پاورپوینت کامل رابطه امیر کبیر با رجال عصر خود ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رابطه امیر کبیر با رجال عصر خود ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رابطه امیر کبیر با رجال عصر خود ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رابطه امیر کبیر با رجال عصر خود ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

در موضوع روابط امیر کبیر با رجال زمان خودش مطلب زیادی نمیتوان گفت زیرابا وجود تحقیقاتی که درباره این مرد بزرگ شده است هنوز مسائل بسیاری از جمله زندگانی خصوصی او پیش ازرسیدن به صدرات مجهول است .

در موضوع روابط امیر کبیر با رجال زمان خودش مطلب زیادی نمیتوان گفت زیرابا وجود تحقیقاتی که درباره این مرد بزرگ شده است هنوز مسائل بسیاری از جمله زندگانی خصوصی او پیش ازرسیدن به صدرات مجهول است .

قدر مسلم این است که امیر برای گردانندگان حکومت در تبریز وجود مغتنمی بوده است زیرا مسلما پس از سقوط قائم مقام همه کسانی که روی کار آمدند از بستگی او به خاندان وزیر پیشین اطلاع داشتند و اورا مانند سایر بستگان باین خانواده ازمیان نبردند و احتمالا موثرترین کس در ان باب امیر نظام زنگنه بوده است که شخص دوم در آذربایجان محسوب می شده است . وقتی در طبیعت امیر دقت می کنیم می بینیم که مردی بوده است در ست و جدی و مسلما این دو صفت مانع از آن بوده است که روابط خصوصی را در امور عمومی مملکت دخالت دهد و از این رو کارهای او از منع و عطا و دادن و گرفتن همه حول این دو صفت دور میزده است . از جهت روابط ا با معاصرینش چون ازهمه نمیشود سخن گفت بذکر چند مورد بارز ا اکتفا می شود .

نخست از چراغعلی خان زنگنه که در سفر عثمانی همران امیر بوده و پس از رسیدن او بصدارت مامور مذاکره با حسن خان سالار شده و آنگاه نائب الحکومه اصفهان گشت و تا بر سرکار بود آثار لیاقت از او دیده می شد و از اینرو و از محارم امیر بود ولی مبداء دوستی آن دومعلوم نیست . به احتمال قوی نسبت با میرزا محمدخا ن زنگنه ، این هر دو را بیکدیگر نزدیک کرده بوده است و سفر عثمانی ، چراغعلی خان را به ا میر شناسانده و موجب تقرب وی گشته است .

دیگر روابط امیر با سید جعفر خان مشیرالدوله است . سید جعفر خان پسر وزیر تبریز و از بستگان قائم مقام و تحصیل کرده خارج و در دوره عباس میرزا فرد متعین بوده است و مسلما او وامیر همدیگر را خیلی خوب می شناخته اند و از استعداد یکدیگر بخوبی با اطلا ع بوده اند و اینکه امیر در سفارت عثمانی جانشین او شده است معلوم می شود که از جهت مراتب اداری هم کمتر از امیر نبوده است و اگر به صدارت نرسیده است باغلب احتمالات دو علت داشته است یکی ملایمت طبع او که شاید برخی آن را به سستی هم تعبیر می کرده اند و دیگر رفتن به انگلستان که از فحوای مطالب تاریخ دوره قاجاریه خوب معلوم می شود که تا روسها در ایران دخیل بوده اند ، از کسانی که به نحوی با انگلستان سرو کار داشته اند نگرانی داشته اند علی الخصوص برای رسدن به صدارت . یکی از استادان امروز درر مقالاتی که قریب به چهل سال قبل مرقوم داشته اند نوشته اند که امیر و حاج میرزا آقاسی مایل بودند که مشیرالدوله همیشه دور ا ز درگاه و در ماموریت باشد تا مبادا به صدارت برسد ولی نامه ای از امیر انتشار یافته است که برعکس ،علاق اور را به سید جعفر خان میرساند . امیر در آن نامه می نویسد :

خود شما البته مراتب دوستی و یک جهتی مرادانسته اید و می دانید که قلبا بشما محبت دارم و هیچ چیز از شما مضایقه ندارم زیرا که می دانم چقدر بکار خدمت دولت می آئید و تا چه حد غیرت ملت و خاک خود را دارید … اگر میدانستم کسی دیگر از عهده خدمت سرحدی بر می آید هرگز نمی خواستم از من دور باشید ،حالا هم به مین امید هستم که ان شاء الله بعد از انجام این خدمت به سلامت و سعادت از این سفر معاودت نمائید و کمک حالی برای من باشید .

از این نامه پیداست که چون شخصی نظیر وی در دستگاه شاه نبوده است امیر مجبور بوده است برای حل و فصل مسائل سرحدی آن هم در قبال مامورین مداخله جوی روس و انگلیس از وجود او در ماموریت سرحدی عثمانی استفاده نماید .

و اما از جهت روابط امیر با میرزا آقا خان نوری جائی ندیده ام که میرزاآقا خان در آذربایجان ماموریتی داشته باشد تا سابقه دوستی و رفاقتی از او پیش امیر بوجود آید و به احتمال قوی انتخاب او به معاونت خود برای این بوده است که از شر تحریکات حامیان او آسوده باشد و با همه گرفتاریهای آغاز سلطنت ناصر الدین شاه این مسئله دیگر مزید بر علت نشود و گرنه نمی شود گفت که امیراز سوابق او اطلاع نداشته است و یا انیکه خصوصیت ورفاقت باعث انتخاب او شده است وتحریکات میرزا آقا خان هم موید این معنی است .

گذشته از این افراد طرازاول ، رابطه میان امیر و حسین خان مقدم آجودان باشی نظام الدوله نیز قابل بحث است .

حسین خان از سران لشکری محمد شاه و مامور سفارت اطریش و فرانسه وانگلیس و والی فارس وروی هم رفته شخص متشخصی بوده است و نسبت خواهر زادگی هم با سید جعفر خان مشیرالدوله داشته است .

معهذا می بینیم که امیر نسبت به او عنایتی نشان نداده است و به احتمال قوی علت آن عدم اطمینان به درستی و کفایت او بوده است . حسین خان در سفارت ارو پا خیلی ماهرانه رفتار کردو شهرتی حاصل نمود اما پس از استخدام افسران فرانسوی چون نتوانست وسایل رضایت آنها را فراهم آورد و علی الخصوص از جهت پرداخت حقوق آنها اشکالاتی پیش آمد اعتبار او تنزل یافت و از این گذشته مقداری اسلحه از فرانسه خرید که پرداخت وجه آن موجب حرفها و دردسرهایی برای دولت شد و به حیثیت او لطمه بسیار وارد آورد . بعلاوه در انتقال سلطن