پاورپوینت کامل ملوک شیعه ری و ورامین در دوره ایلخانی ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ملوک شیعه ری و ورامین در دوره ایلخانی ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ملوک شیعه ری و ورامین در دوره ایلخانی ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ملوک شیعه ری و ورامین در دوره ایلخانی ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

در سده هفتم هجری، ریاست و حکمرانی ری و توابع آن از جمله ورامین را چند تن از رجال یک خاندان سادات علوی حسینی به توارث از یکدیگر برعهده داشته‌اند که در برخی منابع، از آن‌ها به عنوان ملوک ری یاد شده است. آگاهی‌های موجود درباره این خاندان در منابع تاریخی، بسیار اندک و پراکنده است و در واقع می‌توان ملوک ری را یک خاندان ناشناخته به شمار آورد. لذا در این نوشتار به معرفی اجمالی این خاندان می‌پردازیم.

در سده هفتم هجری، ریاست و حکمرانی ری و توابع آن از جمله ورامین را چند تن از رجال یک خاندان سادات علوی حسینی به توارث از یکدیگر برعهده داشته‌اند که در برخی منابع، از آن‌ها به عنوان ملوک ری یاد شده است. آگاهی‌های موجود درباره این خاندان در منابع تاریخی، بسیار اندک و پراکنده است و در واقع می‌توان ملوک ری را یک خاندان ناشناخته به شمار آورد. لذا در این نوشتار به معرفی اجمالی این خاندان می‌پردازیم.

از میان اجداد این خاندان، احتمالاً نخستین کسی که به ورامین مهاجرت کرد، شخصی به نام «علی کیاکی» بوده که ابن عنبه از وی با عنوان «جدّ ملوک ری» یاد کرده است (ابن عنبه، ۱۴۳۳ق/۱۳۹۰ش: ۳۸۴). مروزی و صاحب شجره مبارکه از وی با نسبت «طبری» یاد کرده‌اند (مروزی علوی، ۱۴۲۸ق/۱۳۸۵ش: ۷۴؛ فخر رازی (منسوب به)، ۱۴۱۹ق/۱۳۷۷ش: ۱۶۱) که اصالت طبرستانی وی را نشان می‌دهد. لقب «کیاکی» وی نیز تعلّق وی به خطه شمال ایران را می‌رساند. ضمن آن‌که درباره «علی بن ابراهیم بن اسماعیل المنقذی»، از اجداد همین شخص، گفته‌اند که اعقاب فراوانی در طبرستان داشته است (همان‌جا).

در منابع انساب، در نسب علی کیاکی تا امام زین‌العابدین (ع)، اختلاف نظر وجود دارد. ابن عنبه، نسب کیاکی را با هفت واسطه به امام زین‌العابدین (ع) رسانیده؛ اما مروزی و صاحب شجره مبارکه دو واسطه دیگر به این نسب افزوده‌اند (منابع پیشین). ۱ ابن طقطقی و ابن فوطی، به جای نام علی کیاکی، «کیاکی بن علی» گفته‌اند (ابن فوطی، ۱۴۱۶ق: ج۲، ۳۶۹؛ ابن‌طقطقی، ۱۴۳۳ق/۱۳۹۰ش: ۲۸۵). هم‌چنین در نسب ملوک ری تا علی کیاکی نیز آشفتگی و اختلاف نظر شدیدی وجود دارد که تشخیص نسب دقیق ملوک ری را با سختی و دشواری مواجه می‌سازد.

مروزی و صاحب شجره مبارکه، برای علی کیاکی، سه فرزند دارای نسل نام برده‌اند که دو تن از آن‌ها عبدالله ملقّب به الناصر و ابوطالب بوده‌اند و نام فرزند سوم را به دو صورت «ابوزید» یا «بازید» ضبط کرده‌اند. در عمده الطالب، پسر و پدری به نام‌های «عبدالله بن ناصر»، جایگزین «عبدالله الناصر» شده است و ابن عنبه از نسل وی، یکی از رجال علمی این خاندان را به نام عزالدین ابوالفتح محمد بن قاسم بن محمد بن علی بن مهدی بن نوح بن عبدالله بن ناصر بن علی کیاکی برشمرده و از وی با تعبیر «الفقیه بورامین» یاد کرده است (ابن عنبه، ۱۴۲۵ق/۱۳۸۳ش: ۳۸۵).

صاحب شجره مبارکه «ابوزید» فرزند علی کیاکی را جدّ رؤسای ورامین دانسته و از فرزند و نوه وی، به ترتیب به نام‌های «هادی» و «ابوزید»، با تعبیر «الرئیس بورامین» یاد کرده است (فخر رازی (منسوب به)، ۱۴۱۹ق/۱۳۷۷ش: ۱۶۱-۱۶۲). ابن عنبه و ابن طقطقی و ابن فوطی، به جای «هادی»، نام «علی» ذکر کرده‌اند (ابن عنبه، ۱۴۲۵ق/۱۳۸۳ش: ۳۸) که البته در نسب‌نامه‌های متأخر، «هادی» به عنوان لقب «علی» به‌کار رفته است. هم‌چنین ابن فوطی و ابن طقطقی، میان ابوزید اول و کیاکی، دو واسطه به نام‌های «هادی» و «مانکدیم» افزوده‌اند (ابن فوطی، ۱۴۱۶ق: ج۲، ۳۶۹؛ ابن‌طقطقی، ۱۴۳۳ق/۱۳۹۰ش: ۲۸۵).

امروزه شماری از مزارات امامزادگانی که تا کنون در منطقه ورامین باقی مانده، متعلق به افراد این خاندان دانسته شده است. به عنوان مثال، مزار سید علی کیاکی، امروزه در «جعفرآباد جنگل» واقع در حدود ۱۷ کیلومتری ورامین قرار دارد (بنیاد ایران‌شناسی، ۱۳۸۹: ج۲، ۳۲۲). همچنین بقعه امامزاده زید ابوالحسن، مدفن ابی‌زید بن علی کیاکی (همان: ۳۱۹) و بقعه امامزاده قاضی علی الهادی، مدفن علی بن ابی‌زید بن علی کیاکی دانسته شده است؛ و گفته می‌شود محله حصار قاضی ورامین به همین شخص منسوب است.

به گفته ابن طقطقی، حسن بن ابی‌زید بن علی / هادی بن ابی‌زید بن علی کیاکی دارای دو فرزند به نام‌های قاسم و جلال‌الدین محمد بوده است. قاسم دختری داشته است که در حیات پدرش، به ازدواج رضی‌الدین ـ شحنه ورامین ـ درآمد (ابن طقطقی، ۱۴۳۳ق/۱۳۹۰ش: همان‌جا). به گفته ابن‌عنبه، «زهره» دختر قاسم بن جلال‌الدین محمد، به ازدواج پادشاه سمنان درآمد و از وی صاحب دو فرزند به نام‌های «جلال‌الدین» و «شرف‌الدین» گردید؛ و این شرف‌الدین، پدر عارف مشهور، علاءالدوله سمنانی (درگذشته ۷۳۶ق) است (ابن عنبه، ۱۴۲۵ق/۱۳۸۳ش: ۳۸۵).

اما نخستین شخصیت این خاندان که از وی با عنوان «ملک ری» یاد کرده‌اند، فخرالدین حسن فرزند جلال‌الدین محمد بن حسن بن ابی‌زید است. امروزه در روستای «ساران» شهرستان دماوند، در حد فاصل آبسرد به ایوانکی، زیارتگاهی به نام امامزاده سید فخرالدین و سید جلال‌الدین وجود دارد که قاعدتاً باید مدفن فخرالدین حسن و پدرش جلال‌الدین محمد باشد.

نمای بیرونی بقعه امامزاده سید فخرالدین و سید جلال‌الدین روستای ساران دماوند

نمای داخلی بقعه امامزاده سید فخرالدین و سید جلال‌الدین روستای ساران دماوند

فخرالدین حسن دارای شش فرزند به نام‌های قاسم، عربشاه، قتلغشاه، شادبادشاه، مهدی و علاءالملک مرتضی بوده است. ابن طقطقی درباره «مهدی» فرزند فخرالدین حسن نقل کرده است که: «کان هذا مهدی جبّاراً متسلّطاً، رأى أبوه منه ما رابه، فقلع عینیه بعد أن کان شمله، فلم یذهب بصره بالکلّیّه، وبعد ذهاب بصره لم یقلع عما کان علیه من سوء المسیره والتعرض بالملوک والأکابر، فسعی به إلى السلطان، فقتله.» (ابن طقطقی، ۱۴۳۳ق/۱۳۹۰ش: ۲۸۶).

جانشین فخرالدین حسن، علاءالدین مرتضی بوده است که ابن فوطی از وی با عنوان «علاءالدین ابوالحسن المرتضى بن الحسن بن محمد بن الحسن العلوی الحسینی الرازی ملک الری» یاد کرده و نسبش را تا امام زین

‎

العابدین (ع) بیان کرده است (ابن فوطی، ۱۴۱۶ق: ج۲، ۳۶۹). ابن طقطقی نیز او را ستوده و در توصیف وی نوشته است: «وأما المرتضى علاءالدین بن الحسن، فکان ملکاً جلیلاً مهیباً، عظیم السیاسه والضرامه والشهامه، مقداماً جریّاً على الأمور، سیّداً محتشماً وجیهاً، ذا نعمه ضخمه، وأملاک سنیه، وصیت طائر، وذیل طویل.» (ابن طقطقی، ۱۴۳۳ق/۱۳۹۰ش: ۲۸۶).

گفتنی است برج مقبره تاریخی معروف به «برج علاءالدوله» در شهر ورامین، مدفن علاءالدین مرتضی است که از آثار معماری شاخص دوره ایلخانی در ورامین به شمار می‌آید. این بنای تاریخی عظیم، به تقلید از برج طغرل شهرری، از داخل مدوّر و از بیرون به شکل چند ترک ساخته شده و البته در شکوه و عظمت، به پای برج طغرل نمی‌رسد.

در بالاترین قسمت بدنه برج، کتیبه‌ای سراسری به خط کوفی وجود دارد که ریختگی بخش‌هایی از آن، بازخوانی متن کامل کتیبه را با مشکل مواجه ساخته است. به نظر می‌رسد در میان پژوهشگرانی که تا کنون تلاش کرده‌اند متن این کتیبه را بازخوانی کنند، بازخوانی آقای عبدالله قوچانی دقیق‌تر بوده و بر اساس بازخوانی ایشان، متن کتیبه برج علاءالدوله به شرح زیر است:

«[بسم] الله [الر]حمن الرحیم … ذکره … امره … [الاسـ]ـلام … الأنام علاء الدوله والدین رکن الإسلام والمسلمین کهف العتره الطاهره المرتضى ابن المولى الأعظم فخر الدوله والدین حسن الحسینی الورامینی رضـ[ـوان ا] الله علیه و[على أ]رواح أجد[اده مسـ]ـخن الاکام (؟) بمحمد وآله مصابیح الظلام توفی فی رابع صفر سنه [خمـ]ـس وسبـ[ـعین] وستمائه وتمّت هذه القبه فی ۸۸[۶]» (قوچانی: ۱۳۶۷).

بر اساس این کتیبه، نسبت علاءالدین مرتضی «حسینی ورامینی» بوده و در چهارم صفر سال ۶۷۵ق از دنیا رفته و این گنبد در سال ۶۸۸ق بر فراز قبر وی بنا شده است.

درباره فخ