پاورپوینت کامل آرشیف ملی و ضرورت توجه جدی به آن ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آرشیف ملی و ضرورت توجه جدی به آن ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آرشیف ملی و ضرورت توجه جدی به آن ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آرشیف ملی و ضرورت توجه جدی به آن ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

افغانستان امروز، از دیرباز یکی از کانون‌های نسخه‌پردازی و کتابت نسخه‌های خطی بوده است. نسخه‌های نفیس قرآن شریف بازمانده از دوره غزنویان بهترین سند هنرمندی و دانش نیاکان ما است.

افغانستان امروز، از دیرباز یکی از کانون‌های نسخه‌پردازی و کتابت نسخه‌های خطی بوده است. نسخه‌های نفیس قرآن شریف بازمانده از دوره غزنویان بهترین سند هنرمندی و دانش نیاکان ما است.

پس از آن نیز این آتش نمرد و بلکه در دوره‌هایی دیگر و در سویی دیگر از کشور فروزان‌تر شد که باید به تلاش‌های شاهان و شاه‌زادگان هنرمند تیموری در سده نهم در هرات اشاره کنیم. در نیمه نخست این سده، گروهی از هنرمندان و مؤرخان و ادبا در دربار شاهرخ مشغول تألیف آثار و نسخه‌پردازی بودند و در آن سوی شهر، فرزندش بایسنغر میرزا گروهی دیگر از خوش‌نویسان و نگارگران و صحافان و جلدسازان و … را از گوشه و کنار دنیا در باغ سفید گردآورد بود، تا باور و اعتقادش را به فرهنگ و دانش ثبت تاریخ علم و هنر کند. از همان کارگاه نسخه‌پردازی بایسنغر امروز نسخه‌هایی چون شاه‌نامه بایسنغری و قرآن بایسنغری بر جای مانده‌اند که زیب و سبب اعتبار موزیم‌های کشورهای دور و نزدیک‌مان است.

این که چطور و چگونه این نسخه‌ها دست به دست گردید و کتابخانه‌های ما خالی شد، این‌جا مجال طرح آن نیست. اما امروز نتیجه آن شده که کشور ما و یگانه مخزن نسخ خطی (به غیر از دو سه کتابخانه کوچک دیگر که مجموعاً به ۵۰۰ نسخه هم نمی‌رسد) آن، در میان کشورهای منطقه به لحاظ تعداد نسخه، فقیرترین کشور و به لحاظ اعتبار علمی، گم‌نام و ناشناخته باقی بماند. بسیار واضح است که نوحه‌سرایی و دریغاگویی بر داستان دردناک خروج نسخ خطی از کشور در گذشته سودی ندارد. آن‌چه اهمیت دارد این است که از امروز جلو خروج این نسخه‌ها از کشور گرفته شود و مشکلات و کاستی‌های آرشیف ملی از میان برداشته شود تا این نهاد در میان دیگر آرشیف‌ها و کتابخانه‌های منطقه، سری بلند کند.

بدیهی است که راهی دشوار و سخت پیش روی ما است. راهی که سفر در آن از چندی پیش آغاز شده، اما به دلایلی حرکت ما در آن کند و بطی است. این سفر را باید سرعت بخشید تا بیش از این از دیگر کاروانیان عقب نمانیم. در این مطلب کوتاه، به طرح سه راه‌کار که با توسل به آن‌ها می‌توانیم آرشیف ملی افغانستان را وارد گردونه رقابت با دیگر آرشیف‌های منطقه از نظر پویایی و اعتبار علمی و تحقیقی کنیم، پرداخته‌ایم.

آرشیف ملی افغانستان، با حدود هشت هزار نسخه، بزرگ‌ترین گنجینه نسخ و اسناد خطی در کشور است. با این همه، این مرکز متأسفانه در میان آرشیف‌ها و مخازن نسخ خطی منطقه از جایگاه مناسبی برخوردار نیست. علت عمده این امر، نخست شمار پایین نسخ خطی در این مجموعه و زنده‌نبودن این مرکز است به این معنا که آرشیف ملی صرفاً محل نگهداری و استراحت نسخه‌ها است و در مقایسه با دیگر کشورها، محل رجوع و رفت و آمد محقّقان نیست. فهرست‌های ناقصش دردی را دوا نمی‌کند و شیوه ارتباط با آن برای پژوهش‌گران خارجی بسیار دشوار است. کتاب و مجله‌ای هم نشر نکرده تا از پویایی آن نشانه‌ای باشد.

نخستین راه دخیل‌شدن، کنترول و نظارت آرشیف بر بازار سیاه نسخ و اسناد خطی در شهرها و مناطق مختلف کشور است. بدون تردید چند برابر مجموعه فعلی در آرشیف، همین اکنون در بدخشان و تخار، غزنی و وردک و غور و هرات در اختیار مردم و نسخه‌فروشان است. اکنون در کشور بیشترین نسخه‌ها از دو منطقه غزنی، لوگر و وردک و ولایات بدخشان، کندز و تخار به دست می‌آید.

بسیاری از مردم و هم‌وطنان علی‌رغم این که از نگهداری درست این نسخه‌ها غافل هستند و در مواردی بسیاری از این نسخه‌ها نیز در نتیجه کم‌توجهی از بین رفته است، میلی به اهدا و فروش این آثار به آرشیف ملی ندارند. وزارت اطلاعات و فرهنگ کشور و آرشیف ملی از طرق مختلف باید آنان را به اهدای این دست از آثار ترغیب و فواید فراوان این کار را به آنان تفهیم کنند. اگر در این امر سیاست‌مداران و دولت‌مردان و زنان ما – که بعضاً کتابخانه‌های بزرگی هم دارند که شامل نسخ خطی نیز می‌شود- پیش‌گام شوند، می‌تواند محرّک و انگیزاننده خوبی برای دیگران باشد. در پهلوی تشویق مردم به اهدای نسخ، برای برخی که تمایل به فروش آثار خود دارند، باید راه بدیل نمایانده شود تا نسخه‌های خود را به جای فروش در بازار و خروج آن از کشور، به آرشیف ملی بفروشند.

پروسه‌ی خریداری نسخ خطی آرشیف ملی افغانستان برای یک فروشنده‌ی نسخه، اکنون بسیار وقت‌گیر و خسته‌کن است و گاه ماه‌ها به طول می‌انجامد. این مشکل سبب می‌شود که فروشنده برای جلوگیری از ضیاع وقت خود و هم‌چنین با توجه به نیازمندی عاجل به پول، بازار را بر آرشیف ترجیح دهد. لذا این پروسه را باید بسیار کوتاه و شفاف کرد تا به همان قیمتی که در بازار نسخه، یک کتاب قلمی ارزش دارد، در آرشیف و حد اکثر در ظرف چند روز خریداری شود.

همین اکنون صدها نسخه خطی در بازار کابل در انتظار خریداران از پاکستان و ایران و کشورهای عربی به سر می‌برند.

برخی از این نسخه‌ها بسیار نفیس بوده و به خط بهترین کاتبان دوره تیموری، صفوی و قاجار نوشته شده است. چندی پیش من خود در این بازار، نسخه‌ای از التیسیر فی التفسیر ابوحفص عمر بن محمد بن احمد نجم النسفی (۴۶۱-۵۳۷ق.) را از نزدیک دیدم که در تاریخ ۵۲۳ق. و روزگار حیات مؤلف کتابت شده بود. این نسخه به سرعت خریداری و ظاهراً از کشور خارج ساخته شد. این کاملاً طبیعی است وقتی که درهای مخازن آرشیف ما به روی این نسخه‌ها بسته است، نسخه‌ها بازار و مقصد دیگری برای خود پیدا می‌کنند و همین است که روزانه ده‌ها نسخه‌ی ما از مرزهای زمینی و هوایی به بیرون از کشور قاچاق می‌شود. دولت افغانستان باید بر سرحدات خود نظارت بیش‌تر وضع کند و مجازات خروج نسخه از کشور را چند برابر کند. در پهلوی این، درهای آرشیف را به روی این نسخ و آثار باز کند. بعضاً کسانی که در کار خرید و فروش نسخه هستند، فروش این آثار را به دولت افغانستان و لو با قیمت کمتر بر هر خریدار و کتابخانه خارجی ترجیح خواهند داد. دولت و وزارت اطلاعات و فرهنگ هم‌چنین باید بودجه خریداری نسخ خطی را افزایش دهند و در یک پروسه شفاف و با حضور کارشناسان مختلف هیچ نسخه باارزشی را اجازه برگشت از آرشیف ندهد. این فریادی است که بارها از سوی نسخه

‎

‌

شناسان مطرح ما از عبدالحی حبیبی گرفته تا فکری سلجوقی و وکیلی پوپ