؟» سهیل بن عمرو به عنوان سخنگوی آنان عرض کرد: «ما درباره تو به نیکی سخن می‌گوییم و گمان خیر نسبت به شما داریم، برادر بزرگوار و پسرعموی بزرگوار!» پیغمبر(ص) فرمودند: «من همان چیزی را به شما خواهم گفت که یوسف به برادرانش گفته است: لاتثریب علیکم الیوم یغفرالله لکم و هو ارحم الراحمین: امروز ملامت و توبیخی بر شما نیست. خداوند شما را می‌بخشد و او مهربانترین مهربانان است!

آگاه باشید که شما همسایه‌های بدی برای پیغمبر بودید. رسالت را تکذیب کردید و پیامبر را از خودتان راندید و از خانه‌اش بیرون کردید و به همه اینها، رضا ندادید و به مدینه لشکرکشی کردید تا با او بجنگید، ولی من به شما می‌گویم: فاذهبوا فانتم الطلقاء:۴ بروید که همه شما آزاد هستید!» عفو و بزرگواری آن حضرت، انقلاب عظیمی در عرصه عواطف بشری به وجود آورد و مردم همانند مردگان که سراسیمه از گورها سر بر می‌‌آورند، به سوی پیامبر و برای پذیرش اسلام سرازیر شدند! عفو عمومی رسول خدا(ص)، نقش به‌سزایی در نشر و تثبیت حاکمیت توحید داشت و تأثیر رفتار آن حضرت، بیش از تبلیغاتی که وجود داشت، حقانیت دین نبوی را نشان می‌داد.

نکته‌پنجم، توجه دادن به وظایف مقامات حکومتی است که با دیگر مردم و شهروندان متفاوت است؛ یعنی اینکه مدیران و کارگزاران حکومت و دست‌اندرکاران دولت، علاوه بر وظایفی که همگان برعهده دارند، در موضع هدایت جامعه و رسیدگی به امور مردم هستند و در رفتار و کردارشان بایسته است در میدان عمل، نمونه‌های کامل اخلاق و رفتار و کردار و گفتار را به توده‌ها ارائه دهند و معلمان حکمت نظری و عملی، برای دیگران باشند. آن‌چنان که در مواردی لازم است، قاطع و بی‌گذشت عمل کنند و در مواردی هم، باید چونان نسیم بهاران، پیام‌آور محبت و دوستی و عطوفت و گذشت باشند.

با توجه به اینکه براساس تجربیات مدیریتی، یک نرمش حساب شده و اخلاقی، بیش از بگیر و ببند و برخورد قهرآمیز می‌تواند سازنده و گره‌گشا باشد. قرآن کریم می‌فرماید: «لاتستوی الحسنه و لا‌السیئه ادفع بالتی هی احسن فاذا الذی بینک و بینه عداوه کانّه ولیٌ حمیم: بدی را با نیکی جواب بده تا فضای دشمنی بین تو و دیگری عطر دوستی و صمیمیت به خود گیرد.» (مؤمنون، ۹۶)

عفو در سیره پیامبر(ص)

خداوند رحمان و رحیم است و رحمت او بر غضبش پیشی گرفته است و پیامبر رسول رحمت است، قرآن کریم که تمام سوره‌هایش به استثنای توبه، با رحمانیت و رحیمیت خدا شروع شده است، خ