پاورپوینت کامل غروب «پوری» شاملو ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غروب «پوری» شاملو ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غروب «پوری» شاملو ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غروب «پوری» شاملو ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

شاید بندرت کسی این بخت نیک را داشته باشد که در «زنده بودنِ» خود ، جاودانگی اش را درشعر معاصر ایران ، آن هم درشعر شاعری چون شاملو به چشم خویشتن ببیند. پوری سلطانی این «بخت» را داشت . تصورمی کنم بسیاری چون من پیش آنکه بدانند ، کتابداری عاشق به نام پوری سلطانی در کتابخان ملی است ، یا از نزدیک درجایی او را دیده یا به توفیق هم سخنی اش نائل آمده باشند در «شعر» شاملو اول بار او را شناخته اند. پوری سلطانی در طی زندگانی هشتاد و چند سال خود ، بیش از شصت سال آن را در کانون توجه و در معرض احترام بسیار عمیقِ قلبی شماری از اهل فرهنگ و بزرگان عرص کتابداری ایران یا محبوب بی جانشین درنزد اجل تجربه دیدگان استخواندار سیاست پیش عضو حزب تود ایران بود . گره خوردگی نام «پوری » و « کیوان» در سخن ها و نوشته های سیاسی و ادبی شصت سال اخیر آنچنان درهم تنیده شده ، که برزبان راندن ودرسطر نشاندن یکی از آن ، ناخودآگاه تداعی گرآن دیگری بوده است . گویی این «دونام همیاد آورانه» در تاریخ مبارزات سیاسی چپ ، برمجموع عاشقانِ نمادینِ ناکام ماند عشق دراین سرزمین (از فرهاد و شیرین گرفته تا لیلی ومجنون و….) دو عاشقی دیگر هم افزوده است .

غروب «پوری» شاملو / فرهاد طاهری

سالِ پست

سال ِدرد

سال عزا

سال اشکِ «پوری »

سال خون مرتضا

(احمدشاملو، «نگاه کن» ، هوای تازه )

شاید بندرت کسی این بخت نیک را داشته باشد که در «زنده بودنِ» خود ، جاودانگی اش را درشعر معاصر ایران ، آن هم درشعر شاعری چون شاملو به چشم خویشتن ببیند. پوری سلطانی این «بخت» را داشت . تصورمی کنم بسیاری چون من پیش آنکه بدانند ، کتابداری عاشق به نام پوری سلطانی در کتابخان ملی است ، یا از نزدیک درجایی او را دیده یا به توفیق هم سخنی اش نائل آمده باشند در «شعر» شاملو اول بار او را شناخته اند. پوری سلطانی در طی زندگانی هشتاد و چند سال خود ، بیش از شصت سال آن را در کانون توجه و در معرض احترام بسیار عمیقِ قلبی شماری از اهل فرهنگ و بزرگان عرص کتابداری ایران یا محبوب بی جانشین درنزد اجل تجربه دیدگان استخواندار سیاست پیش عضو حزب تود ایران بود . گره خوردگی نام «پوری » و « کیوان» در سخن ها و نوشته های سیاسی و ادبی شصت سال اخیر آنچنان درهم تنیده شده ، که برزبان راندن ودرسطر نشاندن یکی از آن ، ناخودآگاه تداعی گرآن دیگری بوده است . گویی این «دونام همیاد آورانه» در تاریخ مبارزات سیاسی چپ ، برمجموع عاشقانِ نمادینِ ناکام ماند عشق دراین سرزمین (از فرهاد و شیرین گرفته تا لیلی ومجنون و….) دو عاشقی دیگر هم افزوده است . عاشقانی که البته باید گفت روایتگر عشقشان ، نه خلاقیت ها و سخنوری های گرانمایه ای از شاعران بزرگ غنایی ایران، بلکه حافظه ها و یادکردهای پرتأسفِ آگاه و ناخودآگاه ِجماعتی از کوشندگانِ فرهیخت کج مدار چپ اندیش ِ قلم در دست ، پردازنذ حکایت این عشق ونقش زنند آن در صفحاتی از تاریخ معاصرایران بوده است . کسانی که همواره ، شعله های یاد و خاطر همیشه ماندگار «کیوان» و «پوری » را در ذهن و آثارشان نگه داشته ،گویی به نوعی درصدد تاوان گرفتن از شکست مبارزات چپ بوده و جبران خاموشی شعله های آرزوی خود را درروشن نگه داشتن ِفروغ حکایت عشق «پوری و کیوان » جسته اند. درعین حال پوری سلطانی ، بامنش رفتاری و تأثیرگذاری شخصت خود ، ضمن آنکه از یاد وخاطر «کیوان » هیچ گاه نکاسته ، همواره هم از «درسایه شدگی» شخصیت کیوان خودرا برکنارداشته است . در تمام این سال ها، «پوری» هم با «کیوان» بوده ، هم اورا به یاد دیگران آورده و هم بی «او» در عرص فرهنگ و کتاب در چشم و دل اصحاب قلم و طایف علم خوش نشسته است . اینکه این جذابیت و حسن شهرت او تاچه حد به واقع از اصالت رفتار ومنش اخلاقی واوصاف فرزانگی و فرهیختگی اش برخاسته ( آن گونه که از هرزبان می شنوم نامکرر است ) وآیا زمینه ها واسبابی دیگر درآن بی تأثیر نبوده است ؟( از جمله اسطوره پردازی های متعاقب شکست کوشندگان حزب توده ) واقعِ ماجرا را واقعا نمی دانم و نمی توانم دراین باره قضاوت کنم .

من هیچ حشرونشر نزدیکی با زنده یاد پوری سلطانی نداشته ام . هربار هم که نام او را در جایی خوانده یا ذکر خیرش را ازبزرگی شنیده ام همواره از فرهنگ دوستی ودلسوزیش برای شکوفایی زمینه های مستعد عرص کتابداری و دستگیری های بی دریغش درحرفه ای که بدان بود وهرکه کارش به او می افتاد سخن ها درمیان بوده است . چندباری اورا ، آن هم ازسراتفاق ، درکتابخانه ملی دیدم . یک بارش را دقیق یادم هست که به دیدن استاد عزیزو دوست فرزانه ام جناب کامران فانی به کتابخان ملی رفته بودم . پوری سلطانی هم دراتاقش بود. بیشتر از چند کلمه احوالپرسی میانمان رد وبدل نشد . درهمان دیدار دوویژگی ازشخصیت او به چشمم آمد . نخست اینکه به نظرم آمد چندان به اطراف خود توجهی نداشت . نه اینکه به دیگران بی اعتنا باشد . نه ! منظورم این است کسی که این همه شنیده و خوانده بودم دیگران از او این قدر گفته اند قاعدتا به توجهات دیگران ، در رفتا