پاورپوینت کامل کتاب های روزنامه نگاری ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کتاب های روزنامه نگاری ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کتاب های روزنامه نگاری ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کتاب های روزنامه نگاری ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

۲۰۰ سال خورشیدی از چاپ نخستین کتاب فارسی در ایران گذشت. در ۹۰ سال اوّل نشر کتاب در بخش‌ها و فصل‌هایی از یک کتاب و یا ضمیمه‌هایی جزوه‌گونه به روزنامه‌نگاری پرداخته‌اند. اگر قانون مطبوعات سال ۱۳۲۶ق/ ۱۲۸۶ش را که به خط عمادالکتاب در مطبعه میرزا علی‌اصغر در تهران چاپ سنگی شد، کتاب به حساب آوریم، تا سال ۱۳۹۵در مجموع ۱۱۰سال از انتشار نخستین کتاب در عرصه روزنامه‌نگاری می‌گذرد.

۲۰۰ سال خورشیدی از چاپ نخستین کتاب فارسی در ایران گذشت. در ۹۰ سال اوّل نشر کتاب در بخش‌ها و فصل‌هایی از یک کتاب و یا ضمیمه‌هایی جزوه‌گونه به روزنامه‌نگاری پرداخته‌اند. اگر قانون مطبوعات سال ۱۳۲۶ق/ ۱۲۸۶ش را که به خط عمادالکتاب در مطبعه میرزا علی‌اصغر در تهران چاپ سنگی شد، کتاب به حساب آوریم، تا سال ۱۳۹۵در مجموع ۱۱۰سال از انتشار نخستین کتاب در عرصه روزنامه‌نگاری می‌گذرد.

اوّلین کتاب پژوهشی درباره روزنامه‌نگاری ایران سال ۱۳۲۹ق به همّت رابینو، کنسول وقت انگلیس، با یک یادداشت به قلم محمّدرضا پوراسماعیل رشتی در مطبعه عروه الوثقی (رشت) منتشر شد. پس از کتاب رابینو، بدون احتساب کتابچه‌های قوانین، آیین‌نامه‌ها و مصوبه‌هایی که برای روزنامه‌نگاران و جامعه مطبوعات ایران تصویب کرده‌اند و کتابک‌های جزوه‌گونه و موسمی، ما با یک گسست تاریخی در عرضه کتاب‌های حوزه روزنامه‌نگاری مواجهیم. حتی زمانی که اوّلین مرکز آموزش روزنامه‌نگاری با عنوان «بنگاه روزنامه‌نگاری» به وجود آمد در سال تحصیلی ۱۳۱۸و ۱۳۱۹ جزوه‌گویی و جزوه‌نویسی حاکم شد. نسل اوّل مدرسان روزنامه‌نگاری بیش از آن‌که روزنامه‌نگار باشند ادیبانی جزوه‌گو بودند تا کتاب‌نویس.

سال‌های پُرتب‌و‌تاب دهه۱۳۲۰ روزنامه‌نگاری حرفه‌ای زیر سایه انواع دیگر روزنامه‌نگاری کم‌رنگ شد. اما با وجود این، جزوه‌ها و کتابک‌های فراوانی در این دهه درباره روزنامه‌نگاری به چاپ رسید. همچنین مجلّد نخست تاریخ جراید و مجلات ایران اثر ارزنده محمّد صدر هاشمی در این دهه منتشر شد. تناوبِ تا پایان دهه ۱۳۲۰در دهه ۱۳۳۰ به توالی رسید. در حقیقت تاریخ پیوسته کتاب‌های روزنامه‌نگاری از دهه ۱۳۳۰آغاز شد و پایان دهه ۱۳۶۰دوره اوّل پیشینه پیوسته خاتمه یافت. سال ۱۳۷۰نقطه شروع دوره دوم محسوب می‌شود که تا اکنون یعنی سال ۱۳۹۵ ادامه دارد. البته دوره دوم را می‌توان تقسیم‌بندی تاریخی کرد. چون سیر نگارش و نشر در ۲۵ سال اخیر (۱۳۷۰ تا ۱۳۹۵) تفاوت‌هایی با دوره‌های پیشین دارد. حتی ممکن است دگرگونی ابزارهای انتشار، ما را به بازتعریف دوره‌ها برساند و منطقی‌تر باشد که از آغاز سال ۱۳۳۰ تا پایان سال ۱۳۷۹ (گستره ۵۰ساله) را یک دوره به حساب آوریم و پانزده سال منتهی به سال ۱۳۹۵ (۱۳۸۰ تا ۱۳۹۵) را به سبب ناهمگونی با سال‌های پیشین، دوره دیگری محسوب کنیم. این تفکیک منطقی‌تر به نظر می‌رسد، چرا که دو حال و هوای متفاوت دارند.

از حیث کمّی، عدد کتاب‌های مستقل روزنامه‌نگاری ـ نه بخشی از یک کتاب ـ تا پایان دهه ۱۳۶۰ به یکصد عنوان می‌‌رسد و از سال ۱۳۷۰ سیر صعودی آغاز می‌شود. به طوری که ما فقط در سه سال آغازین دهه ۱۳۷۰ (۱۳۷۰ تا ۱۳۷۲) به یک‌باره نشر ۵۰ عنوان کتاب را در این حوزه به نظاره نشسته‌ایم. هنوز دهه ۱۳۷۰ به پایان نرسیده بود که آمار کتاب‌های روزنامه‌نگاری از همه تاریخ بیشتر شد. دهه ۱۳۸۰ هم همین اتفاق افتاد و باز کتاب‌های گوناگونی در حوزه علوم ارتباطات و در عرصه رسانه‌نگاری منتشر شد. اگر چه سهم روزنامه‌نگاری از کتاب‌های حوزه ارتباطات حدود ۲۵درصد بود اما این ۲۵ درصد نیز به حدود یکصد عنوان می‌رسید.

درباره سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۵ به دلیل ظهور پنج نوع کتاب بیم دارم عدد و رقم دقیق بگویم:

۱. در پانزده سال منتهی به سال ۱۳۹۵، اداره‌ها، نهادها و انجمن‌های فرهنگی و مطبوعاتی در شهرهای کشور ده‌ها کتاب و کتابک انتشار داده‌اند که ما به طور اتفاقی و تصادفی نسخه‌هایی از این گونه آثار را دیده‌ایم. کتاب‌های یاد شده چون بدون شابک و فیپا منتشر می‌شوند، در هیچ یک از بانک‌های کتاب به ثبت نمی‌رسند.

۲. در این سال‌ها، ما با پدیده‌ای به نام کتاب تک نسخه‌ای مواجهیم. کتاب‌هایی که در شمارگان یک نسخه برای تزئین دکورهای خانگی و دلخوشی خانواده جلد شده‌اند.

۳. کتاب‌هایی که با شمارگان پنج نسخه برای ارتقای اداری و دانشگاهی آماده‌سازی کرده‌اند.

۴. کتاب‌هایی که با شمارگان ۲۰نسخه برای هدیه به دوستان و آشنایان جلد می‌شوند.

۵. کتاب‌هایی که با شمارگان ۵۰ تا ۱۰۰نسخه برای کلاس‌های آموزشی خاص تدارک دیده‌اند.

این پدیده‌های پانزده سال اخیر همه آمارها و کتاب‌شناسی‌های این حوزه و بسیاری از زمینه‌های موضوعی دیگر را مخدوش کرده است. به سخن دیگر در دو دهه اخیر ما با دو نوع کتاب روبه‌رو هستیم: کتاب رسمی و کتاب غیررسمی؛ شاید درست‌تر باشد بگویم کتاب‌های تولید انبوه و کتاب‌های تکثیر محدود. البته از یاد نباید بُرد که «انبوه» و «محدود» هم باید بازتعریف شود. چون انبوه تا آغاز سال ۱۳۹۰ کمابیش حدود یک هزار تا سه هزار نسخه بود و در پنج سال اخیر تعریف انبوه به حدود ۵۰۰ تا ۷۰۰ نسخه تقلیل پیدا کرده است. تولید انبوه به سبب آن که در سیستم رسمی نشر با شناسنامه مرسوم منتشر می‌شود، شابک (شماره استاندارد بین‌المللی کتاب) و فیپا (فهرست‌نویسی پیش از انتشار) دارد و دست‌کم در دو بانک اطلاعات به ثبت می‌رسد، اطلاعات کتاب شناختی‌اش به آسانی استخراج می‌شود. امّا بیشتر کتاب‌های با شمارگان محدود چون ثبت نمی‌شوند قابل بازیابی نیستند. ممکن است با پی‌گیری‌ها و آگاهی‌های شخصی و جست‌و‌جو و اطلاع فردی اندکی از این‌گونه کتاب‌ها را بیابیم که در مقابل عنوان‌های بسیار، رقم قابل توجهی نخ