پاورپوینت کامل گودی به چه کار ما می آید؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گودی به چه کار ما می آید؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گودی به چه کار ما می آید؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گودی به چه کار ما می آید؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

سر جان رنکین گودی (۲۰۱۵-۱۹۱۹) مشهور به جک گودی، انسان شناس اجتماعی برجسته بریتانیایی در کنار مهم ترین آثارش چون فناوری، سنت و دولت در آفریقا (۱۹۷۱) و اهلی کردن ذهن وحشی (۱۹۷۲) کتابی نیز با عنوان سرقت تاریخ (۲۰۰۶) دارد که در آن می کوشد با نقد نگرش شرق شناسانه در راستای نظریه اش درباره تاریخ مشترک و واحد جهانی بر مشابهت ها در عناصر فرهنگی و تمدنی در جوامع مختلف تاکید کند. این کتاب در سال ۱۳۹۳ با ترجمه نرگس حسن لی توسط نشر امیرکبیر منتشر شد.

نشست نقد و بررسی کتاب «سرقت تاریخ» (۲)

محسن آزموده: سر جان رنکین گودی (۲۰۱۵-۱۹۱۹) مشهور به جک گودی، انسان شناس اجتماعی برجسته بریتانیایی در کنار مهم ترین آثارش چون فناوری، سنت و دولت در آفریقا (۱۹۷۱) و اهلی کردن ذهن وحشی (۱۹۷۲) کتابی نیز با عنوان سرقت تاریخ (۲۰۰۶) دارد که در آن می کوشد با نقد نگرش شرق شناسانه در راستای نظریه اش درباره تاریخ مشترک و واحد جهانی بر مشابهت ها در عناصر فرهنگی و تمدنی در جوامع مختلف تاکید کند. این کتاب در سال ۱۳۹۳ با ترجمه نرگس حسن لی توسط نشر امیرکبیر منتشر شد. در جلسه نقد و بررسی این کتاب که چندی پیش در پژوهشکده تاریخ اسلام برگزار شد، هاشم آقاجری (که گزارش سخنان ایشان در بخش نخست منتشر شد) به دفاع از گودی می پردازد و اهمیت آن را ضمن به چالش کشیدن رویکرد شرق شناسانه، ایجاد اعتماد به نفس در جوامع غیر غربی می داند، حال آنکه ابراهیم توفیق بر بستری که این نظریه در آن پدید آمده تاکید دارد و معتقد است کار گودی در فضای آکادمیک غربی کارکردی مثبت دارد اما تاکید بر آن در جوامعی چون ما مانع از طرح پرسش های عمیق تر درباره علت اصلی تفاوت ها می شود. در ادامه گزارشی از سخنان این دو استاد از نظر می گذرد. آنچه می خوانید سخنان توفیق در این نشست است.

***

با نکته آخر دکتر آقاجری کاملاموافق هستم که ترجمه کتاب قابل قبول نیست و بر خلاف متن اصلی که به نظر روان باید باشد، اصلامتن روانی نیست. اما بحث در مورد کتاب گودی را با این سوال آغاز می کنم که به هر حال کتاب پاورپوینت کامل گودی به چه کار ما می آید؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint برای پاسخ به این سوال ناگزیرم به این بپردازم که متن (

text

) گودی در بستری (

context

) که به نگارش در آمده به چه کار می آمده است؟ با پاسخ به این پرسش شاید بتوان به سوال نخست نیز جواب داد. کتاب گودی چنان که اشاره شد، می کوشد تاریخ یک جهان را بنویسد، نویسنده روش انسان شناختی- باستان شناختی- تطبیقی را انتخاب کرده و کوشیده مشابهت ها و توازی ها و همزمانی ها را نشان بدهد. او بر منطقه اوراسیا تمرکز می کند، اگرچه مثال های زیادی از آفریقا می زند. اما به هر حال نویسنده معتقد است که از زمان انقلاب برنزی تغییراتی در ساخت کشاورزی پدید می آید و تحولاتی در کل جهان رخ می دهد که در نقاط مختلف جهان چندان دور از یکدیگر نیستند، آنچه در چین، اروپا، شمال آفریقا، آسیا و بین النهرین رخ می دهد، چندان متفاوت نیست یعنی در این سرزمین ها با فرآیندهایی مواجه هستیم که شباهت های شان بیشتر از تفاوت شان است، یا تفاوت ها آنهایی نیست که مبتنی بر تقابل ذات گرایانه شرق و غرب باشد. در واقع گودی به نقد شرق شناسی و نگاه شرق شناسانه غالب بر تاریخ نگاری و جامعه شناسی می پردازد. این نقد او را به این سمت سوق می دهد که تفاوت ها را در سایه تشابه ها قرار بدهد تا بتواند روندهای موازی ای را که وجود داشته اند، برجسته کند. از زمانی به بعد (قرن ۱۶ و ۱۷ به بعد) غلبه یابی غرب به تدریج امکان پذیر می شود و در نتیجه دیسکورس متناسب و متناظر با این هژمونی مادی و عینی در شرق شناسی صورت بندی می شود و گفتمان شرق شناسی چنان که سعید نشان می دهد، شکل می گیرد. به هر حال به نظر من کتاب گودی ذیل گفتمان علمی غربی معنادار است، یعنی امکان واسازی ای را به وجود می آورد که بدون این واسازی ما همچنان در دوگانه ذات گرایانه شرق و غرب باقی می مانیم. در واقع با کار گودی برائت تاریخی از شرق امکان پذیر می شود، یعنی چنان که سعید می گوید علیه نگرشی که در آن شرق به گونه ای ترسیم می شود که ذاتش را غیر قابل پیشرفت می داند، ضمن آنکه آن نگرش شرق شناسانه غرب را نیز به گونه ای ترسیم می کند که گویی همه گذشته آن در خدمت این بوده سرمایه داری و مدرنیته متولد شود. در طول کار گودی لحظه ای را برجسته می کند که در بستر بحثش مهم است، او می گوید گویا ما باید در منطق دوره بندی ای که این تقابل شرق و غرب را امکان پذیر می کند شک کنیم و شاید لازم است آن را کنار بگذاریم. منظور او این است جایی که توضیح سرمایه داری شدن غرب را مبنا قرار می دهیم، عملاامکانی به وجود می آید که در یک قرائت شرق شناسانه از تاریخ غرب و دیگری اش یعنی شرق خودش را نشان می دهد. در نتیجه گودی پیشنهاد می کند که خود این دوره بندی را موضوع تامل قرار دهیم و از آن در بگذریم، در واقع او پیشنهاد می کند دوره بندی فراخی را مد نظر قرار دهیم و در دام دوره بندی ای که سرمایه داری پیشنهاد می کند، نیافتیم. این پیشنهاد جالبی است که می تواند موضوع تامل جدی باشد. این تاکید بر شباهت ها در مقابل تفاوت های ذات گرایانه و دوبنی هایی که تاریخ، جامعه شناسی، انسان شناسی و سایر علوم انسانی در طول دو قرن گذشته بر اساس آن شکل گرفته اند، می تواند موضوع تامل پروبلماتیک و واسازی باشد.

پاورپوینت کامل گودی به چه کار ما می آید؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint

اما به نظرم معضلی در این میان وجود دارد. یعنی حد و حدود کار گودی برای من مساله دار است. این جاست که می خواهم به پاسخ این سوال بپردازم که پاورپوینت کامل گودی به چه کار ما می آید؟ ۵۳ اسلاید در PowerPoint گودی در تاکید ویژه اش بر تشابهات، جایی به نقد چند اثر از کسانی چون میدهام، نوربرت الیاس و برودل می پردازد و متفکران برجسته ای را در حوزه تاریخ و جامعه شناسی بیرون می کشد و با نقد آنها نقدی را به کل بدنه علم، حتی علم انتقادی وارد می آورد. او حتی متوجه متفکرانی است که خودشان متوجه خطر قوم مداری هستند، اما با وجود آن، در این خطر درمی غلتند زیرا به نظر گودی این متفکران نیز در نهایت می کوشند سرمایه داری را بکوبند و سرمایه داری نیز در غرب رخ داده است. اینجاست که به نظر من گودی دچار خطای روش می شود. اما این خطای روشی چیست؟

برای مثال ماکسیم رودنسون در نقدی که بر اخلاق پروتستانی و روح سرمایه داری ماکس وبر و اصولانگاه وبری به جهان اسلام می نویسد، پاسخی می دهد که به نظرم شبیه روش بحث گودی است و قابل انتقاد است. ماکسیم رودنسون به این سمت می رود که بگوید آن چیزهایی که وبر و وبری ها به عنوان امور خاص و ویژه در مسیحیت برجسته کرده اند که سرمایه داری را امکان پذیر کرده اند، در اسلام نیز هست. گودی نیز همین کار را می کند. یعنی در موضوعات مختلف از تجارت و صنعت و اقتصاد گرفته تا علم و دین و فرهنگ می کوشد تشابهات را برجسته کند و تفاوت های ذات گرایانه را پس بزند. او مدام می کوشد با رویکردی نسبی گرایانه نشان دهد آنچه کسانی چون مارکس و وبر و میدهام و برودل و الیاس به عنوان شاخصه های شکل گیری سرمایه داری برجسته می کنند، عملاامور خاصی نبودند و در سایر تمدن ها و فرهنگ ها نیز حضور داشتند. من فکر می کنم در این سخن گودی چنان که در بحث رودنسون خطایی وجود دارد. گودی مثل رودنسون تنها مولفه ها را جدا می کند و آنها را با هم مقایسه می کند. این خطای بنیادینی است، اینکه گویا می شود مولفه ها را در درون خودشان با هم مقایسه کرد. یعنی نوعی از تطبیق امکان پذیر می شود که به نظرم مساله دار است، چون چیزی را حل نمی کند. امکان اینکه تشابهات را برجسته کند، به وجود می آید، اما امکان توضیح از امر مشخص و فضا-زمان های مشخص به وجود نمی آید. زیرا ما در این کار می کوشیم بازرگانی را در چین و هند و ایران و آفریقا و اروپا و… مقایسه شوند، اما این کار مشکلی را حل نمی کند. چیزی که تعیین کننده است، این است که ما بگوییم یک فضا- زمان خاص می شود به این خاطر که مولفه ها به این شکل کنار هم قرار گرفته اند، نه به گونه ای دیگر. وگرنه همه این مولفه ها مثل شهر، بازرگانی، دموکراسی، کشاورزی، دولت و… در جاهای مختلف و در زمان های مختلف بوده و هست. اما تمام مساله این است که این مولفه ها چطور در کنار یکدیگر می نشینند و یک وضعیت منفرد را شکل می دهند.

گودی تا جایی هم مسیر با ادوارد سعید