پاورپوینت کامل سیری در اندیشه های ژان ژاک روسو فیلسوف فرانسوی ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیری در اندیشه های ژان ژاک روسو فیلسوف فرانسوی ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیری در اندیشه های ژان ژاک روسو فیلسوف فرانسوی ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیری در اندیشه های ژان ژاک روسو فیلسوف فرانسوی ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

ژان ژاک روسوژان-ژاک روسو (به فرانسوی Jean-Jacques Rousseau متولد ۲۸ ژوئن ۱۷۱۲ و درگذشته۲ ژوئیه ۱۷۷۸) متفکر سوئیسی، در سده هجدهم و اوج دوره روشنگری اروپا می‌زیست.
اندیشه‌های او در زمینه‌های سیاسی، ادبی و تربیتی، تأثیر بزرگی بر معاصران گذاشت. نقش فکری او که سال‌ها در پاریس عمر سپری کرد، به عنوان یکی از راه‌گشایان آرمان‌های انقلاب کبیر فرانسه قابل انکار نیست. اگر چه روسو، از نخستین روشنگرانی است که مفهوم حقوق بشر را بطور مشخص به کار گرفت، اما نزد او از این مفهوم تنها می‌توان به معنایی ویژه و محدود سخن به میان آورد. در مجموع باید گفت که وی رادیکال‌تر از هابس و جان لاک و شارل دو مونتسکیو می‌اندیشید.

ژان ژاک روسوژان-ژاک روسو (به فرانسوی

Jean-Jacques Rousseau

متولد ۲۸ ژوئن ۱۷۱۲ و درگذشته۲ ژوئیه ۱۷۷۸) متفکر سوئیسی، در سده هجدهم و اوج دوره روشنگری اروپا می‌زیست

.

اندیشه‌های او در زمینه‌های سیاسی، ادبی و تربیتی، تأثیر بزرگی بر معاصران گذاشت. نقش فکری او که سال‌ها در پاریس عمر سپری کرد، به عنوان یکی از راه‌گشایان آرمان‌های انقلاب کبیر فرانسه قابل انکار نیست. اگر چه روسو، از نخستین روشنگرانی است که مفهوم حقوق بشر را بطور مشخص به کار گرفت، اما نزد او از این مفهوم تنها می‌توان به معنایی ویژه و محدود سخن به میان آورد. در مجموع باید گفت که وی رادیکال‌تر از هابس و جان لاک و شارل دو مونتسکیو می‌اندیشید. شاید به همین دلیل است که برخی از پژوهشگران تاریخ اندیشه، وی را اساساً در تداوم سنت فکری عصر روشنگری نمی‌دانند، بلکه اندیشه او را بیشتر در نقد فلسفه روشنگری ارزیابی می‌کنند. برای روسو، صرف نظر کردن انسان از آزادی، به معنی صرف نظر کردن از خصلت انسانی و «حق بشری» است. روسو تلاش می‌کند، نوعی هماهنگی میان آزادی فردی و جمعی ایجاد نماید. وی این کار را در اثر معروف خود قرارداد اجتماعی که در سال ۱۷۶۲ میلادی نوشته شد، انجام می‌دهد. یکی دیگر از کتاب‌های مهم روسو به نام امیل در زمینه تربیت کودکان است

.

موسیقیدان، نویسنده و فیلسوف فرانسوی ـ ژان ژاک روسو شاید با شخصیت چندین بعدی و نخستین دید غیر فرهنگی اندک پارادوکس بیاید. ولتر مخالف سرسخت روسو در نام مورخ ۳۰ اگست ۱۷۵۵ به فیلسوف در وابستگی به کتابی که به ولتر فرستاده بود، می نویسد: “در انسانها تمنای از نو چهار پای گشتن به وجود می آید. یعنی هم امتیازات فرهنگی را از دست دادن و در یک زندگی حیوانی داخل گشتن”. ولتر سپس واژه به واژه مینگارد

:

آدم اثر شما را که میخواند، میخواهد بر چهار پای برود. از جایی که این عادت را شصت سال و اندی پیش ترک گفته ام، ناممکن میدانم از نو فرایش بگیرم. این حرکت ” طبیعی” را به آنانی وامیگذارم که بیشتر از من سزاوار چهار پای بودن هستند.”این پار توهین آمیز نام ولتر تاثیر خیلی منفی بر روسو میگذارد. روسو ناگزیر می گردد خویش را کنترول بکند تا از راهرو ادب بیرون نگردد

.

روسو نه تنها برای ولتر و معاصرانش بلکه نیز برای نسلهای بعدی اندیشه گری میماند که میخواهد مردمان را از بند تمدن برهاند زیرا به قول او، فرهنگ و تمدن مردم را فاسد ساخته و از حالت طبیعی بیرون در آورده. روسویسم بدینگونه بیشتر پراگماتیک ضد فرهنگ است تا فلسف ضد فرهنگ

.

از سوی دیگر نام روسو را با ناسیونالیسم و پاتریوتیسم گره زده اند. پاره هایی از یادداشتهایش به منتقدانش امکان آنرا میسر ساخت تا آنان ارجگزاری روسو به طبیعت را برای تخریب همو به کار ببرند. زدن برچسپ نژادپرستی بیجاست بر روسو. زیرا او هرقدر در آغاز بر پدروطن بالیده باشد، فرسنگها از راستگرایی نژادی به دور بوده است. در حقیقت روسویسم معرف کومونیتاریسم مطلق است. و آنانی که به یک سیستم اخلاقی و ارزشی گرایش دارند، بیگمان همبستگی و همسویی بیشتر باهم مییابند. روسو اگر از سویی مردمان را به بازگشت سوی طبیعت فرا میخواند از طرف دیگر تلاش شناخت هویت و سرزمین آبایی را در آنان می کند. به باور نه تنها مخالفان بلکه حتا شماری همنظران روسو این نظرات جایی در بحثهای فرهنگی ندارند و متضاد نمود مییابند. زیرا اگر روسو میخواهد مردمان به طبیعت بازگردند و انزوا را بربگزینند یا به قول ولتر “چهار پای گردند”، هرگونه سخن زدن با دیگران را بایستی طرد بکنند و اگر به تنهایی پناه بردن ترویج میگردد پس چگونه میتوان از شناخت هویت و سرزمین آبایی سخن زد؟

روسو اما نمی خواهد مردمان را به عصر ابتدایی ببرد بلکه به جایی که آنان آنجا حقیقتاً قرار دارند تا از موقعیت حقیقی به زندگی ایدیال دست بیابند

.

نظرات پیچیده و بعضاً ” در تضاد” روسو بحث برانگیز اند. چنانچه او همواره ناگزیر گشته، آنها را به خاطر بد فهمیها چندین بار توضیح بدهد. به گون نمونهً به نظری ” غیروابسته بودن” ببینیم. چگونه ممکن است، کارفرما بدون کارمند شرکتی را بچرخاند؟ یا یک کشور بدون واردات و صادرات وجود داشته باشد؟ گیریم آن ۳۰۰ سال پیش بوده باشد. اما روسو نیز برای این پرسشها پاسخ دارد. او در

Global village

نشان میدهد که حتا در یک شورای اجتماعی و سازمان سیاسی تا کجا میتوان وابسته گشت و در کجاها بایستی استقلالیت را حفظ کرد. در

Contrat social

او مدل قانونی که اندیش آزادی را منتقل میسازد، مطرح میکند. دولتهایی که خود را موظف به عملی ساختن آن طرح میدانند، خادم پدروطن نامیده شده اند

.

ازاین رو،روسو یک فیلسوف نه بلکه فیلسوف سفیر آزادیست. طبیعت گرایی و قانون ایده ال مردمی نه دو مدل متضاد بلکه به باور روسو مدلهایی اند که آزادی را به ارمغان می آورند. آزادی طبق روسو نمی تواند بدون برابری عمر دراز داشته باشد و مالکیت تحت اراد مردم می تواند برابری را تامینکند. روسو مخالف قدرتگیری اریستوکراتها بود

.

روسو توضیح می دهد که دولتهای بزرگ و قدرتمند از کشور های کوچک بهره کشی و آنها را تسخیر می کنند. کوچکترها می پذیرند. هر کدام به دیگری وابسته است. در فرجام آنچه به دست می آید استفاد بزرگتر ها از کوچکترهاست و ضرورت کوچکترها به بزرگترها زیر نام معامله. چون استفاد سؤ اختیاریست و ضرورت جبری پس چنین داد و گرفتی نه تنها تضاد مورالیستیست بلکه ایستاده بر سمپیتهای نفع کشی قدرتمندان. روسو به آن به چشم ضدیت با مورالیسم و ایدیالیسم می بیند. روسوست که در جامع بست فرانسه نظری رادیکال دموکراسی را مطرح میسازد و آن تاثیر غیرقابل انکار بر انقلاب کبیر فرانسه میگذارد

.

او با چاپ کتاب

Du Contrat Social on Princepesdu dorit politque

می نویسد: ” شاید بپرسند، آیا شاهزاده یا قانونساز استم که در پیرامون سیاست مینویسم؟ من با نه پاسخ و ادامه میدهم، درست به همین خاطر در مورد سیاست مینویسم. اگر شاهزاده یا قانونساز بودم، وقتم را با گفتن “چه باید کرد؟” نمیگذشتاندم. انجام میدادم یا سکوت میکردم.” و پی میگیرد که به حیث هموند جامعه و شهروند تعهدش میداند در مورد آنچه در پیرامونش روی میدهد، اظهار نظر بکند

.

روسوی انسان

بیرنهاردت گروتیزین در کتابش در مورد روسو می نویسد:” فلسفه قص روحش هست”. آرمان غیروابستگی آرمانیست که روسو خود تلاش به زیستنش کرده است. روسو از نزدیکانش دوری می جوید و به انزوا پناه ببرد. تا مرزی که فکر میکند همه یکدست علیه او توطیه میکنند. آن احساس یعنی گوییا تجرید گشتن از سوی “محیط دشمنانه” در سالهای ۱۷۶۸ به اوج میرسد. اما آن تا یک مرزی تنها خیال بود. او مینویسد:”چقدر بایستی نیرومند بود تا از آدمان چشمداشتی نداشت. آنانی که شکنج روحیم میکنند و از شکنجه کردنم شادمان میگردند، وابسته به من اند زیرا با نبودنم نمیتوانند شادمان بمانند

.”.

روسو در ۲۸ جون ۱۷۱۲ در ژنیو چشم به جهان میگشاید. مادرش با تولد روسو پدرود زندگی میگوید. پدرش یک ساعت ساز فرانسویست. او در سال ۱۷۲۲ به خاطر مشاجره با یک نظامی ناگزیر به ترک ژنیو میگردد و روسو را با ده سالش به کشیش پروتستانتی میسپارد. روسو در آنروز ها شیفتگیش را نسبت به ادبیات و تاریخ کشف میکند. سه سال پستر با مادام دو وارانس آشنا میگردد. مادام دو وارانس مهمترین فیگور زندگی روسو میگردد. روسو در اتوبیوگرافیش چندین بار به آن اشاره میکند. او در هفده سالگی به کاتولیسم روی می آورد و با موسیقی سرو کار مییابد. در سال ۱۷۳۲ ترک وظیفه میکند تا به برنامه های آموزگاری در حوز موسیقی برسد. موسیقی پسانترها نقش مرکزی را در زندگی روسو بازی میکند تا اندازه یی که همو در فرجامین روزها، زندگی معیشتیش را با نگاشتن نوتهای پارچه های موسیقی تامین میکند

.

روسو در سال ۱۷۴۵ با تیریزا لوفاسو معرفی میگردد و با او ازدواج میکند. روسو هر پنج فرزندش را به یتیم خانه میسپارد که بعدها به این سبب عمیقاً و پیوسته مورد انتقاد نویسندگان به ویژه ولتر قرار میگیرد. روسو در اثر معروف ” اعترافات” با ندامت از کرده اش مینگارد و اما اینکه کودکان را به خاطر حفاظت از آنچه شاید انتظار شان را میکشید به یتیم خانه سپرده. در سال ۱۷۵۸ رماننام

La Novelle Heloise

را به فرجام میرساند. این کتاب موفقیت بزرگش میگردد. او با وجود تهدیدنامه ها، تلاشمندانه روی کتابهای متعدد کار میکند. در ۱۷۶۲ امیل را در پیرامون تربیه و پرورش کودکان مینویسد. در امیل توضیح میدهد، چه باید کرد تا صدای طبیعت ـ برای روسو همزمان صدای آزادی ـ در کودکان خفه نگردد . امیل از سوی نویسندگان و فلسفه پردازان همطرازش مورد انتقادهای سخت قرار میگیرد و نیز در پارلمان پاریس مورد قضاوت. چاپ، نشر و مطالع آن ممنوع اعلام میگردد. کتاب نامبرده در پاریس و هالند به جرم تاختن به مذهب به آتش کشیده میشود

.

سپس حکم بازداشت او صادر میگردد. روسو فرار میکند. نیز از کانتون بیرن روسو را میرانن