پاورپوینت کامل مدتی این مثنوی تأخیر شد ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدتی این مثنوی تأخیر شد ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدتی این مثنوی تأخیر شد ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مدتی این مثنوی تأخیر شد ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

از دریچه میراث فرهنگی که به ایران بنگریم، این کشورِ کهن یکی از حیرت‌انگیزترین کشورهای جهان است. موقعیت جغرافیایی، تنوع اقلیمی، قدمت، تعدد بی‌شمار میراث فرهنگی و طبیعی، آثار علمی و ادبیِ فاخر، از ایران کشوری یگانه و بی‌همتا ساخته است.

معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری

از دریچه میراث فرهنگی که به ایران بنگریم، این کشورِ کهن یکی از حیرت‌انگیزترین کشورهای جهان است. موقعیت جغرافیایی، تنوع اقلیمی، قدمت، تعدد بی‌شمار میراث فرهنگی و طبیعی، آثار علمی و ادبیِ فاخر، از ایران کشوری یگانه و بی‌همتا ساخته است. ایران، بهانه‌های فراوانی برای تفاخر و مباهات دارد؛ میراث فرهنگی‌ بی‌شک گرانسنگ‌ترین دارایی‌ ایران است. تاکنون آثار تاریخی فرهنگی متعددی از ایران در فهرست میراث بشری ثبت شده است.

چغازنبیل، تخت‌جمشید، پاسارگاد، مسجد جامع اصفهان، باغ‌های ایران، بازار تبریز، قنات ایرانی، نوروز، ردیف موسیقی ایرانی، آیین پهلوانی و زورخانه‌ای، قصه‌گویی ایرانی، شاهنامه باسنقری در کاخ گلستان، وقفنامه ربع رشیدی، مجموعه اسناد دیوانی دوره صفوی که در آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود، کلیات سعدی، ذخیره خوارزمشاهی، خمسه نظامی نمونه‌ای از گنجینه‌های بی‌بدیل ایران است که فهرست‌های میراث جهانی را آراسته‌اند.

افزون بر اینها، مقام علمی و فرهنگی بسیاری از مفاخر و مشاهیر ایران مانند رازی، مولانا، عبدالعلی بیرجندی، نجم‌الدین کبری، سیبویه، خواجه نصیرالدین طوسی و رویدادهای سرنوشت‌ساز در تمدن بشری مانند هفتصدمین ‌سال نگارش گلشن راز، هزارمین‌ سال گردآوری قانون ابن‌سینا، هزارمین‌ سال تدوین شاهنامه فردوسی در یونسکو گرامی داشته شده است.

هریک از این آثار و مفاخر مُعرّف وجهی از منشور درخشان تمدن ایران که در فهرست‌های جهانی ثبت و معرفی شده‌اند. از این‌رو عجیب نیست که جمهوری اسلامی ایران در شناسایی، مستندسازی، ثبت، صیانت و حمایت، دسترسی، معرفی و آموزش، و انتقال ارزش‌های میراث فرهنگی جزو کشورهای موفق دنیا باشد.

در ایران گنجینه‌های افسانه‌ای دیگری- که عمدتا منقول‌اند- وجود دارد که هنوز چنانکه باید شناسانده نشده‌اند؛ نه به مردم ایران و نه به جهانیان. ناشناختگی و مهجوری این آثار، علل و اسباب گوناگونی داشته است. به نظر می‌رسد یکی از موثرترین علل ناشناخته‌ماندن بخش عظیمی از آثار و اموال منقول ایران، تعطیل یا تأخیر در اجرای قوانین بوده است. توجه به میراث فرهنگی (اعم از منقول و غیرمنقول) در ایران به شیوه امروزی به اواسط دوره قاجار بازمی‌گردد و پس از مشروطه جزو تکالیف دولت قرار می‌گیرد. تشکیل وزارت معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه آغاز توجه قانونی به میراث فرهنگی بود. این وزارتخانه- که قانون اداری‌اش در ۱۳۲۸ قمری تصویب شده بود و امسال منسوخ شد-به «تأسیس موزه‌های تاریخی و علمی و صنعتی»، «تحصیل عتیقات و نظارت در حفریات» و «نگاهداری آثار قدیمه و حفظ آنها از اندراس و فنا» موظف شده بود.

پس از آن در‌سال ۱۳۰۹ شمسی قانون جامعی راجع به حفظ آثار ملی تصویب شد که به تفصیل وظایف دولت در قبال آثار تاریخی و فرهنگی منقول و غیرمنقول مشخص کرده است. از تصویب این قانون ۸۷‌سال می‌گذرد. از آن‌وقت تاکنون ابعاد دیگری از میراث فرهنگی شناخته شده و مبانی و رویکردهای حفظ آثار دقیق‌تر و گسترده‌تر شده است. با این حال، قانون ۱۳۰۹ با وجود اشکالات و کهنگی‌ در بعضی از مواردش، هنوز مهمترین و جامع‌ترین قانون حفظ میراث فرهنگی است و ظرفیت‌های قا