پاورپوینت کامل چه کسی رضاشاه را «نابغه بزرگ» لقب داد؟! ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چه کسی رضاشاه را «نابغه بزرگ» لقب داد؟! ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چه کسی رضاشاه را «نابغه بزرگ» لقب داد؟! ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چه کسی رضاشاه را «نابغه بزرگ» لقب داد؟! ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

یکی از راههای شناخت بهتر و درک عمیق‌تر از تاریخ معاصر ایران بررسی شخصیتهایی است که بر عرصه سیاست ایران تاثیرگذار بوده‌اند. شخصیتهایی که گاه و بی‌گاه روند تحولات را از مسیر خود خارج ساخته یا بدان شکل بخشیده‌اند.

فراز و فرود روابط یکی از رجال عصر پهلوی اول

یکی از راههای شناخت بهتر و درک عمیق‌تر از تاریخ معاصر ایران بررسی شخصیتهایی است که بر عرصه سیاست ایران تاثیرگذار بوده‌اند. شخصیتهایی که گاه و بی‌گاه روند تحولات را از مسیر خود خارج ساخته یا بدان شکل بخشیده‌اند. در این بین یکی از کسانی که هم در عرصه فکری و هم در عرصه سیاسی فعالیت داشته، علی دشتی می‌باشد. جایگاه سیاسی و فکری وی در دوران رضاشاه با فراز و فرودهایی همراه بوده است. وی هم در عرصه روزنامه نگاری فعالیت کرده است و هم در زمینه نمایندگی مجلس. به تعبیری وی راه و مسیر سید ضیاء‌الدین طباطبایی را در پیش گرفته است. سید ضیاء از روزنامه نگاری به نخست وزیری رسید و علی دشتی از روزنامه نگاری به نمایندگی مجلس. به همین دلیل بود که روزنامه نگاری در آن روزگار علاقه مندان بسیاری را به خود جلب کرده بود. در حقیقت بسیاری می‌خواستند از مسیر روزنامه نگاری به مشاغل سیاسی دست یابند. البته این مسئله اهمیت روزنامه و جراید را در آن روزگار نیز روشن می‌سازد. بدین ترتیب مطلب زیر بر آن است تا با جستار در زیست فکری و سیاسی علی دشتی، فراز و فرود روندهای تاریخی عصر رضاشاهی را به تصویر کشد.

نگاهی به فعالیت روزنامه نگاری علی دشتی

علی دشتی چند سال پیش از انقلاب مشروطه در کربلا متولد شد. او در ابتدا به کسوت روحانیت درآمد و در مدارس دینی شروع به درس خواندن کرد اما بعد از در مخالفت با روحانیت درآمد. پس از مدتی به ایران مهاجرت کرد. از کسانی بود که با قرارداد ۱۹۱۹ به مخالفت برخاست و راهی زندان شد. وی پس از سقوط کابینه سیدضیاءالدین طباطبایی از زندان آزاد و روزنامه شفق سرخ را منتشر کرد. عبدالله شهبازی اندیشه سیاسی وی را در زمان حبس، آمیزه‌ای از پوپولیسم آنارشیستی، یا آنارشیسم عوام فریبانه خواند که با رگه‌هایی از فرهنگ ایرانی آمیخته بود.۱

وی از جمله کسانی بود که پایه گذار تجدد آمرانه رضاشاه شد. وی از طریق روزنامه‌اش تلاش کرد زمینه به قدرت رسیدن رضاخان میرپنج را فراهم آورد. وی همواره تلاش می‌کرد تا با آراء و افکار تجددخواهانه‌اش بستر قدرت‌گیری رضاشاه را آماده کند. مطالب او ضد دین بود و این نشان دهنده مواجهه او با باورهای جامعه ایرانی بود. واکنشها در مقابل او هم کم نبود. تا آنجا بود که بعد از مطلبی که درباره آزادی زنان و تعدد زوجات در روزنامه‌اش چاپ کرد موج اعتراضات علیه وی به پا شد. این موج تا آنجا بود که اعتراضات به قزوین نیز رسید.

علی دشتی در تلاش برای مشروعیت بخشی به حکومت رضاشاه به ایران باستان متوسل شد. در حقیقت وی ترویج و توسعه افکار ملی‌گرایانه را بنیانی نظری برای حکومت رضاشاه قلمداد می‌کرد که می‌توانست جایگزین نهادی دینی باشد. تمایل او به رضاخان به گونه‌ای بود که برای حمایت از رضاشاه و در تلاش برای به زیر کشیدن قوام السلطنه بحران‌سازی کرد. ابزار وی نیز روزنامه‌ای بود که در اختیار داشت. البته آزادی لجام گسیخته‌ پس از پیروزی انقلاب مشروطه نیز مزید بر علت شده بود و زمینه را برای اشخاصی چون علی دشتی فراهم آورده بود.۲

اما آغاز شهرت وی به حمایت او از الگوی جمهوری آتاتورکی برمی‌گردد. در حقیقت روزنامه وی اولین روزنامه‌ای بود که در این زمینه به طرح مباحث گسترده‌ای مبادرت ورزید و از این طرح حمایت کرد. بدین‌ترتیب حمایت وی از سردار سپه بارزتر و علنی‌تر گردید. سهم او در پشتیبانی از غوغای ساختگی جمهوری رضاخانی آنقدر بود که ملک الشعرای بهار وی را یکی از گردانندگان اصلی این غائله ذکر کرد. این طرح رضاخان با مخالفت گسترده توده مردم مواجه شد. بدین‌ترتیب سردارسپه که بیم آن داشت مخالفت مردم به قیامی ملی علیه وی تبدیل گردد از خواست خود منصرف شد. در پی این حادثه رضاخان از سمت خود استعفا کرد و از تهران خارج شد. از فردای خروج وی از تهران موجی رسانه‌ای از سوی حامیان وی همچون دشتی همراه با تهدید نظامیان حامی رضاخان آغاز گردید. وی با عناوینی همچون «پدر وطن رفت» یا «ایران را ویران می‌خواهند» تلاش کرد موجی از ارعاب و تهدید را در میان مخالفان رضاخان برانگیزاند.

در این مقطع دشتی متنفذترین و فعالترین روزنامه‌نگار شناخته می‌شد که مدافع رضاشاه بود و با وی دیدارهای مکرر خصوصی داشت. به دلیل همین رفت و آمدها و نشست و برخاستها با رضاشاه بود که توانست از ساوه به کرسی نمایندگی مجلس راه یابد. ساوه شهری بود که نه وی در آن متولد گردیده نه زیسته بود و نه معروفیت محلی داشت. در حقیقت در انتخابات مجلس پنجم جز تعداد معدودی نماینده مستقل همچون سید حسن مدرس و قوام‌السلطنه کسی به مجلس راه نیافت. بدین ترتیب عرصه فعالیت سیاسی وی از کانال مجلس آغاز گردید.

دوران فعالیت سیاسی علی دشتی

در خرداد ۱۳۰۳ اعتبارنامه دشتی به عنوان نماینده با مخالفت مدرس و اکثریت قاطع نمایندگا