پاورپوینت کامل قصیده ی عاشورایی از صائب تبریزی ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قصیده ی عاشورایی از صائب تبریزی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قصیده ی عاشورایی از صائب تبریزی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قصیده ی عاشورایی از صائب تبریزی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

قصیده‌ای در مصیبت حضرت سیّدالشّهدا (علیه السلام) از صائب تبریزی که در تصحیح شش جلدی استاد قهرمان نیست.

بسم الله الرّحمن الرّحیم مقاله۲.صائب.جواد هاشمی «تربت». آبان۹۳ قصیده‌ای در مصیبت حضرت سیّدالشّهدا (علیه السّلام) از صائب تبریزی که در تصحیح شش جلدی استاد قهرمان نیست میرزا محمّدعلی «صائب تبریزی»، شاعر شهیر شیعی، از نام‌آوران عرصه‌ی سخن و از برترین غزلپردازان ایران است. در این مجال مقال، بنای پرداختن به زوایای زندگی این شاعر قرن یازدهم را نداریم و فقط اشاره می‌کنیم که از جمله شاعرانی است که لقب «ملک الشّعرایی» داشته است

قصیده‌ای در مصیبت حضرت سیّدالشّهدا (علیه السلام) از صائب تبریزی که در تصحیح شش جلدی استاد قهرمان نیست.

بسم الله الرّحمن الرّحیم مقاله۲.صائب.جواد هاشمی «تربت». آبان۹۳ قصیده‌ای در مصیبت حضرت سیّدالشّهدا (علیه السّلام) از صائب تبریزی که در تصحیح شش جلدی استاد قهرمان نیست میرزا محمّدعلی «صائب تبریزی»، شاعر شهیر شیعی، از نام‌آوران عرصه‌ی سخن و از برترین غزلپردازان ایران است. در این مجال مقال، بنای پرداختن به زوایای زندگی این شاعر قرن یازدهم را نداریم و فقط اشاره می‌کنیم که از جمله شاعرانی است که لقب «ملک الشّعرایی» داشته است. دیوان اشعار این شاعر کثیرالشّعر با تصحیح‌های گوناگون و در سال‌های مختلف ‌در یک جلد، دو جلد یا سه جلد به بازار نشر راه یافته است ولی کامل‌ترین دیوان صائب تبریزی تا به امروز همان است که در شش مجلّد و به همّت صائب‌شناس ماهر و قهرمان سخن معاصر، استاد محمّد قهرمان منتشر شده است . محمّد قهرمان در مقدّمهی خویش در جلد اوّل، ۲۲ نسخه از «صائب» را برای تصحیح خویش برمیشمرد که آخرینش چاپ خیّام به تصحیح استاد امیری فیروزکوهی به سال ۱۳۳۳ است. در اینجا باید به نکتهی مهمّی پیرامون انتشار تصحیح استاد امیری فیروزکوهی اشاره کنم. بر تارک این اثر، «کلّیّات صائب تبریزی» نقش بسته و ذیل عنوانش عبارت «از روی نسخهی خطّی که خود شاعر تصحیح نموده است» میدرخشد. انتشارات خیّام در سالهای ۱۳۳۳، ۱۳۳۶ و ۱۳۷۳ این اثر را راهی بازار نشر کرد؛ امّا مطلب مغفول مانده در اینجاست که در چاپ دوم یعنی ۱۳۳۶ قصایدی وجود دارد که در چاپ اوّل و حتّی سوم هم نیست. افزودن این قصاید، توسّط محمّدعلی ترقّی و از نسخهای متعلّق به حسین نخجوانی انجام گرفته است. ایشان متنی یک صفحهای با عنوان «مقدّمهی ناشر» مینگارد و پس از مقدمّهی مبسوط مصحّح میآورد و چنین اذعان میدارد: اکنون که چاپ دوم «کلّیّات صائب تبریزی» را به دوستداران ادب و شعر تقدیم میکنیم، لازم است خوانندگان عزیز را از مزیّتی که این چاپ نسبت به چاپ قبلی دارد، آگاه نماییم. در سال قبل که برای پارهای از امور شخصی به تبریز رفته بودم به ملاقات جناب آقای حاج حسین آقای نخجوانی که از مشوّقین و دوستداران ادب و یکی از شخصیّتهای برجستهی این کشور میباشند، رفتم و چون صحبت «صائب» و انتشار کلّیّات آن به میان آمد، ایشان متذکّر گردیدند که در کتابخانهی شخصی خود نسخهای از قصاید «صائب» را دارند که در هیچ جا دیده نشده و خود ایشان پیشنهاد نمودند که در صورتی که اقدام به چاپ دوم «کلّیّات صائب» شود، این قصاید هم در آخر کتاب ضمیمه گردد و بالاخره بعد از شش ماه، تصمیم به چاپ دوم گرفته شد و ما به وسیلهی نامه، کتاب مزبور را از ایشان خواستیم و ایشان بدون مضایقه و با کمال سرعت، نسخهی نفیس خود را که تاریخ تحریر آن به طور تقریب همزمان خود «صائب» بوده است، در دست‌رس ما گذاردند و ما با استفاده از این کتاب توانستیم قصاید کتاب را کامل نماییم. در اینجا از بذل محبّت ایشان سپاسگذاری نموده، موفّقیّت ایشان را در امور فرهنگی خواستاریم. «محمّدعلی ترقّی» نظر به متن فوق متذکّر میشوم که: اوّلاً متأسّفانه فاقد اطّلاعات جزیی و دقیق از آن نسخهی خطّی مزبور میباشد. ثانیاً معلوم نمیکند که افزودهها با نظارت مصحّح یعنی جناب امیری فیروزکوهی انجام شده یا نه. ثالثاً این سؤال به قوّت خود باقی میماند که چرا چاپ سوم از همین نشر، فاقد این افزودهها است؟ بد نیست بیفزایم که تعداد قصاید در چاپ مذکور، ۳۹ و در دورهی شش جلدی (با احتساب قصاید ناقص)، ۴۷ است ولی در هر دو، قصایدی یا ابیاتی از قصیدهای هست که در دیگری نیست. توضیحات جزیی‌تر پیرامون این مبحث را در تألیفی که با نام «مجموعه اشعار ولایی و آیینی صائب تبریزی» در آستانه‌ی انتشار است، آورده‌ام. به هر حال، به سادگی می‌توان دریافت که استاد قهرمان قریب به یقین و متأسّفانه چاپ ۱۳۳۶ را ملاحظه نکرده و طبیعتاً مانند اکثر محقّقین، گمان نمیکردند که این چاپ، تفاوت فاحشی با چاپ قبلش داشته باشد. پس طبیعی است که قصاید افزوده شده‌ای که به چاپ دوم خیام یعنی سال ۱۳۳۶ راه یافته‌اند در تصحیح شش جلدی دیده نمی‌شوند. از جناب صائب تبریزی‌ ـ تا به امروز ـ دو قصیده در مدح و مصیبت مولی الکونین حضرت اباعبدالله الحسین علیه السّلام در دست‌رس است؛ یکی از آن دو در مجموعه‌ی شش جلدی آمده است و ۵۷ بیت دارد (ج ۶، ص ۳۵۸۸ ـ ۳۵۹۰) و دیگری در مجموعه‌ی شش جلدی نیامده و همین قصیده‌ای است که انگیزه‌ی نگارش این مقاله را به عهده گرفت و اینک توسّلاً و تبرّکاً به معرّفی اجمالی آن‌ می‌پردازد و متن کامل آن را در اختیار علاقمندان قرار می‌دهد. امّا پیش از نقل قصیده، فرصت اشاره بر چند نکته را بایست مغتنم شمرد: ۱. سند شعر عبارت است از «کلّیّات صائب تبریزی» به تصحیح استاد امیری فیروزکوهی (چاپ خیّام، ۱۳۳۶)، ص ۸۱۱ ـ ۸۱۴. ۲. تعداد درست ابیات این قصیده ۸۷ بیت می‌باشد. البتّه در شمارش با ۸۸ بیت مواجه هستیم که یک بیت ـ به اشتباه و به تکرار ـ در دو جا آمده که پس از حذف در پاورقی‌ها متذکّر شدهام. ۳. آشنایان شعر و کتاب به‌خوبی مستحضرند که ابیاتی از این قصیده (هجده ـ نوزده بیت) را استاد «علی انسانی» به نقل از محقّق و شاعر همروزگارمان، استاد «حسین آهی»، در دو کتاب «چراغ صاعقه» (قبل از انتشار شش جلدی قهرمان) و «یک عمر» (بعد از انتشار شش جلدی قهرمان) آوردهاند که در تطابق واژگان از این دو اثر هم بهره بردهام. ۴. محتمل است «صائب» این قصیده را به استقبال از جناب «محتشم» که قریب صد سال پیش از او می‌زیسته سروده باشد؛ چرا که با بند هفتم از ترکیببند فاخر عاشورایی او هموزن و همقافیه است . به شواهد و قرائن زیر و عبارات یکسانشان بنگرید: «صائب»: نتْوان سپهر را به سرانگشت برگرفت چون نیزه برگرفت سرِ آن بزرگوار؟ «محتشم»: روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار خورشید، سربرهنه برآمد ز کوهسار ***** «صائب»: «صائب»! از این نوای جگرسوز، لب ببند کز استماع آن، جگر سنگ شد فگار «محتشم»: خاموش «محتشم»! که دل سنگ آب شد ***** «صائب»: دارد دریغ از جگر تشنهی حسین آبی که مرغ و ماهی از او هست کامکار «محتشم»: مرغ هوا و ماهی دریا کباب شد ***** و امّا متن قصیده‌: چون آسمان کند کمر کینه، استوار کشتیّ نوح بشْکند از موجهی بِحار لعل حسین را کند از مهر، خشکْلب تیغ یزید را کند از کینه، آبدار گیرد به کف چو ساغرِ زرّینِ آفتاب اوّل ز خون بیگنهان بشکند خمار بیهوده سر مخار که مار سپهر را جز مغز سر، طعام دگر نیست سازگار گر مغز عقل در سرت، ای هوشمند! هست یک جو ز کهکشان، طمع مردمی مدار چون برگِ کاه در نظر عقل شد سبک هر کس که پشت داد به دیوارِ روزگار از ناخن هلال، گشایش مدار چشم تا چهرهات ز اشک نگردد شفقْنگار آن را که مارِ ارقمِ لیل و نهار زد روید به جای سبزه ز خاکش زبان مار خون شفق ز پنجهی خورشید میچکد از بس گلوی تشنهلبان را دهد فشار پیداست پایهداریِ نقش بر آب چیست چشم وفا مدار از این آبگونْحصار جور سپهر را نتواند شمار کرد صرصر اگر ز ریگ کند سُبحهی شمار کام نهنگ را صدف انبیا کند