پاورپوینت کامل جریان های فکری در دوران شیخ احمد احسایی ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جریان های فکری در دوران شیخ احمد احسایی ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جریان های فکری در دوران شیخ احمد احسایی ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جریان های فکری در دوران شیخ احمد احسایی ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

شیخ احمد احسایی محصول دورانی است که در آن سه مکتب مختلف فکری و مذهبی در میان امامیه حضور داشت و یا در حال شکل گیری و رشد اولیه بود:

جریان نخست جریان حدیث گرا بود. بخشی از این جریان تعلق خاطر به جریان اخباری گری ملا محمد امین استرابادی داشتند و در فقه گرایش اصولیان را رد می کردند. شیخ احمد احسایی دست کم آنطور که از آثار مختلفش پیداست تعلق خاطری به این گروه از اخباریان نشان نمی دهد. او شماری رساله و کتاب فقهی دارد.

شیخ احمد احسایی محصول دورانی است که در آن سه مکتب مختلف فکری و مذهبی در میان امامیه حضور داشت و یا در حال شکل گیری و رشد اولیه بود:

جریان نخست جریان حدیث گرا بود. بخشی از این جریان تعلق خاطر به جریان اخباری گری ملا محمد امین استرابادی داشتند و در فقه گرایش اصولیان را رد می کردند. شیخ احمد احسایی دست کم آنطور که از آثار مختلفش پیداست تعلق خاطری به این گروه از اخباریان نشان نمی دهد. او شماری رساله و کتاب فقهی دارد. اما چندان علاقه ای به معرفی کردن خود در مقام یک فقیه ندارد. او در عین حال که به جریان فقهی مکتب وحید بهبهانی وابسته نبود اما به دلیل آنکه یکچند در عتبات با برخی از نمایندگان این مکتب از نزدیک آشنایی حاصل کرده بود به هر حال کم و بیش در جریان منازعات آنان با مکتب اخباری که در دوران او نماینده اصلیش میرزا محمد اخباری بود آشنا بود. میرزا محمد اخباری درست همعصر شیخ احمد احسایی بود و از نزدیک این دو با یکدیگر آشنایی داشته اند. زمانی او هم مانند شیخ احمد احسایی مورد توجه فتحعلی شاه قاجار بود اما هم زمان هدف انتقاداتی سخت از سوی شیخ جعفر کاشف الغطاء، نماینده اصلی مکتب اصولی قرار گرفت. در نهایت هم میرزا محمد اخباری با تحریک علمای اصولی در کاظمین به دست تنی چند از هواداران آنان به قتل آمد. شیخ احمد احسایی طبعاً با این نزاعها آشنا بود و درست همان زمان در عتبات با علمای اصولی درگیر در این ماجراها نزدیکی داشت؛ کسانی مانند شیخ جعفر کاشف الغطاء و فرزندانش.

گروه دوم از عالمان امامی حدیث گرا گروهی بودند که بیشتر تحت تأثیر محیط دوران پایانی عصر صفوی با گرایشات فلسفی و عرفانی مخالف بودند و به حدیث گرایی از نوع علامه مجلسی دلبسته بودند. ممیزه مشخص این گروه از عالمان اعتنای زیاد به کتابهای حدیثی و گردآوری احادیث بود و نیز مخالفت با گرایشات اهل فلسفه. این گروه معتقد بودند که امامان خود منظومه متمایزی نسبت به فلاسفه و عرفا داشته اند و باید این منظومه را از طریق احادیث آنان بازشناخت. در دوره شیخ احمد احسایی به طور مشخص باید از سید عبد الله شبّر یاد کرد که خود اجازه روایت از شیخ احسایی داشت و در عین حال با فقیهان اصولی عتبات ارتباط تنگاتنگی داشت. او درست به همین سنت از حدیث گرایان تعلق خاطر داشت. از دوران علامه مجلسی و حتی اندکی پیش از او شرح نویسی بر کتابهای حدیثی و از جمله کتابهای حدیثی مشتمل بر مباحث اعتقادی آغاز شده بود و خود مجلسی، سید نعمه الله جزائری و شماری دیگر در میان حدیث گرایان در ضمن شرح و تفسیر کتابهای حدیثی کوشش می کردند مکتب اعتقادی امامان را از طریق شرح بر احادیث و گاه شرح و توضیح احادیثی که فهم و پذیرش مضامین آنها با پیچیدگی هایی مواجه بود و از آنها تعبیر به “مشکلات احادیث” می کردند ارائه دهند. یکی از مهمترین ویژگی این دست کتابها که آخرین نمونه های آن در زمان احسایی به خود سید عبد الله شبّر مربوط می شود این است که در این کتابها کوشش می شود که مخالفت مبانی اعتقادی امامان را که در احادیث بروز یافته با مبانی فکری فلاسفه مسلمان نشان دهند. در دوره شکوه فلسفه گرایی در عصر صفوی یکی از دلمشغولی های دانش آموختگان و فیلسوفان ایرانی در اصفهان و برخی دیگر از مراکز وابسته خود شرح و تفسیر نویسی بر کتابهای اربعه و یا شماری دیگر از مهمترین کتابهای حدیثی امامیه بود. میر داماد، ملا صدرا شیرازی و قاضی سعید قمی با گرایشات فلسفی مختلف تنها نمونه هایی در این جریان ادبی هستند. اینان تلاش داشتند تا تعالیم امامان را موافق با گرایشات فلسفی خود نشان دهند و “مشکلات” احادیث را به بحث بگذارند. شرح بر احادیث و متنهای حدیثی و دعاها و شروح بر آثاری مانند نهج البلاغه و صحیفه سجادیه و به ویژه خطبه های توحیدی امام علی بن أبی طالب و یا مناظرات امام رضا با رهبران ادیان و مذاهب مختلف مجالی بود برای این نوع بحثهای فلسفی. طبعاً شخصی مانند قاضی سعید قمی که مخالف گرایش اصالت وجودی ملا صدرا بود تفسیر متفاوت از احادیثی ارائه می داد که پیشتر ملا صدرا در شرح اصول کافی عرضه کرده بود. در حقیقت شروح این کتابهای حدیثی مجالی بود برای رد و بدل نقد و انتقادات میان گرایشات مختلف اهل فلسفه و مخالفان آنان. شیخ احمد احسایی در زمانه ای می زیست که این ادبیات از هر دوی سوی مخالفان و موافقان فلسفه در اختیار بود و از آن جمله گرایش اهل اخبار و عالمان حدیث گرا. او به سادگی می توانست از طریق کتابهای جامع حدیثی که کسانی مانند علامه مجلسی، فیض کاشانی، سید هاشم بحرانی و میرزا عبد الله بحرانی تدوین کرده بودند و کتابهای دیگری که در چارچوب همین گرایشات و با نقل احادیث تدوین شده بود مانند آثار سید نعمه الله جزائری با این جریان آشنایی یابد و احادیث اعتقادی را مورد مطالعه قرار دهد.

گروه دوم در میان عالمان دینی در آن زمان فقیهان اصولی بودند. این گروه اعتنای چندانی به بحثهای اعتقادی کم و بیش نشان نمی دادند و درگیر نزاع خود با اخباریان بودند. از