پاورپوینت کامل رادمردان آسیای صغیر ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رادمردان آسیای صغیر ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رادمردان آسیای صغیر ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رادمردان آسیای صغیر ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

جوان‌مردی و یاری‌رسانی از ویژگی‌های والای انسانی‌اند که در تاریخ به شکل گروه‌ها و انجمن‌ها با هدف پشتیبانی‌های مالی و حقوقی از نیازمندان به ویژه کسانی چون یتیمان، بی‌سرپرستان و درراه‌ماندگان پدیدار شده‌اند.

آیین جوانمردی در آناتولی؛ از تشکیلات آهیلیک تا نظام تمار

جوان‌مردی و یاری‌رسانی از ویژگی‌های والای انسانی‌اند که در تاریخ به شکل گروه‌ها و انجمن‌ها با هدف پشتیبانی‌های مالی و حقوقی از نیازمندان به ویژه کسانی چون یتیمان، بی‌سرپرستان و درراه‌ماندگان پدیدار شده‌اند. فعالیت‌های نوع‌دوستانه و بشردوستانه در تاریخ جامعه‌های گوناگون متاثر از شرایط سیاسی و اجتماعی سازمان یافته‌اند تا کیفیت و روند یاری‌رسانی تقویت شود. چنانکه از اسطوره‌ها، قصه‌های کهن عامیانه و منابع تاریخی برمی‌آید، میان پهلوانی با شجاعت، سخاوت و پشتیبانی از مظلومان در فرهنگ ایرانی همواره نسبتی وجود داشته است. پهلوانانی همواره در این سرزمین برآمده‌اند که با سلحشوری و چاره‌اندیشی، داد ستم‌دیده را از ستم‌گران ستانده، دست نوازش بر سر محرومان و ضعیفان می‌کشیدند. باورهای آیین و آداب این پهلوانان که به نظر می‌رسد از تشکیلاتی گسترده نیز بهره می‌بردند، به تعبیر مهرداد بهار در کتاب «از اسطوره تا تاریخ»، در آیین مهرپرستی ایرانیان ریشه داشته است. ایزد مهر که پیش از آیین زرتشت در باورهای اقوام آریایی حضور داشت، پس از رواج آیین زرتشت بار دیگر در دوره هخامنشیان به عنوان ایزدی نیرومند در کنار اهورامزدا مطرح شد، به گونه‌ای که اردشیر دوم و اردشیر سوم از پادشاهان هخامنشی در کتیبه‌هایشان در کنار اهورامزدا و آناهیتا، به درگاه میترا (مهر) نیز دعا و نیایش کرده‌اند. این خداوندگار در کنار ویژگی‌های جنگاوری و شهریاری، از ویژگی‌هایی روحانی نیز برخوردار بوده است. می‌توان پنداشت با برافتادن هخامنشیان و به دلیل ناامنی برآمده از سلطه مقدونی- یونانی، آیین مهرپرستی، پرستیدن اهورامزدا را در ایران تا روی کارآمدن ساسانیان به حاشیه رانده است. مهر یا میتره بر اساس مهریشت، ایزد عدالت و پیمان، دشمن سرسخت دروغ‌گویان و پیمان‌شکنان، پشتیبان همه آفریدگان، نماد پارسایی، مهرورزیدن و سلحشوری بوده است. تشکیلات یا سازمان پهلوانی که شاید بتوان آن را نخستین سازمان جوانمردی دانست، در دوران اشکانیان، مهر را الگو گرفته، با رشادت در مسائل اجتماعی دخالت کرده، با ستمگران درمی‌افتادند. آنان گاه شهری را از دست زورگویان بیرون می‌آوردند یا با تردستی اموال غارت‌شده مظلومان را بازستاندند. آیینی به نام جوانمردی یا عیاری به گواهی تاریخ بدین‌ترتیب در ایران وجود داشته، به گونه‌ای که داستان سمک عیار یکی از گواه‌های ادبی درباره حضور سازمان‌های جوانمردی و گسترش آن در همه شهرهای ایران به شمار می‌آمده است. سوگندهای عیاران به نور، نار، مهر، زند و پازند در این داستان، از پیشینه کهن این آیین نشان دارد.

آیین جوانمردی، بی‌مرز و بی‌محدوده

سرزمینی که در این نوشتار از آن با نام آناتولی یاد می‌شود، در واقع بخش غربی آسیای صغیر بوده است. همه شبه جزیره آسیای صغیر از میانه‌های سده نوزدهم میلادی هم‌زمان با دوره تنظیمات در تاریخ عثمانی، آناتولی نامیده شد که اکنون بخشی بزرگ از خاک کشور ترکیه را دربرگرفته است. این سرزمین پیش از اسلام از نخستین جاهایی بود که پیشاهنگان آریایی در مهاجرتی تمدن‌ساز بدان وارد شدند و بعدها در دوره اقتدار هخامنشیان تا دو سده در استیلای سیاسی و فرهنگی ایرانیان، همچنین در بخشی بزرگ از دوره اسلامی در سایه قیمومت اداری زبان فارسی قرار داشت. هرچند بیش‌تر پژوهش‌ها درباره آیین جوانمردی در تاریخ کشورهای مسلمان، به تشکیلات فتوت (پیمان حلف‌الفضول) در دوره جاهلیت اشاره دارند که حضرت محمد (ص) نیز در آن عضویت داشته‌اند اما اندیشمندانی چون عبدالباقی گول پینارلی، استاد برجسته علوم دینی و انسانی و مولوی شناس سرشناس ترکیه در سده بیستم میلادی تاکید دارند همراهی فتوت جاهلی با دیگر مکارم اخلاقی در دوره اسلامی، از آیین‌های مشابه در فرهنگ و تمدن‌های دیگر به ویژه ایران تاثیر پذیرفته است. آنچه به عنوان آیین جوان‌مردی در آناتولی اشاره می‌شود، با ریشه‌های ایرانی، پیوندی ناگسستنی دارد و این مساله از نظر زبان‌شناسی هم درک‌پذیر است. مفهوم فتوت در فرهنگ ایرانی و ترک تا اندازه‌ای بسیار از اوضاع دینی و سیاسی تاثیر پذیرفته است. واژه «فتا» که در زبان عرب به معنای تازه‌جوان است، تا پیش از شکل‌گیری تصوف، کسی بود که با دشمن مبارزه کرده، او را شکست می‌داد. دوازده کس یعنی کاهن، شراب‌خوار، دلاک، جولا، قصاب، جراح، صیاد، کارگزار دیوان دولتی و محتکر، به باور فتیان نخستین، شایسته ورود در جرگه آنان نبودند. با گذر زمان به سبب بروز ناامنی در منطقه و پیدایش مسایل اجتماعی در سده‌های ششم و هفتم هجری بدین‌سو، با برآمدن انجمن‌ها و تشکیلات مبتنی بر فتوت و تقویت جوان‌مردی در منطقه به ویژه در آناتولی روبه‌رو می‌شویم که گاه در سایه پشتیبانی و تشویق پادشاهان سلجوقی در منطقه آناتولی جای داشته‌اند. اوحدالدین کرمانی و شیخ نصیرالدین محمود در این فضا، مفهوم فتوت را با دیدگاه‌هایشان درهم‌آمیختند؛ ساختار و بنیانی دگرگونه بدین‌ترتیب با محوریت جوان‌مردی شکل گرفت. کسانی که در فتوت‌نامه‌ها یاد شده‌اند، از پیشه‌ها و طبقه‌های گوناگون بوده و در میان‌شان تاجر، کاسب، صنعتگر، کشاورز و نظامی حضور داشته‌اند. فتوت در مصداق‌های تازه، با درست‌کاری، جوان‌مردی، کمک به دیگران، خوش‌رفتاری، بخشش، اغماض، خداترسی و نیک‌خویی هم‌راستا شده است. اهل فتوت و جوان‌مردی در آناتولی «آهی» نامیده می‌شدند. روایت‌هایی گوناگون درباره این نام‌گذاری وجود دارد. از جمله اهل فتوت در دایره تصوف به یکدیگر اخی و اخوی می‌گفتند که در زبان عرب به معنای برادر بوده، واژه «خ» در ترکی «ه» بیان شده است. واژه «آهی» بر اساس این ریشه‌یابی از زبانی دیگر به زبان ترکی وارد شده است؛ وجود واژه «اخی» در میان اهل فتوت کشورهای دیگر مانند ایران به عنوان سندی برای درستی این نظر روایت شده است. برای نمونه اخی فرج زنجانی از صوفیان اهل فتوت بود که در سده پنجم هجری در زنجان می‌زیست. حاج محمد خوشنام نخجوانی و باله خلیل از جانشینان اخی فرج در آن زمان به عنوان نمایندگان تشکیلات فتوت در منطقه فعالیت می‌کردند. روایت دوم درباره ریشه این واژه، بر اساس دیوان لغت ترک و عتبه‌الحقایق است که آن را واژه ترکی «آکی» می‌داند؛ بدین‌معنا که «ک» در این واژه با گذشت زمان به گونه «ه» بیان شده و همان آقا یا آغا است که از زبان ترکی به زبان فارسی وارد شده است. نگارنده این نوشتار، ریشه واژه آهی و آهیلیک را فارسی و برگرفته از نفس کردار جوان‌مردان در تاریخ می‌دانم که در واقع به آه و آخ دردمندان و ضعیفان می‌رسیدند. مردم منطقه زنجان حتی آذربایجان در دوران زندگی اخی فرج زنجانی و سده‌های بعد با گویش‌های ایرانی سخن می‌گفتند و اوج غلبه ترکی در زبان مردمان آذربایجان در سطح دستور و واژگان به زمان آغاز قدرت‌گیری صفویان بازمی‌گردد. در نظر گرفتن ریشه آکی، آقا یا آغا برای نظام آهیلیک که مبتنی بر جوانمردی بود، دور از ذهن می‌آید زیرا آقا یا همان آکی در تاریخ اجتماعی ترکان، به سلسله مراتب اشرافیت قبیله‌ای اشاره دارد که داشتن املاک یا تیول و سروری نظامی از ویژگی‌های آن بوده است. روش اداری سلجوقیان آناتولی در زمان حکومت غیاث‌الدین کیخسرو اول در سده‌های ششم و هفتم هجری دگرگونی‌هایی یافت. غیاث‌الدین اداره جنوب شرقی آناتولی با مرکزیت ملطیه را به فرزند ارشدش عزالدین کیکاوس و اداره توکات و شمال آناتولی را به فرزند دیگرش علاء‌الدین کی‌قباد سپرد و خود به عنوان سلطان بزرگ در قونیه بر امور نظارت کرد. امنیت و آرامش بدین‌ترتیب در آناتولی برپا شد و اهل فتوت نیز در پی آن شرایطی بهتر یافتند. غیاث‌الدین کیخسرو اول در سال ۵۹۷ هجری در رقابت با دیگر شاهزادگان از سلطنت برکنار شد. از آنجا که مسیحیان آناتولی به رهبری کمننوس مانوئل ماورازموس در بازپس‌گیری تاج و تخت به او یاری رساندند، او پس از بازرسیدن به قدرت، امارت منطقه‌های دنیزلی و هوناز را به ماورازموس مسیحی سپرد. این سلطان با تاثیر آرا و اندیشه‌های مبتنی بر هم‌زیستی و اغماض در راستای برقراری صلح و آرامش میان دین‌ها و مذهب‌های گوناگون در آناتولی کوشید و فرزندان‌اش نیز این برنامه سیاسی و فرهنگی را پی گرفتند. حاج نصیرالدین محمود، معمار فکری تشکیلات آهیلیک، در سده هفتم هجری سیاست‌نامه‌ای به نام لطایف‌الحکمت به سلطان عزالدین کیکاوس دوم تقدیم داشت. او در این اثر به سلطان توصیه کرد با مسیحیان رفتاری مناسب داشته باشد و بودجه مملکت را برای رفاه آنان نیز هزینه کند. بازارهای بین‌المللی در این دوره با پیمان‌های تجاری که عزالدین کیکاوس اول با قبرس و علاء‌الدین کیقباد اول با ونیزی‌ها امضا کرده بودند، در آناتولی گسترش یافتند، در نتیجه کاروان‌سراهایی فراوان در آنجا ساخته شد و پاره‌ای فعالان تشکیلات آهیلیک که از صنف‌ها و گروه‌های گوناگون شغلی بودند، برای فروش کالاهایشان به گستره تجارت وارد شدند. شیخ اوحدالدین کرمانی، پیشوای شیوخ وابسته به تشکیلات فتوت در این دوره به آناتولی آمد و به آهی اورن شیخ نصیرالدین محمود و پیروان‌اش در مجموعه فتوت آناتولی یاری رساند. زاویه‌هایی بدین‌ترتیب در جای‌جای آناتولی پدید آمدند و بیش‌ترین شیوخ و دراویش آناتولی با این تشکیلات پیوند یافتند. شیخ اوحدالدین کرمانی بر اساس مناقب‌نامه‌اش، جانشین‌هایی در شهرهای گوناگون داشت. پاره‌ای از آنان از عنوان آهی و برخی دیگر برای آن که ان