پاورپوینت کامل جهان هوسرل ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جهان هوسرل ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جهان هوسرل ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جهان هوسرل ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

همچنین لای دیگری از معلومات در نگرش طبیعی به جهان برای ما حاضر است که هوسرل به‌روشنی آن را مدنظر قرار می‌دهد. از نظر وی هریک از اعیانی که ما در نگرش طبیعی با آن‌ها مواجه هستیم دارای ویژگی‌های ارزشی خاص خود هستند. ما علاوه بر جهانی با اشیای مادی و موجودات جاندار، جهانی از ارزش‌ها را در مقابل داریم که هر چیز را در موقعیت ارزشی خاص خود قرار می‌دهد. او در این مورد می‌نویسد:

شرح نگرش طبیعی در فلسف ادموند هوسرل

۳- ارزش‌ها

همچنین لای دیگری از معلومات در نگرش طبیعی به جهان برای ما حاضر است که هوسرل به‌روشنی آن را مدنظر قرار می‌دهد. از نظر وی هریک از اعیانی که ما در نگرش طبیعی با آن‌ها مواجه هستیم دارای ویژگی‌های ارزشی خاص خود هستند. ما علاوه بر جهانی با اشیای مادی و موجودات جاندار، جهانی از ارزش‌ها را در مقابل داریم که هر چیز را در موقعیت ارزشی خاص خود قرار می‌دهد. او در این مورد می‌نویسد:

این جهان برای من مستمراً «در دست» است، نه تنها به‌عنوان جهان اشیای صرف، بلکه همچنین با همان حضور و بی‌واسطگی به‌عنوان جهانی از اعیان دارای ارزش، جهانی از کالاها[۱] [یی که دارای ارزش خاص خود هستند] و یک جهان عملی. من اشیای طبیعی را به‌سادگی در مقابل خودم نه تنها با مواد معین، بلکه همچنین با «مشخصات-ارزشی»[۲] مثل زیبایی و زشتی، لذت و رنج، مطبوع و نامطبوع و امثال این‌ها می‌یابم، تنها به‌مجرد اینکه اشیای طبیعی به‌عنوان اعیان مفید مثل میز به همراه کتاب‌هایش، لیوان برای نوشیدن، گلدان، پیانو و غیره وجود دارند و آنجا ایستاده‌اند. این مشخصات ارزشی و ویژگی‌های عملی همچنین به طور ساختاری متعلق به اعیان «در دست» به‌مثابه اعیان هستند؛ علی‌رغم اینکه من به چنین مشخصات و اعیانی بازگردم یا نه. طبیعتاً این نه تنها در مورد «اشیای طبیعی صرف»،[۳] بلکه همچنین در مورد انسان‌ها و حیوانات وحشی که متعلق به اطراف من هستند نیز صادق است؛ آن‌ها «دوستان» یا «دشمنان» من، «زیردستان» یا «زبردستان» من و نسبت به من «غریبه» یا «آشنا» هستند. (

Husserl,

۱۹۸۳

,§

۲۷,۵۳)

به‌این‌ترتیب تا اینجا در نگرش طبیعی که نگرش معمول انسان‌ها است، ما در مقابل خود با جهانی مواجه هستیم که در زمان و مکان گسترده شده است. این جهان شامل اشیای مادی و موجودات زنده‌ای است که به نحو بی‌واسطه و شهودی می‌دانیم که همگی آن‌ها را تجربه می‌کنیم و از طریق ادراک حسی برای ما حاضر می‌شوند. به علاوه ما با لایه‌ای از اعیان معلوم مواجه هستیم که متعلق ادراک بالفعل ما نیستند، اما با التفات آگاهی همراه با اعیانی که به‌صورت بالفعل متعلق ادراکند، برای ما به‌عنوان امور معلوم حاضر هستند. همچنین تمام این اعیان واجد «مشخصات-ارزشی» و جایگاه خاص خود در میان سایر اعیان هستند. ما تمام این امور را مسلم فرض می‌کنیم و آن‌ها را اموری موجود می‌دانیم. بر این اساس در جهان چیزهای بسیاری وجود دارد، اما آنچه باید به یاد داشت این است که خود «جهان»[۴] نیز برای ما وجود دارد که ما آن را به‌نحوی متفاوت درک می‌کنیم.

۴- جهان

منظور از «جهان» در اینجا مفهومی از جهانی که در وهل اول ممکن است از این واژه به ذهن متبادر شود، نیست. «جهان یک شیء بزرگ یا مجموعه‌ای از اشیا که تجربه شده یا می‌تواند مورد تجربه قرار گیرد، نیست؛ جهان همانند یک گوی شناور در فضا یا مجموعه‌ای از عین‌های در حال حرکت نیست، جهان شیئی در کنار اشیای دیگر نیست تا با آن‌ها مقایسه شود.»(ساکالوفسکی،۱۰۱)

پس جهان مدنظر هوسرل چیست؟ هوسرل خود جهان را به‌مثابه «مجموع-کل» اعیان ممکن تجربه و شناخت تجربی از آن‌ها تعریف می‌کند: «جهان مجموع- کل[۵] اعیان ممکن تجربه و شناخت تجربی از اعیان است که بر پای تجارب بالفعل در تفکر نظری صحیح قابل درک است.» (

Husserl,

۱۹۸۳

, §

۱)

همچنین او از جهان به‌عنوان «افق مشترک پژوهش‌های ممکن» نام می‌برد: «در این نگرش نظری که ما آن را نگرش نظری طبیعی می‌نامیم افق مشترک پژوهش‌های ممکن قرار دارد، در نتیجه با یک کلمه تعیین شده است که آن یک کلمه جهان است.» (

Ibid. §

۱)

بنابراین به نظر می‌رسد که جهان در نظر هوسرل به‌مثابه «کلی» است که در نتیج تفکر نظری صحیح مبتنی بر تجارب بالفعل درک می‌شود و همچنین افقی است که تجربه و ادراک ما را ممکن می‌سازد. شاید در نظر اول در این عقیده نوعی تناقض به نظر بیاید، چراکه در ابتدا اشاره می‌شود که جهان مجموعه‌ای از اعیان تجربه‌شده نیست و در ادامه به‌عنوان «مجموع-کل» اعیان ممکن تجربه معرفی شده است. همچنین چگونه جهان درک می‌شود درحالی‌که خود فراهم‌کنند افقی است که تجربه و ادراک ما را ممکن می‌سازد؟ چگونه هم درک می‌شود و هم لازم ادراک است؟ شاید با توجه به شرح ساکالوفسکی از جهان مدنظر هوسرل این مشکلات تا حدی برطرف شوند. از نظر وی جهان بیشتر شبیه به یک متن، یک زمینه یا یک افق است برای تمام چیزهایی که می‌تواند وجود داشته باشد و تمام چیزهایی که می‌توان به آن‌ها روی ‌آورد یا به ما داده شود. جهان شیئی در کنار اشیای دیگر نیست تا با آن‌ها مقایسه شود، بلکه برای تمام آن‌ها و نه مجموع آن‌ها یک کل است و به‌عنوان گون خاصی از این‌همانی به ما داده می‌شود. هرگز نمی‌توانیم جهان داده‌شده به ما را به‌عنوان یک چیز در میان چیزهای دیگر و حتی به‌عنوان یک چیز منفرد داشته باشیم. جهان همچون دربرگیرند تمام چیزها داده می‌شود و شامل هم آن‌ها است، اما به هیچ‌یک از دربرگیرنده‌های جهانی شبیه نیست. واژ جهان یک اسم مفرد محض است، فقط یکی از آن‌ها می‌تواند وجود داشته باشد. کهکشان‌های بسیاری وجود دارند، ممکن است سیاره‌های بسیاری نیز برای هستندگان آگاه وجود داشته باشند (هرچند تنها یکی برای ما وجود دارد)، اما تنها یک جهان وجود دارد. جهان یک مفهوم نجومی نیست، بلکه مفهومی است که با تجرب بی‌واسط ما مرتبط است. جهان زمین نهایی برای ما و تمام آنچه تجربه می‌کنیم، است. جهان کل انضمامی و بالفعل تجربه است. (ساکالوفسکی،۱۰۱-۱۰۲)

صفات «مجموع-کل» اعیان و «افق مشترک» به‌نوعی دلالت بر امر واحد دارند که نه مجموع تک‌تک افراد و اعیان بلکه وحدتی است برآمده از مجموعه آن‌ها که در کلیت خود هیچ‌گونه این‌همانی با افراد خود ندارد. به نظر می‌رسد که جهان وحدتی مجزا از اعیان و افرادی است که در عین اینکه به‌نحوی خود از آن‌ها برآمده است، اما متن، بستر و یا به‌عبارت‌دیگر افقی را فراهم می‌کند که در پرتو آن اعیان منفرد معنا می‌یابند و واجد ارزش می‌شوند. جهان یک «مجموع-کل» است که ما درحالی‌که به اشیای منفرد التفات می‌کنیم، دائماً مدنظر قرار دارد و منبع تشخص و فهم معنای عین مورد نظر است.

۵- «من»، «اگو»، «خود»

اما اگر جهان فراگیرترین کل باشد، «من» مرکزی است که این کل گسترده در پیرامون آن مرتب شده است. «من» به‌طوری متناقض‌نما شیئی در جهان است، اما همانند هیچ‌یک از اشیای موجود در جهان نیست و «از لحاظ شناختی» جهان دارد. شیئی است که جهان چونان یک کل به همراه تمام اشیا خودش را به آن آشکار می‌کند؛ مفعول باواسط آشکارسازی جهان است و باشنده‌ای است که تمام جهان به آن داده می‌شود. «اگوهای» بسیاری وجود دارند، اما در میان آن‌ها تنها یکی به‌عنوان مرکز برتر برجسته شده و آن «من» است (خود من یا به نحو دقیق‌تر شما که این متن را می‌خوانید و دربار آن می‌اندیشید)؛ گونه‌ای از هستی است به‌مثابه موجودی عقلانی. جهان و من هم‌پیوند یکدیگرند، هرچند این هم‌پیوندی همانند هم‌پیوندی یک روی‌آورندگی خاص با عینی که به آن روی می‌آورد، نیست. «جهان» و «من» متن پیچیده‌ای را برای همه‌چیز فراهم کرده‌اند. (همان،۱۰۲)

همچنین در نظر هوسرل «من» به‌عنوان مرکز جهان اعیان که آن را فرا گرفته است، می‌تواند نظرگاه خود را عوض کند و امکانات و احتمالات را در زمان و مکان به‌نحوی شهودی به تصور درآورد:

من می‌توانم نظرگاه خود را در زمان و مکان تغییر دهم، توجه خود را ازاین‌جهت یا آن جهت بگردانم، در زمان به جلو و عقب بروم؛ همیشه می‌توانم ادراک‌ها و تصورات جدیدی حاصل کنم که کم‌وبیش واضح و غنی در محتوا باشد، یا ت