پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint یکى از فرقه‏ هاى مهم شیعى بود که در نیمه دوم قرن اول و نیمه اول قرن دوم، اهمیت زیادى در جامعه اسلامى داشته و تأثیر و تأثرات زیادى در بین مسلمانان برجاى گذاشت. براى تبیین و فهم بسیارى از حوادث و رخ‏دادهاى آن دوره، بررسى دقیق ماهیت فکرى و تکاپوهاى سیاسى بزرگان و هواداران کیسانى ضرورى مى‏نماید. پرفسور ویلفرد مادلونگ دراین مقاله، ضمن بحث از اعتقادات کیسانى و فرقه‏ هاى آنان به نقش این فرقه در تحولات سیاسى، مثل جنبش عباسیان و تأثیر آن در سایر فرقه‏ هاى اسلامى پرداخته است

چکیده: پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint یکى از فرقه‏ هاى مهم شیعى بود که در نیمه دوم قرن اول و نیمه اول قرن دوم، اهمیت زیادى در جامعه اسلامى داشته و تأثیر و تأثرات زیادى در بین مسلمانان برجاى گذاشت. براى تبیین و فهم بسیارى از حوادث و رخ‏دادهاى آن دوره، بررسى دقیق ماهیت فکرى و تکاپوهاى سیاسى بزرگان و هواداران کیسانى ضرورى مى‏نماید. پرفسور ویلفرد مادلونگ دراین مقاله، ضمن بحث از اعتقادات کیسانى و فرقه‏ هاى آنان به نقش این فرقه در تحولات سیاسى، مثل جنبش عباسیان و تأثیر آن در سایر فرقه‏ هاى اسلامى پرداخته است

.

نویسندگان کتاب‏هاى فرق به هواخواهان مختار که محمد حنفیه را امام و مهدى خود مى‏دانستند، پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint مى‏گویند. این نام از اسم ابو عمره کیسان، رئیس نگهبانان و فرمانده موالى تحت امر مختار گرفته شده است. انتخاب این نام که احتمالاً از سوى مخالفان این جنبش انتخاب شده، مى‏تواند حاکى از حضور مؤثر موالى در آن دوره باشد. تعدادى از هواخواهان جنبش و در میان آن‏ها تعدادى از تندروترین آن‏ها عرب، مخصوصا از قبایل یمانى بودند و هیچ شاهدى [دال بر این‏که] عموم آنان در زمان حیات مختار، کیسان را رهبر خود مى‏شناختند وجود ندارد. البته این احتمال هست که کیسان بعد از مرگ مختار، رهبر جنبش شده باشد. گزارش شده است که او از مختار افراطى‏تر بوده و خلفاى قبل از على[ علیه‏السلام [ را به کفر متهم مى‏نمود، در حالى که مختار صرفا کسانى را که مقابل على[ علیه‏ السلام ] در نبردهاى جمل و صفین جنگیدند، [به کفر] متهم مى‏کرد. ابو عمره قائل بود که جبرئیل، وحى الهى را بر مختار نازل مى‏کرد و مختار قادر به شنیدن صدایش بود، اما نمى‏توانست او را ببیند. هم‏چنین گزارش شده است که او ادعا مى‏کرده است که محمد بن حنفیه از سوى على[ علیه‏ السلام ] به عنوان جانشین(وصى) تعیین شده است و بنابراین، برادرانش حسن و حسین را از امامت محروم نمود. احتمالاً این نظریه بعدا در مقابله با انکار حق (امامت) ابن‏حنفیه از سوى امامیه و زیدیه، توسط کیسانى‏ هاى متأخر شکل گرفته باشد. در هر حال، این دیدگاه با نظر عمومى پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint که حق امامت را مربوط به سه پسر على[ علیه‏ السلام ] مى‏دانستند در تضاد است. ظاهرا نقش کیسان به‏ زودى فراموش شده است، زیرا دلیل نام‏گذارى پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint نیز این گونه توضیح داده شد که کیسان لقب مختار بود که از سوى على[۷] به وى داده شده بود یا نام یکى از موالى بود که در صفین به طرف‏دارى از على[۷] کشته شد و ادعا شده که مختار ایده‏ هایش را از او گرفته بود

.

در گزارش وقایع‏ نگاران فرقه‏اى، هواداران مختار اغلب با تحقیر آمیزترین لقب، «سبائیه» نامیده شده‏ اند(۱) که بر تشیع غالیانه آنان دلالت دارد. آن‏ها به دلیل عبادت کرسى چوبى ‏اى که آن را به اشکال مختلف، یادگارى از على[۷]توصیف مى‏نمودند یا تقلیدى از کشتى نوح که در میان یهودیان رسم بود، به سختى سرزنش مى‏شدند. در انجام این امر چند خاندان یمنى جزء فعال‏ ترین‏ها بودند. آن‏ها بعد از استفاده از چماق‏هاى چوبى به عنوان سلاح، همیشه «خشبیه» هم نامیده مى‏شدند.(۲

(

نویسندگانِ کتاب‏هاى فرق، پاورپوینت کامل کیسانیه ۶۳ اسلاید در PowerPoint را در معناى وسیع‏ ترى شامل همه فرقه‏ هایى دانسته که از جنبش مختار منشعب شده‏اند و در آن‏ها صحبت از امامت محمد بن حنفیه است. گزارش‏ها در باره همه این فرقه‏ ها آشفته و گاهى متناقض است. در ادامه تحولات اصلى این فرقه به طور خلاصه شده است

.

بعد از مرگ محمد حنفیه در سال ۸۱ ق/۷۰۰م بسیارى از هوادارانش اعتقاد داشتند که وى زنده بوده و در کوه‏ هاى رضوى در غرب مدینه پنهان شده است و از آن‏جا وى به عنوان مهدى ظهور خواهد کرد. عقاید این گروه در شعر کثیر و بعد از او سیدحمیرى منعکس شده است. آن‏ها معمولاً به نام رهبرشان ابوکرب (کریب) جریر، کربیه یا کریبیه نامیده مى‏شدند. گرچه نوبختى ذکر مى‏کند که کربیه گروهى جداگانه هستند که مى‏گویند مکان محمد بن حنفیه

——————————————————————————–

۱ .

ر.ک: مدخل عبداللّه‏ بن سبا در

: Encyclopaedia of Islam

۲ .

ر.ک: مدخل کافر کوب در

: Encyclopaedia of Islam

——————————————————————————–

مشخص نیست. طبق اظهارات نوبختى، حمزه بن عماره بربرى یکى از کربیه افراطى بود که اصالتا اهل مدینه بود. او بعدها ادعا کرد که امام و پیامبر مى‏باشد و معتقد به الوهیت ابن‏حنفیه شد و اباحى‏گرى را تعلیم داد. اگر حمزه، همان وزیر عبداللّه‏ بن معاویه (م۱۲۸ق/۷۴۸م) که به همین نام بود، باشد، فعالیت‏هاى او مدت‏هاى طولانى پس از مرگ ابن‏ حنفیه بایستى صورت گرفته باشد. ابوالقاسم بلخى از گروهى دیگر زیر نظر حیان سراج یاد کرده که عقیده داشتند ابن‏ حنیفه در کوه‏ هاى رضوى مرده است، ولى او و شیعیانش دوباره زنده مى‏شوند با این هدف که او در زمین حکومت تشکیل دهد و جهان را پر از عدل و داد نماید. بنابراین، آن‏ها اصل رجعت در مورد بازگشت به زندگى تعدادى از انسان‏ها قبل از رستاخیز را مطرح نمودند. این گزارش‏ ها با گزارش‏هاى امامیه که حیان سراج را کیسانى برجسته‏ اى مى‏دانند که در زمان امام جعفر صادق[ علیه‏السلام ] مرگ محمد بن حنفیه را انکار مى‏کرد، در تضاد است. یک گروه از کیسانیان اظهار مى‏ کردند که ابن‏ حنفیه به امر خدا در کوه‏هاى رضوى براى تنبیه، به سبب فرمانبریش از خلیفه عبدالملک زندانى شده بود. او از امامت به عنوان امانت (ودیعه) صرف نظر نمود و آن را به ابوهاشم سپرد با این که مى‏دانست او بدون فرزند خواهد مرد. بنابراین ابوهاشم، مقام(سمت) امامت را طى دوران غیبت امامِ سخن گو (ناطق) بر عهده گرفت تا عاقبت وى به دنیا باز گردد و حکومت جهانى تشکیل دهد

.

گروهى دیگر تأیید مى‏کردند که محمد حنفیه مرده و امام پس از او ابوهاشم است که از سوى خودِ وى به عنوان جانشین تعیین شده است. ابوهاشم، رهبرى فعال‏ ترى از آن‏چه پدرش انجام داده بود را براى هوادارانش مقرر داشت. وقتى او در سال ۹۸ق/۷۱۷-۷۱۸م مرد، فرزندى نداشت و طرف‏دارانش که به «هاشمیه» معروف بودند، به چند گروه تقسیم شدند. گروهى ادعا مى‏کردند که ابوهاشم همان مهدى است و زنده است و در کوه‏هاى رضوى پنهان است. گروهى دیگر عقیده داشتند که وى برادرش على را به عنوان جانشین تعیین کرده است. در ادامه، آن‏ها تأکید مى‏کردند که امامت به پسر على، حسن و از او به پسرش على و از على به پسرش حسن رسیده است. تأکید بر این بود که امامت به طور متوالى متعلق به ذریه محمد بن حنفیه است و یکى از همان‏ها مهدى خواهد بود. تعدادى از آن‏ها سلسله امامان بعد از حسن را ادامه ندادند و ادعا نمودند که وى جانشینى براى خود تعیین ننموده است. این گروه بعدا به امامت محمد حنفیه برگشتند

.

بیشتر طرف‏داران مذهب هاشمیه، محمد بن على بن عبداللّه‏ بن عباس را به عنوان امام بعد از ابوهاشم به رسمیت شناختند. آن‏ها مى‏گفتند ابوهاشم قبل از مرگش به پدر محمد، یعنى على بن عبداللّه‏ در مورد جانشینى فرزند وى که هنوز کودک بود، سفارش کرده بود. تعیین محمد بن على مورد مشاجره گروهى قرار گرفت که ادعا مى‏نمودند ابوهاشم قبل از مرگش عبداللّه‏ بن معاویه بن عبداللّه‏ بن جعفر بن ابى‏طالب را که هنوز کودکى صغیر بود، به عنوان جانشین تعیین نموده و با نیابت از او صالح بن مدرک تعیین شده است. مشاجره دو گروه به توافقى براى مراجعه و حَکَم قرار دادن یکى از بزرگانشان به نام ابوریا کشیده شد که به طرف‏دارى از محمد بن على رأى داد. بنابراین، عموم طرف‏داران عبداللّه‏ بن معاویه به محمد بن على پیوستند و با نام «ریاحیه» شناخته شدند

.

در میان گروه‏هاى غالیان، گروهى به نام بیانیه (پیروان بیان بن سمعان) بودند. بیان و سعد نهدى ابتدا از حامیان حمزه بن عمر در کوفه بودند. بعد از مرگ ابوهاشم، بیانیه تأکید مى‏کردند که وى مهدى است و ظهور خواهد نمود. آن‏ها دیدگاه‏هاى افراطى‏شان را در باره ابوهاشم تأکید نموده و اظهار مى‏کردند که ابوهاشم، پیامبرى را از جانب خدا به بیان عطا کرده است. بیان، متهم شده است که براى خدا جنبه انسانى قائل مى‏شده است. او و تعدادى از هوادارانش در کوفه در سال ۱۱۹ق/۷۳۶م اعدام شدند

.

در منابع، نقشى برجسته در معرفى تئورى تناسخ و دیگر ایده‏هاى افراطى، به گروهى که حربیه (ندرتا کربیه) نامیده مى‏شوند، نسبت داده شده است. اختلاف در نام آن‏ها از اختلاف در اسم رهبرشان ناشى مى‏شود؛ عبداللّه‏ به عمرو بن حرب(کرب) یا حارث کندى کوفى یا مدائنى یا شامى. ممکن است اختلاف در نام، از دلالت یک اسم ترکیبى بر هویت بیش از یک فردناشى شده باشد. بعد از مرگ ابوهاشم، ابن‏ حرب تناسخ ارواح را تعلیم مى‏داد و بر آن بود که روح الهى در حضرت محمد[ صلى‏الله‏ علیه‏ و‏آله ] ظاهر گردیده و متوالیا به حسن، حسین علیه‏ السلام ، ابن‏ حنفیه، ابوهاشم و خانواده ابن‏ حرب منتقل شده است

.

تعلیم ابن‏ حرب در این راستا بود که وى تا زمانى که محمد بن حنفیه ظهور کند، امام است. وقتى هوادارانش فهمیدند علم لایتناهى که وى از آن دم مى‏زند واقعیتى ندارد، عمده آن‏ها او را رها کردند و عبداللّه‏ بن معاویه را به عنوان امام و جانشین ابوهاشم پذیرفتند. به گزارش برخى منابع، ابن‏حرب به خوارج صفرى تغییر مذهب داد و در حالى که بر عقیده صفرى بود مرد

.

گروهى که امامت را از طریق محمد بن على عباسى و پسرش ابراهیم به خلفاى عباسى مى‏رساندند عموما به «راوندیه» معروف شدند، هر چند تعدادى از فرقه‏ شناسان این نام را مربوط به کسانى مى‏دانند که اظهار مى‏کردند که اولین امام بعد از مرگ پیامبر، عموى ایشان عباس بود و امامت در میان نسل وى تداوم یافته است. این تعالیم از قرار معلوم، ریشه در دوران حکومت خلیفه مهدى (۱۵۸-۱۶۹/۷۷۵-۷۸۵م) داشت، در حالى که نام راوندیه تقریبا در گزارش‏هاى تاریخى حوادث مربوط به قبل از سال ۱۲۰ق/۷۳۸م است. طبق نوشته نوبختى این اسم از رهبر فرقه‏اى با نام عبداللّه‏ راوندى مشتق شده است، در حالى که دیگر منابع، کمتر به وى اعتماد نموده، آن را مشتق از قاسم بن راوند یا ابوالعباس راوندى دانسته‏ اند. عبداللّه‏ راوندى یکى از اعضاى لیست داعیان محمد بن على عباسى ذکر شده است. پسرش حرب (م۱۴۷ق/۷۶۴م) و نوه‏ اش نصر بن حرب از رهبران برجسته راوندیه در سپاه خلیفه در بین‏ النهرین در زمان حکومت منصور و مهدى بودند. این نام از قرار معلوم ابتدا فقط به یک گروه در درون جنبش عباسى، به‏ ویژه در بین مو