پاورپوینت کامل رستاخیزکلمات ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رستاخیزکلمات ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رستاخیزکلمات ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رستاخیزکلمات ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی نویسندگان جوان، مبحث ارزش‌گذاری و نقد آثار ادبی تولیدی است. بسیاری از اهل قلم معتقدند در فضای ادبی کنونی، سنجه و معیار قابل قبولی برای نقد منصفانه و علمی اثر ادبی (به معنای اخص کلمه) وجود ندارد. ادبیات داستانی ایران در سال‌های اخیر، بیشتر دچار معضل بی‌معیاری بوده است. بی‌معیاری، به معنای نبود جریانی منسجم و علمی در بررسی، تفسیر و تحلیل اثر ادبی (این واژه با صحه گذاری بر هنجارهای رایج اشتباه گرفته نشود). این وضعیت به ناچار سمت و سوی هرج و مرج یافته است.

یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی نویسندگان جوان، مبحث ارزش‌گذاری و نقد آثار ادبی تولیدی است. بسیاری از اهل قلم معتقدند در فضای ادبی کنونی، سنجه و معیار قابل قبولی برای نقد منصفانه و علمی اثر ادبی (به معنای اخص کلمه) وجود ندارد. ادبیات داستانی ایران در سال‌های اخیر، بیشتر دچار معضل بی‌معیاری بوده است. بی‌معیاری، به معنای نبود جریانی منسجم و علمی در بررسی، تفسیر و تحلیل اثر ادبی (این واژه با صحه گذاری بر هنجارهای رایج اشتباه گرفته نشود). این وضعیت به ناچار سمت و سوی هرج و مرج یافته است. سوال اینجاست؛ در غیاب صداهای رساتر و چهره‌های قدیمی و صاحب نفوذ، چه کسانی می‌توانند در باب آثار ادبی داوری کنند؟ آیا داوری امری مطلق و انتزاعی محسوب می‌شود و باید مورد پذیرش همگان واقع شود؟ و نکته مهم‌تر اینکه اساسا آثار ادبی به چنین داوری نیاز دارند یا نه؟ با توجه به داده‌های موجود، برگزاری نشست‌ها، رونمایی‌ها و جلسات نقد و بررسی کتاب، تاکنون کمک چندانی به بیشتر خوانده شدن آثار ادبی ایرانی نکرده است و شاید دلیل این ناکامی را بتوانیم در تبیین همین پرسش‌های ساده پیدا کنیم.
عده‌ای از داستان‌نویسان معتقدند که نقد‌های نوشته‌شده بر آثارشان بیشتر بر مبنای رابطه و سلیقه شخصی بوده است تا ملاک‌های حقیقی نقد. این تشکیک ما را به سوی پرسش اصلی خواهد برد. نقد چیست؟ به زعم نگارنده، نقد ادبی بررسی و ایجاد ارتباط میان تعدادی کثیر از عناصر موجود در یک اثر ادبی است. این نشانه‌ها و مناسبت‌ها که درنهایت موجب شکل گرفتن نوعی هارمونی و ساختار زیباشناسانه (هارمونیک) منحصربه‌فرد می‌شوند، به شکلی بالقوه یا حتی بالفعل می‌توانند منجر به لذت ادبی یا به قول بارت: لذت از متن شوند. این لذت ادبی، در خوانش یا فرآیند بازخوانی متن ادبی توسط مخاطب به نقطه اوج خویش می‌رسد. در این فرآیند، درک، هوشمندی و ذهنیت‌های فرهنگی خوانندگان اثر ادبی نقش و جایگاه ویژه‌ای خواهند داشت. چه، اثر ادبی در ابتدای راه می‌تواند قراردادی با خواننده خویش ببندد و در ساختار بازنمایانه، خویش را به خواننده انتقال یا تسری بخشد. بنابراین نوع برخورد خواننده و در مرحله بعدی، منتقد ادبی با اثر بازیافته، براساس متر و معیارهای هارمونیک و زیباشناسانه همان اثر شکل می‌گیرد. برخی منتقدان به درست یا نادرست با متر و معیارهای از پیش تعیین شده خویش به سراغ اثر ادبی می‌روند. به این معنا که ذهنیت‌ها (و نه صرفا سلیقه ادبی آنان) به جنگ اثر می‌رود. این معیارهای از پیش معین شده، با متن پیش رو سر ستیز دارند و به جای بررسی آن، سعی در تطبیق داده‌های اثر با ذهنیات معین خویش را دارند. نتیجه چنین ستیزی از پیش مشخص است: سوژه ادبی بدل به موجودی بی‌دفاع خواهد شد که بیشتر مورد سلاخی قرار می‌گیرد و ه