پاورپوینت کامل روشنایی تهران با سوغات فرنگ ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روشنایی تهران با سوغات فرنگ ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روشنایی تهران با سوغات فرنگ ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روشنایی تهران با سوغات فرنگ ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

تاریخچه برق‌رسانی به تهران تا زمان اشغال متفقین در جنگ جهانی دوم

با توجه به تلقی عمومی که آغاز نوسازی در ایران را با روی کار آمدن رضا شاه همراه می‌دانند، اما سال‌های پایانی عصر قاجار را می‌توان سرآغاز دوره تحولات بنیادین در تاریخ ایران دانست.

تاریخچه برق‌رسانی به تهران تا زمان اشغال متفقین در جنگ جهانی دوم

با توجه به تلقی عمومی که آغاز نوسازی در ایران را با روی کار آمدن رضا شاه همراه می‌دانند، اما سال‌های پایانی عصر قاجار را می‌توان سرآغاز دوره تحولات بنیادین در تاریخ ایران دانست. قاجارها وارث مملکتی بودند که از دیرباز بر بنیان زمینداری و دامداری سنتی، صنایع دستی و بازرگانی بود، به گونه‌ای که عقب ماندگی علمی و دفاعی سبب از دست رفتن بخش بسیاری از خاک کشورمان شد. ورود برق به ایران مانند بسیاری از مظاهر تجدد چون تلگراف، آموزش نوین، راه‌آهن و غیره ریشه در دوره قاجار دارد. تجدد خواهی با پیروزی انقلاب مشروطیت در سال ۱۲۸۵ه.ش به اوج می‌رسد و بعد از گذشت نوزده سال حکومت قاجار قادر به پاسخگویی به خواسته‌های اجتماعی و اقتصادی قشر روشنفکر و سرمایه دار شهری نمی‌شود، علاوه بر این وقوع شورش‌ها و بروز ناامنی در مناطق گوناگون کشور، در جامعه احساس نیاز به نیروی امنیت ساز به وجود می‌آورد، تا اینکه رضاخان در سال ۱۳۰۴ه.ش موفق به کنار زدن قاجارها می‌گردد. رضاشاه تا جایی که می‌تواند مظاهر تمدن فرنگی را وارد جامعه می‌کند، اما تا پایان حکومت او در شهریور ۱۳۲۰ه.ش که متفقین تهران را اشغال می‌نمایند، ساختار صنعت برق و روند برق‌رسانی در این شهر تحت فعالیت بخش خصوصی به سبب یکنواخت نبودن مشخصات برق تحویلی از لحاظ فرکانس و ولتاژ، تولیدهای پراکنده و کوچک خصوصی و توزیع آن در محدوده‌های کوچک، نداشتن بهای واحد و بالا بودن هزینه برق و محدودیت استفاده از برق برای تأمین روشنایی معابر و منازل در شب با ناهنجاری‌ها و ناکارآمدی‌هایی همراه بوده است. هرچند در اواخر حکومت رضاشاه گام‌های جدی تری در تقویت مدیریت برق تهران برداشته شد، اما استفاده از برق که روز به روز بیشتر از جانب مردم استقبال می‌شد، کیفیت آن همواره در جراید این دوره بشدت مورد انتقاد بوده است. برای رسیدن به درک عینی از روند برق‌رسانی به تهران در این برهه بررسی سوابق آشنایی ایرانیان با برق، چگونگی ورود آن به کشور و کنشگران فعال در عرصه برق‌رسانی بسیار کارساز است.

پیش از ورود برق به حوزه روشنایی و بعد انرژی در تاریخ ایران، شاهد ورود الکتریسیته به ایران هستیم، به گونه‌ای که شاگردان دارالفنون زیر نظر استادان فرنگی، در حالی که دو دهه از اختراع تلگراف نگذشته بود، نمونه آزمایشگاهی تلگراف را نخست میان دو اتاق در محوطه مدرسه دارالفنون راه‌اندازی کردند. (۱) سپس این کار را تا باغ لاله زار ادامه دادند(۲)، دستاورد این دانش‌آموزان با مدیریت دولتی از راه کرج تا سلطانیه زنجان پیش رفت؛ با راه‌اندازی خط تلگراف از تبریز تا سلطانیه، نخستین خط راهبردی اطلاع‌رسانی میان تهران و تبریز در سال ۱۲۳۹ه.ش برقرار شد.(۳) مجهز شدن به صنعت تلگراف باعث توجه بیشتر انگلستان به کشور ایران شد، چراکه با استفاده از خاک ایران می‌توانستند با هندوستان مستعمره حیاتی‌شان ارتباط تلگرافی کم هزینه تری برقرار نمایند. بنابراین ورود تلگراف سبب شد تا مردم ایران بویژه شهرهایی چون تهران و تبریز پیش از ورود برق با سیم، مقره، باتری و سایر تجهیزات آشنا شوند. حتی در بحبوحه انقلاب مشروطیت، تلگراف در سرانجام رساندن این جنبش مهم در اطلاع‌رسانی به مردم نقش بالایی داشت.

ورود نخستین مولد برق

در حدود صد و سی و هفت سال پیش نخستین مولد برق وارد ایران شد، اما منابع حکایت از آشنایی پادشاهان و درباریان قاجار با این انرژی در مسافرت به اروپا دارند. ناصرالدین شاه قاجار در خاطرات نخستین سفرش به فرنگ، پیرامون تماشاخانه‌ای در روسیه می‌گوید: «هر دقیقه روشنایی الکتریسیته رنگارنگ از گوشه‌ها به مجلس رقص می‌اندازند».(۴) این توصیف پادشاه قاجار مربوط به سال ۱۲۵۲ه.ش- ۱۸۷۳م یعنی دو سال بعد از اختراع ماشین گرام در غرب است. پادشاه خوشگذران قاجار شانزده سال بعد در خاطرات سفر سومش به فرنگ در ماجرای دیدار از ورشو -پایتخت لهستان- چنین آورده است: «جمعیت زیادی از زن و مرد توی کوچه بودند، اما نمی‌شد کسی را دید، شهر را چراغان کرده بودند، چراغ‌های این شهر تمام گاز است، الکتریسیته خیلی کم دارد. قزاق‌ها هم مشعل در دست به این طرف و آن طرف ما می‌آمدند. تخته‌های اطراف سیرک را هم برداشته بودند. هوا داخل می‌شد، خیلی خوب بود، چراغ‌های گاز را روشن کرده بودند».(۵) همین‌طور در ادامه وصف شهر برلین اشاره می‌کند:«یک سیر دیگر برلن وضع سیم‌های تلگراف است که تعجب دارد، یک سیم، دو سیم، ده سیم نیست. در بلندی‌های عمارت‌های مرتفع میله‌های کلفت آهنی نصب کرده و به آنها به عرض چند مرتبه و مقره گذاشته، به طرف سیم‌ها کشیده‌اند مثل تار عنکبوت که اگر آدم بخواهد بشمارد چشم خیره می‌شود و ممکن نیست».(۶) شاهان قاجار در مسافرت به اروپا از صنایع و کارخانه‌های آنجا دیدن می‌کردند، بنابراین با دیدن دستاوردهای آنجا به فکر می‌افتادند تا به طریقی آنها را وارد ایران نمایند.

ناصرالدین شاه قاجار در سفرهایش به بازدید از یک کارخانه ساخت لوازم برقی اشاره می‌کند که در آن سیم‌های کلفت تلگراف زیر دریا، پیل‌ها و چرخ‌های تلگراف تولید می‌شد و شاه به رئیس این کارخانه سفارش داده تا یک دستگاه خنک‌کننده برایش ساخته و به تهران بفرستند. بازگویی این گزارش‌های تاریخی برداشت‌های دولتمردان ایران آن دوره را پیرامون پیشرفت‌های علمی و صنعتی دنیا نشان می‌دهد. همین‌طور می‌توان فهمید که تا سال ۱۲۶۸ه.ش/ ۱۸۸۹م در اروپا هم شبکه‌های برق‌رسانی به مفهوم امروزی عمومیت نداشتند و برق در کاخ‌ها، تئاترها و کارخانه‌ها به منظور تأمین روشنایی کاربرد داشت و تبدیل برق به انرژی مکانیکی برای گرداندن چرخ‌های کارخانه‌ها و موارد مشابه در مراحل ابتدایی سیر می‌کرد.

نخستین روشنایی‌ها

در تهران هم برای نخستین بار از برق برای روشنایی کاخ‌های شاهان قاجار استفاده شده است. بدین گونه که ناصرالدین شاه قاجار در یکی از سفرهایش تصمیم می‌گیرد تا یک مولد کوچک با ظرفیت هشت لامپ را برای کاخ گلستان خریداری نماید و حاج محمد حسن امین دارالضرب را مأمور انجام این کار می‌کند. در اسناد منتشر شده در تاریخ صنعت برق در ایران، به ماجرای ورود این مولد در سال‌های ۱۳۰۱-۱۳۰۲ه.ق برابر با ۱۲۶۳-۱۲۶۴ه.ش پرداخته شده است.(۷) اما پیش از این، نخستین امتیازنامه برای ایجاد نیروگاه شبکه‌های برق در تهران، توسط ناصرالدین شاه در چارچوب یک مجموعه امتیازها مانند تنباکو، گاز، برق و شراب‌سازی به مشیرالدوله که بعدها به مشیرالسلطنه معروف شد، واگذار شده بود. ولی این امتیازنامه به سرانجام نرسید(۸)، یحیی خان مشیرالدوله بار دیگر در تاریخ ۱۳۰۷ه.ق-۱۲۶۸ه.ش درخواست امتیاز برق و تلفن را داشته و باز هم موفق نشده است.(۹) در همین زمان فردی فرانسوی به نام مسیو بواتال در ایران بشدت در پی کسب امتیاز بود، به گونه‌ای که امتیاز راه‌آهن، برق، تراموا و غیره را به دست آورد. آقای دکتر محبوبی اردکانی بر پایه خاطرات اعتمادالسلطنه از مولد برقی سخن می‌راند که در باب همایون نصب و بهره‌برداری شده و از آن چند لامپ خیابان باب همایون را روشن می‌کردند. همین‌طور آقای اردکانی با توجه به گزارش ارائه شده توسط اعتمادالسلطنه به تأسیس کارخانه برق کوچکی توسط میرزا علی خان امین الدوله در مجمع الصنایع واقع در کنار خیابان باب همایون اشاره دارد. این کارخانه روز جمعه ۱۷ رمضان ۱۲۹۶ه.ق برابر با ۱۲۵۸ه.ش توسط ناصرالدین شاه افتتاح شد و متخصص آن مسیو بواتال فرانسوی بود.(۱۰) صفاء‌الدین تبرائیان نیز از چالش مسیو بواتال فرانسوی با کارگزاران حکومت گفته است که بواتال آنان را به دست داشتن در آتش‌سوزی کارخانه‌اش متهم نموده و در فهرست تجهیزات کارخانه به لامپ‌های شعاع زیاد کن الکتریک، مقره و پریز اشاره شده است. (۱۱) این گزارش با گزارشی در روزنامه خاطرات اعتماد السلطنه مربوط به روز پنجشنبه ۱۰ محرم ۱۳۰۲ه.ق برابر با ۱۲۶۳ه.ش همخوانی دارد. در این گزارش اعتمادالسلطنه می‌گوید: «بعد از ناهار تکیه رفتم، امروز چهل چراغ برق که پنج سال است با طناب و مفتول از سقف تکیه آویخته بودند خیلی محکم و استوار بود قبل از تعزیه یک مرتبه به زمین افتاد، شاه و مردم به فال بد گرفتند».(۱۲) این زمانی است که هنوز مولد برق خریداری شده توسط ناصرالدین شاه به کارگزاری محمد حسن امین دارالضرب در مرزهای قفقاز منتظر دستور برای عبور از مرز است. بنابراین پیش از ورود مولد ناصرالدین شاه به احتمال قریب به یقین تکیه دولت در روزهای عزاداری و اعیاد مذهبی با برق روشن می‌شد، به گونه‌ای که چهل چراغ آنجا را پنج سال پیش از ۱۲۶۳ه.ش یعنی در سال ۱۲۵۸ه.ش نصب کرده بودند و بی‌شک مسیو بواتال در