پاورپوینت کامل فسادی که دامن القاب را گرفت! ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فسادی که دامن القاب را گرفت! ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فسادی که دامن القاب را گرفت! ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فسادی که دامن القاب را گرفت! ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

نگاهی به عناوین اعطایی در زمان قاجار

اعطای القاب یکی از شیوه های مرسوم و عجیب ایرانیان از روزگاران قدیم بوده است. این القاب و عناوین که معمولاً با توجه به تواناییهای افراد و نیز خاستگاه اجتماعی آنان در طبقات گوناگون اعطا می شد، در دوره قاجار با شیوه‌های خاصی چون خرید و فروش از رونق خاصی برخوردار گردید. از آنجا که القاب و عناوین نقش مهمی در تعیین جایگاه سیاسی افراد به خصوص طبقه حاکمه داشته وبسیاری از افراد حاضر بودند با پرداخت پولهای کلان و یا حتی رشوه به هر طریقی صاحب آن القاب گردند، بنابراین به تدریج خرید و فروش القاب به شغلی جدید و نیز منبعی جهت کسب درآمد تبدیل شد. با توجه به این مقدمه در ادامه به تبیین برخی از انواع مهم این القاب و نحوه خرید و فروش آن در دوره قاجار پرداخته می شود.

نگاهی به عناوین اعطایی در زمان قاجار

اعطای القاب یکی از شیوه های مرسوم و عجیب ایرانیان از روزگاران قدیم بوده است. این القاب و عناوین که معمولاً با توجه به تواناییهای افراد و نیز خاستگاه اجتماعی آنان در طبقات گوناگون اعطا می شد، در دوره قاجار با شیوه‌های خاصی چون خرید و فروش از رونق خاصی برخوردار گردید. از آنجا که القاب و عناوین نقش مهمی در تعیین جایگاه سیاسی افراد به خصوص طبقه حاکمه داشته وبسیاری از افراد حاضر بودند با پرداخت پولهای کلان و یا حتی رشوه به هر طریقی صاحب آن القاب گردند، بنابراین به تدریج خرید و فروش القاب به شغلی جدید و نیز منبعی جهت کسب درآمد تبدیل شد. با توجه به این مقدمه در ادامه به تبیین برخی از انواع مهم این القاب و نحوه خرید و فروش آن در دوره قاجار پرداخته می شود.

تاریخچه اعطای القاب در ایران

بررسیهای تاریخی نشان دهنده این یافته است که اعطای القاب و عناوین از دوران باستان در ایران مرسوم بوده است. در این دوره، به افراد سرشناس سیاسی یا اجتماعی خاص، القابی چون سپهبد، سپهسالار، دیواندار، بارسالار و… از سوی زمامداران یا دولتمردان و یا عالمان دینی اعطا می شده است.

این روند در دوره ها و حکومتهای بعدی نیز ادامه و رواج پیدا می کند. گرچه القاب اعطایی با ظهور اسلام تا حدودی با تأثیرپذیری از زبان عربی تغییر می یابد و کنیه ها نیز وارد کشور می شود اما تفویض القاب طبق همان روند قبلی وجود داشته است.کنیه ها اغلب القابی بودند که در میان اعراب رواج داشتند ومبین جایگاه شغلی، دیوانی و یا اجتماعی افراد بودند.البته به تدریج در دوره هایی چون دوره غزنویان نوآوریهایی در زمینه اعطای القاب صورت می-گیرد و القاب جدیدی که ترکیبی از دو یا چند کلمه بود رواج یافت، اما این شیوه هیچگاه منسوخ نگشته و تا دوره صفوی ادامه می یابد. عضدالدوله، رکن الدوله،عین الدوله، امین المله بهاءالدله، سیف الدوله و… برخی از این عناوین مهم و ترکیبی می باشد که بر حسب جایگاه افراد در حکومت و دربار اعطا می شد.۱آنچه در رابطه با القاب اتخاذی در این دوره و تا پیش از قاجاریه حائز اهمیت می باشد این است که تفویض القاب تنها به افراد خاص و معدودی آن هم تحت شرایطی خاص اعمال می گردید. اما شکل گیری دولت قاجار، مرحله جدیدی در گسترش و شدت یافتن القاب و عناوین حکومتی بود.

اعطای القاب در دوره قاجار

روند تفویض القاب در دوره قاجار با قدرت یابی فتحعلی‌شاه آغاز و با سلطنت ناصرالدین‌شاه به اوج می رسد. اتفاق متفاوتی که در این دوره نسبت به دوره های قبل می افتد این است که القاب توصیفی نیز وارد دایره القاب و عناوین می گردد. عبدالله مستوفی در این رابطه و نیز گسترش القاب و عناوین به خصوص در دوره آغامحمدخان می نویسد: «کار اعطای لقب از پسرهای شاه نیز تجاوز کرد و گذشته از صدراعظم و مستوفی الممالک و صاحبدیوان و معیرالممالک که القاب شغلی بود لقبهای توصیفی مثل آصف الدوله، امین الدوله و معتمدالدوله به رجال درباری هم رسید.»۲ مستوفی در ادامه توضیح می دهد که میان این القاب و نیز قدرت واقعی پادشاهان، فاصله زیادی بوده و هر چه در الفاظ بلندپروازی بیشتر می گردید، به همان میزان نیز از قدرت واقعی پادشاه کاسته می شد.

از جمله عناوین مهمی که در این دوره در ساخت القاب به کار می رفتند می توان به آصف، اعتماد، محتشم، امین، اعتضاد، اختر، ادیب، اقبال، مجد، اکرم، رکن، مشیر و… اشاره کرد که آصف، مشیر، مجد و اعتماد از جایگاه بالاتری نسبت به سایر القاب برخوردار بودند. این القاب با پسوندهای خاصی به کار می رفتند. به عنوان مثال القابی که توسط آصف به کار می رفتند عبارت بودند از: از آصف السلطنه، آصف الملک، آصف الوزاره، آصف دیوان، آصف اعظم و آصف الدوله و یا در مورد مشیر می توان به مشیرالدوله، مشیرالحکما، مشیراعظم، مشیرالسلطنه، مشیرالملک و… اشاره نمود.۳

یکی از علل به وجود آمدن چنین وضعیتی یعنی گسترش بی اندازه القاب، مرسوم شدن شیوه عجیب خرید و فروش القاب و عناوین به خصوص در دوره ناصرالدین شاه بود. به طور کلی تصاحب لقب، مزایایی برای فرد داشت و باعث می شد تا فرد خریدار یا صاحب آن از امتیازاتی برخوردار شود،به گونه ای که در زمان ناصرالدین شاه، «برای لقب فرمانی که صادر می کردند پنجاه تا صد دانه پنج‌هزاری طلا هم برای صحه شاه تقدیم می نمودند.»۴افراد نیز بعد از آنکه امتیازات مربوط به القاب را خریداری می کردند، صاحب خدمه شده و به غارت و باجگیری از مرد