پاورپوینت کامل فردید و پرسش از سابقه زبان ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فردید و پرسش از سابقه زبان ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فردید و پرسش از سابقه زبان ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فردید و پرسش از سابقه زبان ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

کلام و زبان و نسبت آن با ذوق و معرفت نزد فردید مهم بود و اصلا کار اصلی خود را پرسش از سابقه کلام و زبان می دانست.

گفته می شود در گذشته دور، بین اقوامی که فاقد خط نویسی بودند، شیوخ و سالمندان در حکم حافظه قبیله محسوب می شدند. آنان سابقه و آیین های هر قوم، حوادث سرزمین خود و قصص اولیاء و مقدسین را به خاطر می سپردند و به صورت شفاهی به نسلهای بعد منتقل می کردند. به فرمایش مولای متقیان در حدیث “رحم الله امرء علم من این فی این والی این” آنان در حقیقت حامل پاسخ به پرسش « از کجایی»، «در کجایی» و «به کجایی» هر قوم بودند؛ یعنی سابقه و وضع هر ملت و مآثر آن را متذکر بودند.

اکنون نیز باید پرسید که به لحاظ سابقه فکری و فرهنگی آیا ما آگاهی کافی به مبانی نظری و فرهنگی خود داریم و نسبت به عالمی که در آن به سر می بریم، تذکر کامل داریم؟ آیا کسی هست که این سابقه را چنان که باید و شاید متذکر شود و به ما توجه دهد که در کدام عالم به سر می بریم؟

نظر به مسخ و کمرنگ شدن تعالیم قدیم و ورود فاقد ذکر و فکر تفکرات جدید، وضعی در جامعه ما و چه بسا در کل جوامع باصطلاح در حال توسعه به وجود آمده که تذکر کافی نسبت به عهد قدیم و خودآگاهی نسبت به عهد جدید در میانشان نیست. حتی در جوامع توسعه یافته نیز به جهت غلبه نیست انگاری و سیطره بوقها وتبلیغات استکباری توجه و تذکر به حقیقت بحران و وضعیت اضطرار در عالم کنونی نیست. حال در این روزگار آشفته باید پرسید که آیا حکمائی هستند که متذکر آنچه مسخ شده یا فراموش شده باشند؟ مزاج دهر تبه شد در این بلا حافظ/ کجا ست فکر حکیمی و رای برهمنی

متذکر وضع و حال عالم کنونی

می دانید که کسانی به مرحوم فردید لقب فیلسوف شفاهی داده اند. اگر در نظر بگیریم که وی متفکری است که با بازخوانی و تامل در قدیم و جدید، سعی در رسیدن به ریشه های اصیل و معنای حقیقی کلمات و اصطلاحات داشت و از این طریق راه تامل در مبانی تفکر کنونی عالم را گشوده و به آن تذکر شفاهی داده است، می توانیم بگوییم که مرحوم استاد فردید در حکم حافظه تاریخی ملت ما و متذکر وضع و حال عالم کنونی بوده است و به این لحاظ لقب فیلسوف شفاهی مدح به ظاهر ذم است.

آن طور که استاد فردید می فرمود، لفظ و معنای (هیستوری) به معنی «تاریخ» با «اسطوره» بی ربط نیست. مشرکان در مقام انکار رسول اکرم(ص) می گفتند آنچه می گوید “اساطیر الاولین” است. در پاسخ قرآن کریم آورده است که این آیات واجد تذکر است و نقل داستان گذشتگان از آن روست که موجب تذکر مومنان به توحید باشد. در اینجا چند نکته شایان توجه است: اول آنکه داستان های نقل شده در قرآن کریم بی شباهت به اسطوره های قدیم اقوام نبوده است؛ اما مشرکان توجه به حقیقت آن نداشته اند و تنها صورتهای مسخ شده آن قصص را به یاد داشته اند و حقیقت توحیدی آن را فراموش کرده بودند و دیگر این که اساطیر الاولین به بیان قرآن کریم همان قصص، روایات قدما و تاریخی است که فاقد ذکر و فکر باشد.

حال باید پرسید که علم تاریخ یا فلسفه های تاریخی که ملل امروز عالم برای خود دست و پا کرده اند، چه قدر قرین تفکر و تذکر به حقیقت توحید است؟ از آنجا که هر چه به عنوان تاریخ در عصر جدید مرسوم و متداول شده جز بر مبنای خود بنیادی فردی و جمعی نگاشته نشده، پس همه فاقد ذکر و فکر و مصداق اساطیر الاولین است.

متولد دوراهی تاریخ قدیم و تاریخ جدید

اما راجع به سوانح احوال استاد، وی در مصاحبه ای گفته بود در محله «سردوراه» شهر یزد متولد شده ام؛ شهری در حاشیه کویر که چشم اندازی به پهنای تاریخ فلسفه دارد. در ۱۲۸۹ در بحبوحه حوادث مشروطه و دوره استبداد صغیر چشم به جهان گشود. عجیب اینکه این سر دو راه نه تنها وضع مکانی تولد استاد است، بلکه وضع زمانی را هم بیان می کند وضع دوگانه‌ ای که در حوادث مشروطه پیش آمد؛ یعنی دوراهی تاریخ قدیم و تاریخ جدید. در آن مکان و زمان در خانواده خرده مالکی به نام سید علی متولد می شود.

پدرش روحانی نبود اما اهل سواد قدیم بود و فرزندان را به فراگیری تعلیمات و علوم رایج تشویق می کرد. علاوه بر دروس قدیم و ادبیات عرب، عجیب آنکه پدر آنها را به آموختن زبان فرانسه که زبان تفکر جدید بود نیز ترغیب می کرد. در شهر یزد دکتر داروخانه داری بود که در فرنگ تحصیل کرده بود و فرانسه می دانست.پدر فرزند خود سید احمد را از دوازده سالگی برای آموختن زبان فرانسه نزد او می فرستد. استاد می گوید هر وقت به یاد اصرارهای پدرم در مورد فراگیری زبان فرنگی، در آن گوشه از کویر می افتم سر تا پا شگفتی می شوم. این موضوع به هر حال موجب شد وی از نوجوانی غیر از فارسی به دو زبان عربی و فرانسوی مسلط شود تا مطالعه در قدیم و جدید را از همان زمان آغاز کند و در ادوار بعدی به اشراف کافی در این دو جهت برسد و وسعت و عمق خاص در هر یک پیدا کند.

تحصیلات سید احمد فردید

در ۱۶ سالگی به تهران می آید و بر نیمکت سال سوم مدرسه سلطانی می نشیند و تحصیلات متوسطه به شیوه جدید را شروع می کند. سپس به دارالفنون می رود و تا سال ۱۳۱۰ در آنجا تحصیل می کند. وی همزمان با گذران تحصیل رسمی، فلسفه را نزد بزرگانی چون میرکاظم‌عصار، بهاالدین‌نوری و رضاقلی‌شریعت سنگلجی تعلیم می گیرد. بنابراین پس از اخذ دیپلم به فلسفه قدیم و جدید ورودی جدی داشت و در نشریات مختلف مقالاتی را به چاپ می رساند. همچنین با انجمن «وضع لغات» همکاری می کرد. با انتشار مقالات به دانشسرای عالی راه یافت و با سوابقی که داشت دوره چهار ساله را یک ساله به پایان رساند و مدرک لیسانس را دریافت کرد.

در همین دوران متوجه می شود برای ورود در فلسفه جدید باید زبان آلمانی را فراگیرد و در کنار آن در اصطلاحات یونانی و لاتین به تامل می پردازد. در همین زمان با دکتر هشترودی و خانلری و صادق هدایت حشر و نشر دارد و در نشریه سخن که ارگان روشنفکران و لیسانسه‌ها بود مقالاتی را می نویسد. این مقالات از جمله «از کانت تا هایدگر» نشان می دهد تا چه حد در فلسفه های قدیم و جدید مهارت داشته است. انتشار این مقالات سبب می شود وزارت فرهنگ وقت به وی بورس و فرصتی برای مطالعه در خارج از کشور بدهد.

به این ترتیب، از سال ۱۳۲۶ عازم فرنگ می شود و تا آنجا که می دانیم چهار سال در دانشگاه سوربن مشغول تحصیلات تکمیلی بوده و ظاهرا در پایان نامه با پروفسور «دوکاندیلاک» همراه می شود که نمی دانیم به پایان رسیده یاخیر. در آستانه پایان یافتن بورسیه معیشت را تنگ می یابد و به قول خود، در وضع خاصی با مسائل فلسفی درگیر بوده است؛ زیرا با تسلط به فرانسه و آلمانی و یونانی و لاتین و سانسکریت امکان می‌یابد آرای متفکران را از منابع اصلی مطالعه کند.

مکاتبات وی با هدایت و خانلری و شهید نورایی از تنگنای معیشت ‌و تلاش برای تمدید بورسیه حکایت می کند که ناکام می ماند با این حال به دنبال فلسفه به آلمان می رود و چهار سال در دانشگاه هایدلبرگ به مطالعه مشغول می شود. نمی دانیم مدارج رسمی را طی می کند یا تنها به مطالعه می پردازد اما می دانیم فلسفه جدید را دوباره مورد مداقه قرار می دهد که ظاهرا برای وی مهمتر بوده است. موضوع مهم در این دوره انکشاف و طرح مسئله غرب و غرب زدگی برای ایشان است.

غرب به سراغ من آمد و غربزده شدم

او گفته از دوره جوانی پیش از عزیمت به فرنگ «غرب به سراغ من آمد و غربزده شدم» و شکایت کرده که «در آتش غربزدگی ایمانم سوخت» به هر روی با فرو ریختن اعتبار تفکر جدید و غرب در این دوره از مسیر فکری او و نیز تعلق وی به ذوق و عرفان دوره اسلامی نوعی خود آگاهی (که در آلمان رخ داد) و گشتی در تفکراتش ایجاد می شود و در نتیجه پرسش از غرب، پرسش از روزگار جدید، پرسش از خودبنیادی و ماهیت نیست انگار آن را فراروی خویش می‌بیند. چه بسا اگر این گشت و تذکر خاصه در مواجهه با طریقت فکری هیدگر در او ایجاد نمی‌شد دچار سرنوشتی قریب به سرانجام هدایت و خانلری و مینوی می‌شد. اما وی در آن برهوت بی‌فکری و اکنون زدگی (به تعبیر خودش) به دنبال سرچشمه‌هایی می گردد که آن را جای دیگری باید جست.

همسخنی با هایدگر

او از مطالعه کانت و هگل به هیدگر می رسد. خاصه عطف توجه هیدگر به ماهیت نیست انگار متافیزیک طی ۲۵۰۰ سال تاریخ فلسفه غرب او را به هم سخنی با هیدگر در این نکته میرساند که طی این تاریخ به جای تفکر در «حقیقت وجود» تنها به «وجود موجود» پرداخته شده است و این نیست انگاری در عصر جدید با خود بنیادی به نهایت رسیده است. این معنا استاد را بیش از پیش به تامل در معارف ذوقی گذشته می خواند.

او گفته بارها فلسفه را از نو خوانده و در گوشه خمول انزوا در غرب به فهم غرب و گذشت از عصر جدید رسیده است. وقتی در همسخنی با هایدگر به پرسشی می‌رسد که در ۲۵۰۰ سال تاریخ فلسفه «وجود» مورد غفلت قرار گرفته است، راجع به کانت و هگل و کلیه متفکران تاریخ فلسفه درنگ می کند.

فردید به ایران باز می گردد