پاورپوینت کامل حکمت استاد سخن ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکمت استاد سخن ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکمت استاد سخن ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکمت استاد سخن ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

حکمت از آن جهت که می‌خواهد به زندگی مردم جان ببخشد و از ملال تکرار بکاهد به شعر نزدیک است و چیزی از ابداع هم در آن وجود دارد؛ اما حکمت همواره ناظر بر زندگی و صفا و سلامت است و به این جهت ضرورتا شعر نیست. اگر شعر مستقیما به صلاح کاری ندارد و از طریق بنیانگذاری در زندگی مردم عمل می‌کند؛ حکیم از امکان‌ها و فروبستگی‌های افق و احیانا از لغزشگاه‌های راه و خطرها و دشواری‌ها و از شرایط گشایش افق می‌گوید. سعدی در نظم و نثر خود و حتی گاهی در غزلیاتش درس زندگی داده است. به تعبیر دیگر حکمت خردمندی و البته زیباترین صورت خردمندی است. پس نسبت میان شعر و حکمت عموم و خصوص من‌وجه است. چنانکه حکمت می‌تواند شعر باشد و چه بسیار شعرها که عین حکمت است؛ اما همه شعرها حکمت نیست و همه حکمت‌ها را نمی‌توان شعر دانست.

درباره نسبت شعر و فکر نزد سعدی شیرازی

حکمت از آن جهت که می‌خواهد به زندگی مردم جان ببخشد و از ملال تکرار بکاهد به شعر نزدیک است و چیزی از ابداع هم در آن وجود دارد؛ اما حکمت همواره ناظر بر زندگی و صفا و سلامت است و به این جهت ضرورتا شعر نیست. اگر شعر مستقیما به صلاح کاری ندارد و از طریق بنیانگذاری در زندگی مردم عمل می‌کند؛ حکیم از امکان‌ها و فروبستگی‌های افق و احیانا از لغزشگاه‌های راه و خطرها و دشواری‌ها و از شرایط گشایش افق می‌گوید. سعدی در نظم و نثر خود و حتی گاهی در غزلیاتش درس زندگی داده است. به تعبیر دیگر حکمت خردمندی و البته زیباترین صورت خردمندی است. پس نسبت میان شعر و حکمت عموم و خصوص من‌وجه است. چنانکه حکمت می‌تواند شعر باشد و چه بسیار شعرها که عین حکمت است؛ اما همه شعرها حکمت نیست و همه حکمت‌ها را نمی‌توان شعر دانست.

نظری به سیاست سعدی

سعدی اولا به اعتبار بزرگی‌اش در عالم شعر و ثانیا با توجه به زمان پر‌آشوب و پر‌خطری که در آن می‌زیسته شعر را با حکمت درآمیخته و در آثاری مثل گلستان و بوستان و نصیحه‌الملوک و‌… هم بیشتر حکمت گفته است. در این مقال از آنجا که نیم‌نگاهی نیز به حکیم چینی کنفوسیوس می‌شود و با توجه به اینکه حکمت این حکیم بیشتر سیاسی است به سیاست سعدی باید نظری انداخت. راقم این سطور در زمره کسانی نیست که درباره نظر شاعران در مباحث علمی و مابعدالطبیعی و اخلاقی و کلامی و دینی پژوهش کنند و مخصوصا درست نمی‌داند صورت و مضمون شعر را از هم جدا و در باب هر یک به نحو مستقل بحث کنند. در شعر صورت و مضمون را از هم جدا نمی‌توان کرد و اگر جدا شوند هر چه از جدایی آنها برآید انتزاعی و معمولا سطحی است. سعدی شاعر است و اگر فی‌المثل عظمت او را در اخلاق و کلام و عرفان بدانیم باید متوجه باشیم او را از بسیاری از اسلاف و اخلافش در مرتبه‌ای پایین‌تر قرار داده‌ایم. سعدی را باید با شاعران و حکیمان قیاس کرد، نه با متکلمان و عارفان و… . به عبارت دیگر سعدی در کلام و اخلاق و عرفان و سیاست هر چه می‌اندیشیده عظمتش در شاعری اوست؛ اما چه کنیم که اخلاق و کلام و دینداری و سیاست در شعر و ابداع شعریش جلوه آشکار دارد و حتی در سیاست درس‌های خوبی از او می‌توان آموخت. در دهه‌های اخیر آثار سعدی کمتر خوانده می‌شود، وقتی هم می‌خوانند با تامل و تذکر نمی‌خوانند و مخصوصا آثار منثورش را وعظ و اندرز عادی و هر روزی تلقی می‌کنند و در گوش جان نمی‌گیرند. سعدی هم کم و بیش این را می‌دانسته که گفته است:

گر نیاید به گوش رغبت کس بر رسولان پیام باشد و بس

اگر چه واعظان نیز در وعظ و موعظه گاهی کلمات حکمت در ضمن سخن می‌آورند؛ اما وعظ دعوت به رعایت رسوم و قواعدی است که عقل مشترک آن را پسندیده می‌داند. به عبارت دیگر موعظه بیان خوب‌ها و خوبی‌های مشهور است و به این جهت تکراری است، اما حکمت یک‌بار گفته می‌شود و هر کس آن را به زبان می‌آورد جوهری در آن هست که تازگی و غیرتکراری بودنش را حفظ می‌کند. از این حیث حکمت به شعر شباهت دارد. کلمات منثور سعدی نیز اگر کهنه نشده از آن رو است که نه‌فقط با شهد ظرافت؛ بلکه با گوهر حکمت درآمیخته است.

برانگیزندگی شعر سعدی