پاورپوینت کامل تاریخچه ضریح‌های نصب شده در حرم امام رضا (ع) ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخچه ضریح‌های نصب شده در حرم امام رضا (ع) ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخچه ضریح‌های نصب شده در حرم امام رضا (ع) ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخچه ضریح‌های نصب شده در حرم امام رضا (ع) ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

بنا به شواهد تاریخی، تاکنون چندین ضریح بر روی مرقد شریف امام رضا (ع) نصب گردیده که ضریح فعلی پنجمین ضریح است.

مضجع مقدس و آرامگاه پاک و نورانی امام رضا(ع)، در آغوش ضریح مقدس و مجللی جای دارد که با صفحه های زرین و سیمین زینت یافته و آیاتی از قرآن کریم بر آن نمایان است و زائران و محبان حضرت از شبکاتش بر آن فضای ملکوتی دیده می دوزند و جلال و ابهتی روحانی بر صفحه ی جانشان پرتو می افکند.

بنا به شواهد تاریخی، تاکنون چندین ضریح بر روی مرقد شریف امام رضا (ع) نصب گردیده که ضریح فعلی پنجمین ضریح است.

مضجع مقدس و آرامگاه پاک و نورانی امام رضا(ع)، در آغوش ضریح مقدس و مجللی جای دارد که با صفحه های زرین و سیمین زینت یافته و آیاتی از قرآن کریم بر آن نمایان است و زائران و محبان حضرت از شبکاتش بر آن فضای ملکوتی دیده می دوزند و جلال و ابهتی روحانی بر صفحه ی جانشان پرتو می افکند.

ضریح به عنوان مهمترین نماد مضجع مطهر امام رضا (ع) با چند قرن قدمت، از سابقه ی تاریخی برخوردار است و بی شک قدمت بیش از یک هزار و دویست ساله ی مشهدالرضا و اقبال مسلمانان به زیارت این مکان در طول چندین قرن، زمینه را برای پیدایش صندوق و بعدها ضریح فراهم آورده است.

بنا به شواهد تاریخی، تاکنون چندین ضریح بر روی مرقد شریف امام رضا (ع) نصب گردیده که ضریح فعلی پنجمین ضریح است و در مورد تاریخچه ضریح های نصب شده بر روی مرقد مطهر امام روایات متفاوتی در منابع تاریخی ذکر شده است که شاید اشاره به گوشه ای از آن ها خالی از لطف نباشد.

ضریح اول

اولین ضریح، ضریحی چوبی و تسمه های فلزی، با پوشش طلا و نقره بوده است که در اواسط قرن دهم یعنی در دوران شاه طهماسب صفوی به سال ۹۵۷ ه.ق ساخته و بر روی صندوقچه چوبی نصب شده است.

البته باید اشاره نمود در مورد تاریخچه ضریح اول اختلاف نظر است. برخی از نویسندگان بانی اولین ضریح را نامعلوم دانسته و نویسنده کتاب تاریخ آستان قدس احتمال داده است که اولین ضریح در عهد تیموریان و بعضی احتمال داده اند که در عهد شاه اسماعیل اول صفوی نصب شده باشد. عده ای نیز آن را منسوب به عهد شاه طهماسب اول می دانند و در برخی از منابع، ساخت این ضریح به شاه عباس اول صفوی نسبت داده شده است.

به نظر می رسد تا سال ۱۳۱۱ ش به دلایل مختلف از جمله عدم امکان رؤیت کتیبه ضریح قدیمی، تاریخ نصب و نام بانی آن مورد اختلاف بوده است، اما بیشتر مورخان قبل از این گزارش، بانی آن را شاه طهماسب صفوی دانسته اند و حتی اعتمادالسلطنه که نام بانی و تاریخ نصب ضریح را نامعلوم می داند و آن را فاقد کتیبه معرفی می کند، در جای دیگری از کتابش به نقل از مسیو فریزر می نویسد:

«… وقتی که شاه طهماسب شهر را بنا کرد یا به توسیع آن پرداخت، گنبد مطهر را با آجرهای مطلّا تذهیب نمود، یک مناره قشنگی ساخت و آن را مذهّب داشت و دور مرقد ضریح طلایی نصب کرد.»

وجود ضریح به استناد اخبار موجود در منابع تاریخی در عهد شاه طهماسب اول صفوی قطعی است، چون واژه ضریح چندین بار در رویدادهای مربوط به تاریخ مشهد در منابع این دوران نقل شده، چنان که در خبر مؤلف عالم آرا از عهد شاه طهماسب آمده است که در سال ۹۸۵ ق جسد شاه طهماسب در جوار ضریح مبارک مدفون گردیده، و یا در خبر تهاجم سپاه عبدالمؤمن خان ازبک به مشهد در سال ۹۹۷ ق ذکر شده است:

«… ازبکیه خونخوار عده زیادی از مردم بیچاره را در اطراف مقبره کشتند؛ چنان که اطراف ضریح یک ذراع خون ایستاد.»

درباره مشخصات این ضریح نیز اخبار متفاوتی وجود دارد. بیشتر نویسندگان جنس آن را از چوب دانسته و بعضی نوع چوب اولین ضریح را از شمشاد و برخی از صندل و بعضی دیگر از جنس نقره و عده ای دیگر همچون اعتمادالسلطنه و مؤلف منتخب التواریخ جنس ضریح را از فولاد می دانند.

ضریح دوم(ضریح نگین نشان)

ضریح دوم، ضریحی مرصّع فولادی، معروف به ضریح نگین نشان است، که در سال ۱۱۶۰ ه.ق به آستانه مقدس تقدیم و نصب شده است. براساس شواهد تاریخی، واقف ضریح، شاهرخ فرزند رضاقلی میرزا فرزند نادرشاه افشار و نوه شاه سلطان حسین صفوی است.

اعتمادالسلطنه مشخصات این ضریح را نیز به صورت کامل در نوشته هایش آورده است. او در وصف ضریح دوم می نویسد:

«… ضریح دوم نیز از فولاد است، ولی در هر گوی آن چهار دانه یاقوت و یک دانه زمرد نصب است که دانه ها در ورق طلای ضخیمی نصب شده، مثل نگین دان انگشتر و آن را در روی فولاد ضریح نصب کرده اند، به طوری که طلا از دور نمایان است. در این ضریح، کتیبه منحصر به دو سطر خط نستعلیق چهاردانگ است که بالای سر ضریح مبارک طلاکوب کرده اند به این عبارت:

«نیازمند رحمت ایزد مستعان و تراب اقدام زوار این آستان ملائک پاسبان (سبط) سلطان نادرشاه شاهرخ شاه الحسین الموسوی الصفوی بهادرخان به وقف و نصب این ضریح و قبّه های مرصع چهارگوشه ضریح مقدس مبارک موفق گردید سنه ۱۱۶۰.»

درباره دیگر مشخصات این ضریح نوشته اند: «این ضریح دارای سه پنجره بوده است که پنجره بیرونی فولاد و پنجره دومی مفرغ زراندود و سومی پولاد و مُکلَّل به زبرجد و یاقوت بوده…»

البته برخی از منابع به ساخت این ضریح توسط نادرشاه اشاره دارند؛ از جمله اعتمادالسلطنه به نقل از مسیو فریزر می نویسد:

«نادرشاه بعد از تاخت و تاز افاغنه، شکوه و جلال مشهد را به درجه کمال رساند و موقوفه زیاد بر موقوفات این مکان افزود و درب بزرگ را که در طرف جنوب غربی… و مرقد را با جواهر و تزئینات مزین و ضریح فولادی منبت سابق الذکر را به دور آن نصب کرد.»

همچنین به نقل از فورشایر سیاح انگلیسی در شرح اقدامات عمرانی نادرشاه می نویسد نادر ضریح به دور مرقد مطهر نصب کرد و قندیل بسیار و زینتی از همین فلز در بالای مرقد آویخت.

نظرات مختلفی درباره نَسَب بانی این ضریح وجود دارد، اما طبق کتیبه موجود، شاهرخ بن رضا قلی میرزا پسر نادرشاه بانی این ضریح است.

وجو جواهرات بر بدنه ضریح دوم مسلم است و گزارش مؤلف جنّات ثمانیه در سال ۱۳۳۱ ق آخرین خبر از وجود این جواهرات و مؤید قرار داشتن چهار دانه یاقوت و یک دانه زمرّد در گوی های ضریح در حدود اواخر عهد قاجاریه است، اما با گذشت حدود بیست سال از این تاریخ به گزارش مؤتمن در سال ۱۳۱۱ ش، از این جواهرات خبری نیست، چنان که می نویسد: «نگین های آن، قسمتی به مرور از میان رفته و قسمتی هم باقی است» و چنین نتیجه می گیرد که در اصل، نگین های مهمی نبوده و سنگ بدل بوده است.

بنابراین در صورت وثاقت خبر، علت تغییر و تبدیل و فقدان جواهرات اصلی نصب شده بر روی ضریح دوم در این فاصله زمانی مشخص نیست.

جواهرات و اشیاء و تزئینات این ضریح در عهد افشاریه مورد دستبرد قرار می گیرد و به نوشته اعتمادالسلطنه، جانشینان نادر پس از قتل او به ضریح مطهر تعرض می کنند به نحوی که می نویسد:

«بعد از نادرشاه، مشهد افول کرد، ولی حرم محفوظ بود. نادر میرزا بعضی از زینت های حرم و قسمتی از ضریح مطلای دور مرقد را برداشت و به مصرف محاربات خود رساند. پس از آن گوی طلایی را که در بالای مرقد آویخته بود، تصرّف نمود و برادرش نصرالله میرزا غارت را تکمیل کرد و طلاهای روضه را سکه زدند که به لشکریان خود دهند.»

اما به نوشته بهبهانی جمعی از مؤمنان به سرپرستی شهید ثالث میرزا محمد مهدی مجتهد متولی آستانه طلا و جواهرات را مسترد می نمایند و دوباره ضریح را تزیین می کنند.

ضریح دوم یا ضریح مرصع از تاریخ نصب (۱۱۶۰ ق) به مدت حدود ۷۳ سال در معرض زیارت قرار داشته، تا این که در تاریخ ۱۲۳۳ ق به قولی سومین ضریح در کنار دو ضریح قبلی و در قسمت بیرونی نصب می گردد. قبل از این تاریخ، فقط دو ضریح، یعنی ضریح قدیمی چوبی و ضریح مرصع بر روی مرقد مطهر وجود داشته است.

ضریح سوم(فتحعلی شاهی)

نام بانی ضریح سوم نامشخص است، اما به طور قطع و مسلم این ضریح در عهد فتحعلی شاه وجود داشته؛ چنان که برخی از منابع به درِ مرصع نصب شده بر روی این ضریح که توسط فتحعلی شاه در تاریخ ۱۲۳۳ ق اهدا شده اشاره دارند که در سمت شرقی ضریح نصب شده است.

بعضی از نویسندگان زمان نصب این ضریح را در اوایل عهد قاجاریه می دانند و بسیاری از نویسندگان باشتباه تاریخ کتیبه و نام بانی در ضریح را مربوط به ضریح دانسته و فتحعلی شاه را بانی ضریح معرفی می نمایند، در حالی که به نوشته اعتمادالسلطنه این ضریح فاقد کتیبه است.

در مورد مشخصات این ضریح نوشته اند که طول آن پنج و عرض آن سه متر و دارای دو متر ارتفاع است و جنس آن از فولاد و بر روی ضریح مطهر مشبکی مطلا و بر فراز آن شیروانی چوبی، با پوشش طلا وسط شیروانی یک سر طوق طلا مرصع به جواهر و در دو طرف آن دو قبه جواهرنشان می باشد و بالا