پاورپوینت کامل تصور ما از ماکیاوللی به‌کلی نادرست است ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تصور ما از ماکیاوللی به‌کلی نادرست است ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تصور ما از ماکیاوللی به‌کلی نادرست است ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تصور ما از ماکیاوللی به‌کلی نادرست است ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

اگر فردی تازه‌وارد در دنیای سیاست هستید که می‌خواهد سریع به بالاترین مقام در یک دموکراسی دست یابد، چگونه باید این کار را انجام دهید؟ شما می‌توانید کار خود را با مطالع کتابی آغاز کنید که یک کارگزارِ ایتالیایی بی‌پول آن را ۵۰۰ سال پیش نوشته است. طبق این کتاب، سریع‌ترین راه آن است که، از آغاز بخت یار شما باشد، با مقدار زیادی پول ارثیه و امتیاز ارتباطات خانوادگی.

آموزگار سیاست فریب‌کارانه یا راهنمای آزادی؟

مرجع:

Guardian

: اگر فردی تازه‌وارد در دنیای سیاست هستید که می‌خواهد سریع به بالاترین مقام در یک دموکراسی دست یابد، چگونه باید این کار را انجام دهید؟ شما می‌توانید کار خود را با مطالع کتابی آغاز کنید که یک کارگزارِ ایتالیایی بی‌پول آن را ۵۰۰ سال پیش نوشته است. طبق این کتاب، سریع‌ترین راه آن است که، از آغاز بخت یار شما باشد، با مقدار زیادی پول ارثیه و امتیاز ارتباطات خانوادگی. اگر دروغ‌گویی و شکستن سوگندهایتان به شما در سرکوب مخالفین کمک می‌کند، بگذار چنین باشد. مردم را بهترین دوست خود کنید. قول دهید که از منافع آن‌ها در برابر خارجی‌ها و نخبگان فرصت‌طلب دفاع کنید. به دشمنی‌های حزبی دامن بزنید، به‌طوری که به نظر برسد تنها شما فراسوی این دشمنی‌ها، ناجی میهن هستید.

نام این کتاب، شهریار، و نویسند آن، نیکولو ماکیاوللی است. به‌غیر از تلویزیون و توییتر، به نظر می‌رسد تکنیک‌های «شهریاران جوان» جاه‌طلب، آن چنان که او آن‌ها را می‌نامد، ذره‌ای تغییر نکرده است. اما چرا ماکیاوللی یک کتاب کامل دربار آن‌ها نوشته است، و آن را با چاشنی داستان مردانی آمیخته است که با رشوه‌دهی و سوءاستفاده از نقاط ضعف به قدرت رسیده‌اند: ژولیوس سزار، پاپ الکساندر ششم، «چزاره بورجیا»۱؟

اغلب مردم امروزه تصور می‌کنند که ماکیاوللی تنها روش‌های این سیاستمداران را توصیف نکرده است، او این روش‌ها را توصیه می‌کند، یعنی اینکه خود ماکیاوللی نخستین انسان ماکیاوللیایی۲ بوده است، نخستین آموزگار صادق سیاست فریب‌کارانه. بر طبق واژه‌نام انگلیسی آکسفورد، این صفت به‌معنای «حقه‌باز، دسیسه‌چین و بی‌وجدان، به‌ویژه در دنیای سیاست» است. همراه با اخبار روزانه، فرهنگ عامه فوجی از چهره‌های ماکیاوللیایی را به خانه‌های ما آورده است و به آن‌ها جلوه‌ای انسانی و سرگرم‌کننده داده است: تونی سوپرانو۳، فرانک و کلر آندروود در سریال خان پوشالی، لرد پیتر بیلیش از شخصیت‌های سریال بازی تاج و تخت. این انسان‌های ماکیاوللیایی آدم‌هایی رذل هستند، اما از آن نوعی که زیرکانه عمل می‌کنند. ما در حین تماشای ترفندهای آن‌ها از صفح تلویزیون، همانند قربانیان آن‌ها، به‌ناچار به‌واسط قو ابتکار منحرف آن‌ها اندکی فریفته می‌شویم. بنابراین دیگر برای ما شوکه‌کننده نیست که تصور کنیم مردی بسیار باهوش که در پنج قرن پیش می‌زیسته است، در دورانی که تصور می‌کنیم بسیار ظالمانه‌تر از دوران خودمان است، وقت خود را هر شب پشت میز کارش در حوم شهری توسکان۴ می‌گذرانده است، و در حالی که همسر و فرزندانش همان نزدیکی خوابیده‌اند، کتاب راهنمای حاکمان خودکامه و پوپولیست‌های بدبین امروزین را به رشت تحریر در می‌آورده است.

اما اگر ما در حال نادیده انگاشتن پیام‌های کمتر واضح ماکیاوللی باشیم، یعنی بینش‌های ژرف‌تر او دربار دنیای سیاست، آنگاه چه باید گفت؟ تا حدود یک ده پیش، هرگز به ذهن من خطور نمی‌کرد که این پرسش را مطرح کنم. بخشی از شغل من آن بود که دروس «از افلاطون تا ناتو» را در حوز تاریخچ اندیشه‌ها تدریس کنم، و بحث از ماکیاوللی در ابتدای سال تحصیلی اتفاق افتاد، بین بحث از «آگوستین» و «هابز». همانند بسیاری از مدرسان خسته از فشار کار زیاد، من برای تدریس راه‌های میانبر خاص خود را داشتم. من کتاب‌های شهریار و گفتارها را بر می‌داشتم، تمام عبارات ماکیاوللیایی و جالب‌توجه را برجسته می‌ساختم و از باقی مطالب به‌سرعت می‌گذشتم. من در چکیده‌های آکادمیک می‌خواندم که ماکیاوللی شیفت نجات شهر زادگاه خود، فلورانس، و کشورش ایتالیا بود، آن هم در زمانی که هر دو بر اثر جنگ‌ها ویران شده بودند. آری، او برای خشونت و ریاکاری، عذرهایی شرورانه می‌تراشد. اما دلایل او، میهن‌پرستانه، از روی حسن نیت و انسانی بودند.

با این وجود، من هر چه بیشتر می‌خواندم، بیشتر این نظریه را زیر سؤال می‌بردم. من کم‌کم متوجه شدم که نوشته‌های ماکیاوللی در زمان‌های مختلف با لحن‌های متفاوتی سخن می‌گویند. در یک لحظه به نظر می‌رسد که او مردانی را ستایش می‌کند که سوگندهای خود را آزادانه زیر پا می‌گذارند، و برای معاملات منصفانه اهمیت چندانی قائل نیستند. اما او همچنین، در بندی که اغلب اندیشمندان آن را نادیده می‌گیرند، می‌گوید که «پیروزی‌ها بدون قدری احترام، به‌ویژه برای عدالت، هرگز پایدار نخواهند بود». من در مقابل هر حکم ماکیاوللیایی بدبینانه، دو یا سه حکم دیگر پیدا می‌کردم که با آن در تضاد بودند.

من کم‌کم به این امر شک کردم که ماکیاوللی به توصیه‌های خودش باور داشته است. این شک‌ها تشدید شدند هنگامی که من به کاوش زندگی و زمان او پرداختم، و کوشیدم دریابم چه چیزی او را واداشته است چنین سخنانی بگوید. داستان متداول آن است که او کتاب شهریار را به‌عنوان یک تقاضانام شغلی نوشته است، هنگامی که در پی آن بود که به‌عنوان مشاور ممتازترین خانواد فلورانس، یعنی خانواد ابرثروتمند «مدیچی»، استخدام شود. اما ماکیاوللی به‌عنوان یک کارمند مهم و مسئول دفاع و امور خارجه، یکی از سرسخت‌ترین مدافعان جمهوری بوده است. درست یک سال پیش از آنکه او نخستین پیش‌نویس «کتاب کوچک» خود را تمام کند، خانواد مدیچی پس از گذراندن سال‌ها تبعید، با کودتایی با پشتیبانی خارجی وارد فلورانس شدند. آن‌ها عمیقاً به دلبستگی‌های او بدگمان بودند، او را از مسئولیت‌هایش برکنار کردند، سپس با سوء ظن به توطئ او علیه آن‌ها، او را به زندان انداختند و شکنجه کردند.

اگر ماکیاوللی کتاب شهریار را برای خانواد مدیچی فرستاده باشد، که نامحتمل به نظر می‌رسد، او نمی‌توانسته انتظار داشته باشد که آن‌ها «نصیحت» او را، مبنی بر رشوه‌دهی، کلاهبرداری و آدم‌کشی برای رسیدن به قدرت، به‌عنوان حکمتی دوستانه، هدیه بپذیرند. این امر نیز کمکی به برآوردن هدف او نمی‌کرده است که او خانواد مدیچی را در اهدائی کتاب «شهریاران» خطاب می‌کند، و بر دوری آن‌ها از مردم اصرار می‌ورزد. درست همانند دیکتاتورهای مدرن، خانواد مدیچی مشتاق بودند تا این تصور را زنده نگه دارند که آن‌ها صرفاً «شهروندان ممتاز» در جمهوری فلورانس هستند، نه پادشاه یا دیکتاتور. آن‌ها را شهریاران خطاب‌کردن، یک گستاخی جسورانه بود. جای شگفتی نیست که خوانندگان شهریار در اوایل دوران مدرن، فیلسوفانی نظیر فرانسیس بیکن، اسپینوزا و روسو، تردیدی نداشتند که این کتاب افشای زیرکان فریب‌های شهریارانه است، یک کتاب راهنمای دفاع از خود برای شهروندان. روسو آن را «کتاب جمهوری‌خواهان» لقب داده بود.

بر مبنای شهرت یا ظواهر قضاوت نکنید. «هیچ چیزی را تنها بر مبنای سخنان مراجع قبول نکنید». این‌ها برخی از اندرزهای کمتر شناخته‌شد ماکیاوللی هستند، و ما باید آن‌ها را در مورد سخنان خودش به کار بریم. اگر ما دوباره به کردار او در جریان زندگی‌اش نگاه بیندازیم و اینکه چگونه زندگی او افکارش را شکل داده است، چنان به نظر می‌رسد که گویی تصور ما از ماکیاوللی به‌کلی نادرست است.

سوفی ترنر در نقش سانسا استارک و آیدان گیلن در نقش پیتر بیلیش، شخصیتی ماکیاوللیایی در سریال بازی تاج و تخت.

و اکنون زمان آن است که فهم درستی از او داشته باشیم، زیرا در مقایسه با او، هیچ نویسند معاصری راهنمای بهتری برای فهم و رویارویی با جهان سیاسی ما نیست. او هم به‌عنوان کارگزار عالیرتب حکومت جمه