پاورپوینت کامل گذری بر تاریخچه کنیسه‌های تهران «کنیسای حئیم» ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گذری بر تاریخچه کنیسه‌های تهران «کنیسای حئیم» ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گذری بر تاریخچه کنیسه‌های تهران «کنیسای حئیم» ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گذری بر تاریخچه کنیسه‌های تهران «کنیسای حئیم» ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

بررسی هایی که در تاریخچه سکونت کلیمیان در ایران انجام شده است حاکی از آن است که اولین گروه‎های کلیمیانی که در ایران و بخصوص درتهران زندگی می‎کرده‎اند، همواره بدنبال مکان هایی برای عبادت به­ درگاه پروردگار خود بوده­ اند و بطور کلی می توان گفت، که از اواخر سلسله قاجاریه در ایران بناهای اولیه کنیساها در تهران شکل گرفت.

بررسی هایی که در تاریخچه سکونت کلیمیان در ایران انجام شده است حاکی از آن است که اولین گروه

‎

های کلیمیانی که در ایران و بخصوص درتهران زندگی می

‎

کرده

‎

اند، همواره بدنبال مکان هایی برای عبادت به­ درگاه پروردگار خود بوده­ اند و بطور کلی می توان گفت، که از اواخر سلسله قاجاریه در ایران بناهای اولیه کنیساها در تهران شکل گرفت.

در حدود ۱۱۰ تا ۱۱۵ سال پیش، کلیمیان در قسمت عودلاجان تهران که در حوالی خیابان سیروس و اطراف بیمارستان سپیر در ناحیه سرپولک و سه راه دونگی می

‎

باشد، ساکن بودند که در حال حاضر بازارچه ای به همین نام (روبروی بازار آهنگران در منطقه بازار تهران) توسط شهرداری و سازمان میراث فرهنگی مورد احیاء و بازسازی کامل قرار گرفته است. گفته می شود که در آن دوران هیچ خانواده کلیمی خارج از آن محدوده که در منطقه ارگ قدیم تهران واقع شده بود سکنی نمی

‎

گزید. ناگفته نماند که در آن زمان کلیمیان بیشتر به جهت رعایت و حفظ امنیت خودشان در یک منطقه مشخص ساکن بوده و از زندگی بصورت پراکنده اجتناب می

‎

کرده اند.

کلیمیان ایران، لفظ کِنیسا را به جای کنیسه استفاده می کنند.

بین سال های ۱۲۸۵ تا ۱۳۹۰ خورشیدی، ۲ نفر از افراد سرشناس کلیمی به نام های اسحق مردخای (اسحق مرادف) و اسحق صدق به جهت تجارت به اروپا رفته بودند و با مشاهده آزادی بیشتر یهودیان در اروپا در مراجعات بعدی خود به تهران، جرأت کردند که در خارج از محله یهودی نشین، قطعه زمینی خریداری کنند که هر کدام نزدیک به ۱۰۰۰ مترمربع مساحت داشت، به امید آن که یهودیان آن زمان از تنها محله یهودی نشین خارج شوند. از آن پس به تدریج کلیمیان جرأت پیدا کردند به محدوده خیابان های حافظ، شیخ هادی و اطراف میدان حسن آباد بروند.

در سال ۱۲۹۱ خورشیدی زمین کنیسای حئیم خریداری شد و پس از آن با جمع آوری کمکهای مالی مردم در ابتدا دورتا دور زمین مذکور را دیوارکشی کردند سپس کنیسای کوچکی که در واقع اطاقی به ابعاد حدود ۴ در ۷ متر بیشتر نبود ساختند. در فاصله کوتاهی از ساخت این اطاق مشخص شد که این اطاق جوابگوی جمعیت زیاد مردم جهت انجام فرائض مذهبی (تفیلا) نیست.

در سال ۱۲۹۲ خورشیدی کنیسای کنونی ساخته شد و کنیسای کوچک را تخریب کردند. کار معماری کنیسا را در آن زمان استاد عزیزاله بنایان یگانه مهندس کلیمیان در آن زمان برعهده داشت. در جمع آوری هزینه های مربوط به کنیسا می توان از حاج بنیامین اصیل مازندرانی نام برد که در انجام این امر مهم نقش اساسی برعهده داشت.

مسیر دسترسی به کنیسای حئیم

کنیسای حئیم در منطقه ۱۲ شهرداری تهران در خیابان ۳۰ تیر واقع می باشد که در تاریخ ۲۳/۷/۱۳۸۴ به شماره ۱۳۵۶۶ توسط سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده است.

وجه تسمیه بنا

کلمه حئیم در زبان عبری به معنای «زندگان» یا «زندگی» می باشد. باید خاطرنشان کرد که در ابتدا کنیسا به اسم حسن آباد معروف بود و مردم کنیسا را با اسم کنیسای حسن آباد می

‎

شناختند. در حدود ۵۰ سال قبل به لحاظ استفاده مکرر از این کنیسا و رفت و آمد زیادی که به آن صورت می

‎

گرفت به اسم «حئیم» معروف شد و رسماً به این نام نامگذاری گردید. (لازم به ذکر است که این نام ارتباطی با نام شخص خاصی ندارد).

کنیسای کوچک یا کنیسای لهستانی

در اواسط جنگ جهانی دوم با پیشروی ارتش آلمان نازی در کشورهای اروپایی و به دنبال فرار یهودیان از قاره اروپا، عده ای از آنان به ایران آمده و برخی به زیرزمین این کنیسا پناه آوردند و به دلیل ازدحام و جمعیت زیاد مردم در کنار کنیسای اصلی، کنیسای کوچکتری بنا شد که بعدها به کنیسای لهستانی (یا اشکنازی) معروف گردید.