پاورپوینت کامل مناقب حضرت زیبایی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مناقب حضرت زیبایی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مناقب حضرت زیبایی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مناقب حضرت زیبایی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

سخن از آنکه زیبایی‌شناسی جایگاه اثبات‌شده‌ای در فلسفه‌ی اسلامی داشته، سخن گزافه و مبالغه‌انگیزی نیست. با توجه به آستان تاریخی فهم فلسفی از معرفت در تمدن اسلامی و وجود سه نگرش اساسی در باور اندیشمندان مسلمان، آن هم در نحوه‌ی بیان اتفاقات جاریه در هستی، بهانه‌ی بجایی شد تا سخنان مغفول‌مانده‌ی سه تن از سردمداران تفکر اسلامی اعصار گذشته را با نگاهی تطابقی به مباحثی همچون ماهیت زیبایی، خلقت زیبایی، عالم خیال، عارف و هنرمند به ضیافت تحقیق بنشینیم؛ مراد از این سه مسلمان فیلسوف، «شیخ‌الرئیس ابن‌سینا»، «شیخ‌الشهید سهروردی» و «صدرالمتألهین ملاصدرا» است.

جمع حکمای فلسفه‌ی اسلامی در مفهوم زیبایی‌شناسی

زیبایی این دنیا، کوه و دمن و دریا

این گنبد نیلی‌گون، تفسیر جدا دارد

هرآنچه که تو بینی، یا آنچه نمی‌بینی

حسن رخ معشوقان، تصویر خدا دارد *

سخن از آنکه زیبایی‌شناسی جایگاه اثبات‌شده‌ای در فلسفه‌ی اسلامی داشته، سخن گزافه و مبالغه‌انگیزی نیست. با توجه به آستان تاریخی فهم فلسفی از معرفت در تمدن اسلامی و وجود سه نگرش اساسی در باور اندیشمندان مسلمان، آن هم در نحوه‌ی بیان اتفاقات جاریه در هستی، بهانه‌ی بجایی شد تا سخنان مغفول‌مانده‌ی سه تن از سردمداران تفکر اسلامی اعصار گذشته را با نگاهی تطابقی به مباحثی همچون ماهیت زیبایی، خلقت زیبایی، عالم خیال، عارف و هنرمند به ضیافت تحقیق بنشینیم؛ مراد از این سه مسلمان فیلسوف، «شیخ‌الرئیس ابن‌سینا»، «شیخ‌الشهید سهروردی» و «صدرالمتألهین ملاصدرا» است.

مقدمه

در آنکه مرکب مسلمان عقل وی است هیچ شبهه‌ای نیست، اما اهمیت این عقل سلیمه‌ی کنشگر زمانی بر متعقل واضح و آشکار می‌شود که آن را در تب‌وتاب فهمیدن و ادراک آفاقی و انفسی قرار دهد. هیچ‌کس از ادراک در خویش و ورای خویش ضرر نکرده است، ضررکنندگان این خواستگاه آنانی هستند که یا عقل را به گوشه‌ای نهاده و با نگاهی متجاهلانه سعی در ترجیح شهود محض بر عقل را دارند، یا کسانی که عقل را سلطان هستی پنداشته و جانب آن را بیش از آن چیز که هست می‌گیرند. در این میان تفاوت حقیقی فلسفه در قامت شرقی و اسلامی آن با تفکرات نواروپایی در آن است که کشف و شهود با میزان غالباً مساوی با عقلِ چالشگر ممزوج شده و هستی اندیشه‌ی اسلامی را ساخته است. حتی به ظاهر در بررسی اندیشه‌های ابوعلی سینا با آنکه وی را یکی از مؤمنین حقیقی عقل دانسته و بارها اعتقاد او به امکانات عقل را مقبول دانسته‌ایم، می‌بینیم که وی در اواخر عمر خود بیشتر به محدودیت عقل پی می‌برد و بیشتر در پاره‌ای از نکات رساله‌ی واپسین عمر خود یعنی «الاشارات و التنبیهات»، عقل را در کفه‌ی دیگرین شهود و سلوک می‌گذارد، چیزی که دقیقاً در دگراندیشی شیخ بزرگوار سهروردی با گرایش بیشتری مطالعه شده و در نهایت در جوار ملاصدرای حکیم به مساوات رسیده است.

دلیل نقل این سخنان آن است که بدانیم ریشه‌ی تمامی اندیشه‌های اسلامی حول دو حقیقت عقلانیت و شهود در گردش است؛ یعنی آنکه در مباحث اخص نیز مشترکات فراوانی بین نتیجه‌گیری‌های اندیشمند مسلمان قابل تطبیق است و اصولاً تطبیق در امر تحصیل فلسفه‌ی اسلامی امری سهل و ممتنع بوده که نمو این خرده‌پیکر فلسفی در بحث «زیبایی‌شناسی» قابل بررسی است. سختی این امر آن است که زیبایی‌شناسی هرگز به‌عنوان بخش مستقلی از فلسفه‌ی اسلامی مورد بررسی قرار نگرفته است، حتی در مکتوبات ملاصدرا که بیشترین سهم را در مطالعات زیبایی‌شناسی اسلامی داشته، آن‌چنان حجم قابل لمسی را نمی‌توان انتظار داشت. اما پارادوکس این بررسی آن است که کیفیتی که در مباحث زیبایی‌شناسی از منظر فلسفه اسلامی مورد بررسی قرار گرفته، در کمترین منش و مکتبی قابل شناسایی است؛ به طور مثال در چند نمونه‌ی اروپایی فهم زیبایی‌شناسی، هنر و عشق می‌توان نمونه‌های کوچکی از تضاد درونی فهم زیبایی به میان آورد. از این میان «افلاطون» بر اساس یک خبر تاریخی نقل می‌کند که «سقراط حکیم» جلسات مناظره‌ای در خصوص زیبایی‌شناسی با «هیپیاس» داشته و تمامی مباحث فلسفی زیبایی‌شناسی از همین دریچه به نسل‌های بعد منتقل گردیده است.

اما در عصرهای پس از رنسانس فهم دیگری را در مورد زیبایی‌شناسی غربی مطالعه می‌کنیم؛ در این حال بیشتر متفکران غربی بر این اعتقاد پافشاری می‌کنند که اصولاً زیبایی امری ذهنی و انتقال‌ناپذیر است و گرایش به زیبایی نیاز به برهان ندارد.۱ در ابتدا «الکساندر بوگارتین» ۲ از زیبایی‌شناسی برای فهم صحیح هنر استفاده کرد؛ اما رونق‌دهنده‌ی زیبایی‌شناسی غربی بدون شک «ایمانوئل کانت» بوده که نسبت به بررسی‌های زیبایی‌شناسانه همت گمارده است؛ در نهایت بحث زیبایی‌شناسی را بیشتر از منظر «هنرانگاری» مورد بررسی قرار داده‌اند، یعنی محصول غایی زیبایی‌شناسی را هنر دانسته‌اند؛ برعکس آن چیز که در فلسفه‌ی اسلامی زیبایی را نوعی تلمذ عقلانی از عالم خیال و «کمال» را مهم‌ترین غایت زیبایی دانسته و هنر به نوعی تراوش این فهم درونی از کمال مختص می‌گردد.

لذا فلسفه‌ی غربی مدرن، زیبایی‌شناسی را بیشتر در چهارچوب بحث فلسفه‌ی نقد هنری تعالی داده است و در تعریفی بسیار محدود زیبایی‌شناسی را همان فلسفه‌ی هنر دانسته‌اند؛ ۳ به طور مثال «دکارت» به حضور زیبایی در نظام عقل‌گرا ۴ مجوز نمی‌دهد، دلیل این نگرش هم به گفته‌ی خود دکارت این است که زیبایی جزء اوصاف اشیا نبوده که بتوان آن را به مدد عقل کشف کرد. دکارت پای را فراتر نهاده و با نگاهی سوبژکتیویسم، هنر و زیبایی را یک معضل می‌شمرد، زیرا بقای هنر به اعتبار جزئیت آن است که به تعمیم عقلی قابل تحویل نیست و ازاین‌رو بر تصورات روشن تکیه ندارد و به گونه‌ای هر چیزی که برای او با وضوح و تمایز کامل ادراک شود، کاملاً حقیقی است. ۵ ازاین‌جهت وی را باید یکی از منکران شهود باطنی در امر زیبایی‌شناسی دانست. اما در مقابل، «فردریک کاپلستن» معتقد است که همه‌ی زیبایی‌ها بهره‌مندی جزئی از یک زیبایی کلی هستند. زیبایی که ریشه و منبع تمامی زیبایی‌هاست و چون زیبایی اعلای مطلق و سرچشمه‌ی هر زیبایی است، نمی‌توان یک شیء، زیبا و بنابراین مادی باشد، لذا باید فوق محسوس و غیرمادی باشد؛ پس اگر زیبایی حقیقی فوق محسوس است برای درک آن باید به عقل متوسل شد. ۶ این خط فکری دقیقاً در تضاد تعالیم رنه دکارت بوده و خود مشتی از خروار تشکیک در فلسفه‌ی زیبایی‌شناسی غربی است.

دورنمایی از فهم زیبایی در تفکر اسلامی

در فلسفه‌ی اسلامی لفظ آشنایی به نام «عالم ا