پاورپوینت کامل مجلس شورا و اقلیت­ های دینی در ابتدای قرن ۸۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مجلس شورا و اقلیت­ های دینی در ابتدای قرن ۸۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مجلس شورا و اقلیت­ های دینی در ابتدای قرن ۸۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مجلس شورا و اقلیت­ های دینی در ابتدای قرن ۸۴ اسلاید در PowerPoint :

چکیده:تا پیش از جنبش مشروطه، اقلیت­ های دینی ایران در بافت سنتی جامعه از حداقل امتیازات شهروندی محروم بودند. درنتیجه، در جریان جنبش مشروطه، جمع کثیری از کلیمیان و مسیحیان به مشروطه­خواهان پیوستند. اما با آغاز به کار مجلس اول، فضای سوء‌ظن چنان ادامه یافت که نمایند کلیمیان ایران، عزیزالله سیمانی، ناچار به استعفا شد و جای خود را به آیت­ الله سید عبدالله بهبهانی داد.

تصویر: محله قدیمی کلیمیان تهران در سالهای آغازین پهلوی اول

بررسی تلاش های لقمان نهورای، نمایند کلیمیان در مجالس دور رضاشاه

چکیده:تا پیش از جنبش مشروطه، اقلیت­ های دینی ایران در بافت سنتی جامعه از حداقل امتیازات شهروندی محروم بودند. درنتیجه، در جریان جنبش مشروطه، جمع کثیری از کلیمیان و مسیحیان به مشروطه­خواهان پیوستند. اما با آغاز به کار مجلس اول، فضای سوء‌ظن چنان ادامه یافت که نمایند کلیمیان ایران، عزیزالله سیمانی، ناچار به استعفا شد و جای خود را به آیت­ الله سید عبدالله بهبهانی داد. در مجلس دوم، یکی از فعالین برجست جامع کلیمی ایران به نام دکتر لقمان نهورای به هدف استیفای حقوق شهروندی این اقلیت دینی به خان ملت پا گذاشت. نهورای به نیابت از یقوطیل کاشانی ریاست حِبرا قَدیشا، نخستین انجمن کلیمیان تهران، را برعهده داشت. وی از دور دوم تا پایان دور سیزدهم نمایند کلیمیان ایران در مجلس بود. نهورای همواره جزو دست منفردین نمایندگان مجلس بود و با دسته‌های مختلف روابط حسنه داشت و از این نظر می‌توانست مساعدت هر دسته­ای را جلب نماید. به­­رغم وابستگی رضاشاه به آلمان نازی، نهورای از پای ننشست و نخستین قوانین و اصلاحات را برای به رسمیت شناختن حقوق اولی اقلیت­های قومی به مجلس برد. پژوهش حاضر تلاشی است در بررسی نقش اساسی و بنیادین دکتر لقمان نهورای در تحولات تاریخ معاصر یهودیان ایران.

وضعیت یهودیان پیش از انقلاب مشروطه

وضعیت یهودیان ایران از دوره صفویه رو به وخامت گذاشت و اگر چه در دوران افشاریه و زندیه فرازهایی دیگر را تجربه کرد، در دوره قاجاریه وضعیتش وخیم‌تر از گذشته شده بود، به نحوی که این دوره نزد یهودیان به دوره «جهودکشان» معروف است و قتل و غارت‌های بسیاری در این دوره علیه آن‌ها انجام شده است.در منابع غیر یهودی از وخامت این وضع کمتر می خوانیم و منابع مورد استفاده در کتب تاریخی که در دوره معاصر به چگونگی وضعیت یهودیان ایران می پردازند یااز تاریخ یهود ایران اثر حبیب لوی است یا سفرنامه هایی که مسافران به ایران نوشته اند بهره برده اند از جمله راوندی در تاریخ اجتماعی ایران به نقل از سفرنامه مادام دیولافوااوضاع اجتماعی ایران در عهد ناصرالدین شاه را با مظالم گوناگونی که بر یهویان می رود یاد می کند.[۱] در تاریخ اجتماعی ایران در عهد قاجاریه که حاصل سفر چارلز جیمز ویلس به ایران است بابی در بیان گبرها و مسیحیان و یهودی های ایران و احوال ایشان وجود دارد که به سبب وخامت وضع یهودیان بیش از همه به ایشان پرداخته شده و در قسمتی از این باب از شرایط تاسف انگیز آنها چنین خبر می دهد:« لیکن برخلاف آنها(گبرها) حالت یهودی ها بسیار سخت است و از تمام ملل مذکور(غیر مسلمین) در انظار ایرانیان حقیرتر می باشند»(ص۳۱۳) یا« و نیز یکی از رسوم مسلمانان ایران نسبت به یهودها این است که استماع آن خالی از تحیر نیست و آن این است که اطفال کوچه گرد ایران وقتی یک نفر یهودی را در کوچه و بازار ملاقات می نمایند بقدر قوه آنها را کتک می زنند.»(ص۳۱۴) یا« مثلا در وقت انعقاد سلام پادشاه ایران در حضور خود اعلیحضرت شاه آنها را در حوض آب انداخته و تماشا می نمایند که چگونه بعد از تلاش و مرارت بسیار از آب بیرون می آیند»(ص۳۱۵). برخی از قوانینی که آنان از مفادش ناراضی بودند به این شرح است:

۱) قوانین اقتصادی

یهودیان باید مالیاتی اضافه و جداگانه به اسم جزیه می پرداختند.[۲]

حق حجره زدن در بازار را نداشتند.

می‌توانستند از مسلمانان خرید کنند، ولی مسلمانان نمی‌بایست از یهودیان چیزی بخرند.[۳]

نباید در امور حقوقی به‌عنوان شاهد پذیرفته شوند.

در برابر جنایاتی که در حقشان می‌شود حمایت قانونی نداشتند.

فقط در مشاغل معین و پستی اجازه کسب معاش داشتند.[۴]

۲) قوانین و محدودیت‌هایی برای تغییر دین

جدیدالاسلام‌ها، از ارثیه خانوادگی، حق استفاده بیشتری داشتند.[۵]

وقتی مسلمانی فرد یهودی را به‌شدت مورد حمله قرار می‌داد، یهودی می‌توانست با پذیرش اسلام جان خود را نجات دهد.

۳) قوانین و محدودیت‌های مربوط به ناپاکی

یهودیان نباید در روز بارانی در خیابان‌ها ظاهر شوند.[۶]

یهودیان حق ورود به املاک و اماکن مسلمانان را نداشتند.

۴) قوانین مربوط به دگر‌نمایی یهودیان

یهودیان می‌باید در محله مخصوص می‌زیستند و سقف خانه‌هایشان را کوتاه می‌گرفتند وحق سفید کردن دیوارهایشان را نداشتند.[۷]

حق ساختن کنیسه جدید نداشتند.

یهودیان برای شناخته شدن از دیگران باید وصله‌ای به نام «وصله جهودی» به لباسشان می‌دوختند.[۸]

۵) قوانین مربوط به رفت‌و‌آمد و سلوک

یهودیان نباید پس از غروب خورشید از خانه خارج می‌شدند و، به استثنای طبیبان و قابله‌ها، نباید بر الاغ یا اسب سفید سوار می‌شدند.

یهودیان نباید با صدای بلند با مسلمانان صحبت می‌کردند و اگر مسلمانی به فرد یهودی ناسزا می‌گفت، یهودی باید ساکت می‌ماند.

مراسم عروسی یهودیان باید شخصی برگزار می‌شد و یهودیان نباید با صدای بلند آواز یا دعا می‌خواندند.

لاشه گوشت ذبح یهودی (کاشر) نباید در معرض دید مسلمانان قرار می‌گرفت.

اگر یهودی مستی به خیابان می‌رفت، در دم کشته می‌شد.[۹]

با وقوع انقلاب مشروطه اقلیت‌های دینی هم به آن حمایت از آن جلب شدند؛ در نتیجه، در جامعه یهودی نشاط و شوق آموختن علوم جدید پدید آمد، اما محدودیت‌ها همچنان ادامه داشت و تغییر چندانی در وضعیت آن‌ها به وجود نیامد و قوانین قبلی تغییری نکرد. برای روشن شدن مطلب به نمونه‌ای از اسناد آن دوره اشاره می‌شود. در سند شماره ۰۵۱۳۹۲۹۰۰۰۳۷۰۰۶۰۰۹۰ از اسناد مجلس شورای ملی صنف دباغ همدان (مسلمان)، در تاریخ ۱۳۰۴ش، عرض حالی برای جلوگیری از حضور دباغان کلیمی در میان صنفشان، به‌علت ناپاک بودن آن‌ها، به مجلس ‌نوشتند.

با قدرت گرفتن رضا شاه و در پی آن، جنگ قدرت میان جناح‌ها، باز هم یهودیان همچون گوشت قربانی بودند، چنان‌که حمدالله مستوفی در ذکر واقعه نزاع مسلمان و یهودی چنین آورده است: «مسلمانان نسبت به آنان (یهودیان) رئوف و آن‌ها هم نسبت به مسلمانان مطیع بودند. مع‌هذا روز ۲۰ حمل ۱۳۰۱ در محله یهودی‌ها، سر چیز پوچی که معلوم بود حکیم فرموده است، بین چند نفر یهودی و یکی دو نفر مسلمان نزاع درگرفته….». مستوفی پس از توضیحاتی درباره ماجرای درگیری، نتیجه درگیری را وارد آمدن خسارات مالی به محله یهودیان و زخمی و مجروح شدن تعدادی از افراد هر دو طرف ذکر می‌کند که دعوا با مداخله عده‌ای نظامی خاتمه می‌یابد و عُمال سردار سپه را از عاملان این واقعه می‌داند که برای پیشبرد مقاصدشان این غائله را راه انداختند و البته رضا شاه پهلوی از آن خرسند نبوده است.[۱۰] حبیب‌لوی هم این واقعه را همچون قتل‌و‌غارت محله یهودیان در روز عاشورا، به جرمِ واهی کشتن پسر سید به دست یهودیان، در عهد قاجار می‌داند.[۱۱]

گرچه با وقوع نهضت مشروطه و آغاز به کار مجلس اول، آزادی‌های نسبی برای اقلیت‌ها فراهم آمد و با توجه به شرایط ویژه جامعه در آن دوره ، همدلی و وحدت حاصل از انقلاب مشروطه طرح خواسته‌هایی چون برابری حقوقی و محدود شدن قدرت شاه، زمینه تدوین نخستین قانون اساسی مدون ایران را با توجه به حقوق همه مردم ایران از جمله اقلیت‌ها فراهم کرد و در ماده دوازدهم قانون اصلاحی انتخابات (۱۲۹۰ش) مقرر شد که همه اقلیت‌های دینی از جمله یهودیان نماینده‌ای در مجلس داشته باشند.[۱۲] عزیزالله سیمانی به نمایندگی از جامعه یهود وارد مجلس شد. می‌گویند برخی از مجلسیان در ابراز تنفر خود از یهودیان او را هم بی‌نصیب نگذاشتند چنان‌که پس از اندک مدتی استعفا کرد و جامعه کلیمی دفاع از حقوق خود را به عهده مرحوم آیت‌الله بهبهانی نهادند.[۱۳] از مجلس دوم تا پایان دوره سیزدهم به‌جز دوره پنجم که مسیو حییم به نمایندگی برگزیده شد، دکتر لقمان نهواری نمایندگی کلیمیان ایران را عهده دار بود. در دوره نمایندگی او اصلاحات مؤثری در وضعیت قوانین حاکم برای یهودیان صورت گرفت که پیش از پرداختن به جزئیات آن‌ها، برای آشنایی بیشتر با این شخصیت، اندکی به زندگی دکتر لقمان می‌پردازیم.

لقمان نهورایی

لقمان نهورایی در ۱۲۶۱ش (۵۶۴۲ عبری/ اول محرم ۱۳۰۰)متولد شد. فرزند ارشد حکیم ایوب از یهودیان کاشانی مقیم تهران بود طبابت در خاندان نهورایی سابقه طولانی و سینه به سینه داشت از جمله پدربزرگش حاخام نهورایی ملقب به نور محمود از حکیمان شهیر کاشان بود. لقمان دوره تحصیلات مقدماتی را در کاشان گذراند و نیز طب رااز کودکی نزد پدر آموخت، در ادامه تحصیلاتش به زبان‌های عبری و فارسی و فرانسه تسلط یافت. در سال ۱۲۷۶ش (۱۳۱۵ق) از مدرسه دارالفنون در رشته طب دیپلم گرفت و پس از چندی در تهران مطب باز کرد چندی نگذشت که با تشکیل انجمن حبرا قدیشا (انجمن کلیمیان) نایب رئیس آن شد و پس از چندی به سبب سفر ریس حبرا به کاشان و به سبب آشنایی که با او داشت ریاست حبرا را بر عهده گرفت و همت او در حبرا بر آن بود تا وحدتی بین کلیمیان تهران پدید آورد و در رفع مشکلات آنان گام بردارد، در حدود ۱۳۲۸ق با مجلس حفظالصحه دولتی به همکاری پرداخت و در بندر انزلی و آستارا برای جلوگیری از شیوع بیماری وبا مأمور قرنطینه شد. از هوادارن حزب دموکرات بودو پس از تشکیل دوره دوم مجلس شورای ملی دکتر لقان شاخص ترین نامزد نمایندگی در مجلس بود. او در ۱۸ سرطان ۱۳۰۰ش در سن ۴۰ سالگی با اکثریت ۱۶۷۲ رأی از کلیمیان تهران و ولایات به نمایندگی به مجلس دوم راه یافت.[۱۴]

خدمات

در متمم قانون اساسی، در بخش حقوق ملت تعابیری چون «اهالی مملکت ایران»، «هیچ یک از ایرانیان » و «افراد مردم» به کار رفته که بر معنای شهروند دلالت دارد و شامل همه ایرانیان، از جمله اقلیت‌های دینی، می‌شود. مثلاً در اصل هشتم قانون اساسی همه مردم در برابر قانون متساوی‌الحقوق به شمار رفته‌اند و طبق اصول نهم و سیزدهم، جان، مال، مسکن و شرف همه افراد مردم مصون از هرگونه تعرض است. به‌رغم تصویب قانون اساسی مشروطه و متمم آن قوانین و مقررات حاکم بر روابط حقوقی، تجاری، مدنی و اداری تا ۱۳۰۴ش تغییر عمده‌ای نکرد. اما پس از این دوره، دکتر لقمان با استناد به همین قوانین توانست قوانین مربوط به دگر‌نمایی یهودیان (مطابق سند ضمیمه شماره ۱۱۸۶۶۹) و جزیه را باطل کند. همچنین دکتر لقمان با هم‌کاری نمایندگان زردشتی و ارمنی توانست، با استناد به مواد قانون مدنی ایران (که جلد نخست آن در ۱۳۰۷ش و جلد دوم و سوم آن در سال‌های ۱۳۱۳-۱۳۱۴ش به تصویب رسیده بود) اصلاحاتی در برخی قوانین صورت دهد. ماده قانونی فوق، جز در مواردی معدود (مانند ماده ۱۰۵۹) برای غیرمسلمانان حکمی برابر با مسلمانان داده بود؛ بدین ترتیب دکتر لقمان با تعمیم این قانون توانست قوانین دیگری چون تغییر دین یهود و محروم شدن از ارث را لغو کند و متعاقب آن، شرط مسلمان بودن برای پذیرش شهادت در دادگاه نیز لغو شد.[۱۵]

از آن‌جا که حکومت پهلوی توجه خاصی به ملی‌گرایی ایرانی داشت و آن را بر گرایش‌های قومی، زبانی و دینی ترجیح می‌داد غیرمسلمانان از سال ۱۳۰۵ش توانستند در قالب خدمت سربازی یا استخدام به ارتش راه یابند و چون تعطیلات ایرانیان کلیمی چون دیگر هم‌وطنانشان بود و در اعیاد و مناسبت‌های مذهبی فراغت نداشتند دکتر لقمان در این باره چند ماه با وزارت جنگ مکاتبه کرد و با مقامات ایشان ملاقات‌هایی ترتیب داد؛ اما چون نتیجه‌ای نگرفت مراتب را به عرض رضا شاه رساند و موفق شد ایام متبرکه مذهبی را برای مشمولین مرخصی بگیرد.

با تصویب مجلس کلیه عقدها و طلاق‌ها و ثبت وصیت‌نامه‌ها و غیره باید در دفاتر رسمی و به دست مراجع اسلامی صورت پذیرفت که با کوشش نمایندگان اقلیت‌های دینی ماده واحده از مجلس شورای اسلامی گذشت و اقلیت‌های (کلیمی، زردشتی، ارمنی) از دستور فوق مستثنا شدند.[۱۶]

دکتر لقمان در ملاقات با مشه یشای (سفیری بدون عنوان در تهران) درباره خدماتش چنین می‌گوید: «سال‌ها پیش قانونی وضع کردند که هر یهودی مسلمان‌شده حق دارد تمام اموال خانواده خود را به ارث ببرد. این قانون بدبختی‌ها به سر جامعه یهود آورد تا حدی که اگر فردی یهودی مسلمان می‌شد بقیه از ترس به دنبال او مسلمان می‌شدند، همین‌طور هم تعداد زیادی بهائی شدند. شایع شده بود هر که می‌خواهد مسلمان بشود بهتر است اول بهائی بشود و بعد برود مسلمان بشود. ولی من با نفوذی که نزد رضا شاه داشتم از او خواستم این قانون را لغو کند».[۱۷] (پادیاوند،ج ۳، ص۳۱۳).

ایرادهای وارده بر سیاستِ کاری دکتر لقم