پاورپوینت کامل چطور می‌توان «کالای با کیفیت» داشت؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چطور می‌توان «کالای با کیفیت» داشت؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چطور می‌توان «کالای با کیفیت» داشت؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چطور می‌توان «کالای با کیفیت» داشت؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

وقتی یک دانشجوی فلسفه درباره «کیفیت» سخن می‌گوید توقع این است که از معنی منطقی و فلسفی آن بگوید ولی در این نوشتار کیفیت به معنی رایج آن در نظم تولید و تجارت منظور است. کیفیت به معنی «چگونگی» است و مفهومی عام است که آن را تعریف نمی‌توان کرد.

پاسخ به یک پرسش همگانی

وقتی یک دانشجوی فلسفه درباره «کیفیت» سخن می‌گوید توقع این است که از معنی منطقی و فلسفی آن بگوید ولی در این نوشتار کیفیت به معنی رایج آن در نظم تولید و تجارت منظور است. کیفیت به معنی «چگونگی» است و مفهومی عام است که آن را تعریف نمی‌توان کرد. هر چند که آن را در موارد خاص و در ساخته‌های فرهنگی و صنعتی و حرفه‌ای و اداری و حتی در رفتار و گفتار مردمان می‌توان دید و بازشناخت. اما باید دید چرا در جایی، کارها و ساخته‌ها و گفته‌ها مطلوبیت دارد و در جای دیگر، شاید کارها بیشتر سرهم‌بندی و ساختگی است؟

«کیفیت مطلوب» چیزی نیست که به صرف تصمیم‌های شخصی اشخاص حاصل شود و اگر می‌شد لابد کسانی در هر جامعه پیدا می‌شدند که بتوانند لااقل در مؤسسه‌های تولیدی کالاهای با کیفیت مطلوب تولید کنند و مثلاً یک صنعت در مدت چهل- پنجاه سال درجا نمی‌زد یا کیفیت کالاهایش نازل‌تر نمی‌شد. در پدید آمدن و دوام چنین وضعی همه مسئول‌اند و هیچ‌کس مسئول نیست؛ یعنی هیچ‌کس را نمی‌توان از بابت کیفیت بد کالاها و فرآورده‌های کشاورزی و صنعتی و فرهنگی بازخواست (و حتی ملامت) کرد و مسئول دانست. در عین حال همه مسئولیم و باید از خود بپرسیم چرا چنین است و چگونه می‌توان نقایص را رفع کرد.

«تولید کالاهای با کیفیت مطلوب» مسبوق و موقوف به وجود شرایط خاص است. شرایطی که هر چند آدمیان آن را پدید می‌آورند اما پدیدآوردنشان در اختیار همه‌کس در همه‌جا نیست مگر آنکه آن کسان نمایندگان دوران و زمانی باشند که رو به صلاح و تعادل دارد. «آدمیان»، افراد کنار هم قرار گرفته در یک شهر و آبادی یا جزیره‌های کوچک در دریای جامعه بشری نیستند بلکه به عالم خود تعلق دارند و در نسبت با عالم خود می‌اندیشند و عمل می‌کنند. «عالَم» هم جمع جبری افراد و انبار اشیای متفرق نیست؛ بلکه روح و جان وحدت‌بخش دارد.

در همه جهان‌های بشری به طور کلی زندگی بشر سه ساحت داشته است؛ «ساحت معاش و علمی» که معاش با آن سامان می‌یابد، «ساحت ادب و اخلاق» و «ساحت تفکر» (اعم از فلسفه و شعر و هنر و عرفان). چیزهایی هم هست که در این هر سه ساحت ساری‌اند و کارسازی و راهگشایی می‌کنند؛ مهم‌ترین‌شان «زبان» و «دین» و «سیاست»‌اند.

«دین» به‌عنوان شریعت بیشتر به معاش و معاد مردمان نظر دارد و در مراتب، «طریقت و حقیقت» عهده‌دار تربیت اخلاقی و تفکر است. در مورد «زبان» لازم نیست چیزی بگوییم زیرا همه می‌دانند که زبان در زندگی عمومی با زبان فرهنگ و ادب و بویژه با زبان شعر تفاوت دارد. اما در مورد «سیاست» اگر بیان و فهم نسبتش با معاش و زندگی عمومی دشوار نیست، رابطه‌اش با اخلاق و ادب و فلسفه و هنر جای بحث بسیار دارد. اما در اینجا منظور مطلق «رابطه» است نه چگونگی آن و بویژه مراد این است که صورت سیاست می‌تواند در ادب ظاهر شود. چنانکه سیاست هم می‌تواند در ادب دخالتی بجا یا بیجا و موفق یا ناموفق داشته باشد. همچنین «سیاست» جلوه تفکر یا از آثار آن است.

این ساحت‌ها که در زندگی همه دوران‌ها از آنها می‌توان سراغ گرفت همیشه جایگاه یکسان و ثابت نداشته‌اند. در بعضی جهان‌های تاریخی ساحت دوم اصل بوده و دو ساحت دیگر با آن میزان می‌شده‌اند. در جامعه جدید ساحت اول اصالت یافته و در ابتدای عصر جدید هر دو ساحت به بسط ساحت اول مدد رسانده‌اند.

اگر جهان متجدد هنر، فلسفه و علم خاص نداشت، به پیشرفت‌های مادی و قدرت اقتصادی و نظامی (که متأسفانه منشأ ظلم و تجاوز و بعضی آثار سوء دیگر نیز شده است) نائل نمی‌شد. توجه کنیم که ساحت‌های زندگی بشر در تاریخ‌ها و دوران‌های متفاوت جایگاه متفاوت دارند و نسبت میان آنها هم همیشه ثابت نیست بلکه در یک دوران هم این نسبت‌ها دگر