پاورپوینت کامل مطالعات تاریخی و باورهای اعتقادی با تأکید بر مطالعات شیعی ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مطالعات تاریخی و باورهای اعتقادی با تأکید بر مطالعات شیعی ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مطالعات تاریخی و باورهای اعتقادی با تأکید بر مطالعات شیعی ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مطالعات تاریخی و باورهای اعتقادی با تأکید بر مطالعات شیعی ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

تصور عمومی نه تنها نزد عموم مؤمنان بلکه در میان بسیاری از خواص تحصیلکرده این است که باورهای ایمانی و گزاره های اعتقادی ماهیتی فرا تاریخی و غیر قابل تغییر دارند و آنچه امروزه به عنوان مجموعه باورهای اعتقادی یک مکتب شناخته می شود همواره ماهیتی ثابت داشته و نه تنها همگان از میان مؤمنان بر آن اطلاع داشته اند و به عنوان مجموعه ای از باورهای “ضروری مذهب” بدان ایمان داشته اند بلکه همواره بدون هیچ گونه تغییری ساختمان اعتقادی و هویتی جامعه مؤمنان را شکل می داده است.

تصور عمومی نه تنها نزد عموم مؤمنان بلکه در میان بسیاری از خواص تحصیلکرده این است که باورهای ایمانی و گزاره های اعتقادی ماهیتی فرا تاریخی و غیر قابل تغییر دارند و آنچه امروزه به عنوان مجموعه باورهای اعتقادی یک مکتب شناخته می شود همواره ماهیتی ثابت داشته و نه تنها همگان از میان مؤمنان بر آن اطلاع داشته اند و به عنوان مجموعه ای از باورهای “ضروری مذهب” بدان ایمان داشته اند بلکه همواره بدون هیچ گونه تغییری ساختمان اعتقادی و هویتی جامعه مؤمنان را شکل می داده است. آگاهان بر تاریخ متون و تحولات مکاتب فکری و دینی طبعاً چنین نمی اندیشند. ایمان مواجهه آدمیان است با امر قدسی و تا آنجا که این مواجهه مربوط است به آدمیان و زبان و فکر و دریافت ما طبعاً نمی توان از فرا تاریخی بودن ایمان سخن گفت. اعتقادات هم مجموعه ای از گزاره های ایمانی است که در مجموع هویت یک مکتب را شکل می دهد؛ هویتی که خود در بستر زمان و مکان شکل می گیرد و بالیده می شود و نسبت به متغیرات واکنش نشان می دهد. تا آنجا که سخن از ایمان است و اعتقادات دینی ما با مقوله متن مقدس سر و کار داریم و فرایند فهم آدمیان از متن مقدس. فرایند فهم اصلاً خود پدیده ای تاریخی است، کما اینکه هویت دینی هم تاریخی است. ظرفیت های متن در بستر تاریخی فهم های متنوع و تاریخ مندی را در نسبت با متغیرات و نیازمندی های دینی، هویتی و فکری فراهم می کند و بنابراین آن چیزی که امروز به عنوان هویت دینی یک مکتب مذهبی شکل گرفته و مجموعه ای از گزاره های اعتقادی را نیز شامل می شود آن چیزی است که در بستر تاریخی هویت جماعتی مؤمنان و در خاطره جمعی آنان امروز خود را به سطح می آورد. این هویت دینی و مذهبی نه تنها نتیجه فراهم آمده از فرایند فهم متن و اجتهادات و تأویلات است بلکه از دیگر سو تحت تأثیرات تاریخی و محیطی مختلفی قرار داشته و دارد و از آن جمله است باورها، عادات، اسطوره ها، رسوم مختلف، فرهنگ های محلی و قومی و ضرورت های سیاسی و اجتماعی که تفسیرها و برداشت های متفاوتی را از متن مقدس و در مآل گزاره های اعتقادی متحولی را فراهم می کند.

معتزلیان که از خلق قرآن سخن می راندند و از زبان مخلوق به درستی می دانستند که نتیجه سخن آنان چیست و در مقام فهم زبان قرآن در فرایند تفسیر، تاریخی بودن عنصر زبان را درک می کرده اند. بنابراین نه تنها فهم متن تاریخی است بلکه اساساً زبان ماهیتی تاریخی دارد و امر قدسی آنگاه که تعبیر زبانی پیدا می کند ناچار امری تاریخی می شود. به تعبیر دیگر دین آنجا که تعبیر زبانی پیدا می کند و مواجهه آدمیان را با امر قدسی از طریق متن میسر می کند در واقع در بستر انسانی و تاریخی تنزل یافته و به تعبیر قرآنی تنزیل وحی صورت گرفته است. بنابراین جوهر ایمان که یک طرف آن جنبه انسانی دارد تاریخی است و تعابیری زبانی که ایمان بدان تعلق می گیرد و اصلاً سازمان ایمان را شکل می دهد تاریخی است.

آنچه در هویت مذهبی یک مکتب به عنوان عناصر مختلف تشکیل دهنده می توان نام برد یکی هم سهم حوادث تاریخی مختلفی است که گزاره های ایمانی و اعتقادی در حول و حوش آن شکل گرفته است. از دیدگاه یک مؤرخ که به بسترهای شکل گیری حوادث تاریخی می اندیشد و اهمیت می دهد هر حادثه ای ریشه اش به شرایط تاریخی و زمانی و مکانی و فرهنگی خاصی وابسته است. از این نقطه نظر هر حادثه تاریخی می توانسته به سادگی به شکلی دیگر رقم بخورد. از نقطه نظر اعتقادی البته حوادث تاریخی با دخالت مستقیم خداوند شکل می گیرد و معنا می یابد اما مؤرخان تفسیر متفاوتی دارند. این تفسیر ضرورتاً مخالف تفکر عمومی مؤمنان نیست. از نقطه نظر دینی می توان همه عالم خلقت را با وجود همه اسباب طبیعی آن مخلوق طولی خداوند دانست.

حال که از حوادث تاریخی سخن رفت باید توجه بدهم به نکته مهمتری و آن اینکه روایاتی که ما از حوادث تاریخی داریم چنانکه می دانیم روایات مکتوبی است که تنها ریشه های اصلی اش به روایات شفاهی مستقیم شاهدان عینی باز می گردد. فرایند مکتوب شدن این روایات تاریخی و بازسازی آنها در طول تاریخ و صورتبندی های جدیدی که در منابع بعدی از آنها صورت گرفته همه محکوم هویت های دینی و مذهبی نویسندگان آنها و تحولاتی فکری و هویتی و تاریخی است که بیش از هر چیز نماینده نوع نگاه راویان و نویسندگان تحریرهای متحول آنهاست. بسیاری از این روایات عموماً ارتباط مستقیمی دارند با تحول ارتودکسی مذهبی که خود محکوم تحول تاریخی است. بدین ترتیب به تعبیری باید همه این روایات را به نحوی از قبیل ژانر “تاریخ نجات” دانست که تصویر پردازی تاریخی متحول مذهبی و هویتی راویان را شکل می دهند.

وانگهی منابع مکتوب ما همگی از اصالت برخوردار نیستند. کار یک مؤرخ این است که از صحت اصالت متن های تاریخی و مذهبی اطمینان حاصل کند. مطالعه نسخه های یک اثر و ریشه های آن و بررسی روایات مختلف آن و امکان وجود و میزان تحریفات و یا صورتبندی های جدیدی که بر اثر تصرفات ایدئولوژیک در یک متن می تواسته شکل بگیرد همگی در داوری یک مؤرخ در بررسی یک آموزه اعتقادی سهم مهمی دارند. مهمتر از آن از دیدگاه یک مؤرخ متن ها مجموعه ای از انتخاب های نویسندگانست که هر یک دلایل تاریخی خود را دارد. اینکه از مجموعه روایات در خصوص حادثه ای تاریخی مرتبط با یک آموزه ایمانی و گزاره ای اعتقادی نویسنده ای بخشی را بر می کشد و برخی دیگر را فرو می گذارد؛ یا نحوه چیدمان روایات متفاوت و یا از همه مهمتر حذف و اصلاحاتی که در طول تاریخ از سوی نویسندگان منابع مذهبی و تاریخی بر روی روایات اعمال می شده و یا از سوی کاتبان نسخه های خطی فراخور تحولات اعتقادی و هویت سازی های شناور شکل می گرفته همگی نشان می دهد کار یک مؤرخ تا چه اندازه می تواند برداشت های مذهبی را تحت تأثیر قرار دهد. اینجاست که منابعی تاریخی و روایی که در روند ارتودکسی ایمانی تألیف و یا تهذیب شده اند تا با هویت متحول سازگاری پیدا کنند اعتماد کمتری را از یک مؤرخ جلب می کنند تا منابعی که کمتر دستخوش چنین تصرفاتی بوده اند، بدین ترتیب کتابی مانند مصنف عبدالرزاق و یا ابن ابی شیبه بیشتر مورد اعتماد قرار می گیرند، به دلیل اینکه مواد خام و دست نخورده تری دارند تا صحیح بخاری و یا مسلم.

کار دیگری که مؤرخ باید انجام دهد تشخیص و تمایز اخباری است که حاصل شایعات و از جنس آن است با اخباری که گرچه از جنس اخبار به اصطلاح آحاد است اما ماهیت واقع نماتری در مراتب مختلف خود دارد. از نقطه نظر فقهی اصولیان بحث های زیادی درباره اخبار آحاد و متواتر و یا شهرت ها و اجماعات کرده اند و شرایط آنها را بررسیده اند اما این دیدگاه ها لزوماً عیناً مانند دیدگاه های یک مؤرخ نمی تواند باشد. همچنین است روایاتی تاریخی که ناشی از توهمات راویان و یا دیدگاه های مذهبی آنان بوده گرچه لزوماً به قصد دروغپردازی پیشنهاد نشده بوده است.

گاه یک خبر و یا روایت در گذر زمان چه از طریق نقل های متوالی در منابع روایی و تاریخی و حدیثی و چه از طریق کاتبان دچار تحریفات و یا حذف و اصلاحاتی شده که طبعاً و لزوماً راهکار تشخیص همه آنها بحث های سنتی در علم رجال حدیث نیست. این است که گاه مؤرخ ناچار است به بخشی از یک روایت تکیه کند و بخشی را از همان روایت فروگذارد.

از همه مهمتر بازسازی متن های تاریخی و روایی و انتخاب ها اهمیت دارد. هر سخنی کانتکست خود را دارد. اگر روایتی از جایی دیگر و پیش زمینه ای متفاوت کنده شود و در کانتکست کاملاً جدیدی قرار داده شود انتظار ما چیست؟ آیا می توان آن را در منبع جدید همانطور فهمید که در منبع اصلی روایت شده بود؟ انتخاب ها اشکال مختلفی دارد. گاه انتخاب یک تکه از روایت است و حذف تکه ای دیگر که در برخی موارد در واقع نوعی پوشاندن و سانسور حقیقتی را هدف قرار می داده است و به هرحال فهم ما را از حدیث و روایتی تاریخی معیوب می کند. گاهی هم انتخاب یک سند و فرو گذاشتن سندی دیگر است که در واقع به انتخاب مراجع و اتوریته های نقل و انتخاب میان آنها مربوط است که برای یک مؤرخ بار معنایی بسیار مهمی دارد. گاهی نیز باید مؤرخ تشخیص دهد که منابع روایات تاریخی و یا مذهبی با بهره گیری از چه الگوهای تبلیغاتی دست به تدوین روایات خود زده اند؟ تشخیص روایاتی تاریخی از روایاتی با محوریت الگوهای تبلیغاتی و هویت یابی مذهبی طبعاً کار یک مؤرخ است و بایسته پژوهشی تاریخی.

این نکته هم باید اضافه شود که گاه یک مؤرخ مضامین اصلی و محوری یک روایت را به دلیل اینکه بر اساس انگیزه های خاص پرداخته شده نمی پذیرد و یا روایتی مذهبی را اصیل نمی داند اما از آن می تواند به عنوان شناخت انگیزه ها و یا افکار و جهانبینی سازندگان آن روایت بهره گیرد. بنابراین نوع استفاده ای که یک مؤرخ از یک روایت و یا حدیث می کند لزوماً عین همان بهره ور