پاورپوینت کامل اهمیت شعر در حیات دولت و ملت ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اهمیت شعر در حیات دولت و ملت ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اهمیت شعر در حیات دولت و ملت ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اهمیت شعر در حیات دولت و ملت ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پرفسور ساموئل هازو، شاعر، نویسنده، منتقد و نمایشنامه‌نویس است و استاد ممتاز دانشگاه Duquesne در ایالت پنسیلوانیای آمریکا. ریاست انجمن بین‌المللی شعر را نیز به‌عهده دارد. در سال ۱۹۹۳ به‌عنوان نخستین شاعر رسمی ایالت پنسیلوانیا انتخاب شد و هنوز هم به این لقب مفتخر است.

پاورپوینت کامل اهمیت شعر در حیات دولت و ملت ۲۸ اسلاید در PowerPoint / ساموئل هازو- ترجم فریده حسن‌زاده مصطفوی

اشاره: پرفسور ساموئل هازو، شاعر، نویسنده، منتقد و نمایشنامه‌نویس است و استاد ممتاز دانشگاه

Duquesne

در ایالت پنسیلوانیای آمریکا. ریاست انجمن بین‌المللی شعر را نیز به‌عهده دارد. در سال ۱۹۹۳ به‌عنوان نخستین شاعر رسمی ایالت پنسیلوانیا انتخاب شد و هنوز هم به این لقب مفتخر است.

جد پدری ساموئل هازو لبنانی بود. ترجمه‌های متعددی از شاعران عرب دارد که آخرین آن‌ها از آدونیس (علی احمد سعید)، شاعر لبنانی است. گلچینی نیز از اشعار مذهبی کشورهای مختلف به چاپ رسانده و تازه‌ترین کتابش، که مجموعه‌ای از مقالات ادبی، سیاسی و اجتماعی است، با عنوان «ردپای خدا» جایز بهترین کتاب سال را برده است. وی علاوه بر شعر، در زمین نمایشنامه‌نویسی نیز فعال است. اما شهرت او فقط به‌خاطر این دو نیست. هازو منتقد اجتماعی-سیاسی بصیری است. وجدانی بیدار، نگاهی هشیار و زبانی تندوتیز دارد. در کتاب مقالاتش به نام «

SPYING FOR GOD

» این‌چنین از جامع آمریکا انتقاد می‌کند: رخت بربستن معنویات از مرکز قدرت، جامعه‌ای برای ما به ارث گذاشته است که در آن حکومت مظهر «آن‌ها» تلقی می‌شود و نه جلوه‌گاه «ما». زندگی ما به‌تدریج و به‌طرزی اجتناب‌ناپذیر در جهت گم کردن ارزش‌های آن پیش می‌رود. ما سرپرستی را با سرکوبی اشتباه گرفته‌ایم، بزرگ‌منشی را با فخرفروشی، بذله‌گویی را با هرزگی، سرشت سوگناک زندگی را با تلخی گذرای لحظه‌ها و وطن‌پرستی را با خویش‌کامگی. مقال زیر یکی از مهم‌ترین مقالات اوست:

***

شعر از جایی آغاز می‌شود که منطق ایست می‌کند. در واقع از جایی که منطق دیگر کاری از پیش نمی‌برد. از اینجا به بعد، شعر از منطق خود پیروی می‌کند که منطق عقل نیست. سرچشم آن نه مفاهیم و نتیجه‌گیری‌ها، بلکه انگاره‌هاست. برای مثال، از نظر یک آدم منطقی، سکوت معنایی جز بی‌صدایی ندارد. دایلن توماس، سکوت را «عبور سوزن از آب» معنی می‌کرد.

حقیقت شعر، زایید تخیلات است و افلاطون راست می‌گفت که چنین حقیقتی بر اثر تلاش‌های محدود ما برای کشف آن به دست نمی‌آید، بلکه همچون موهبتی نصیب ما می‌شود. ما نمی‌توانیم خود را متقاعد به سرودن شعر کنیم، همان‌طور که نمی‌توانیم ایمان را در خود به‌اجبار به وجود آوریم. شعر و ایمان هر دو به‌طور مشترک از این اجبار فارغ‌اند. آن‌ها هر وقت خودشان اراده کنند و به میل و خواست خودشان، درون ما راه پیدا می‌کنند. درست مثل عشق که بیرون از ساحت هشیاری، بی‌اعتنا به برنامه‌ریزی‌های ما اتفاق می‌افتد و غافل‌گیرمان می‌کند. از این نظر، شعر، ایمان و عشق از یک جنس‌اند. ما با هیچ قدرتی قادر به برانگیختن و فراخواندن آن‌ها در ذهنمان نیستیم. آنچه از ما برمی‌آید سر تسلیم فرود آوردن و دل دادن به خواسته‌های آن‌هاست و به همین دلیل است که شاعران و قدیسین و عاشقان را «ملهم» یا «برگزیده» می‌نامند. آن‌ها خود قادر به گزینش نیستند.

شاعران واقعی چیزی را به ما عرضه می‌کنند که تی. اس. الیوت، احساس صداقت ناب می‌نامید. ما به‌واسط کلمات آن‌ها، دید تازه‌ای از زندگی پیدا می‌کنیم و این کلمات بی‌هیچ منطق و برهانی، همان‌قدر نزد ما اعتبار می‌یابند که سوگندهای اداشده در پیشگاه خداوند، آکنده از رنگ‌وبوی روحانی.

به یاد آوریم یکی از بزرگ‌ترین توانایی‌های شعر در این است که به‌گونه‌ای اسرارآمیز می‌تواند مخاطب احساس و فهم همگان باشد، اما تنها گروه خاصی استعداد بازگو کردن آن را دارند و این سؤال پیش می‌آید که چرا این گروه خاص، رنج بازگو کردن آن را به جان می‌خرند؟

کسی نیست که نداند شعر، نامناسب‌ترین راه برای رسیدن به ثروت و شهرت است؛ یعنی دو عاملی که بسیاری در این دنیا آن را ملاک سعادت و موفقیت در زندگی می‌دانند. شاعر بودن، به‌خصوص در کشورهایی که حقیقت، دشمن اصلی حکومت محسوب می‌شود، به‌سختی می‌تواند متضمن سلامت یا طول عمر افراد باشد. به‌عنوان مثال، اخیراً یکی از دولت‌های مستبد، برای شاعری که متهم به «صراحت هولناک» در آثارش شده بود، تقاضای اشد مجازات را کرد.

در هر حال، شاعر بودن چه در ممالک آزادی‌خواه و چه در