پاورپوینت کامل بیرقِ گلگونِ بهار، تو برافراشته باش! ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بیرقِ گلگونِ بهار، تو برافراشته باش! ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بیرقِ گلگونِ بهار، تو برافراشته باش! ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بیرقِ گلگونِ بهار، تو برافراشته باش! ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

ششم اسفندماه سال ۱۳۰۶، شهر رشت زادگاه بزرگمردی شد که ثبت است نام او بر جریده عالم. امیرهوشنگ ابتهاج ملقب به «امیرهوشنگ ابتهاج» شاعر توانای این کهن مرز و بوم است که درعمر پربرکت خود توانسته ریشه‌های امید و انسانیت را به‌هم پیوند دهد.

در شادباش فرخنده زادروز ۸۹ سالگی امیرهوشنگ ابتهاج (سایه)

ششم اسفندماه سال ۱۳۰۶، شهر رشت زادگاه بزرگمردی شد که ثبت است نام او بر جریده عالم. امیرهوشنگ ابتهاج ملقب به «ه.ا.سایه» شاعر توانای این کهن مرز و بوم است که درعمر پربرکت خود توانسته ریشه‌های امید و انسانیت را به‌هم پیوند دهد. او اصالت را در همبستگی می‌داند. مردی است آزاده و آزاداندیش، وفادار به پیمان، مستغنی، با قلبی بسیار رئوف و مهربان. سایه دریچه قلب خود را به روی آفتابی گشوده است که هرگز غروب نمی‌کند و سال‌هاست که دلش هماهنگ با تپش‌های قلب مردم نواخته است و به قول دکتر‌ شفیعی‌کدکنی: «سایه، آیینه‌ دار غم‌ها و شادی‌های انسان عصر ماست. درمیان صدها دلیلی که به عظمت او می‌توان اقامه کرد همین یک دلیل بس که او بر چکاد بلندی ایستاده که نیازی به انکار دیگران ندارد و این موهبتی است الهی

.»

هم نسلانش مانند دکتر فتح‌الله مجتبایی نیز گذشته از آنکه شعر سایه را شعری بی‌بدیل می‌دانند او را از لحاظ اخلاق و منش و رفتار هم بالاتر و آزادمنش ‌تر از هم‌عصرانش می‌شمارند. تجربه سایه در تکامل شعر معاصر نشان می‌دهد که ضرورت انکار‌ناپذیر ایجاد تحول در شکل و محتوای شعر فارسی و بهره‌ وری از تعابیر نو به هیچ وجه منافاتی با استفاده از قالب‌های سنتی ندارد. شعر او روح تازه‌ای است در قالب تصاویر کهنه. با اینکه شعرش ریشه‌های عمیقی در شعر گذشتگان دارد اما در فرم نیز از نوجویی‌ها و نوگویی‌ها خالی نیست. سایه کلمات را مانند نغمه‌هایی فراخور احساس کوک می‌کند و در سمفونی شعر خود به گوش ما می‌رساند. او توانسته‌ است پیوندی ناگسستنی بین فرم و زبان ایجاد کند. معتقد است: «وقتی هنر بیان می‌شود از صورت فردی بیرون می‌آید و شکل اجتماعی می‌گیرد. علم و هنر دو فرزند نیازمندی‌های اجتماعند. هنر عالی‌ترین بیان احساسات و عواطف انسانی است

.»

قالب غالب او در شعر، غزل است اما با مثنوی «بانگ نی» نشان‌ داده که این عرصه نیز جولانگه اوست. در نظر داشته‌‌ باشیم او در میدانی گوی بلاغت و سخن را درربوده که سواران و سترگانی چون مولانا و حافظ و سعدی و… می‌تازند. در شعر نیمایی «ارغوان»ِ