پاورپوینت کامل ورود به عرصه خیال با نقد عقل ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ورود به عرصه خیال با نقد عقل ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ورود به عرصه خیال با نقد عقل ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ورود به عرصه خیال با نقد عقل ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

اصول زیبایی‌شناسی اسلامی ابتدا توسط قرآن حکیم مورد اشاره و بررسی قرار گرفته است؛ به همین عنوان ریشه‌ی تمامی نقل‌قول‌ها و برداشت‌های فلاسفه‌ی اسلامی نیز بر پایه و اساس قرآن حکیم و سخنان منقول از پیامبر اسلام (ص) و دیگر ائمه‌ی هدی (درود خدا بر ایشان باد) می‌باشد؛ بر همین اساس باید دانست که ابتدا به ساکن، زیبایی به دلیل اطلاق آن با اصل وجود واحد الهی به نوعی دارای اصالت وجودی است

جمع حکمای فلسفه‌ی اسلامی در مفهوم زیبایی‌شناسی

ماهیت، شناخت و متأثرات زیبایی

اصول زیبایی‌شناسی اسلامی ابتدا توسط قرآن حکیم مورد اشاره و بررسی قرار گرفته است؛ به همین عنوان ریشه‌ی تمامی نقل‌قول‌ها و برداشت‌های فلاسفه‌ی اسلامی نیز بر پایه و اساس قرآن حکیم و سخنان منقول از پیامبر اسلام (ص) و دیگر ائمه‌ی هدی (درود خدا بر ایشان باد) می‌باشد؛ بر همین اساس باید دانست که ابتدا به ساکن، زیبایی به دلیل اطلاق آن با اصل وجود واحد الهی به نوعی دارای اصالت وجودی است و به گونه‌ای یکی از مصداق‌های مطالعاتی چیستی امر زیبایی است؛ بنابراین می‌توان گفت که زیبایی و اصل وجود عین هم هستند نه غیر از هم؛ هرچند در ذهن دو معنی از این مفاهیم درک می‌شود، اما در خارج از ذهن، زیبایی با هستی عین هم هستند یا به‌عبارت‌دیگر مساوق هم هستند. در این باب ملاصدرا می‌فرماید: «اِن سنخ الوجود واحد و متحد مع العلم و الاراده و القدره من الکمالات …» ۱۴ پس می‌توان گفت زیبایی نیز اصیل است و چون زیبایی در اسلام اصالت وجودی دارد در چرخه‌ی تیپولوژی وجودی قابلیت بحث و بررسی دارد (هر امری که بر وجود قابل بحث است بر زیبایی نیز بر همین منوال است). با تمامی این تفاسیر، در اندیشه‌ی سهروردی، زیبایی امری عینی است که با عالم خارج منطبق می‌باشد و روابطی ازجمله نورها، رنگ‌ها و شکل‌های مختلف میان نمودهای عینی، منشأ درک و بروز احساس زیبایی می‌شود؛ در «فی حقیق العشق»، یوسف نمونه‌ی بارز این زیبایی‌ها معرفی شده است. ۱۵

با توجه به نظریه‌ی فوق، در فلسفه‌ی اسلامی اگر وجود و زیبایی عین هم باشند، پس هر موجودی زیبا بوده و خود جزئی از زیبایی «وجود کل» است؛ زیرا در اسلام، مخلوقات به شکل «اَحسَن» خلق شده‌اند، یعنی هم مصدر خلقت زیبا بوده (وجود کل) و هم فعلیت امرِ خلق به شکل «بهترین» بوده است. در این باره خدای متعال می‌فرماید: «الَّذِی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ؛ او همان کسی است که هرچه را آفرید نیکو آفرید». ۱۶ نکته‌ی بارز در نمونه‌ی قرآنی در شمول زیبایی آن است که تلقی نیکو آفریدن بر «کل شیء = هر چیزی» است نه به برخی مخلوقات و این همان بحث عمومیت در زیبایی است. مع‌هذا، آفرینش نیکو در آیه‌ی فوق، به نوعی متجلی بحث شمولیت زیبایی در فلسفه‌ی اسلامی است، با این تفاوت که زیبایی متجلی‌شده در عالم برحسب فراخور خود مخلوق است، چنان‌که خداوند در قرآن حکیم می‌فرماید: «کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَی شَاکِلَتِهِ؛ هرکس فراخور خویش عمل می‏کند»؛ ۱۷ یعنی آنکه مراتب زیبایی بر اساس مراتب برخورداری از کمال قابل تحصیل است، در این حالت زیبایی امر مشککی است که از یک وحدت مطلق (جمیل مطلق) قابل درک می‌شود؛ به طور مثال در میان انسان‌ها، انبیا، اوصیا و اولیا جلوه‌ی حقیقی انسان کامل و تجلیات اکمل حق‌تعالی هستند و سایر پدیده‌ها همچون حیوانات، نباتات و اشیا برحسب مراتبی که در برخوردار از کمال هستند، جلوه‌های ضعیف یا ضعیف‌تر حق‌تعالی هستند.

در میان اندیشه‌های زیبایی‌شناسی اسلامی، حکمت متعالیه بیشترین مطالب را در خصوص ذهنیت زیبایی به رشته‌ی تحریر درآورده است. مهم‌ترین نظریه‌ی حاکم بر بحث «وجود عینی و ذهنی» به نوع تلقی ما از اشیا برمی‌گردد؛ در این برداشت چنان سخن می‌شود که بسیاری از اشیا و موجودات عینی علاوه بر وجود عینی و خارج از ذهن، وجود و تحقیقی هم در عالم ذهنی ما دارند، ۱۸ یعنی آن چیزی که ما از وجود عینی اشیا برحسب قدرت ذهنی خود می‌پردازیم. این برداشت در فهم صحیح از عالم خیال و عالم حقیقت بسیار مهم و چالشی بوده که کمتر فیلسوفی به بررسی آن دست زده است؛ در این باره فلسفه‌ی اسلامی معتقد است علاوه بر اینکه تمامی موجودات به طور مشکک و مرتبه‌ای از زیبایی وام دارند؛ اما اصولاً تصورات ذهنی ما نیز می‌تواند به عینیتی خاص زیبایی بدهد. تمامی این ذهنیت‌بخشی نیز وام‌دار از هستی کل و زیبای مطلق است که در ذهن ما تعریفی از زیبایی را به‌صورت فطرتی قرار داده است؛ در این باره مصداق معروفی از ملاصدرا وجود دارد که می‌فرماید: «و هو مبدأ کل جمال و زینت و بهاء و مبدأ کل حُسن و نظام». ۱۹ البته در جهان معاصر نیز برخی اندیشمندان غربی همین اعتقاد را دنبال کرده‌اند که با توجه به تقدم زمانی الزاماً وام‌دار از فلسفه‌ی اسلامی هستند. ۲۰

بحث عالم خیال و هنر در فلسفه‌ی زیبایی‌شناسی اسلامی

پیشروی در مباحث عقلی زیبایی‌شناسی ما را به اهمیت وجود «عالم خیال» رهنمایی می‌کند. در این میان شیخ اکبر «محی‌الدین ابن‌عربی»، علم الخیال (فهم عالم خیال) را رکن عظیمی از ارکان معرفت دانسته است. ۲۱ کلیت این بحث چنان عمیق است که می‌توان گفت حکم خیال در موجودات اعم از محال و غیرمحال سریان دارد. این اهمیت عقلانی در ترسیم دنیای خیال‌گونه‌ی برخی مفهومات زیبایی در فلسفه‌ی اسلامی بسیار مورد احترام بوده و به گونه‌ای لذت حقیقی زیبایی در همین تلمذات عقلانی (چالش تعقل) است، تا جایی که ابوعلی سینا لذت عقل و به چالش کشیدن آن را بالاترین لذت‌ها دانسته است. ۲۲ این همان تصوراتی است که به ما جرئت عشق ورزیدن، سلوک و به‌طورکلی فهم زیبایی می‌دهد؛ این‌گونه تصورات باعث آشنایی هرچه بهتر و بیشتر با منطق خیر و همچنین فهمِ کمال می‌شود، چیزی که در اسلام به‌واسطه‌ی آن است که سالک پای در عالم خیال گذاشته و برخلاف فیلسوفان که خط آن‌ها روش آن‌هاست، اندکی پرانه‌وار به طی راه مبادرت می‌ورزند؛ به همین جهت است که ابوعلی سینا می‌فرماید: «عشق حقیقی همان شادمانی و ابتهاج آنی از تصور حضور ذات معشوق است و معشوق حقیقی همان واجب‌الوجود است که خیر محض است و کمال مطلق.» ۲۳ نکته‌ی جالب این است که حتی در حکمت متعالیه نیز وجود با کمال و خیر یکی است، یعنی عین هم هستند نه غیر هم (مساوقت)؛ به همین دلیل است که هر وجودی (چون نشئه از وجود کل است) لذیذ است و هرچه که به مراتب بالاتر صعود می‌کند لذت‌بخش‌تر می‌گردد؛ ۲۴ به گونه‌ای شناخت، رؤیت و فهم زیبایی در کنار زیبا شدن، خود عین لذت است.

در همین راستا ملاصدرا مانند ابوعلی سینا و سهروردی به عالم خیال بسیار معتقد است و آثار هنر در زندگی آدمی را بر اساس دو مبدأ شوقیه و بعید (خیال) مورد بررسی قرار می‌دهد. در باب قوه‌ی خیال ملاصدرا می‌فرماید: «قوه الخیال و یقال لها المصوره و هی قوت یحفظ بها الصوره الموجودت فی الباطن.» ۲۵ مراد ملاصدرا از قوه‌ی خیال که منتهی به فهم زیبایی و متأثر شدن هنر از آن می‌شود، همان نیروی ثبت و حفظ صور جزئیه در انسان است؛ لذا وی برای هنر نیز چنین مبادی را در نظر گرفته است که انسان بر اساس تصورات از پیش‌داشته‌ی ذهنی خود و تلفیق آن در بستر عالم خیال می‌تواند به هنر برسد؛ به همین جهت است که حکیم ملاصدرا، شعر را گونه‌ای «کلام مخیل» می‌داند، ایشان به جهت آنکه با نفس حیوانی تفاوتی قائل شود، گاهاً قوه‌ی متخیله را به «قوه‌ی مفکره» تغییر نام داده است، وگرنه در تمامی بخش‌های هفتم اسفار اربعه مراد از مفکره همان قدرت تخیل فکری است. بنابراین در آثار صدرالمتألهین عمدتاً دو عرصه برای خیال (به معنای متداول) مطرح است: یکی قوه‌ی خیال که خزانه‌ی حس مشترک و به‌منزله‌ی بایگانی است که امروزه در علوم روان‌شناختی به حافظه اطلاق می‌شود و عرصه‌ی دیگر، قوه‌ی متخیله یا متصرفه است که با ترکیب صور مختلف، حالات جدیدی ساخته که البته به‌صورت مطلق خارج از ذهن نیست، مانند رؤیت خورشیدی سیاه‌رنگ در ذهن.

اما ابوعلی سینا بیشتر عالم خیال را منفصل و بیرونی دانسته و آن را جزئی از عوالم درونی انسانی نمی‌داند (برخلاف صدرایی‌ها و اشراقیون)؛ به همین دلیل است که ابوعلی سینا گاهی عالم خیال را عالم برزخ نیز دانسته است. به نظر می‌آید