پاورپوینت کامل تاریخ‌نگاری در پرتو خردگرایی ۶۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ‌نگاری در پرتو خردگرایی ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ‌نگاری در پرتو خردگرایی ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ‌نگاری در پرتو خردگرایی ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

از جمله مشکلات اهل فرهنگ در ایران، دشواری دسترسی به متون کلاسیک عربی و خوانش آنهاست. گنجینه عظیم فرهنگ ایران در دوره تمدن اسلامی، برای کسانی که با زبان عربی آشنا نیستند، همچون گوهری دست نیافتنی است. سنت ترجمه متون اصیل اسلامی در حوزه های مختلفی چون تاریخ، ادب، شرعیات، عقلیات و غیرها، دیرین است. بر این دیری و دوری تنها با ترجمه های موثّق و فخیم می توان غالب شد. مع الاسف، دسترسی به این متون برای فارسی زبانان همچنان آرزویی دیرین باقی مانده است. نمونه های خوبی از این نوع ترجمه ها در سالیان اخیر صورت گرفته است. ترجمه حی بن یقظان ابن طفیل، به دست توانای استاد بدیع الزمان فروزانفر و ترجمه مقدمه ابن خلدون به قلم شیوای محمد پروین گنابادی از این دست آثار ماندگاراند.

درباره آفرینش و تاریخ

از جمله مشکلات اهل فرهنگ در ایران، دشواری دسترسی به متون کلاسیک عربی و خوانش آنهاست. گنجینه عظیم فرهنگ ایران در دوره تمدن اسلامی، برای کسانی که با زبان عربی آشنا نیستند، همچون گوهری دست نیافتنی است. سنت ترجمه متون اصیل اسلامی در حوزه های مختلفی چون تاریخ، ادب، شرعیات، عقلیات و غیرها، دیرین است. بر این دیری و دوری تنها با ترجمه های موثّق و فخیم می توان غالب شد. مع الاسف، دسترسی به این متون برای فارسی زبانان همچنان آرزویی دیرین باقی مانده است. نمونه های خوبی از این نوع ترجمه ها در سالیان اخیر صورت گرفته است. ترجمه حی بن یقظان ابن طفیل، به دست توانای استاد بدیع الزمان فروزانفر و ترجمه مقدمه ابن خلدون به قلم شیوای محمد پروین گنابادی از این دست آثار ماندگاراند. در این نوبت از بازخوانی، درباره اثر سترگ مطهّر مقدسی، به نام البدء و التاریخ و برگردان پارسی آن به خامه استاد محمد رضا شفیعی کدکنی پرداخته ایم. این اثر فاخر تمدن اسلامی شایسته توجه ویژه است.

… هرکه را جویای حق باشد باطل می‌شمارند و آن را که به دقّت در امور بیندیشد ملحد می‌انگارند، هرکه خلاف ایشان گوید مقهور است و هرکه در کارها نظر کند مهجور، اگر از شتری که پرواز کند برای ایشان سخن بگویند، آنان را بسی خوش‌تر است تا سخن از شتری که راه برود و خوابی که کسی دیده باشد در نظر ایشان استوارتر است از حدیثی که روایت شود. این شیوه و رسم است که مایه حرمانِ دانش و خوارمایه کردنِ خداوندانِ دانش است و سبب می‌شود که بهره‌ها فوت شود و موجب خذلان و … نفی برهان است».

(جستاری از آفرینش و تاریخ، اثر مطهر بن طاهر مقدسی)

از شگفتی‌های فرهنگ اسلامی، کم‌توجهی به اثری یگانه و ژرف همچون البدء و التاریخ، به قلم مطهر بن طاهر مقدسی است. این اثر بی‌همتا و پرمایه، برخلاف دیگر آثار مؤلف دانشور آن، از گزند روزگاران برکنار مانده و به دست ما رسیده است. البته جمعی از قدما و برخی از محققان معاصر بر اهمیت آن وقوف یافته و به سهم خود کوشیده‌اند آن را در معرض خوانش و پژوهش، و مأخذ درجه اولی از برای آثار خود قرار دهند. از قدما: ابوالمعالی رازی صاحب بیان الادیان، و ثعالبی در غرر اخبار ملوک الفرس (یا غررالسیر)، و قاضی منهاج سراج جوزجانی در طبقات ناصری، و مورخ قرون ۷ و ۸ هجری از مردم بین‌النهرین فخرالدین داود بناکتی در تاریخ بناکتی یا روضه اولی الالباب؛ و از معاصران: ابتدا کلمان هوار، فرانتس روزنتال، محمد کردعلی، کراچکوفسکی محقق روس و صاحب کتاب تاریخ الادب الجغرافی العربی، و دکتر احمد تفضلی را می‌توان نام برد. امّا اگر نام دو تن را به عنوان احیاگران این اثر در روزگار ما بتوان نام برد، یکی کلمان هوار

Clement Huart

مستشرق نامدار فرانسوی است که برای نخستین بار در سال‌های ابتدای قرن بیستم کتاب البدء و التاریخ را تصحیح و توضیح و به فرانسوی ترجمه کرد. کلمان هوار در ابتدا تصور می‌کرد این کتاب از ابی زید احمد بن سهل بلخی است، امّا در سال ۱۹۰۳ که جلد سوم را منتشر کرد «یادآور شد که کتاب تألیف ابوزید بلخی نیست و منسوب به اوست و مؤلف شخص دیگری است به نام مطهّر بن طاهر مقدسی»۱ (ص۳۵) امّا پس از هوار، و در کیفیتی عالی‌تر و دقیق‌تر، استاد دکتر محمدرضا شفیعی‌کدکنی این کتاب را تصحیح فرموده و با تحقیقات و توضیحات بی‌مانند، همراه با برگردان فارسی در اختیار ما قرار داده‌اند؛ پژوهشی یگانه، تصحیحی عالی و ترجمه‌ای پخته همچون نثرهای پاکیزه و درخشان قرن چهارم و پنجم.

مطهر بن طاهر مقدسی، از نویسندگان و دانشوران بزرگ نیمه اول قرن چهاردهم هجری بوده و در اواخر قرن سوم یا اوایل قرن چهارم زاده شده است. «از اشارات او و نیز از تصریح ثعالبی در غررالسیر دانسته می‌شود که وی در بُست مقیم بوده و شاید هم متولد همان جا بوده است. نام پدرش طاهر است و بعضی هم مطهر نوشته‌اند و نسبت مَقدسی او، نشان می‌دهد که او، یا از مردمِ ناحیه بیت‌المقدس بوده که به خراسان کوچ کرده‌اند یا اقامتی طولانی در آن حوالی داشته است که نسبت مقدسی را بر او توجیه کند» (۳۹) «وی بر مجموعه دانش‌های عصر خویش… احاطه‌ای کامل دارد و مردی است «دائره‌المعارفی» و در بعضی از رشته‌ها تسلّطی چشمگیر دارد… چندین زبان می‌دانسته است. گذشته از زبان عربی که در آن مردی ادیب و فرهیخته است، به زبانِ فارسی دری نیز آشنایی داشته و شعرها و عباراتی فارسی در خلال کتاب خویش، گاه به تناسب نقل می‌کند. زبان عبری را به خوبی می‌دانسته و عباراتی از انجیل و تورات را به خط عبری در خلال کتاب خویش نقل می‌کند. از مقایسه‌ای که میان زبان سریانی و عبرانی می‌کند، اطلاع او را از این زبان نیز می‌توانیم دریابیم» (ص۴۰)

مقدسی نزد استادان زیادی تحصیل علم کرده و استاد شفیعی‌کدکنی از خلال کتابش نام ۱۴ تن و برخی شناسه‌های ایشان را ذکر می‌کند. او مردی کثیرالسفر و جهانگرد بوده و از مولدش شهرِ بُست در سیستان، تا مرو و سیرجان و لرستان (مهرجان یا مهرگان کدک) و خوزستان و فارس و جندیشاپور تا مکّه و عراق و شام و بیت‌اللحم و مصر سفرها کرده و تجربه‌ها اندوخته و محضر استادان بزرگ مسلمان و مسیحی و یهودی و زردشتی و مانوی و… را درک کرده است. بجز کتاب البدء و التاریخ، گویا کتب دیگری هم تألیف کرده ـ و مسلماً چنین بوده زیرا مردی بسیار دانشمند و پراطلاع و نویسنده‌ای صاحب سبک و ذوالابعاد بوده است ـ و نام برخی کتب دیگرش به استشهاد آنچه خود ذکر کرده و هیچ یک به دست ما نرسیده و شاید نیمه‌تمام بوده یا درصدد تألیف برخی از آنها بوده چنین است: کتاب المعانی، کتاب العلمِ و التعلیم، کتاب الدیانه و الامانه، کتاب المعّدله، کتاب النفس و الرّوح و کتابی در نجوم. «متأسفانه از مجموعه این آثار، هیچ گونه نشانی امروز باقی نیست و در تألیفاتِ قدما نیز اشارتی بدانها دیده نمی‌شود» (ص۴۹)

تعلّقات دینی و مذهب کلامی مؤلف نیز مانند اغلب اطلاعات مربوط به سوابق و شخصیت او مبهم است. تنها از خلال مطالبش می‌توان فهمید که: «با توجه به اینکه در قرون اولیه اسلامی مفهوم تشیع مفهومی عام بوده و هرکس را که به نوعی محبّت نسبت به آل رسول داشته یا اولویتی برای خلافت امام علی‌بن‌ ابی‌طالب(ع) قائل بوده است شیعه می‌خوانده‌اند، این مؤلف می‌تواند در دایره چنان مفهومی از تشیع قرار گیرد؛ به ویژه که در میان مشایخ او کسانی «اتهامِ» تشیع داشته‌اند، مثل خیثمه طرابلسی. در مسئله ازلیتِ نورمحمدی وقتی مطلبی نقل می‌کند، به انکار و ردّ آن نمی‌پردازد یا مسئله ایمانِ ابوطالب را وقتی نقل می‌کند، در برابر آن استدلال مخالفی عرضه نمی‌دارد. آنچه مسلم است این است که وی در تفکر کلامی خویش ضد جبریگری است و این خود یکی از نشانه‌هایی است که او را به قلمرو تفکر شیعی نزدیک می‌کند، اما از آنجا که اصطلاح روافض را به کار می‌برد، او را نمی‌توان شیعه اصطلاحی دانست، زیرا کلمه رافضی و روافض مفهومی منفی به همراه خود دارد و عنوانی است که مخالفان شیعه به شیعه داده‌اند و مؤلف نیز خود بدین نکته وقوف و تصریح دارد.» (ص۵۴) مقدسی مردی با وسع مشرب بوده و «به کرات از دیدارهای خویش با ارباب شرایع دیگر، از جمله بها فریدیان، خرمدینان، حرانیان، زردشتیان، مسیحیان و یهودیان یاد کرده و در توصیفی که از این دیدارها عرضه کرده است، هیچ‌گاه نکوشیده است تا آنان را محکوم کند یا به دشنام‌گویی در باب آنان بپردازد و یا اینکه می‌توانست در هر یک از این مجال‌ها، یک تنه به قاضی برود و یک یک آنان را محکوم کند، اما او به چنین فرصت‌طلبی و تعصبی هرگز میدان نمی‌دهد.» (ص۵۵)

مطهربن طاهر، عقل‌گرایی معتدل است و در موارد بسیار «توضیح می‌دهد که ما در برابر آنچه از قلمرو آگاهی ما بیرون باشد تسلیم هستیم.» (ص۷۳) و از این منظر، نوعی نگاه فلسفی به هستی و تاریخ را در همه جای اثر او می‌توانیم دید. فرانتس روزنتال در این باره نوشته است: «… برداشتی که دست کم به ظاهر، تاریخ را تابع و مادون فلسفه شمرد، توسط مطهربن طاهرالمقدسی اتخاذ گردید و در کتابش البدء والتاریخ تألیف سال ۳۵۵ هـ/۹۶۶ م منعکس کرد. فصل مربوط به دیباچه این اثر شامل بحثی نظری در باب دانش و عقل است و بدین سان نشانگر قصد مولف در نگرش به تمامی جهان و تاریخ آن از جنبه فلسفی می‌باشد. در سراسر کتاب که از شیوه تنظیم مألوف پیروی می‌کند و از آفرینش عالم تا تاریخ حضرت محمد(ص)، صحابه ایشان و تاریخ دودمانی امویان و عباسیان سخن می‌گوید، بر موضوعاتی نظیر صفات آفریدگار، اهمیت فرهنگی و فلسفی ادیان پیش از اسلام، و اختلافات جزمی میان فرق اسلامی، تأکید می‌شود و هر کجا که ممکن باشد می‌کوشد تا اطلاعات علمی و فلسفی را به دست دهد… به هر تقدیر باید به رغبت اصیل و واقعی مؤلف در ایجاد اتحادی میان فلسفه و تاریخ، به گسترده‌ترین معنای کلمه، اعتراف کرد و به آن ارج نهاد.»۲

البدء و التاریخ ۲۲ فصل دارد و هر فصل شامل چند باب است. این فصول عبارت‌اند از: در تثبیت نظر و مهذب ساختن جدل؛ در اثبات آفریدگار و یکتایی آفریننده…؛ در صفات باری تعالی و اسماء او …؛ در تثبیت رسالت و ایجاب نبوت؛ در یادکردِ آغاز آفرینش؛ در یادکرد لوح و قلم و عرش و کرسی و فرشتگان و صور و صراط و میزان …؛ در آفرینش آسمان و زمین و آنچه در آن است؛ در ظهور آدم و پراکنده شدن فرزندان او؛ در یادکردِ فتنه‌ها و کواین و قیام قیامت و سپری گشتن جهان … و وجوبِ رستاخیز؛ در یادکردِ پیام