پاورپوینت کامل به خدا پناه می‌بریم از خفتن عقل ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل به خدا پناه می‌بریم از خفتن عقل ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل به خدا پناه می‌بریم از خفتن عقل ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل به خدا پناه می‌بریم از خفتن عقل ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

نیم نگاه از نگاه امیرالمؤمنین(ع) آن دسته از آدمیان که فقط برخوردار از زندگی حصولی و فیزیکی هستند و در پی زندگی اختصاصی انسانی برنیامده‌اند و شرایط و مقتضیات آن را برای خویش فراهم نکرده‌اند «مرده در میان زندگان» هستند.

«حقیقت زندگی و حیات انسانی» در معارف علوی

نیم نگاه از نگاه امیرالمؤمنین(ع) آن دسته از آدمیان که فقط برخوردار از زندگی حصولی و فیزیکی هستند و در پی زندگی اختصاصی انسانی برنیامده‌اند و شرایط و مقتضیات آن را برای خویش فراهم نکرده‌اند «مرده در میان زندگان» هستند. روح مسئولیت‌پذیری و عکس‌العمل مناسب در مقابل پدیده‌های نادرست اجتماعی یکی دیگر از ارکان «حیات انسانی» از دیدگاه امیرالمؤمنین(ع) است. در دستور کار همه ادیان و انبیاء الهی(ع) و نیز شیوه و سیره ائمه طاهرین بویژه امیرالمؤمنین(ع) «جهل» و «جور» دو آفت و دشمن واقعی برای زیست ویژه انسان‌ها است و زشتی و پلیدی این دو تحت هیچ شرایط زمانی و مکانی و مانند آن تخصیص بردار نیست.

تقارن سه ماه بزرگ الهی و معنوی یعنی رجب، شعبان و رمضان با فصل بهاران و طراوت طبیعت فرصتی است برای اینکه درباره حقیقت زندگی و نشاط در عالم هستی بویژه در مورد انسان بازاندیشی کنیم. ولادت با سعادت امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) بهانه‌ای شد تا به «حقیقت زندگی و حیات انسانی در معارف علوی» بپردازیم.

حیات و زندگی در قرآن کریم

قرآن کریم مسأله حیات و زندگی را بسیار گسترده و ملازم با اصل هستی می‌داند و آنگونه که حقیقت هستی دارای مراتب شدید و ضعیف است واقعیت حیات و زندگی نیز چنین است و چون حقیقت حیات ملازم با حقیقت هستی است قرآن کریم یکی از اسامی مقدسه خداوند را «حی و قیوم» می‌داند یعنی «زنده برپادارنده» و هر هستی که از حقیقت هستی و زندگی برخوردار است آنگونه که هستی خویش را از خداوند دریافت می‌کند زندگی و حیات خود را نیز از وجود خداوند فراگرفته است.

محسوس‌ترین مرحله حیات و زندگی برای آدمیان آن چیزی است که در سطح طبیعت و رویش سبزه‌های دل‌انگیز مشاهده می‌شود. قرآن نتایج فکری، اعتقادی و درس‌های گوناگونی که از این فرصت تغییر و رویش طبیعت به انسان‌ها می‌آموزد را اینگونه بیان می‌کند: «زمین را مشاهده می‌کنید که خاموش و آرام (در فصل زمستان) است پس هنگامی که آب را بر آن فرو می‌فرستیم سر برآورده و می‌روید و می‌رویاند. (این تغییر و تحول) برای آن است که فقط خداوند حق و ثابت و پا بر جا است و فقط اوست که زنده می‌کند و می‌میراند و اوست که قدرت بر همه چیز دارد و نیز اینکه قیامت بر پا می‌گردد و همه خفتگان در قبرها برانگیخته می‌شوند.» (سوره حج/۶-۵)

این آیات، پنج درس بزرگ آغاز و انجام‌شناسی در باب واقعیت هستی را می‌آموزد: ۱- حقیقت مطلق و ثابت و زوال‌ناپذیر فقط خداوند است. ۲- فقط خداوند است که بالذات زنده می‌کند و می‌میراند. ۳- فقط اوست که قدرت مطلقه دارد. ۴- پس از پایان زندگی دنیا، جهانی وسیع و گسترده به نام قیامت برپا می‌گردد. ۵- بی‌استثنا همه مردگان مجدداً زنده شده و زندگی ابدی و جاودانه خویش را آغاز می‌کنند.

انسان زنده از نگاه امیرالمؤمنین(ع)

واقعیت حیات و زندگی دارای مراتب و منازلی است. انسان به‌طور طبیعی و تحت قوانین حاکم بر جهان هستی برخی مراحل زندگی را که به آن «زندگی فیزیکی» می‌گوییم، به طور حصولی دارا است، اما درجاتی از زندگی را که به آن «زندگی تحصیلی» می‌گوییم، باید به‌دست آورد.

از نگاه امیرالمؤمنین(ع) آن دسته از آدمیان که فقط برخوردار از زندگی حصولی و فیزیکی هستند و در پی زندگی اختصاصی انسانی برنیامده‌اند و شرایط و مقتضیات آن را برای خویش فراهم نکرده‌اند «مرده در میان زندگان» هستند. در نتیجه انسان زنده از دید قرآن و نیز معارف علوی(ع) فقط آن نیست که تنفس می‌کند و در میان انسان‌ها راه می‌رود و تغذیه می‌کند و رشد می‌کند و چاق می‌شود و استراحت و توقفی دارد؛ این مراحل حیات و زندگی، مشترک بین انسان‌ها و حیوان و گیاهان است؛ اما آنچه از نگاه بلند و وسیع آن حضرت انسان‌ها را در زندگی جدا و ممتاز می‌‌کند این امور و ارکان است:

۱- احیای اندیشه در پرتو پرستش خداوند و رهایی از قید بندگی غیر خدا و نیز سلطه و غلبه بر خواهش‌های پلید شیطانی و تلطیف روح در سازگار نمودن آن با سختی مسیر کمال آدمی.

امیرالمؤمنین(ع) در ارتباط با ویژگی‌های سالک الی‌الله چنین فرموده‌اند: «عقل خویش را زنده کرده و (تمنیات) نفس خویش را کشته تا آنجا که جسمش لاغر و خشونت اخلاقش به نرمی گراییده، برقی پر نور برای او درخشیده و راه را برای او روشن کرد و در راه راست او را کشاند و از دری به در دیگر برد تا به در سلامت و سرای جاودانه رساند، که دو پای او در قرارگاه امن با آرامش تن، استوار شد، این، پاداش آن بود که دل را درست به کار گرفت و پروردگار خویش را راضی کرد.» (خطب