پاورپوینت کامل چکیده ای از تاریخ نشر کتاب در ایران ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چکیده ای از تاریخ نشر کتاب در ایران ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چکیده ای از تاریخ نشر کتاب در ایران ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چکیده ای از تاریخ نشر کتاب در ایران ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل چکیده ای از تاریخ نشر کتاب در ایران ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint از ده ۱۳۳۰ش تا انقلاب

موسسه های انتشاراتی خصوصی که در ده ۱۳۳۰ ش و با چشم اندازی خوش بینانه برای آیند فعالیت خود تاسیس شدند و از اواخر ده ۱۳۴۰ش و از اوایل ده ۱۳۵۰ش رو به زوال رفتند، هرکدام از عامل های بیرونی و علت های درونی خود تاثیر می گرفتند. عامل های مشترک بیرونی به جای خود، اما علت های درونی را فقط با بررسی های موردی تک تک ناشران می توان شناسایی کرد، و این رشته سر دراز دارد و فقط با نشر پژوهی های گسترده و همکاری شمار بسیاری از نشر پژوهان میسر است.

پاورپوینت کامل چکیده ای از تاریخ نشر کتاب در ایران ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint از ده ۱۳۳۰ش تا انقلاب

موسسه های انتشاراتی خصوصی که در ده ۱۳۳۰ ش و با چشم اندازی خوش بینانه برای آیند فعالیت خود تاسیس شدند و از اواخر ده ۱۳۴۰ش و از اوایل ده ۱۳۵۰ش رو به زوال رفتند، هرکدام از عامل های بیرونی و علت های درونی خود تاثیر می گرفتند. عامل های مشترک بیرونی به جای خود، اما علت های درونی را فقط با بررسی های موردی تک تک ناشران می توان شناسایی کرد، و این رشته سر دراز دارد و فقط با نشر پژوهی های گسترده و همکاری شمار بسیاری از نشر پژوهان میسر است.

از ناشرانی که در ده ۱۳۳۰ش تاسیس شدند، از اینها می توان یاد کرد: آرمان، ناشر عمومی؛ اسدی، کتابفروش و ناشر منابع عربی و متون قدیمی؛ انجمن دوستداران کتاب، موسس غیر انتفاعی و ناشر شماری اثر نفیس؛ بارانی، کتابفروش و ناشر چند اثر عمومی؛ بنیاد، کتابفروش و ناشر آثار عمومی؛ پدیده، ناشر آثار کودکان و شماری منابع ادبی و عمومی؛ پیروز، کتابفروش و ناشر عمومی و چند فرهنگ زبان؛ خزر، ناشر عمومی، با تاکید برآثار ادبی و مذهبی؛ دهخدا، کتابفروش و ناشر عمومی، با تاکید بر کتاب های درسی و کمک درسی دانشگاهی در زمینه های علمی و فنّی، و نیز ناشر چند اثر مرجع؛ سخن، کتابفروش و ناشر چند اثر ادبی و برگزیده؛ سنائی، کتابفروش و ناشر آثار عمومی با تاکید بر انتشار آثار عرفانی و ادبی قدیم و دیوان؛ شرکت سهامی انتشار، کتابفروش و ناشر آثار اسلامی ، به ویژه آثاری که از دیدگاه های جدید اسلامی نوشته شده است، و نیز برخی منابع عمومی و تخصصی؛ صائب، ناشر آثار ادبی و چند اثر در زمینه های دیگر؛ صفی علیشاه (نام خود را هم با این املا و هم به صورت صفیعلیشاه می نوشت)، کتابفروش، چاپ گر و ناشر عمومی؛ طهوری، کتابفروش و ناشر آثار ادبی قدیم و عرفانی، و تا اندازه ای ناشر تخصصی؛ فراهانی، کتابفروش و ناشر آثار مذهبی؛ فروغی، کتابفروش و ناشر عمومی، منابع مرجع و ادبی ، برخی منابع تخصصی و چندین زبان آموز و فرهنگ و واژه نامه؛ کانون دنیا و هنر، ناشر ترجم آثار ادبی؛ گلچین، ناشر ترجم آثار پلیسی و داستان های عامه پسند؛ گلشائی، کتابفروش و ناشر ترجم آثار عمومی؛ محمدی، کتابفروشی و ناشر آثار مذهبی؛ مرجان، ناشر ترجم آثار ادبی؛ مکتب الصدوق، ناشر شماری آثار اسلامی؛ موسس ملّی روان شناسی، ناشر تخصصی در زمین روان شناسی و علوم مرتبط؛ نائیری، کتابفروش و ناشرآثار ارمنی؛ نشر اندیشه، کتابفروش و ناشر عمومی با تاکید بر ادبیات؛ یساولی، کتابفروش، ناشر، و واردکنند کتاب های نقاشی.

جز اینها ناشران دیگری هم در تهران و در شهرستان ها تاسیس شدند، اما جزو ناشران فعال قرار نمی گیرند، ولو آنکه یک یا چند کتاب ماندگار هم منتشر کرده باشند، از جمله: افلاطون، انوشه و پاینده.

گرافیک در نشر

گرافیک حدوداً از نیم ده ۱۳۳۰ش به نشر ایران راه یافت. تا پیش از آن، هنرمندان نقاش با نگاه نقاشانه در عرص نشر فعالیت می کردند. کاربرد گرافیک در نشر از جمل موضوع هایی است که اطلاعات ما در بار آن بسیار اندک است و شاید نتوان اثر منسجمی یافت که تحول گرافیک را در عرص کتاب و نشر از آغاز انتشار نخستین کتاب ها در ایران تا امروز نشان دهد، با اینکه تاریخ و تحول نشر و گرافیک در عرص نشر را نمی توان از هم جدا کرد.

در هر حال، چندین آتلی هنری از ده ۱۳۳۰ش به بعد فعال شدند و شماری از ناشران خصوصی کارهای هنری و حتی فنّی کتاب هایشان را به آنها سفارش دادند. به سبب به راه افتادن چاپخانه های مدرن و مجهز به بخش صحافی نیمه ماشینی و تمام ماشینی، ده ۱۳۳۰ش دور تحول در تجلید و صحافی کتاب هم هست. چاپخان افست که در همین دهه تاسیس شد، بخشی برای صحافی داشت که به مرور مجهزتر و کامل تر شد. با رشد و گسترش نشر، جلد سازی و صحافی هم رونق تازه ای گرفت. پس از ورود دستگاه های ماشینی صحافی از ده ۱۳۳۰ش به بعد، چاپخانه های بزرگی که به کار چاپ کتاب می پرداختند، معمولاً بخش صحافی هم دایر کردند و صحافی غیر دستی از راه این چاپخانه ها رواج یافت. در شماری از این چاپخانه ها فعالیتی برای جلد سازی و آرایش های روی جلد آغاز شد که به گونه ای از گرافیک، ولو از صورت های ابتدایی و نه چندان پیشرفت آن، استفاده می کردند.

سانسور

سال هایی از ده ۱۳۳۰ش از سیاه ترین دوره های سانسور در تاریخ نشر ایران است. پس از سقوط دولت دکتر محمد مصدق و روی کار آمدن حکومت کودتا، نظارت بر مطبوعات به فرمانداری نظامی تهران و ماموران فرمانداری نظامی سپرده شد و این ماموران هم تا جایی که می توانستند از شدّت عمل در این زمینه خودداری نکردند. قصد این بود که مطبوعات را مرعوب و منکوب کنند و مدیران آنها را سر جایشان بنشانند. مطبوعات آزاد شده در دور حکومت دکتر مصدق از دیدگاه نظامیان کودتاگر، لگام گسیخته شده بودند، و از این رو مسئولان فرمانداری نظامی به کوچک ترین بهانه ای مطبوعات را به تعطیل می کشاندند؛ به ویژه آنکه تا تصویب مقررات جدید برای مطبوعات، حیات اینها به تفسیر به رای و تصمیم های موردی و مقطعی فرمانداری نظامی وابسته بود. دامن این گونه اقدامات سرکوبگرانه به نشرکتاب هم کشیده شد و تاثیر آن را در انتشار موجی از کتاب های خنثای پس از کودتا می توان دید.

در مجموع ده ۱۳۳۰ش، از آغاز تا پایان آن، از دوره های بسیار پرتناقض درتاریخ نشر ایران است. در این دوره از یک سو نشر آزاد و غیر سیاسی دور تازه و بی سابقه ای از رشد را از سر گذراند، و از سوی دیگر سیاست سرکوبگرانه و اختناقی رژیم پس از کودتای نظامی، یکی از دشوارترین فضاهای تنفسی را بر انتشارات و مطبوعات آن دوره حاکم کرد. این تناقض را می توان در نوسان هایی در رفتار حکومت دید که از ۱۳۳۴ش به بعد بروز می کرد. تاثیرهای داخلی و خارجی، فعالیت یا رکود فعالیت گروه های مخالف دولت، بحران هایی که خود دولت با آنها رو به رو می شد، و واکنش های متفاوت از عامل های اصلی بروز تناقض و نوسان بود.

نشر در ده ۱۳۴۰ش

این دهه دور بسیار متفاوتی در روند نشر کتاب در ایران بود. این تفاوت، چندین علت داشت که از منظر های مختلف قابل بررسی است. افزایش شمار کتاب ها در این دهه فقط افزایشی کمّی نبود، بلکه بالا رفتن تقاضا برای کتاب و افزایش شمار خریداران و خوانندگان کتاب، افزایش درآمد خانوارهای نیازمند یا علاقه مند به کتاب، زیاد شدن شمار ناشران، پدیدآورندگان، مترجمان و سایر تولید کنندگان کتاب، بیشتر شدن نیازهای آموزشی، تحولاتی درکیفیّت تولید، و نیز علت های دیگر سبب شد که موازن دیگری، متفاوت با دهه و دهه های پیش، میان عرضه و تقاضای کتاب برقرار شود و در نتیجه نشر کشور به دور بی سابقه ای در حیات خود تا آن زمان راه بیابد. رشد نشر در ده ۱۳۴۰ش آهنگی مستمر داشت و هر سال بر شمار کتاب های منتشر شده افزوده می شد. شمار کتاب های انتشار یافته در ۱۳۴۵ش از مرز ۲ هزار عنوان در سال، و سال بعد از مرز ۳ هزار عنوان، و در ۱۳۴۸ش از مرز ۴ هزار عنوان فراتر رفت و در پایان آن دهه در ۱۳۴۹ش، به رقم بی سابقه در تاریخ نشر ایران تا آن روزگار، یعنی به ۴۳۵۹ عنوان کتاب در سال رسید. بر پای آمارهای رسمی موجود، سال ۱۳۴۹ش، نقط اوج انتشار کتاب از آغاز نشر کتاب از دور فتحعلی شاه قاجار تا انقلاب ۱۳۵۷ش است.

شمار ناشران در ده ۱۳۴۰ش، چه در تهران و چه در شهرستان ها، در مقایسه با ده پیش به میزان بسیاری افزایش یافت. این دهه دور شکوفایی نشر کتاب، شکوفایی آثار ادبی، ده پررونق انتشار نشریه ها و کتاب های ادبی، و در مجموع شکوفاترین دوره در تاریخ نشر به طور کلی از آغاز تا انقلاب ۱۳۵۷ بود. ناشران زیادی در این دهه کار خود را آغاز کردند، به ویژه ناشران کوچک و کم سرمایه ای که اگرچه کتاب های زیادی انتشار ندادند، اما در تنوع نشر و نیز معرفی نویسندگان و مترجمان تازه کار تاثیر داشتند. بسیاری از موضوع هایی که ناشران بزرگ و ناشران دولتی به آنها نمی پرداختند، در کار ناشران متوسط و کوچک جای می گرفت. به ویژه نشر روشنفکرانه را در میان این دسته از ناشران می توان بیشتر سراغ گرفت. تحول دیگری هم که در نشر ده ۱۳۴۰ش رخ داد، افزایش تدریجی ناشران متوسط و کوچک مذهبی و انتشار منابع بیشتر با مضمون های دینی ـ عقیدتی بود. صورت ناشران آن دهه این افزایش را نشان می دهد.

ناشران تاسیش شده در ده ۱۳۴۰ش

از ناشران تاسیس شده در این دهه از اینها می توان یاد کرد: آذر، کتابفروش و ناشر آثار اسلامی و سیاسی؛ اشرفی، کتابفروش و ناشر عمومی با تاکید بر آثار ادبی و داستان های ایرانی و خارجی معاصر و منابع مرجع؛ ایرانمهر، کتابفروشی و بیشتر ناشر ترجم آثار ادبی؛ بعثت، ناشر آثار دینی، موسسان: شماری از فعالان مذهبی؛ بوف، ناشر عمومی و ناشر چندین اثر در این دهه و در ده ۱۳۵۰ش که شماری از آنها در حوزه های ادبیات و هنر و سیاست از کتاب های ماندگار است؛ پیام، کتابفروشی و ناشر عمومی، با تاکید بر ترجم داستان های خارجی؛ پیام اسلام، ناشر آثار مذهبی و هدف گرا؛ توس، کتابفروش و ناشر عمومی، نخست با تاکید بر آثار سیاسی و ادبی و سپس منابع تاریخی و متون کهن؛ جاویدان، کتابفروش و ناشر عمومی؛ جوانه، ناشر آثار ادبی، از ناشران نوآور؛ چهر، کتابفروش و ناشر آثار دانشگاهی و آموزشی؛ رَز، کتابفروش و بیشتر ناشر آثار ادبی و سیاسی، از ناشران نوآور و آثار روشنفکرانه در زمان خود؛ روز، کتابفروش و بیشتر ناشر آثار ترجمه شده به فارسی در زمینه های ادبی و سیاسی؛ روزن، ترکیبی از کتابفروشی، نمایشگاه و نشر، ناشر شعر و داستان و از ناشران نوآور و پیشگام در زمان خود؛ سنجری، کتابفروش و ناشر؛ طُرفه، ناشر چند اثر انگشت شمار، اما نوآورانه؛ فرخی، ناشر آثار سیاسی و بازاری، دارای گرایش؛ کاوه، ناشر چند اثر؛ کتاب زمان، کتابفروش و بیشتر ناشر آثار ادبی و شماری اثر عمومی، از ناشران پیشرو و نوآور در دور فعال خود؛ کتاب نمونه، ناشر آثار طنز و ادبی، با گرایش سیاسی؛ مروارید، ناشر آثار ادبی و از ناشران پیشرو و نخبه گزین.

از دیگر ناشران آزاد آن دهه:

آریا(ناشر ترجم چند اثر ادبی)؛ ابو ریحان( ناشر عمومی)؛ ارسطو( ناشر چند اثر عمومی)؛ ارغنون( ناشر چند اثر ادبی و کمک آموزشی)؛ اسکندری(ناشر عمومی)؛ اشراقی( کتابفروش و ناشر، ناشر آثار عمومی و عامه پسند)؛ پژواک( ناشر ترجم چند اثر ادبی)؛ پویا،( ناشر چند اثر ادبی و سیاسی با گرایش سیاسی)؛ بامداد(ناشر عمومی و ناشر چند دفتر شعر از شاعران معاصر ایران)؛ تهران( ناشر چند اثر علمی)؛ جاوید( ناشر چند اثر عمومی)؛ سعدی( ناشر چند اثر عمومی)؛ شهریار( ناشر عمومی و ترجمه های کم اعتبار)؛ صدر( ناشر چند اثر مذهبی)؛ قائم مقام( ناشر شماری اثر عمومی)؛ کورش کبیر(ناشر عمومی و ناشر چند کتاب مرجع)؛ معراجی، ناشر عمومی با تاکید بر آثار پلیسی.

در میان ناشران پرشمار و فعال در ده ۱۳۴۰ ش، از چند ناشر شاخص به ویژه باید یاد کرد:

انتشارات خوارزمی، کتابفروش و ناشر آثار عمومی و چند مجموع تخصصی، از نوآورترین ناشران ایرانی در دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ش. ورود انتشارات خوارزمی به نشر از رویدادهای تاریخ نشر در کشور است، زیرا خوارزمی از معدود ناشرانی بود که به مصداق واقعی« ناشر» نزدیک شد.

بنیاد فرهنگ ایران، موسس پژوهشی و ناشر تخصصیِ برخوردار از بودج دولتی، از تاثیر گذارترین ناشران کشور بر عرصه های زبان و ادب فارسی، ناشر شماری از با ارزش ترین متون کهن. از برجسته ترین نکات در انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، سیاست سنجید عالمانه در انتخاب موضوع، متن، مولف، مترجم و مصحح بود. بنیاد، هدف ها، وظایف، زمین فعالیت، مخاطبان و تاثیر انتشار آثارش را می شناخت، و در مواردی هم شاید بسیار خوب می شناخت.

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ناشر کتاب و آثار دیداری و شنیداری ویژ کودکان و نوجوانان، ناشر تخصصی غیر انتفاعی وابسته به دولت. انتشارات کانون از مهم ترین رویدادها در تاریخ نشر آثار ویژ کودکان و نوجوانان در ایران، سرچشم تولید آثار دیداری و شنیداری، و از نوآورانه ترین فعالیت های بی سابقه و کم سابقه برای آن گروه ها بود. واحد موسیقی کانون راه تولید آثار صوتی را باز کرد. صفحه ها و نوارهایی با صدای شاعران، صفحه هایی که دستگاه های اصلی موسیقی ایران را با زبانی ساده و به طرزی روشن آموزش می داد، از تاثیرگذارترین اقدامات در راه تولید آثار شنیداری کودکان و نوجوانان بود. جنب مهم و تاثیر گذار دیگری که به ایجاد مکتبی جدید در انتشارات ویژ کودکان و نوجوانان انجامید، که شاید بتوان نام «مکتب کانون» را بر آن نهاد، امکانات و زمینه هایی بود که مدیران کانون برای رشد و پرورش تخصص هایی فراهم آوردند که تا جای ممکن هم جنبه های کتاب را فرابگیرد، از نگارش و ویرایش و آماده سازی متن های مناسب برای کودکان و نوجوانان گرفته تا تصویرگری و جلد سازی و تبلیغات و عرضه و فروش و جزآن.

در همین ده ۱۳۴۰ش شماری ناشر در شهرستانها هم فعال شدند و به ویژه باید از ناشرانی در شهرهای تبریز، قم، مشهد، اصفهان، شیراز، رشت و چند شهر دیگر یاد کرد. (در همین جا شاید این تاکید بی جا نباشد که اطلاعات ما در بار ناشران محلی و شهرهای مختلف کشور بسیار اندک است و این کمبود بزرگ فقط با کمک نشرپژوهان محلی، مطالعات محلی، بررسی های میدانی، و گفت و گو با ناشران برطرف خواهد شد).

کتاب های درسی

از تحولات دیگر نشر در ده ۱۳۴۰ش دگرگونی در انتشار کتاب های درسی مدرسه های ابتدایی و متوسطه است. نشر کتاب های درسی از ده ۱۳۰۰ش با دشواری و گاه نیز کم و بیش با بحران رو به رو بود. پس از شهریور ۱۳۲۰ش نزدیک به دو دهه این مشکلات، هم ادامه یافت و هم تشدید شد. کوشش های استاد پرویز ناتل خانلری در دور وزارت اش در وزارت فرهنگ، به ویژه با همکاری استاد محمد امین ریاحی و چند تن دیگر، به این بحران پایان داد، اگرچه حدود یک ده بعد بر اثر عامل های دیگری باز هم انتشار کتاب های درسی با بحران تاز دیگری رو به رو شد که از دوره های سرافکندگی در برنامه ریزی و مدیریت نشر کتاب های درسی است و حدیث آن نسبتاً مفصل است.

باز هم سانسور

نشر ایران در ده ۱۳۴۰ش همچنان گرفتار سیاست های انتشاراتی متناقض دولت بود، سیاست هایی که عملاً نشر را از رشد و بالیدن باز می داشت. نظارت دولتی بر نشر در ده ۱۳۴۰ش دستخوش تغییراتی شد. راس هرم دولت از کارکردهای نظارت بر انتشارات و مطبوعات کشور رضایت نداشت. ناهماهنگی هایی در کنترل های دولتی بروز می کرد که به انتشار مطالبی خلاف منویات آنها می انجامید، در حالی که دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی از طریق تشکیلات مختلف امنیتی، نظامی، انتظامی، خبرچینی بر مطبوعات و انتشارات نظارت داشتند. ساواک در چاپخانه ها مامور داشت و گفته شده است که در چاپخانه هایی و در مواردی عمل نظارت و سانسور علنی را انجام می داد و مستقیماً دستور صادر