پاورپوینت کامل توهم استقلال یا مرجعیت دینی؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توهم استقلال یا مرجعیت دینی؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توهم استقلال یا مرجعیت دینی؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل توهم استقلال یا مرجعیت دینی؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

اگر ستون های مسجد قدیمی «الازهر»زبان گویایی داشتند ، خاطرات فراوانی را از دوران طلایی اسماعیلیه تا عصر «صلاح الدین ایوبی»و ده ها اتفاق دیگر را بیان می کردند. سخن از این مسجد قدیمی ، استعاره ای از وضعیت امروز مصر است.

بررسی وضعیت اجتماعی – دینی دانشگاه «الازهر»

اگر ستون های مسجد قدیمی «الازهر»زبان گویایی داشتند ، خاطرات فراوانی را از دوران طلایی اسماعیلیه تا عصر «صلاح الدین ایوبی»و ده ها اتفاق دیگر را بیان می کردند. سخن از این مسجد قدیمی ، استعاره ای از وضعیت امروز مصر است. در گیر و دار کودتای سرهنگ «عبدالفتاح السیسی» و یا انقلاب سال ۲۰۱۱ و حتی آن زمانی که «انور سادات» ترور شد. این الازهر ِ مسن بوده است که رنج بشر ِ مصری در تاریخ را خوب به حافظه می سپرد. آری با ملاقات رو در رو با تاریخ ، خواهیم یافت که این مسجد قدیمی که طی صد ها سال با پیشرفت شگرف خود و تبدیل شدن به جامعه علمی الازهر چگونه توانسته است با دولت ، جامعه و صحنه ی بین المللی کشش و یا گسست ایجاد نماید.

آنانی که گمان برده اند الازهر واحدی مستقل از بدو تاسیس بوده است به همان اندازه در توهم هستند که دیگران گمان می برند الازهر دارای مرجعیت دینی نیست. در این میان چند نکته اساسی و قابل بحث وجود دارد که به هر یک به صورت موشکافانه خواهیم پرداخت. لذا با فهم صحیح از آن چه که به نام «اقتدار الازهر» و در رسانه های داخلی و خارجی شنیده ایم ، روشن می شود که این یادداشت بر آستان دژ اندیشه ی اسلامی دغل البابی بجا خواهد زد.

الازهر تا پیش از سال های منتهی به ۱۹۶۱ میلادی ، به نوعی پدرسالارانه و بر پای خویش ، طلبه های دینی را تربیت و بر اساس طرح «الدعوه» [۱] به سراسر جهان ِ اهل سنت می فرستاد. هنوز نه در آن زمان «هیات کبار علمای عربستان سعودی» قد کشیده بود نه مراکز علوم اسلامی پاکستان به درستی می گردید. الازهر یکه تاز ِ یکه تاز بود ، اما ظهور جریان «پان عربیسم» درهمین سال ها و قَدَر قدرتی چون «جمال عبدالناصر» به یک باره برگ را برگرداند. دیگر الازهر آن موسسه ی راحت الخیالی نبود که سر در لاک خویش داشته باشد و صرفا نامی پرطمطراق و موجه میان جهان اسلام به شمار آید.

جمال عبدالناصر در سال ۱۹۶۱ میلادی و طی اقدامات گسترده ای با نام «اصلاحات ناصری» شروع به دگرگون سازی وضعیت اندیشه دینی در مصر کرد. نخست گام این سیاست پیشه ، القای جریان «اسلام عربی» بود. وی قرائت های دیگر اسلامی را اندکی متعارض با حقیقت اسلام می دانست ، لذا سعی برآن داشت با گسترش دروسی چون ادبیات و زبان عرب و اختصاص بودجه به این دسته از علوم بر طبل پان عربیسم شدیدتر بکوبد. دیگر اقدام مهم عبدالناصر ، اعلام رسمی ملی شدن اوقاف در مصر بود. او با این کار ، وزارت اوقاف ، الازهر ، سندیکای قاریان قرآن ،انتخاب ائمه مساجد و خطیبان را به طور کل در دست دولت گرفت. این خود آغاز اغتشاشات درون فکری در سازمان دینی – قرآنی مصر بود. با وابسته تر شدن الازهر ، دولت مرکزی ، تعدادی از اساتید خود را در قالب علمای فرعی و حاشیه نشین [۲] در شهرهای مصر گسیل نمود و نیز به مجمع اصلی الازهر ، مفتیان تحت ِ کنترل خود را گسیل کرد. در سال های ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۵ میلادی اوج القای مباحث جنبی ِ دینی و علوم مادی گرایانه در مدارس اسلامی مصر به خصوص دانشگاه الازهر بود. در بخشی از نامه ی اصلاحات سال ۱۹۶۱ میلادی توسط دولت چنین آمده است که : «فارغ التحصیلان الازهر هنوز هم رجال دینی هستند و هیچگونه رابطه ای با علوم مادی (دنیوی) ندارند ، در حالی که اساسا اسلام ، علوم معنوی دین را از علوم مادی جدا نمی کند ، چرا که اسلام مکتبی اجتماعی است . . . هر مسلمان باید در یک زمان واحد ، هم مرد دین و هم مرد دنیا باشد» [۳].

با سیطره ی وسیع دولت بر مذهب ، منبر قدیمی الازهر تریبون رسمی ا