پاورپوینت کامل قرآن‌شناسی ‌کاربردی ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن‌شناسی ‌کاربردی ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن‌شناسی ‌کاربردی ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن‌شناسی ‌کاربردی ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

شاید بتوان در مورد قرآن به ادوار رویکردی گوناگونی اشاره کرد. من بر آنم که این ادوار می‌توانند به سه مرحل کلان تقسیم ‌شوند و ویژگی‌های هر دوره به طور مجزا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

آیا باید از دوران تفسیر قرآن عبور کنیم؟

شاید بتوان در مورد قرآن به ادوار رویکردی گوناگونی اشاره کرد. من بر آنم که این ادوار می‌توانند به سه مرحل کلان تقسیم ‌شوند و ویژگی‌های هر دوره به طور مجزا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. بااین‌حال، همچنین من بر آنم که از میان این سه مرحله‌ تاکنون تقریباً دو مرحله (کم‌وبیش) پشت سر گذاشته شده‌اند و دوران آن‌ها به سر یا در حال به سر آمدن است.

حال بگذارید پس از بیان نام این سه‌گانه مرحله، تمام فرصت این نوشتار را به تحلیل اجمالی همین مسئله اختصاص دهم. نام این مراحل چنین است:

۱- مرحل پیشاتفسیری[۱]

۲- مرحل تفسیری[۲]

۳- مرحل پساتفسیری[۳]

۱- مراد من از مرحل پیشاتفسیری درک آموزه‌های قرآن از طریق پیامبر اسلام (ص) است. در این مرحله قرآن از طریق شخص شخیص نبی اکرم (ص) به چنگ درمی‌آید و قائلان از زبان او متن مقدس را فرا می‌آموزند؛ چه به نقل نویسند کتاب تفسیر و مفسران: «حدیث منقول از عمر این است که گفت: آخرین آیه‌ای که بر پیامبر نازل شده آی رب بود که پیامبر قبل از تفسیر آن دار فانی را وداع گفت. سیوطی در ذیل این حدیث می‌گوید: از فحوای این سخن به دست می‌آید که پیامبر (ص) هر آیه را که نازل می‌شد تفسیر می‌نمود و این آیه (آی ربا) را ازآن‌جهت تفسیر نکرد که در فاصل اندکی پس از نزول آیه رحلت فرمود وگرنه دلیلی بر تفسیر نکردن آن وجود ندارد.[۴]»

البته توجه داشته باشید که مراد من از زبان تنها «زبان وابسته به جسم» پیامبر خاتم (ص) نیست. دوران پیشاتفسیری می‌تواند از دو طریق «زبان جسمی» و «یادآوری زبان جسمی» پیامبر خاتم (ص) قائم و پابرجا باشد. به‌عبارت‌دیگر، عمر این دوران پس از وفات حضرت‌ محمد (ص) نیز می‌تواند ادامه پیدا کند و می‌توان از آن سراغ گرفت. این دوران تا زمانی که سخنان نبی اکرم (ص) حتی در حافظ مسلمانان -آن‌ هم مسلمانان فرانخستین- برقرار است، برقرار است و ادام آن قابل ردیابی است.

بنابراین، دوران پیشاتفسیری از زمان حضور جسمی و با بیانات نبی اکرم (ص) آغاز می‌شود و البته تا فراموشی تدریجی پیامبرگفته‌ها استمرار می‌یابد. در این دوران متن مقدس از طریق گفت‌وگوهای شخص پیامبر خاتم (ص) منقح می‌گردد و این‌گونه در گوش پیروان رفت‌وآمد می‌کند. مرحل پیشاتفسیری مرحل کارگردانی ذهن پیامبر خاتم (ص) است و از این مجرا به منص ظهور می‌رسد. گفته‌های او در باب قرآن، قرآن را درک‌شدنی می‌سازد و جان پیروان را سیراب می‌نماید. نتیجتاً غیبت جسمی نبی اکرم (ص) به غیبت هم‌زمان تشریحات او را منجر نمی‌شود و آن‌ها را به ورط فراموشی نمی‌کشاند. بیانات پیامبر خاتم (ص) آن‌قدر می‌ماند تا رفته‌رفته در اثر غیبت «مسلمانان پیامبرآگاه» از اذهان کوچ کند و لذا فقدان کامل آن محقق گردد و…

بنابراین، من بر آنم که دور پیشاتفسیری قرآن مدت‌زمان مدیدی است که خاتمه یافته و زمان استمرار آن به سر آمده. ما دیگر در میان خود نه پیامبر زنده‌ای می‌بینیم و نه به بیانات اورجینال او دسترسی داریم؛ چه به قول جلال‌الدین‌ سیوطی: تفاسیری از پیامبر که از طریق صحیح از صحابه به ما رسیده باشد بسیار اندک است؛ بلکه آن بخش که با سند صحیح به خود حضرت برسد، به غایت کم است. وی در پایان کتاب الاتقان آن‌ها را برشمرده و تعداد تفاسیر مأثور از پیامبر (ص) را که با نص صریح به ما رسیده باشد، حدود ۲۵۰ حدیث ذکر کرده است.[۵]

۲- اما درست پس از دور اول، دور دوم آغاز می‌شود؛ این دوره از زمانی است که پیامبر خاتم (ص) دیگر در جمع ما حاضر نیست و حتی زنگ صدای او نیز از گوش پیروان بیرون پریده است. «دور تفسیر» آغاز کاروبار قرآن‌شناسانی است که دیگر از پیامبر خود قطع امید کرده‌اند و قرار است بر پای استدلالات خود بایستند. در این دوره دیگر پیامبر روشنگر با ما همراهی نمی‌کند و قائلان متکی به دانش بیرونی-اکتسابی خویشند.

بنابراین، مرحل دوم مرحل روی‌ کار آمدن مفسران در عرص قرآن‌شناسی است. در این دوره دیگر دانشمندان عرصه‌های مختلف به جای پیامبر خاتم (ص) نشسته‌اند. متکلمان[۶]، فیلسوفان[۷]، طبیعی‌دانان[۸]، منجمین[۹] و… همه به کار تفسیر قرآن مشغولند و همه در پی شفاف‌سازی گزاره‌های متن مقدسند. این دوره -که البته همچنان نیز برقرار است- به شدت وابسته به گزاره‌های متنی نشان می‌دهد و اصلاً با «ایستاانگاری قرآنی» مشخص می‌شود. در این مرحله مفسران می‌کوشند تا قرآن را با علوم گوناگون آشتی دهند و لذا جاودانگی متن قدسی را ثابت کنند. آنچه مفسران در این تاریخ دراز انجام داده‌اند خود گواه همین ادعای مجمل است و هکذا نیاز به پرچانگی‌های بیشتر نیز ندارد.

اینک به برجسته‌ترین این تفسیرها دقت کنید:

تفسیرهای نقلی[۱۰]: جامع‌البیان طبری، تفسیر عیاشی، تفسیر ابن‌ابی‌حاتم رازی، تفسیر قمی (علی‌بن‌ابراهیم).

تفسیرهای فقهی[۱۱]: احکام القران راوندی ‌(فقه القرآن)، احکام القرآن سیوری (کنز العرفان فی فقه القرآن)، زبده البیان فی احکام القرآن مقدس اردبیلی، مسائل الافهام الی آیات الاحکام جواد کاظمی، قلائد الدرر فی بیان آیات الاحکام بالاثر احمدبن‌اسماعیل‌بن‌عبد النبی جزایری.

تفسیرهای جامع[۱۲]: التبیان فی تفسیر القرآن ابوجعفر طوسی، مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن امین‌الاسلام ابوعلی فضل‌بن‌حسن ‌طبرسی، آلاءالرحمان فی‌ تفسیر القرآن محمدجواد بلاغی و…

نتیجتاً دور تفسیر را می‌باید شدیداً نظری و خشک دانست. در این دوره قرآن با انواع قرائت‌های علمی-فلسفی هماهنگ می‌شود و با آن‌ها رنگ‌های مختلف می‌گیرد؛ گاهی فلسفی و در بند معقولات نشان می‌دهد و گاهی روایی و در بند منقولات، گاهی علمی و طبیعی‌گرایانه و گاهی فقهی و دستوری‌مآب. دور تفسیر دور تشریح مباحث گوناگون با محوریت تام و تمام گزاره‌های متنی است؛ و لذا دور نظریه‌پردازی‌ها و هماهنگ‌سازی‌های ریز و درشت؛ بنابراین، در مرحل دوم قرآن‌شناسی‌ها بیشتر دانشمندانه[۱۳] است تا پیامبرانه. در این دوران قرآن مورد تفسیرهای رنگارنگ قرار می‌گیرد و این‌گونه حدود و ثغور ویژه می‌آفریند؛ مثلاً در این دوره از قرآن نظری خورشید مرکزی[۱۴] کوپرنیکی[۱۵] بیرون می‌آید و یا دیدگاه خداشناسی انسان‌وار تأیید می‌شود و…

در پایان باز تکرار می‌کنم که این مرحله همچنان برقرار و مستولی است، بسیاری هنوز به این مرحله دل ‌بسته‌اند، انواع تفسیرهایی که می‌بینم نیز بر این مهم صحه می‌گذارند؛ به این نمونه‌ها بنگرید: تفسیر المیزان به قلم علامه طباطبایی، تفسیر تسنیم به قلم آیت‌الله جوادی آملی، تفسیر نمونه به قلم آیت‌الله مکارم شیرازی و…

۳- حال نوبت به دور سوم می‌رسد. در این دوره دیگر خبری از تفسیر متن مقدس نیست. در دور پساتفسیر ما با قرآن وارد مواجه نظری نمی‌شویم و آن را مورد تنقیحات علمی-فلسفی قرار نمی‌دهیم. قرآن در این دوره از بحث‌های نظریه‌پردازانه