پاورپوینت کامل اندرزهای انوشیروان ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اندرزهای انوشیروان ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اندرزهای انوشیروان ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اندرزهای انوشیروان ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

در ادبیات پهلوی و عربی و فارسی بسیاری از اندرزهای منسوب به خسرو (شاهی که اغلب با انوشروان یکی انگاشته شده است) به ‌صورت جُنگ و یا نقل‌قول‌های پراکنده حفظ شده است. به‌علاوه در بسیاری از لطیفه‌ها و حکایاتی که عمدتا به قلمرو «نصیحه‌‌الملوک» تعلق دارند، خسرو نقش اصلی را دارد.

در ادبیات پهلوی و عربی و فارسی بسیاری از اندرزهای منسوب به خسرو (شاهی که اغلب با انوشروان یکی انگاشته شده است) به ‌صورت جُنگ و یا نقل‌قول‌های پراکنده حفظ شده است. به‌علاوه در بسیاری از لطیفه‌ها و حکایاتی که عمدتا به قلمرو «نصیحه‌‌الملوک» تعلق دارند، خسرو نقش اصلی را دارد. در این میان نقش اندرزنامه‌ای به زبان پهلوی در ادبیات فارسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سنت ادبی فارسی از محتوای کوتاه و فشرد این اندرزنام پهلوی، عناصر اخلاقی را برگرفته و بسط داده، اما از حجم تفکرات مذهبی که پای استوار این عناصر بوده، کاسته است. از سوی دیگر، شکل شبه‌تاریخی متن پهلوی به‌ صورت واقع تاریخی مستقل‌ نشان داده شده است: در متن پهلوی، وصیتنام معنوی انوشروان که می‌خواسته پس از به خاک سپردنش اعلان شود، عرضه شده است و در متن فارسی، حکایت جستجو و کشف گور انوشروان و اندرزهایی که در وصیت‌ او نوشته شده آورده شده است.

در روایت فارسی، این کشف مقارن با خلافت مأمون (متوفی به سال ۲۱۸قر ۸۳۳م) ذکر می‌شود؛ یعنی دوره‌ای که هویت ایرانی به‌تدریج پایه‌های خود را استوار می‌کرد.۱ امیر کیکاووس در قرن پنجم‌ق این حکایت را می‌شناخته و آن را در قابوسنام خود آورده است: «چنین خواندم در اخبار خلفای گذشته که مأمون خلیفه به تربت نوشیروان عادل رفت. اعضای او را یافت بر تختی، پوسیده و خاک شده و بر دیوار خانه خطی چند به آب زر نوشته به خط پهلوی…» منبع امیر کیکاووس برای ما ناشناخته است و «داستان درازی» که وی از آن یاد می‌کند، در متون متأخر آمده است۲ و اما اندرزها همه باقی مانده‌اند و در مجموعه‌هایی که به وصف آنها خواهیم پرداخت، به کرّات آمده‌اند و تکثیر شده‌اند.

مؤلفان ادبیات فارسی با بسط فکر اساسی متن پهلوی، به‌خوبی می‌دانسته‌اند که به این ترتیب با سنت باستانی خویش دوباره آشتی کرده‌اند و حتی آن را بازیافته‌اند و این موضوع آشکارا در حکایت دیدار مأمون از مقبر انوشروان منعکس است.

در ادبیات عرب، بسیاری از تعالیم اخلاقی و سیاسی بازمانده از ایران قبل از اسلام با نام «خسرو»۳ همراه شده است. در واقع حکومت انوشروان، دور‌ اصلاحات اداری عمیق و ماندنی بوده است. این دوره برای کیش رسمی زرتشتی نیز شروع آزادی اندیشه بوده و فضا را برای پذیرش تأثیرهای خارجی و در نهایت اسلام آماده می‌کرده است. به این دلیل، این دوره در حافظ نسلها و سده‌های بعد از امتیاز ویژه‌ای برخوردار شده است؛ به این معنی که نویسندگان دور اسلامی که خود را وارث فرهنگ ایران می‌دانسته‌اند، علاق خاصی به دوران انوشروان نشان داده‌اند.

به ‌طور کلی‌تر جستجوی عناصر اخلاقی ادبیات ساسانی در بطن ادبیات عربی، کاری است عظیم و کافی است یادآوری شود که تا قرن چهارم‌ق در ایران هنوز مراکز زرتشتی فعال موجود و سنن باستانی ایرانی در طبقات و محیط‌های متنفذ اجتماعی ادامه داشت، گرچه فهم متون پهلوی دشوار بود و ترجم آنها به فارسی ضروری می‌نمود. در قرن پنجم‌ق ‌ـ قرن شکوفایی ادبیات اخلاقی ایران ـ نویسندگان در پی جمع‌آوری آنچه با خطر فراموشی مواجه شده بود، برآمدند. خاصه آنکه با سرازیر شدن کشورگشایان ترک، شروع تغییر و تحولات به خوبی محسوس بود.

پیگیری تأثیر آثار اخلاقی ایران پیش از اسلام در ادبیات عرب، طبعا مستلزم رجوع به منابع است. از این میان «فهرست» ابن‌ندیم اهمیت خاصی دارد. این کتابدار معروف (متوفی میان سالهای ۳۸۵ ـ ۳۸۸ق) خود اذعان داشته است که به اخلاق ایرانی علاقه‌مند بوده و اسامی مترجمان و آثار ترجمه شده به عربی را آورده و از مترجمان معروف یاد کرده است: ابن مقفع، ابان اللاحقی، ابوسهل فضل بن نوبخت، سهل بن ‌هارون، بلاذری، ریحانی، عمر بن فرخان. او به انواع ادبی که در آنها تأثیر ایران به‌سزا بوده است، پرداخته و علومی را که ایران در آنها سهم شایانی داشته، معرفی کرده است: کلیات، پزشکی، علوم خفیّه. مطالع جزئیات کتاب ابن‌ندیم و کوشش در بازشناسی آثاری که وی از آنها نام برده، یاری‌کنند محققان در دو جهت بوده است: اولا متون تازه یافته بازشناخته شدند؛ ثانیا با مقایس آثار نامبرده در فهرست و نوشته‌های مورد استفاد نویسندگان قدیمی، محتوای متون ایرانی که نویسندگان عرب از آنها بهره گرفته‌اند، بهتر شناخته شده است.

«فهرست» ابن‌ندیم نخستین متنی است که اطلاعاتی از آثاری که به نام انوشروان تدوین شده‌اند، به دست می‌دهد. در انواع گوناگون نوشته‌های عربی، متون و قولهای منسوب به انوشروان فراوان است. اکنون صورت آنچه به شیو مرسوم به وی انتساب یافته، در دست است و این مفاد بیشتر به زمین سیاسی ـ اخلاقی مربوط می‌شود.

«توقیعات خسرو» گواه خوبی است بر ماجرایی که بر متون قدیمی می‌رفته است. الفهرست این توقیعات را نمی‌شناخته و تنها از آنها نسخه‌ای به فارسی از قرن یازدهم باقی است که خود برگردان متن عربی گمشده‌ای است که از اصل پهلوی مشتق شده بوده است. تعدادی از این توقیعات در متون گوناگون قدیمی عربی و فارسی موجود است، و از آن جمله است شاهنام فردوسی. این سخنان عبارتند از پاسخهای انوشروان به پرسشهایی که در مورد رفتار وی می‌شده است و یا تصمیم‌هایی که در موارد مشخص می‌گرفته است و محتوای آنها مشابه قولهایی است که مسکویه از «کارنامج انوشروان» برگرفته و در «تجارب‌الامم» خویش آورده است و شاید هم اصلا از همین کتاب آمده‌اند.

پیکر پاورپوینت کامل اندرزهای انوشیروان ۴۳ اسلاید در PowerPoint

در ادبیات فارسی، هرچند هم قدیمی، نکته‌ای آشکار به چشم می‌خورد و آن وجود نوشته‌هایی نسبتا یکدست حاوی اندرزهای منسوب به انوشیروان است. ناقلان این مجموعه‌ها آنها را می‌شناخته‌اند، هرچند که در طی زمان هر یک به میل خود آن را گسترده و یا کوتاه کرده است. به یاری نسخه‌ها و بازنویسی‌های گوناگون، می‌توان آنچه را که از این مجموعه بازمانده است، بازسازی کرد.

اندرزهای تاج انوشروان: این عنوان را چندین بار به مجموع‌ مذکور داده‌اند و مقصود ما از آن مجموع اندرزهای منسوب به انوشروان است که از دیرباز در ادبیات فارسی همچون وصیتنام وی و یا نگاشته بر مقبر او یا بر کنگره‌های تاج وی شناخته شده بوده است. «خردنامه» حاوی متنی است به نام «پندنام نوشروان عادل» که به احتمال زیاد به متن اصلی گمشده نزدیک است. کاتب و یا مترجم صدوپنجاه اندرز «پندنامه» را از این متن اصلی برگرفته است. یک سوم از این اندرزها در «اندرزهای تاج» موجود است. تقریبا یک‌س