پاورپوینت کامل سالروز دستور قطع روابط ایران با انگلیس از سوی مصدق ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سالروز دستور قطع روابط ایران با انگلیس از سوی مصدق ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سالروز دستور قطع روابط ایران با انگلیس از سوی مصدق ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سالروز دستور قطع روابط ایران با انگلیس از سوی مصدق ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

پس از رد پیشنهاد مشترک ترومن – چرچیل دولت ایران درصد قطع رابطه سیاسی با دولت انگلیس برآمد . تصمیم نخست وزیر به قطع رابطه اجتناب ناپذیر بود، زیرا پس از خلع ید از شرکت نفت و اخراج کارکنان خارجی از خوزستان، انگلیسی ها به انواع تبلیغات و کارشکنی ها در داخل و خارج علیه ایران دست زده بودند. با رد پیشنهاد ایران در پاسخ به پیام ترومن – چرچیل ، دیگر واضح بود که انگلیس با استفاده از عوامل خود که با دیپلماتها و کارکنان سفارت انگلیس و کنسولگری ها ارتباط داشتند، فعالیت های ضد دولتی را در ایران تشدید خواهد کرد.

پس از رد پیشنهاد مشترک ترومن – چرچیل دولت ایران درصد قطع رابطه سیاسی با دولت انگلیس برآمد . تصمیم نخست وزیر به قطع رابطه اجتناب ناپذیر بود، زیرا پس از خلع ید از شرکت نفت و اخراج کارکنان خارجی از خوزستان، انگلیسی ها به انواع تبلیغات و کارشکنی ها در داخل و خارج علیه ایران دست زده بودند. با رد پیشنهاد ایران در پاسخ به پیام ترومن – چرچیل ، دیگر واضح بود که انگلیس با استفاده از عوامل خود که با دیپلماتها و کارکنان سفارت انگلیس و کنسولگری ها ارتباط داشتند، فعالیت های ضد دولتی را در ایران تشدید خواهد کرد. انگلیس ایران را به اعمال زور توسط نیرویهای زمینی و دریایی و هوایی خود که دور و نزدیک مرزهای ایران متمرکز بود، تهدید نمود. آنها تا توانستند ملت ایران را در انظار جهانی، مردمی غاصب معرفی کردند. در چنین شرایطی ادامه حضور مامورین سیاسی آنها در ایران جز کمک به کوشش‌های خرابکارانه آنها، نتیجه‌ای نداشت.

ادعای دولت انگلیس در مورد خودداری ایران از پرداخت غرامت به شرکت سابق بابت لغو یکجانبه قرارداد ۱۹۳۳ نادرست و بی پایه بود. دولت ایران در پاسخ به پیشنهاد مشترک انگلیس و آمریکا، آمادگی خود را برای رسیدن به دعاوی شرکت بابت غرامت، براساس هرقانونی که در یکی از ممالک برای ملی شدن صنایع در موراد مشابه اجرا شده، اعلام کرده بود اما دولت انگلیس نه تنها از این پیشنهاد استقبال نکرد بلکه با ادامه تحریکات در داخل ایران و اعمال فشار بویژه اقتصادی ثابت کرد هیچگاه در صدد رفع اختلافات از راه عادلانه نبوده و نیست.

آنتونی ایدن، وزیر خارجه انگلیس در یادداشت های خود به سیاست «تفرقه و تعلل» و تضعیف دولت ایران تا سقوط مصدق اعتراف کرد «دولت انگلیس روی مفاد پیشنهاد مشترک انگلیس و آمریکا ایستادگی کرد. ما معتقد بودیم چنانچه خود را برای مذاکره در باره پیشنهاد جدیدی آماده نشان دهیم، این اقدام موضع ما را تضعیف خواهد ساخت و برای مصدق فرصت و مجال بیشتری به منظور تهدید ما فراهم خواهد نمود. من به موضع دیگری نیز سخت توجه داشتم که دولت آمریکا در این مورد با ما توافق نداشت. من معتقد بودم که هر قدر بیشتر مصدق در مسند قدرت بماند، حزب کمونیست در ایران نیرومندتر خواهد شد، سود و صلاح بین‌المللی ایجاب می‌کرد که مصدق را آسوده نگذاریم».

برای اینکه مصدق را آسوده نگذارند و موجبات سقوط او را فراهم سازند، انگلیسی ها در دو جبهه داخلی و خارجی، فعالیت خود را تشدید کردند. در جبهه داخلی ایادی کار کشته و سرسپرده آنها در باره مجلس و ارتش که در انتظار فرمان بودند دست به کار اجرای توطئه های از پیش تهیه شده گردیدند. در جبهه خارجی دولت جدید انگلیس در انتظار نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و پیروزی جمهوریخواهان بود تا ژنرال آیزنهاور را متقاعد سازند که ادامه زمامداری مصدق به صلاح جهان غرب نیست.

مصدق در ۲۴ مهر ماه ۱۳۳۱ در مجلس شورای ملی حضور یافت و قطع روابط با انگلستان را اعلام داشت. او در سخنان خود تاکید داشت « قطع رابطه با این دولت مداخله گر تاثیر در روابط و علائق مردم دو کشور نخواهد داشت. ما در ۱۹ ماه گذشته کوس رسوائی دولت استعمارگر انگلستان را زدیم و آبرویش را در دنیا بردیم و اقتدار آن را تا توانستیم تضعیف کردیم. این دولت در این مدت از تحریم اقتصادی ما، توسل به دولت های دیگر برضد ما، رشوه دادن به دست نشاندگان داخلی و تحریک ایادی خود در ایران و تهدید و ارعاب نتیجه نگرفت. قبلا تهدیدهای نظامی آن هم اثری نکرده بود. ما خواستیم که با قطع روابط به این تحریکات و تشبثات پایان دهیم. ما روابط گرگ با میش را نمی‌خواهیم. در طول تاریخ، از این روابط رنج های فراوان برده ایم. انگلستان مثل هر امپریالیست دیگر نمی خواهد ملل ضعیف رشد و ابراز وجود کنند و بنابراین داشتن رابطه با چنین دولتی درست و منطقی نبوده است. ما می خواهیم رشد کنیم و روی پای خود بایستیم و خودمان باشیم که با داشتن رابطه با انگلستان، تحقق این آرزو امکان پذیر نخواهد بود».

یک مامور عالی رتبه سازمان اطلاعات مرکزی انگلیس که مامور خدمت در ایران بود درباره قطع روابط سیاسی ایران با انگلیس پیش از اعلام آن از سوی دولت ایران چنین گفته است «… از خوش شانسی یک منبع مفید که به دلایل امنیتی ما نام مستعار – عمر – بر او گذاردیم ، در اختیار من قرار گرفت. یک روز صبح یک کارمند عالی رتبه ایرانی وارد سفارت انگلیس شد تا اطلاعاتی در اختیار ما بگذارد. وی مانند اکثر ایرانیان تحصیل کرده اعتقاد داشت که در ایران هیچ چیز اتفاق نمی افتد مگر به میل و اراده انگلیسی ها . او یکباره به من گفت که همه در تهران گمان می کنند که ما عمدا مصدق را به حکومت رسانده ایم ، چرا که پالایشگاه آبادان دیگر مقرون به صرفه نیست و ما می خواهیم از راه ملی کردن آن غرامت دریافت کنیم … این شخص استدلال می کرد که به هر حال همه اختیارات ایران در دست انگلیسی ها است … وزیر مافوق عمر استعفا داده بود و کسی به جانشینی او تعیین نشده بود. بنابر این «عمر» شخصا به نمایندگی از طرف سازمان مربوط در هئیت دولت مصدق شرکت می کرد . من و او هفته ای دو سه بار بطور خصوصی ملاقات می کردیم و جزئیات اخبار محرمانه دستگاه حکومتی را می شنیدیم … یکبار عمر به من اطلاع داد که در اوایل ماه اکتبر قطع روابط دیپلماتیک با انگلیس تصویب شده است».

جرج میدلتن کاردار سفارت انگلیس در تهران در این زمینه می گوید « تا یک روز پیش از قطع رابطه سیاسی با انگلیس بوسیله ایران دکتر مصدق روابط دوستانه خود را با او حفظ کرده بود». وی خاطره آن دوره را به این شرح نقل می کند «ما چند ساعت در کنار تختخواب او (مصدق) نشسته بودیم و گفتگوی گرمی داشتیم. ناگهان زنگ کوچکی را به صدا درآورد و مستخدمی با یک بشقاب بزرگ شیرینی وارد اطاق شد مصدق گفت: حالا نوبت عکاس ها است که بگوئیم وارد شوند. من گفتم : ببینید، آقای نخست وزیر ما الان درگیر یک بحث هستیم. واقعا فکر می کنید حالا موقع شیرینی خوردن و عکس گرفتن است ؟ او گفت : بله برای اینکه شیرینی حالتان را جا می آورد. شکر برای شما بسیار نافع است. این واکنش غریزی همه است که وقتی عکاسی وارد می شود، تبسم می کنند. ما در اینجا پنجاه عکاس داریم و شما مجبورید پنجاه دفعه لبخند بزنید. بعد من آنها را پی کارشان می فرستم و ما گفتگویمان را ادامه می دهیم. شما هم در وضع روحی خیلی بهتری خواهید بود. بطور قطع ، او در این مورد حق داشت، وی واقعا شخص فوق العاده متمدنی بود».

گفته می شود شاه قویا با قطع کامل روابط با انگلیس مخالف بود و عقیده داشت قطع روابط با انگلیس ضرورتی ندارد چرا که تماس مستقیم با آن دولت را در آینده ناممکن ساخته و برعکس سوء ظن غرب را نسبت به اصیل بودن نهضت ملی و هدف های سیاست خارجی آن بر می انگیخت. حتی گزارش شده است که شاه به نخست وزیر گفته بود که در صورت قطع روابط با انگلیس از سلطنت استعفا خواهد کرد. خبرگزاری یونایتدپرس از لندن