پاورپوینت کامل روند صعودیِ وخامت اوضاع عامّه مردم ایران ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روند صعودیِ وخامت اوضاع عامّه مردم ایران ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روند صعودیِ وخامت اوضاع عامّه مردم ایران ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روند صعودیِ وخامت اوضاع عامّه مردم ایران ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

بروز جنگ جهانی (۱۹۱۴-۱۹۱۸م، ۱۲۹۳-۱۲۹۷ش) توأم با تبعات بسیار مخرّبی از جوانب گوناگون سیاسی، نظامی، اجتماعی و اقتصادی برای کشور ایران بود، که این موضوع، به طور مکرّر، در تحقیقات و پژوهشهای متعدّدی از سوی اندیشمندان مختلف خارجی و به ویژه داخلی، در معرض واکاوی قرار گرفت.

بروز جنگ جهانی (۱۹۱۴-۱۹۱۸م، ۱۲۹۳-۱۲۹۷ش) توأم با تبعات بسیار مخرّبی از جوانب گوناگون سیاسی، نظامی، اجتماعی و اقتصادی برای کشور ایران بود، که این موضوع، به طور مکرّر، در تحقیقات و پژوهشهای متعدّدی از سوی اندیشمندان مختلف خارجی و به ویژه داخلی، در معرض واکاوی قرار گرفت. ما در این مقاله کوتاه و مختصر، بر آن هستیم تا بر اساس یکی از منابع ارزشمند یعنی «روزنامه خاطرات عین السلطنه» به یکی از زوایای اقتصادی – اجتماعی این مسئله پرداخته، چنان که بر روی مقوله افزایش روزافزونِ بهای مواد غذایی طی آن مقطع زمانی، و تنگناهای ناشی از آن برای مردم ایران، که در نهایت نیز منجر به قحطی و بروز یک فاجعه انسانی گردید، متمرکز خواهیم شد، ضمن این که به برخی چالشهای دیگر بر سر راه زندگی مردم همچون بروز امراض مُهلک و شیوع ناامنی هم اشاراتی می گردد.

جنگ از اواسط سال ۱۲۹۳ش شروع شد، و گرچه از همین زمان نیز همانند ادوار قبل از آن، عامّه مردم ایران در نتیجه بی ثباتی سیاسی، عدم امنیّت اجتماعی، و فقدان عدالت و کارآمدی در نظام حکومتی، با مصائب و دشواری فراوانی برای تأمین معاش و حتّی تداوم حیات روبه‌رو بودند، با این حال، گسترش دامنه این جنگ مهیب در ایران و کشیده‌ شدن پای نیروهای اجنبی به خاک کشور ، تقریباً پس از یک سال از شروع جنگ، بر میزان وخامت اوضاع زندگی مردم افزود. عین السلطنه یا همان قهرمان میرزا سالور که در برهه زمانی موردبحث در قزوین سکنی داشت، مقارن با اواخر پاییز۱۲۹۴ش در مورد این بخش از ایران چنین روایت نمود:«جو از گندم گرانتر است. روزی پانزده هزار تومان خرج قشون روس است. اجناس و اشیاء فرنگستان بی نهایت گران است و روزبه روز گران تر می شود. کرایه یک خروار بار تا رشت چهارده تومان است».۱ روایات حاکی از این است که شرایط جنوب کشور نیز چندان مساعد نبود، چنان که همزمان با سال نو(۱۲۹۵) شمسی:«به واسطه ملخ خواری در شیراز متموّلین نان جو، فقرا و غارت شدگان با ریشه و بر درخت و علف بیابان زندگانی می کنند».۲ این وضعیت وخیم بر تهیّه و تدارک اقلام عید نوروز حتّی در میان اقشار دارا و نسبتاً مرفّه نیز بی تأثیر نبود:«امسال به واسطه گرانی، خیلی به مردم سخت گذشت، لوازمات عید از قندوشیرینی و لباس، خیلی گران و اغلب نگرفتند».۳

علاوه بر این اوضاع اقتصادی بسیار نامناسب، چیزی که بیش از پیش بر آلام مردم بیچاره و مفلوک می افزود، ظلم و بیداد حاکمان و خوانین،۴ به علاوه شیوع امراض مهلک و مسری بود. «عیال غفّار هم ناخوش شد، به فاصله شش روز، دیروز فوت کرد. سه بچه دارد، یکی هم یک ماهه است، مهدیقلی و اکبر هم ناخوش شده اند. دوا نیست، طبیب نیست، غذا هم نیست. به این سن هم اطفال بی مادر حکماً تلف می شوند، کسی شیر نمی دهد. تمکّن هم ندارد، اگر پیدا شود پول بدهند»،۵ یا بنابر روایتی دیگر:«ناخوشی وبا در قزوین و تنکابن بروز کرده و مشغول آدم کُشتن است. از هر دو جا به الموت آمدوشد می کنند، خداوند خودش ترحّم کند».۶ شایان ذکر است، در این اوضاع فاجعه بار و اسفناک، رذایل اخلاقی نیز از سوی برخی افراد فرومایه و سودجو متبلور گردیده، چنان که به فکر احتکار افتادند:«کاغذ، بندی یک تومان، ده تومان شد. چند روز است همه مردم کاغذ خریده احتکار می کنند. کاغذ پُستی دسته ای یک ریال، پانزده قران شده است…بعضی اشیاء هم از قبیل آهن آلات، مس، پارچه سفیدرنگ و غیره به کلی ممنوع است و قند روزبه روز بالا می رود، چند روزه یک من شاه، شش تومان رسید. بعضی از کسبه و تجّار و دلالها متّصلاً مشغول همین احتکار شده اند».۷

اوضاع مردم در سال ۱۲۹۵ش به همین منوالِ تأثّربرانگیز تداوم یافته، حتّی بر شدّت وخامت افزوده گردید. گویا حتّی به-تدریج، افراد جامعه با این شرایط بحرانی و غیرعادی، خو گرفته بودند:«در ایران هر طرف صدائی هست اما مختصر. در حالی که قتل و دزدی و غارت، چون دیگر اهمیت ندارد به این اخبار جزئی هم کسی اهمیت نمی دهد…هر چیز، هر آنچه انسان می شنود، در اوّل وهله، اسباب تعجب می شود، ولی دو روز گذشت، خبرهای جدید، آنها را محو و نابود می نماید».۸ در اواسط سال ۱۲۹۵ش که مقارن با برداشت محصول کشاورزی بود، اوضاع چنین توصیف شده است:«غلّه امسال کم و گران است. من خودم در گچ لات هشتاد مَن کاشتم، شصت مَن برداشتم…الان یک مَن تبریز، دو قِران دادوستد می شود. روغن یک مَن شاه در اینجا چهار تومان شده. اجناس فرنگی که هیچ نمی شود خرید، قند چارکی یک تومان در اینجا فروش می رود».۹

اگر از بی تدبیری و حتّی سوءاستفاده زمامداران کشور ازین احوال آشفته، همراه با عدم امنیت ایجادشده در جامعه از سوی اشرار و تبهکاران،۱۰ که در طی تاریخ تبدیل به روال طبیعی در این مملکت شده بود، چشم بپوشیم، مسدود شدن راههای تجاری بر اثر حضور نیروهای اجنبی در خاک ایران:«روغن طهران خیلی گران شده زیرا تمام روغن طهران را همدانیها خصوصاً رعایای قریه بهار تجارت می کنند و باید از لرستان و کرمانشاهان و کردستان برسد. به واسطه این جنگ و سدّ طریق نمی آورند»،۱۱ و همچنین بروز کم آبی و خشکسالی در کشور، بیش از پیش موجبات دشواریِ تداوم حیات برای عامّه مردم گردید:«هوا خشک است، بارندگی نمی شود، ارزاق کم، اجناس گران، خدا به داد مردم گدای این مملکت برسد».۱۲ با این اوصاف، طی نیمه سال ۱۲۹۵ش تا انتهای آن سال، روز به روز بر قیمت اجناس و کالاهای مصرفی افزوده شد، که روایات ذیل، دالِّ بر آن است، بنابر اظهار عین السلطنه مورخ آبان ماه همان سال:«امسال دو شب روضه خواندم، گرانی قند گویا در همه جا این تخفیف را منظور داشته باشد. در این جا چارکی یک تومان شده است. سایر چیزها هم به همین ترتیب بالا رفته. یک طرف گرانی غلّه، یک طرف گرانی اجناس فرنگ. مردم نمی دانند چه خاک بر سر کنند شکمشان گرسنه، بدنشان لخت».۱۳ همچنین مقارن آذرماه:«عسل منی سه تومان، عسل که خیلی لازم دارند آن هم از یک شانزده هزار به سه تومان رسیده است»،۱۴ بنابر گزارش همو در دیماه:«کشمش خیلی گران شده…قند هم دیگر حرام است، کسی یک من هفت تومان بخرد»،۱۵ همزمان با اواسط بهمن ماه:«اجناس دقیقه به دقیقه ترقّی می کند، کشمش بدون هیچ علّتی متّصلاً بالا می رود»،۱۶ و نهایتاً در اسفندماه و روزهای منتهی به سال جدید یعنی ۱۲۹۶ش:«یک برف کوچکی آمد، روز بعد همگی آب شد…همه چیز یک یا دو یا سه مقابل قیمت سابقه هست، بعضی چیزها که هیچ وجود ندارد».۱۷

با این قراین و شواهد، وضعیت زندگی مردم در سال ۱۲۹۶ش باز هم بغرنج و ناگوارتر گردید، بنابر گزارشی مقارن فرورد