پاورپوینت کامل فریتْس وولف ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فریتْس وولف ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فریتْس وولف ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فریتْس وولف ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

فریتس وولف،۱ ایران‌شناس و شاهنامه‌پژوه نامدار آلمانی، که عمده شهرت خود را پس از تألیف «فرهنگ شاهنامه فردوسی» (برلین، ۱۹۳۵) به دست آورد، یازدهم نوامبر ۱۸۸۰ در خانواده‌ای یهودی در برلین به دنیا آمد و تا سی‌‌ویکم مارس ۱۹۴۳ نیز در این شهر زندگی می‌کرد؛‌ اما از سرنوشت او پس از این تاریخ اطلاعی در دست نیست.

فریتس وولف،۱ ایران‌شناس و شاهنامه‌پژوه نامدار آلمانی، که عمده شهرت خود را پس از تألیف «فرهنگ شاهنامه فردوسی» (برلین، ۱۹۳۵) به دست آورد، یازدهم نوامبر ۱۸۸۰ در خانواده‌ای یهودی در برلین به دنیا آمد و تا سی‌‌ویکم مارس ۱۹۴۳ نیز در این شهر زندگی می‌کرد؛‌ اما از سرنوشت او پس از این تاریخ اطلاعی در دست نیست.

وولف تحصیلات دبیرستان را در مدرسه سلطنتی فرانسوی به پایان رساند. سپس برای ادامه تحصیل به مونیخ و ‌هایدلبرگ رفت و به تحصیل علوم شرقی، از جمله ادبیات، هنر، فلسفه و زبان، پرداخت. پس از پایان این دوره، به برلین بازگشت و بعد از اقامتی کوتاه، برای تحصیلات دانشگاهی، عازم گیسن شد.

زبان‌شناسی

او ابتدا تحت راهنمایی دانشمندانی چون اوتو بِهاگِل۲(۱۸۵۴ـ ۱۹۳۶) و هرمان اوستهوف۳ (۱۸۴۷ـ ۱۹۰۹) به مطالعه و تحقیق در زمینه زبان‌شناسی روی آورد، اما پس از آشنایی با کریستیان بارتولومه۴ (۱۸۵۵ـ ۱۹۲۵) و تحت تأثیر تیزبینی و پشتکار او، مطالعاتش به سمت ایران‌شناسی سوق داده شد.

وولف با راهنمایی بارتولومه، در سال ۱۹۰۵ با موفقیت از رساله دکتری خود با عنوان «مصادر در زبان‌های هندی و ایرانی» دفاع کرد. او در این رساله که در سال ۱۹۰۷ منتشر شد، به بررسی و یافتن وجوه تمایز روشن و دقیق میان مصادر و صیغه‌های اسم ذات و نیز تعیین مرز میان مصادر و صیغه‌های افعال محدود پرداخته و کوشیده است تا برای مصادری که صیغه‌های اسم مکان ـ اضافه دارند،‌ مواد قابل فهمی تنظیم کند و تحقیقات خود را با نقد محتاطانه‌ای مدلل سازد.

سپس بر آن شد که مطالعات خود را به زبان‌شناسی ایرانی معطوف کند؛ اما چندی نگذشت که از تصمیمش صرف‌نظر کرد؛ زیرا در این زمان، از سویی زندگی برای یهودیان آلمان دشوار شده بود (وولف یهودی‌‌نژاد و مسیحی مذهب بود) و نازی‌ها موانع بی‌شماری بر سر راه آنها، برای ورود به محافل دانشگاهی، ایجاد کرده بودند و از سویی دیگر پرداختن به یک علم تخصّصی نیاز به پشتوانه‌ای قوی داشت که وولف از آن بی‌بهره بود.

در چنین شرایطی، وولف به یاری استادش، بارتولومه، شتافت که پس از تألیف «دستور زبان ایرانی باستان» (مونیخ، ۱۸۷۸) و «فرهنگ زبان ایرانی باستان» (اشتراسبورگ، ۱۹۰۴)، به کار ترجمه جدیدی از اوستا به زبان آلمانی مشغول بود و بخش «گاهان» آن را خود به انجام رسانیده بود (۱۹۰۵).

وولف ترجمه بخشهای اوستای گلدنر۵ را به عهده گرفت و این کار را در سال ۱۹۱۰ در اشتراسبورگ به پایان رساند و آن را با عنوان «اوستا، کتاب مقدس پارسیان»، به استاد خود تقدیم کرد. این کتاب بار دیگر در سال ۱۹۲۴ تجدید چاپ شد.

و ولف به پشتوانه نسبی مالی خود، پانزده سال در شهرهای دانشگاهی، مانند مونستر، برلین، مونیخ، توبینگن و گیسن که کتابخانه‌‌های معتبری داشتند، به مطالعات خود ادامه داد و چون تحت تأثیر تعالیم استادش ـ بارتولومه ـ بود، بر آن شد که به روش یکی از تألیفات او، یعنی «فرهنگ زبان ایرانی باستان» که اولین فرهنگ بسامدی زبان‌های ایرانی بود، اولین