پاورپوینت کامل تاملی در مهجوریت رهیافت اصلاحی آخوند خراسانی ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاملی در مهجوریت رهیافت اصلاحی آخوند خراسانی ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاملی در مهجوریت رهیافت اصلاحی آخوند خراسانی ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاملی در مهجوریت رهیافت اصلاحی آخوند خراسانی ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

جایگاه، نقش و اهمیت آخوند خراسانی در پیروزی مشروطه و استقرار حکومت قانون در ایران بر آگاهان از تاریخ اندیشه سیاسی معاصر شیعه پوشیده نیست. او نماینده رهیافت اصلاحی در گفتمان اجتهاد بود و در بهار مشروطه و اوانِ رویشِ جوانه‌های تجدد در ایران به ارایه تفسیری سازگار از اسلام و تشیع با آن می‌اندیشید.

راه ناتمام

آخوند در پرتو عقل‌گرایی راهی برای تاسیس اندیشه سیاسی جدید گشود

جایگاه، نقش و اهمیت آخوند خراسانی در پیروزی مشروطه و استقرار حکومت قانون در ایران بر آگاهان از تاریخ اندیشه سیاسی معاصر شیعه پوشیده نیست. او نماینده رهیافت اصلاحی در گفتمان اجتهاد بود و در بهار مشروطه و اوانِ رویشِ جوانه‌های تجدد در ایران به ارایه تفسیری سازگار از اسلام و تشیع با آن می‌اندیشید. در وضعیتی که نیروهای سنتی در ناسازگار نشان دادن آموزه‌های اسلام با مبانی دولت مدرن می‌کوشیدند و تداوم حکومت خودکامه، استبدادی و یکه سالارانه با پوشش مذهبی را دنبال می‌کردند او به همراه دیگر مجتهدان مشروطه خواه بر ناسازگاری اسلام با استبداد و خودکامگی تاکید و مبانی دینی دولت قانون مدار و مبتنی بر حاکمیت ملی و مردم سالار را تقویت کردند. راهی که آخوند گشود البته به جز پیروان اندک رهروی آداب‌دان نیافت و با وجود جایگاه برجسته او در حوزه نجف رویکرد او به جدیت دنبال نشد و محفلی که او بنیان نهاد به زودی از رونق افتاد. اکنون در آستانه سالروز درگذشت او شایسته است با بازنگری در پروژه فکری و دستاوردهای نظری این فقیه نواندیش علل عدم تداوم راه او مورد بازاندیشی قرار گیرد. در این راستا پاسخ به سه پرسش مهم به نظر می‌رسد: نخست اینکه رهیافت اجتهادی آخوند به دولت مدرن تا چه حدراهگشا و بایسته است؟ دوم اینکه آخوند خراسانی چگونه و با چه امکاناتی توانست این رهیافت را تاسیس کند؟ در نهایت اینکه چرا رهیافت وی تداوم نیافت و به سنت فکری غالب و پایداری در حوزه علمیه نجف بدل نشد؟

رهیافت آخوند خراسانی،

گامی ضروری برای کامیابی مشروطیت

هگل؛ اندیشمندی که به درستی او را فیلسوف مدرنیته نامیده‌اند، دولت مدرن را پدیده‌ای می‌داند که در فرآیند هم نهاد‌سازی علایق خاص و علایق عام شکل گرفته است و هم نهاد یا سنتزی از خانواده به عنوان حوزه علایق ویژه یاخاص و جامعه مدنی به مثابه حوزه علایق عام است. از دیدگاه او این نهاد در یک فرآیند تاریخی طولانی پدید آمده که از شناسایی یک سویه در رابطه خدایگان و بنده آغاز شده و به شناسایی متقابل افراد در دوران جدید انجامیده است. در شکل‌گیری این شناسایی متقابل سه پدیده به‌طور همزمان نقش داشته‌اند؛ نخست اصلاح مذهبی، دوم اصلاح سیاسی و سوم اصلاح اقتصادی. از این رو به نظر وی اصلاح مذهبی گامی جدی و ضروری در فرآیند تحقق دولت مدرن بوده است. زیرا جریان اصلاح مذهبی به دنبال بازگشت به آرمان اصیل مذهب؛ یعنی رهایی انسان از یوغ سلطه غیر خداوند بود و با اصل خود کشیشی اقتداریک سویه کلیسا که به نوعی بازتولید رابطه خدایگان و بنده بود را نفی کرد و ایده برابری همه انسان‌ها و اصل عدم ولایت را احیا کرد. از این دیدگاه می‌توان استدلال کرد که رهیافت آخوند خراسانی و همفکران او به مشروطیت نیز به عنوان پروژه اصلاح اندیشه دینی گامی ضروری برای کامیابی مشروطیت در ایران بوده است. زیرا درون مایه مشروطیت محدود‌سازی قدرت سیاسی و حاکمیت قانون و خواست مردم بود و این آرمان در گرو زدودن مشروعیت مذهبی نظام سیاسی سلطنتی خودکامه گذشته بود. آخوند و همفکران مشروطه‌خواه او با تفسیری سیاسی از توحید به عنوان آموزه بنیادی و محوری اسلام، آن را در برابر نظام خودکامه و استبدادی قرار دادند. سپس با استناد به دیگر مفاهیم وارزش‌های دینی همچون شوری و امر به معروف و نهی از منکر بر ضرورت محدود‌سازی قدرت سیاسی به قانون و حاکمیت مردم تاکید کردند

.

حوزه علمیه نجف به عنوان برجسته‌ترین نهاد علمی و آموزشی که جریان‌های فکری گوناگون جهان تشیع در آن حضور داشتند، در این دوران به عرصه رویاوریی نیروهای فرهنگی و سیاسی طرفدار و مخالف مشروطه بدل شده بود و طیف گسترده‌ای از برداشت‌های ناهمگون را بازتاب می‌داد. در یک سوی این طیف نو اندیشانی قرار داشتند که ناتوانی نظام معرفتی گذشته برای فهم و انطباق با تحولات پدید آمده در جهان را دریافته و کم و بیش به دنبال تغییر و اصلاح آن در راستای همگام شدن با کاروان پویای تمدن بشری بودند. در سوی دیگرمحافظه‌کارانی بودند که با چشم‌پوشی از این تحولات تنها به حفظ و دفاع از مناسبات و نظام معرفتی گذشته می‌اندیشیدند و دغدغه بازماندن از پیشرفت را نداشتند. با توجه به جایگاه مذهب در اندیشه و عمل ایرانیان کامیابی و ناکامی هر یک از دو برداشت نقشی تاثیرگذار بر تحولات سیاسی داشت. حوزه نجف از این نظر هم اهمیت داشت که محل برخورد جریان‌های فکری ایران و عثمانی بود و ازتحولات هر دو دولت تاثیر می‌پذیرفت. علما و طلاب ایرانی مقیم این حوزه بر این اساس به چند دسته تقسیم شده بودند. قدرت‌های بزرگ به ویژه روسیه و انگلستان نیز با توجه اهمیت استراتژیک حوزه نجف کوشش می‌کردند تا در راستای تامین منافع خود بر تقویت یا تضعیف این جریان‌ها تاثیر بگذارند. آخوند خراسانی در چنین فضای فکری آشفته‌ای که آمیزه‌ای از جریان‌های ناهمساز و منافع ناسازگار بود مکتب خود را تاسیس کرد

.

سهم عقل در روش‌شناسی اجتهاد

رهیافت آخوند خراسانی از مکتب و روش‌شناسی خاص او در اجتهاد برآمده و بر شناسایی سهم عقل در اجتهاد و عقلانی‌سازی آن استوار بود. چنان که مشهور است وی در هنگام مهاجرت به نجف در سبزوار توقف کرد و از درس فلسفه ملاهادی سبزواری بهره برد. اشتیاق و خوشبینی آخوند نسبت به فلسفه سبب شد که در نجف نیز به فراگیری و تدریس این علوم بپردازد و این خود بهره‌مندی از مباحث عقلی در روش‌شناسی اجتهادی او را در پی‌داشت. استاد او شیخ انصاری پیش از این کوشش کرده بود که صورتبندی منسجمی از دلیل عقلی و کاربرد آن در استنباط احکام شرعی ارایه کند. آخوند با نگارش کفایه الاصول که دقت نظر و نکته‌سنجی‌های عقلی آن شهرت دارد، سهم عقل را در روش‌شناسی اجتهاد برجسته‌تر کرد. این ویژگی سبب شد تا در مواجهه با پدیده‌ها و تحولات جدید به دریافت و فهم درست و عمیق آن بپردازد و بر این اساس آنها را مورد داوری و ارزیابی قرار دهد. بی‌گمان نجف در آن دوران در مرکز حوادث قرار داشت و تحولات سیاسی و فکری دو دولت عثمانی و ایران در آن به خوبی بازتاب می‌یافت

.

در برابر مجتهدان مخالف مشروطه که سیدکاظم یزدی، صاحب کتاب عروه الوثقی پیشتاز آنان بود با فراگیری و آموزش علوم عقلی مخالف بودند و با فلسفه‌ستیز می‌کردند. آقا نجفی قوچانی در گزارشی که از نجف آن زمان ارایه کرده است، نه تنها بی‌بهرگی سیدکاظم از فلسفه و دانش‌های عقلی را یادآور می‌شود بلکه نشان می‌دهد که آنان چگونه طلاب را از تحصیل این علوم باز می‌داشته‌اند. البته نباید از نظر دور داشت که علوم عقلی و فلسفی رایج در حوزه نجف در خدمت الهیات بود و فلسفه به معنای جدید در آن بازتابی نداشت. سید کاظم حتی این نوع فلسفه را بر نمی‌تابید و به قول آقا نجفی « با اینکه اقرارداشت که غیر از فقه و اصول علوم دیگر را ندیده نه معقول و حکمت و نه ریاضیات از حساب و هندسه و هیات و جغرافیا و نجوم

…

مع ذلک همه را مردود و باطل می‌دانست و به مقتضای الناس اعداء ما جهلوا، بلکه اجازه نمی‌داد طلبه معقول و ریاضیات بخواند. » آقا نجفی که خود از شاگردان و طرفداران سرسخت آخوند بود در نقد این برداشت فهم قرآن و اخبار معصومین را به حکمت و معقول وابسته و ناآگاهی از این علوم را عامل رواج قشری‌گری و برداشت‌های سطحی از دین می‌داند

.

قانون؛ نظامنامه‌ای برای تعیین حدود اقتدار دولت

عقل گرایی آخوند هر چند از قلمرو پذیرفته شده در چارچوب روش‌شناسی اجتهاد فراتر نمی‌رفت و با محدودیت‌هایی روبه‌رو بود۱، ولی به وی امکان داد تا دال مرکزی گفتمان مشروطه که حکومت قانون و محدودیت قدرت سیاسی بود را به خوبی دریابد. حکومت قانون البته پیشینه‌ای دراز مدت در تاریخ اندیشه سیاسی دارد و در پیوند با برداشت‌های گوناگونی بوده که از قانون وجود داشته است. هگل در نشان دادن این پیشینه به ماجرای پرسش شخصی استناد جسته که چگونگی تربیت فرزند خود را از فیثاغورث جویا شد و او در پاسخ توصیه کرد « او را شهروند دولتی قرار بده که در آن قانون حکمفرما باشد

.

»

در نگرش آخوند، قانون به نظامنامه‌ای تعبیر می‌شد که حدود اقتدار و فرمانروایی دولت را مشخص می‌ک