پاورپوینت کامل تفسیر بدون پیش فرض؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر بدون پیش فرض؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر بدون پیش فرض؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر بدون پیش فرض؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

اگر اساسا بخواهیم که متون موجود در کتاب مقدس را به نحو تاریخی بفهمیم، نمی‌توانیم هیچ استثنایی را برای آنها قائل شویم. همچنین نمی‌توان ادعا کرد که نوشته‌های موجود در کتاب مقدس نمی‌خواهند مدارک تاریخی باشند، بلکه شواهدی بر ایمان و اعلام هستند. البته آنها چنین شواهدی هستند؛ اما اگر بخواهند با چنین عنوانی درک شوند، قبل از آن باید به نحو تاریخی تفسیر شوند؛ زیرا آنها با زبانی عجیب، با مفاهیم یک زمان دور، و از تصویری از جهان که برای ما بیگانه است، سخن می‌گویند. ساده‌تر آنکه آنها باید ترجمه شوند و ترجمه کار علم تاریخ است

اگر اساسا بخواهیم که متون موجود در کتاب مقدس را به نحو تاریخی بفهمیم، نمی‌توانیم هیچ استثنایی را برای آنها قائل شویم. همچنین نمی‌توان ادعا کرد که نوشته‌های موجود در کتاب مقدس نمی‌خواهند مدارک تاریخی باشند، بلکه شواهدی بر ایمان و اعلام هستند. البته آنها چنین شواهدی هستند؛ اما اگر بخواهند با چنین عنوانی درک شوند، قبل از آن باید به نحو تاریخی تفسیر شوند؛ زیرا آنها با زبانی عجیب، با مفاهیم یک زمان دور، و از تصویری از جهان که برای ما بیگانه است، سخن می‌گویند. ساده‌تر آنکه آنها باید ترجمه شوند و ترجمه کار علم تاریخ است

.

۲ـ۲ اما اگر ما از ترجمه سخن بگوییم، در یک آن با مسأله هرمنوتیکی مواجه می‌شویم. ترجمه کردن به معنای قابل ‌درک کردن است و پیش‌فرض این، وجود یک درک است. درک از تاریخ به عنوان زنجیره‌ای از علت و معلول‌ها درکی از نیروهای مؤثر را پیش‌فرض می‌دارد که پدیده‌های منفرد را به یکدیگر مربوط می‌کنند. چنین نیروهایی عبارتند از نیازهای اقتصادی، ضرورت‌های اجتماعی، تلاش برای قدرت سیاسی، هوسها، ایده‌ها و آرمان‌های انسانی. مورخان در ارزیابی چنین عواملی متفاوتند و در هر تلاشی برای به دست آوردن یک دیدگاه متحد، مورخ منفرد از طریق شیوه خاصی برای پرسیدن سؤالها، یعنی از طریق چشم‌انداز خاصی هدایت می‌شود

.

این به معنای ابطال تصویر تاریخی نیست، به شرطی که چشم‌اندازی که مفروض است یک تعصب نباشد، بلکه راهی برای پرسیدن سؤالها باشد و مورخ آگاه باشد که این راه پرسیدن سؤالها در پرسیدن از پدیده‌ یا متن از این چشم‌انداز خاص، تک وجهی است. تصویر تاریخی تنها هنگامی ابطال می‌شود که یک راه خاص برای پرسیدن سؤالها، تنها راه پرسیدن سؤالها در نظر گرفته شود؛ برای مثال هنگامی که تمام تاریخ به تاریخ اقتصادی تقلیل یابد. پدیده‌های تاریخی چندوجهی‌اند. رویدادهایی مانند اصلاحات دینی، می‌تواند از منظر تاریخ کلیسا و نیز تاریخ سیاسی، تاریخ اقتصادی و نیز تاریخ فلسفه دیده شود. عرفان می‌تواند از منظر اهمیت آن در تاریخ هند و غیره مورد مطالعه قرار گیرد؛ اما اگر تاریخ بخواهد اساسا درک شود، همیشه راه خاصی از پرسیدن سؤالها پیش‌فرض گرفته می‌شود

.

به علاوه نیروهایی که در مرتبط ساختن پدیده‌ها مؤثرند، تنها در صورتی قابل درکند که خود پدیده‌ها که از این طریق مرتبط می‌شوند، نیز درک شوند. این بدان معناست که درک خود موضوع متعلق به درک تاریخی است. آیا انسان می‌تواند بدون داشتن هیچ مفهومی از دولت و عدالت که در طبیعت خودشان تنها‌ ایده‌هایی هستند نه محصولات تاریخی، تاریخ سیاسی را درک کند؟ آیا انسان می‌تواند تاریخ اقتصادی را بدون داشتن مفهومی از معنای عام اقتصاد و جامعه درک کند؟ آیا انسان می‌تواند تاریخ دین و فلسفه را بدون دانستن اینکه دین و فلسفه چیست، درک کند؟ انسان نمی‌تواند ارسال نامه نود و پنج ماده‌ای مارتین لوتر در سال ۱۵۱۷ را بدون درک معنای اعتراض علیه کاتولیسیزم در زمان وی، درک کند. انسان نمی‌تواند مرامنامه کمونیستی در سال ۱۸۴۸ را بدون درک اصول سرمایه‌داری و سوسیالیسم درک کند. انسان نمی‌تواند تصمیم افرادی را که در تاریخ فعالند، درک کند بدون اینکه انسان‌ها و امکانات آنها را درک کند. به طور خلاصه درک تاریخی درکی از موضوع خود تاریخ و از مردان و زنانی که در تاریخ فعالند را مفروض می‌دارد

.

اما این به معنای گفتن آن است که درک تاریخی همیشه این مطلب را که مفسر با موضوعی که (به طور مستقیم یا غیر مستقیم) در متن بیان می‌شود، ارتباط دارد، مفروض می‌دارد. این ارتباط ریشه در سیاق زندگی مفسر دارد. تنها کسی که در یک دولت یا یک جامعه زندگی می‌کند، می‌تواند پدیده‌های سیاسی و اجتماعی گذشته و تاریخ آنها را دریابد، درست همانطور که تنها کسی که ارتباط با موسیقی دارد، می‌تواند متنی را که با موسیقی سر و کار دارد، دریابد و مانند آن. بنابراین درک خاصی از موضوع متن که ریشه در ارتباط زندگی با آن دارد، همیشه در تفسیر مفروض است و تا این حد هیچ تفسیری بدون پیش‌فرض نیست. من این درک را «درک پیشین» می‌نامم. این درک بیش از آنکه بر تعصب مشتمل باشد، بر یک چشم‌انداز خاص مشتمل است

.

تصویر تاریخی تنها در صورتی ابطال می‌شود که درک پیشین خود را یک درک قطعی بداند؛ اما ارتباط زنده تنها زمانی واقعی است که موضوعی که متن به آن می‌پردازد، مورد دغدغه ما و مشکلی برای ما باشد. اگر ما از تاریخ پرسشی بکنیم که ریشه در یک دغدغه زنده برای مشکلات خودمان داشته باشد، واقعا شروع به سخن گفتن با ما می‌کند. از طریق بحث با گذشته، گذشته زنده می‌شود و ما هنگام آموختن تاریخ می‌آموزیم که وضعیت حال حاضر خود را بشناسیم: شناخت تاریخ، در همان حال شناخت خود ماست. درک تاریخ تنها برای کسی ممکن است که به عنوان یک مشاهده‌گر بی‌طرف و غیر سهیم در مقابل آن نایستد، بلکه در درون آن قرار گیرد و در مسئولیت آن سهیم شود. ما از این مواجهه با تاریخی که ریشه در تاریخمندی فرد دارد، با عنوان «مواجهه وجودی» یاد می‌کنیم. مورخ در آن با تمام وجودش سهیم می‌شود

.

این ارتباط وجودی (اگزیستانسیال) با تاریخ پیش‌فرض اساسی درک آن است.۲ این به معنای «ذهنی» بودن درک تاریخ به این معنا که وابسته به ترجیح شخصی مورخ باشد، و از این طریق تمام اهمیت عینی خود را از دست بدهد، نیست. بلکه برعکس، بدان معناست که تاریخ را می‌توان دقیقا در معنای عینی آن درک کرد، تنها در صورتی که فاعل شناسا به لحاظ وجودی دلمشغول و زنده باشد. این بدان معناست که طرح عین و ذهن که برای علم طبیعی اعتبار دارد، برای درک تاریخی معتبر نیست.۳

آنچه گفته شد، شامل بینشی مهم می‌شود؛ یعنی اینکه شناخت تاریخی هیچ ‌گاه بیش از درک پیشینی که مورخ با آن به پدیده‌های تاریخی برای پرسیدن درباره آنها نزدیک می‌شود، پایان‌یافته و قطعی نیست. اگر پدیده‌های تاریخی واقعیت