پاورپوینت کامل معماری کنیساهای اصفهان ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معماری کنیساهای اصفهان ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معماری کنیساهای اصفهان ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معماری کنیساهای اصفهان ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

یهودیان،اززمان های بسیار دور در اصفهان زندگی می‌کرده‌اند. بررسی قدمت زندگی این اقلیت در اصفهان، مقوله‌ای تاریخی است که تاکنون بارها به آن پرداخته شده است.

یهودیان،اززمان های بسیار دور در اصفهان زندگی می‌کرده‌اند. بررسی قدمت زندگی این اقلیت در اصفهان، مقوله‌ای تاریخی است که تاکنون بارها به آن پرداخته شده است. در این میان، مکان‌های زندگی آنان که اقلیتی ساکن در این شهر هستند،به عنوان جزئی از معماری اصفهان، کمتر مورد تحقیق قرار گرفته است. در ابتدا، باید گفت سکونت طولانی یک اقلیت کوچک دریک کشورِ بزرگ با میراث کهن و غنی فرهنگی-که معماری هم جزئی ازآن است-جنبه های مختلف زندگی آن اقلیت را به گونه‌ای قوی متأثر و متحوّل می‌کند؛به نحوی که آن اقلیت در بسیاری از موارد از فرهنگ سرزمینی که در آن سکونت دارد-و ازجمله معماری- گرته‌برداری می‌کند. برای نمونه، می‌توان به خانه‌ها و محله‌های زندگی کلیمیان اشاره کرد. این بناها، مطابق با اصول و روش‌های معماری ایرانی ساخته شده و کاملاً با سایرقسمت‌های شهر، پیوسته‌اند؛ به گونه‌ای که ازنظر کالبدی و نحوه سازمان‌دهی فضایی، نمی‌توان هیچ گونه جدایی یا تفاوت میان آنها و دیگر قسمت‌های شهر یافت. دراین میان، تنها بناهایی که به گونه‌ای خاصِ این اقلیت هستند و از سایر بناهای ساخته شده در شهر متمایزند، عبادتگاهها و یا «کنیسا»های آنان هستند. گرچه در نگاه نخست،این تمایز به نظر نمی‌آید، با نگاه دقیق‌تر بخصوص به سازمان‌دهی فضایی این بناها می‌توان نکاتی خاص و منحصربه فرد در آنها یافت که این نگارش، سعی در معرفی و تجزیه و تحلیل این نکات دارد.

آنچه در ادامه می آید، نتیجه نگرش مجدد بر مطالعات نگارنده برای تدوین پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد معماری است.(۲) و(۳)دراین گفتار، ابتدا به محله‌ی زندگی یهودیان و عبادتگاه‌های آنان در مقیاس شهر پرداخته سپس نکات خاص معماری این کنیساها بیان و تشریح می‌شود، به گونه‌ای که در پایان و به‌عنوان نتیجه، کلیتی از عبادتگاه‌های اصفهان، معرفی می‌گردد و درصورت امکان، به توصیف یکی- دو نمونه از این بناها، پرداخته خواهد شد. ذکر چند نکته نیز دراین میان لازم است: نخست آنکه ساختمان کنیساهای موجود حال حاضراصفهان،اززمان برداشت میدانی آنها(۱۳۸۰هـ.ش.)تاکنون،دستخوش تغییرو تحوّل بوده‌اند. گاه این تغییرات، با مطالعه و بررسی کارشناسانه صورت گرفت و باعث بهبود کالبد بنا شده‌اند(۴) و گاه بر اثر اقدامات ناآگاهانه و غیرکارشناسی، تغییرات ناموزون و ناهماهنگ با کالبد اصلی در آنها ایجاد شده است. نکته‌ی دوم آنکه،این نوشتارهمانند هراثر تحقیقی دیگر، تمام و کمال نخواهد بود و نقایص خاص خود را خواهد داشت. براهل فن و صاحب‌نظران است که این اندک را به عنوان «فتح باب» قلمداد نموده و نگارنده را در تکمیل و جبران اشتباهات احتمالی آن، یاری کنند.

موقعیت کنیساها در شهر اصفهان

کنیساهای موجود حال حاضر اصفهان، به غیراز دو مورد در محله‌ی جوباره واقع شده‌اند که دست‌کم ۷۴ سال قدمت دارند. محله‌ی جوباره، یکی از سه محله‌ی قدیمی یهودیان اصفهان است که بیشترین جمعیت یهودی درآن ساکن بوده اند.(۵) کنیسای جدید اصفهان در محدوده‌ی مرکزی شهر (خیابان آمادگاه) واقع شده است. اولین نکته‌ی قابل توجه، موقعیت محله‌ی جوباره نسبت به مسجدجامع قدیمی شهر است. جوباره در شعاع کمتر از ۵۰۰متری مسجدجامع واقع شده است که باتوجه به وسعت و جمعیت شهر اصفهان، فاصله ی زیادی محسوب نمی شود و نشان‌دهنده مجاورت و هم‌زیستی اقلیت کلیمی در دل شهراست.(۶) پراکندگی و مکان‌یابی کنیساها در میان محله،همانند بافت خود محله به صورت ارگانیک و نامنظم است. با نگاه به نقشه‌ی پراکندگی این کنیساها، مشخص می‌شود که ۶عدد از ۱۲کنیسای حال حاضر جوباره در مجاورت گذراصلی این محله (کوی کمرزرین و دوگذر منشعب ازآن) واقع شده‌اند. این امرحاکی ازاهمیت این گذر به عنوان ستون فقرات اصلی محله است. سایر کنیساها هم از این ویژگی مستثنی نیستند و به غیرازیک مورد،همگی در مجاورت معابراصلی محلّه ساخته شده‌اند. به این ترتیب،همه‌ی آنها در عرصه‌های نیمه عمومی واقع شده‌اند و سلسله مراتب فضاهای عمومی و خصوصی در مکان‌یابی آنها رعایت شده است که دراین میان، هیچ کدام ازاین بناها به صورت منفرد و جداشده از دیگر دانه‌های بافت که عمدتاً خانه‌های مسکونی هستند،ساخته نشده‌اند؛بلکه همانند کلیه ساختمان‌های سنتی به صورت پیوسته با سایر بناها شکل گرفته‌اند و سازنده بافت محله هستند.(۷)آنچه ازکالبد این کنیساها در معابر یافت قابل مشاهده است، ازیک ورودی کوچک، تا درنهایت دو دیوار خارجی است. کیفیت این اجزا در پیوستگی و هماهنگی کامل با بسترخود یعنی بافت محله است؛ جداره‌هایی ساده و اغلب اندود شده با کاهگل که این ساختمان ها را کاملاً به سایر بناهای محله پیوسته می‌کند، به گونه‌ای که تشخیص آنها برای افراد ناآشنا، تقریباً ناممکن است. مقیاس این کنیساها نیزعامل دیگری در تقویت پیوستگی بیشترآنها با بافت مجاورشان است. این بناها، دارای مقیاس بزرگ و حتی متوسط در مقیاس شهری نیستند. اغلب این کنیساها در مقیاس کوچک بنا شده‌اند و شاید یکی ازعلل تعدد این بناها، همین امر باشد که به جای ساختن یک بنای بزرگ و چشمگیر (چیزی مشابه مسجدجامع) برای قسمت‌های مختلفِ محلّه عبادتگاه‌هایی کوچک ساخته شده‌اند.

گونه‌شناسی کنیساهای اصفهان، چنانکه درمقدمه اشاره شد، پیرو اصول معماری حاکم بر کلّ شهر هستند؛ویژگی‌هایی بنیادین و اصلی که ازجمله آنها،می‌توان به درون‌گرایی، هندسه‌ی منظم و… اشاره کرد. روش‌های ساخت و اجرای این کنیساها نیز تفاوتی با سایر بناها ندارند. ساختمان کنیساها با تاق و قوس و گنبد و جرزهای باربر ساخته شده‌اند.نازک‌کاری و تزئینات داخلی آنها از همان روش‌های متداول و مرسوم است، نظیر:گچ‌بری، نقاشی روی گچ، استفاده از انواع کاشی کاری(مقرنس، هفت رنگ و…). بنابراین،ازنظر کالبدی و کیفیت ساخت، این بناها کاملاً مشابه و جزئی از معماری سنتی شهرمحسوب می شوند. سازماندهی فضایی جزء فضاهای اصلی: جزء فضاهای یک عبادتگاه یهودی که به آنها در قوانین مذهبی اشاره شده است،به ترتیب اهمیت و سلسله مراتب مقدس بودن، عبارتند از: -جایگاه الواح تورات -جایگاه پیش‌نماز –مکان‌های نشستن افراد – جایگاه ویژه بانوان – ورودی

افزون بر موارد فوق، در برخی از کنیساهای اصفهان، اجزای خاص معماری ایرانی نیز دیده می‌شود، نظیر حیاط.(۸) دراین میان، نحوه سازمان‌دهی و کنار هم قرارگرفتن این اجزاء، کیفیت هریک از آنها و نحوه ارتباط آنها با یکدیگر و درنهایت سلسله مراتبی که نحوه این قرارگیری در هریک ازاین کنیساها ایجاد می‌کند، در هرکدام ازآنها بنایی خاص و منحصربه فرد می‌سازد.درعین حال، مجموعه‌ای از اصول و کیفیات مشترک نیزمیان آنها ایجاد می‌کند که می‌توانند به عنوان شاخصه‌های یک کنیسا و گاه درزمره شاخصه‌های کنیساهای اصفهان به شمارآیند. جایگاه الواح تورات به عنوان مقدس‌ترین نقطه دریک کنیسا، در جبهه‌ی غربی کنیساهای اصفهان واقع شده‌اند. این جایگاه‌ها،دراکثر موارد، به صورت تاقچه‌هایی در دیوارغربی کنیسا ساخته می‌شوند که دریچه‌هایی چوبی از محتویات درون آنها محافظت می‌کنند.درمقابلِ این دریچه‌ها نیز پرده‌ای آویخته می شود. این نقطه، به عنوان کانون توجه هنگام عبادت،ایجادکننده «جهت» در فضای داخلی هستند و سمت روکردن به عبادت را که طبق قوانین مذهبی باید رو به اورشلیم باشد، مشخص می‌کنند.ازآنجا که جایگاه الواح هم مقدس‌ترین نقطه در یک کنیسا محسوب می‌شوند و هم کانون توجه و تمرکز به هنگام عبادت، معمولاً پُرکارترین و قابل توجه ترین جزء فضای داخلی کنیساهای اصفهان محسوب می‌شوند.اولین بخش از فضای داخلی کنیسا که مورد تزئین قرار می‌گیرد، جایگاه‌های الواح تورات است. میزان تزئینات، بسته به مقیاس کنیساها متفاوت است که ازیک گچ‌بری مختصر تا مقرنس کاری و نقاشی روی گچ را شامل می‌شود، و نتیجه‌ی آن،گاه نمونه‌هایی بسیار زیبا و چشمگیراست. این قسمت از عبادتگاه، مقدس‌ترازسایرنقاط آن است و باید به گونه‌ای ازسایرقسمت ها جدا و مجزا شود؛ و چون محوطه‌ی مقابل جایگاه الواح، محلّ برگزاری برخی از قسمت‌های خاص عبادت است،خود این محوطه جایگاه الواح را از بقیه‌ی قسمت‌های عبادتگاه تا اندازه‌ای جدا می‌کند. گاه این محوطه، چند پله از کف عبادتگاه بالاتر ساخته می‌شود که این امر،علاوه برایجاد فاصله‌ی میان جایگاه الواح و سایر قسمت‌ها، بر اهمیت آن نقطه در فضای داخل، بیشتر تأکید می‌کند. جایگاه پیش نماز مکانی است که در آن یک نفربه نمایندگی ازطرف جماعت، متون نماز را با صدای بلند می‌خواند.این جایگاه در نقطه‌ی میانی و مرکزی کنیساهای اصفهان و همانند محوطه‌ی مقابل جایگاه الواح، بالاتر ازکف عبادتگاه ساخته می‌شود. این جایگاه‌ها-به غیرازیک مورد-دارای طرح چهارگوش هستند(۹). گاه این جایگاه،به صورت یک تخت بزرگ از چوب ساخته می‌شود و گاه به شکل یک سکو که جداره‌های آن با سنگ یا کاشی پوشیده می‌شود. دسترسی به این جایگا