پاورپوینت کامل در جست‌وجوی دزدان دارالخلافه ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در جست‌وجوی دزدان دارالخلافه ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در جست‌وجوی دزدان دارالخلافه ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در جست‌وجوی دزدان دارالخلافه ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

روایتی از جرم و جنایت در تهران عصر قاجار

«چندی قبل یک طاقه لحاف ترمه در خانه معاون لشکر مفقود شده بود. این روزها یک تخته قالی از آن‌جا برده‌اند. یاقوت نام، خانه‌زادِ خود را گرفته در خانه حبس کرده و هر روز او را چوب می‌زده تا این که مشارُالیه اقرار می‌نماید که برده به سیدحسن نام کالسکه‌چی شیخ‌الاطبا، به دو تومان گرو گذارده … حسن فلفلی، که از الواط و اشرار است و دیشب مست نموده در محله چالمیدان شرارت و هرزگی می‌کرد، گرفتار افواج پلیس شده، به اداره آوردند، با راپورت حالش نزد جناب وزیرنظام فرستاده شد که تنبیه شود … یکی از فراشان ارفع والا عزالدوله می‌رود از دکان خبازی گذر پای‌چنار نان بگیرد، با اسدالله‌بیک، نایب قورخانه، نزاعشان شده چند نفر به حمایت طرفین برآمده، می‌خواستند نزاع نمایند.

روایتی از جرم و جنایت در تهران عصر قاجار

«چندی قبل یک طاقه لحاف ترمه در خانه معاون لشکر مفقود شده بود. این روزها یک تخته قالی از آن‌جا برده‌اند. یاقوت نام، خانه‌زادِ خود را گرفته در خانه حبس کرده و هر روز او را چوب می‌زده تا این که مشارُالیه اقرار می‌نماید که برده به سیدحسن نام کالسکه‌چی شیخ‌الاطبا، به دو تومان گرو گذارده … حسن فلفلی، که از الواط و اشرار است و دیشب مست نموده در محله چالمیدان شرارت و هرزگی می‌کرد، گرفتار افواج پلیس شده، به اداره آوردند، با راپورت حالش نزد جناب وزیرنظام فرستاده شد که تنبیه شود … یکی از فراشان ارفع والا عزالدوله می‌رود از دکان خبازی گذر پای‌چنار نان بگیرد، با اسدالله‌بیک، نایب قورخانه، نزاعشان شده چند نفر به حمایت طرفین برآمده، می‌خواستند نزاع نمایند. اجزای پلیس آن‌ها را ساکت کرده، متفرق می‌نمایند …». این گزارش‌های نظمیه که از مجموعه «راپورت وقایع مختلفه محلات دارالخلافه» در میانه سال‌های ۱۳۰۳ تا ۱۳۰۵ هجری قمری آمده است، بیانگر جرم‌هایی است که در میانه‌های دوره قاجار- عصر ناصرالدین شاه در پایتخت رخ می‌داده است. تهران در آن روزگار در میانه یک پایان و نیز یک آغاز جای گرفته است؛ «پایان» عصر سنت‌گرایی و «آغاز» فرآیند مدرنیزاسیون جامعه ایران. دوره ناصری از این‌رو تقریبا می‌تواند سرآغاز ایران نوین به شمار آید که بستری مهیا برای رخدادهای بعدی برشمرده می‌شود؛ همان رخدادهایی که پوسته جامعه سنتی ایران را آرام‌آرام به کناری زد و این فرآیند با ورود به سده چهاردهم خورشیدی و برافتادن حکومت قاجار، روندی شتابان به خود گرفت. سفرهای پادشاه ماجراجوی قاجار به فرنگ و آشنایی با دستاوردهای تمدن نوین اروپایی، بازگشت نخستین دسته‌های دانشجویانی که به کوشش عباس میرزا نایب‌السلطنه فتحعلی شاه برای فراگیری دانش‌های جدید به آنجا فرستاده شدند، آشنایی ایرانیان با روزنامه و پیوندهای بیش‌تر ایرانیان و اروپاییان در پی سفرهای دوجانبه و سرانجام شکل‌گیری نخستین نهادهای سازمان‌های حکومتی به شیوه نوین- هرچند ناقص و ناکارآمد- از ویژگی‌های دوره حکومت ناصرالدین به شمار می‌آید. نهاد نظمیه یا پلیس به شیوه اروپایی از همین دوران شکل گرفت و در ساختار پیشین سنتی این سازمان دگرگونی‌هایی پدید آورد. ناصرالدین شاه در سفر دوم به اروپا به سال ۱۲۹۵ قمری فردی ایتالیایی به نام کنت آنتوان دومونت فرت را برای اصلاح نظمیه به شیوه اروپایی در استخدام دولت ایران درآورد. تنظیم کتابچه «قانون نظمیه و امنیه بلدیه» به سال ۱۲۹۶ از نخستین دستاوردهای کنت به شمار می‌آمد که با تایید شاه، نخستین رساله قانون پلیس در ایران شد. سازمان پلیس که کنت شکل داده بود توانست با استقرار یک رییس و نایب‌رییس در هر محله بر امنیت پایتخت مسلط شود. ماموران پلیس روزانه گزارش‌های محله‌ها را ثبت و گزارش می‌کردند. بررسی این گزارش‌ها و نیز توجه به دیگر منابع می‌تواند ما را یاری کند از جرم‌هایی که در آن روزگار در دارالخلافه تهران رخ می‌داد، آگاهی یابیم.

در تهران دست پلیس پنهانی در دست دزدان است

«وقتی می‌بینیم که تمام افراد صاحب‌نام و مقام فقط سوار بر اسب و آن‌هم تنها در معیت تعدادی از خدمه مسلح به خنجر و تفنگ در شارع عام ظاهر می‌شوند ممکن است این‌طور نتیجه‌گیری کنیم که وضع امنیت عمومی در شهرها اسفبار است. اما وضع چنین نیست. نگهداشتن این تعداد از خدمه فقط برای ابراز “تشخص” است. تبهکاری در شارع عام حتی هنگام شب از اتفاقات بسیار نادر و کم‌نظیر است. تنها استثنائی در این مورد که خارجیها را هم چندان ناراحت نمی‌کند این است که گاه خیابان صحنه زد و خورد دو خانواده‌ای می‌شود که بین آنها “خون” است، یعنی باهم دشمنی صلبی دارند. به همین ترتیب دستبرد دزدان به خانه‌ها هرچند که بر اثر طرز ساختمان خانه‌ها، پنجره‌های کوتاه عریض و درهای سست اقدام به آن سهل است، به هیچ وجه زیاد نیست». از این توصیف یاکوب پولاک، پزشک اروپایی دربار ناصرالدین شاه، در «سفرنامه پولاک: ایران و ایرانیان» می‌توانیم، از نگاه یک غریبه، خود را در شهری تصویر کنیم که میزان جرم و جنایت در آن پایین بوده است. پولاک هرچند در جایی دیگر تصریح می‌کند «در تهران دست پلیس بصورتی پنهانی در دست دزدان است بصورتی که هرگاه پلیس جداَ بخواهد، دست‌اندرکاران هیچ سرقتی نمی‌توانند از نظرش پنهان بمانند»، باز اما خاطرنشان می‌کند «در طول اقامت نه ساله خود در تهران سه بار شنیدم که با شکستن حرز، مال مردم را دزدیده‌اند؛ در هر سه مورد پلیس به کشف و دستگیری دزدان توفیق یافت». او البته در جایی باز از رفتارهایی در تهران پرده برمی‌دارد که به تعبیر خوش «تخطی از مقررات پلیس» برشمرده می‌شده؛ ایجاد رسوایی در شارع عام، مستی، قمار و غیره و همچنین دزدی، آدمکشی و راهزنی، از جمله آن‌ها بوده است. بررسی اسناد و مدارک تاریخی اما نشان می‌دهد با وجود روایت خوش‌بینانه پزشک اروپایی، پایتخت ناصری نیز همچون هرجای دیگر که نوع بشر در آن حضور دارد و می‌زید، از رخداد جرم‌های گوناگون تهی نبوده است؛ حتی روایت‌های گوناگون نشان می‌دهند با گونه‌هایی از جرایم سازمان‌یافته نیز در آن زمانه روبه‌رو بوده‌ایم که با آگاهی حکومتی‌ها رخ می‌داده است. مرتضی تفرشی در کتاب «پلیس خفیه ایران» از قاطرچیان حکومتی نام می‌برد که «معمولا از بین افراد شرور و دزد برگزیده می‌شدند» و با فرارسیدن غروب آفتاب «در خط قزوین راه مسافران را می‌بریدند و مال آنان را به یغما می‌بردند و هنوز صبح نشده در قم بودند و مال مسروقه را آب می‌کردند. سرقتهای بیرون شهر و حومه تهران اغلب کار همین قاطرچیان بود». اینگونه جرایم را که بگذاریم و بگذریم، آگاهی از گونه‌های جرم‌ها، درگیری‌ها و خلاف‌کاری‌های رایج در آن زمانه می‌تواند ما را با این گوشه از زندگی اجتماعی ایران در حدود ۱۵۰ سال پیش آشنا سازد؛ نیز ره‌یافت‌هایی از خلق و منش ایرانیان در آن روزگار را به دست دهد.

۱۲ سیر تریاک مرا سرقت کرده، کتک‌اش زده‌ام!

منصوره اتحادیه در پژوهشی با نام «جنایت و مکافات؛ مساله امنیت در تهران عصر ناصری و وظایف پلیس» که بر اساس «گزارشهای نظمیه از محلات طهران؛ راپورت وقایع مختلفه محلات دارالخلافه (۱۳۰۵-۱۳۰۳ هجری قمری)» انجام داده است، در یک دسته‌بندی کلی، زد و خورد، اختلافات خانوادگی، اختلافات مالی، دزدی و نزاع مالک و مستاجر را مهم‌ترین جرایم و تخلفات اجتماعی رخ‌داده در میانه‌های عصر قاجار نام برده است. زد و خورد با ۲۷۸ مورد، بر این اساس در نخستین رده تخلفات و جرایم جای می‌گرفته و پس از آن دزدی با ۲۳۵ مورد بوده است. اختلافات مالی با ۱۳۹ مورد و اختلافات خانوادگی با ۱۳۶ مورد پس از این‌ها بوده و سرانجام نزاع مالک و مستاجر با ۵۲ مورد در پایین این دسته‌بندی نشسته است.

۱۵ ذی‌قعده ۱۳۰۳؛ «میرزا رضای عطار که در حوالی مدرسه مروی دکان دارد، ابوطالب نام، شاگردش را در دکان خود چوب می‌زد. نایب محله رسیده، جهت زدن را می‌پرسد. جواب داده بود که ۱۲ سیر تریاک مرا سرقت کرده است. نایب محله خواسته بود ابوطالب را برای تحقیقات به اداره بیاورد، مشارٌالیه مانع شده، به ملاحظه این که نزدیک مدرسه مروی و خود را تحت حمایت طلاب می‌داند، می‌گوید خودم از او می‌گیرم و درشتی می‌کند. به رییس محله قدغن گردید که عطار معروض را با شاگردش به اداره حاضر نمایند، تحقیقات لازم شده، عطار برای مخالفتی که کرده است، تنبیه شود». زد و خورد میان دو یا چند نفر بر سر موضوعی مشخص یا حتی نامشخص! در زمره بیش‌ترین جرم‌ها و خلاف‌کاری‌های میانه‌های دوره قاجار بوده است. این درگیری‌ها آنگ